helekin

Δεν με χαλάει να παίζω τομαροκρουσιές (γέλασα με την λέξη) αν έτσι μερακλώνω. Κι ας με κάνει ντραμερ δεύτερης ή τρίτης (ή και τέταρτης) διαλογής. Να ευχαριστηθώ το όργανο θέλω (χωρίς να κάνω τους γύρω μου να υποφέρουν). Αλλά όχι, δεν είμαι τόσο εξτρίμ. Νομίζω θα με κούραζε να παίζω συνέχεια τόσο δυνατά

πω πω, δεν περίμενα τέτοια ανταπόκριση! Ευχαριστώ! Με βοηθάει μόνο και μόνο που διαβάζω κάποια πράγματα από εσάς. Κάποια τα έχω παλέψει και δεν μου βγήκαν και πολύ αλλά άλλη μια προσπάθεια δεν βλάπτει. Το γουτουμπ με τα drumless trucks το έχω δοκιμάσει πολλές φορές ή να παίξω και πάνω από κομμάτια αλλά πάντα κάνω το λάθος να είμαι κάποια στιγμή εκτός ρυθμού. Λίγο πιο γρήγορα, ή λίγο πιο αργά. Το θέμα είναι ότι εκείνη την ώρα δεν έχω κάποιον ζωντανό άνθρωπο δίπλα μου για να το καταλάβω. Απλά το πιάνω μόνος μου και τρέχω να το διορθώσω. Για αυτό θέλω να παίξω με κάποιον κυρίως. Και ήταν λάθος που έλεγα για μπάντα ναι. Μπάντα, ιδανικά, αλλά και με ένα άλλο όργανο καθόλου δεν με χαλάει. Υποτίθεται τα ντραμς είναι η ραχοκοκαλιά του κομματιού και παίζονται για να υποστηρίξουν τα υπόλοιπα όργανα. Το να τα παίζεις μόνος σου με έναν μετρονόμο με βοηθάει να βελτιωθώ στους χρόνους αλλά χάνω το ζουμί που παρέχει η πραγματική ομαδική εμπειρία. Δέχομαι επίσης ότι πάνω από όλα θέλουν πολλή δουλειά σόλο. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν θα μάθω ντραμς σε μια ή δύο πρόβες με κάποιον/ους. Αλλά το να παλέψω κάτι ομαδικά θα με ιντριγκάρει να κάτσω να το παιδέψω μόνος μου για να το βγάλω όσο γίνεται καλύτερο! Όπως πιστεύω θα ιντριγκάρει και τον άλλο/άλλους να κάνουν το ίδιο. Για το Bleed: Το ανέφερα ως ένα κομμάτι που το έχω εκεί ψηλά και έχω επίγνωση της ικανότητας που απαιτεί απλά ε! Θα το ήθελα να μπορώ να το παίξω κάποια στιγμή! Και ποιος δεν θα θελε; Αλλά ακόμα και το ´Hell´s Bells´ που ανέφερα, δεν σημαίνει ότι το έχω μάθει όλο πια. Απλά όποτε το προσπαθώ μου βγαίνει αρκετά εύκολα. Τουλάχιστον ρυθμικά. Ένα έμπειρο αυτί μπορεί να με ακούει και να είναι σαν να βαράω κατσαρόλες στον ρυθμό του τραγουδιού. Κάποια στιγμή θα ρίξω μια αγγελία. Για να δούμε. Κάτι τελευταίο. Δεν υποτιμάω σε καμιά περίπτωση την φάνκ ή την σουινγκ κλπ. Έχει πολύ ζόρικα paterns που είναι πρόκληση να τα μάθω. Απλά... δεν έχουν καμία επαφή με την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν θα βάλω ποτέ να ακούσω φανκ και μετράει αυτό όταν μαθαίνεις ένα όργανο.

Καλά τα δύσκολο δεν παίζει να το ηχογραφήσω γιατί είναι αδύνατο να το παίξω με την φτωχιά μου τεχνική στο διπέταλο. Ούτε θα με χαλάσει να μην μπορέσω να το παίξω ποτέ να σου πω την αλήθεια γιατί το θεωρώ 'κομμάτι πρωταθλητισμού' και προσωπικό end of the line (αν υπάρχει κάτι τέτοιο σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο). Οτιδήποτε από Messugah βασικά αλλά ας πούμε το Bleed. Εύκολα, θεωρώ οτιδήποτε σχεδόν από ACDC αλλά ας πούμε ´Hell´s Bells. Αν το καταφέρω, θα στο στείλω ηχογραφημένο.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις παιδιά. Στην ηλικία των 47 που είμαι δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις γκρουπάκι για πρόβα, κυρίως γιατί τα πιο νέα γκρουπάκια ψάχνουν πιο 'φρεσκους' ντράμερ, τα δε πιο 'ώριμα' έχουν πατήσει κάποιο άλφα μουσικό επίπεδο για το οποίο σίγουρα δεν είμαι έτοιμος. Προσωπικά νιώθω ότι δεν έχω καν επίπεδο για να παίξω σε μπάντα καν, για αυτό και ψάχνω πρωτάρηδες Το ωδείο που πάω έχει δυνατότητες ένταξης μαθητών σε γκρουπς απλά δεν έχει γίνει στην περίπτωσή μου όσο κι αν ρώτησα κι ο λόγος υποθέτω είναι ο παραπάνω μιας και δεν έχει βρεθεί ακόμα διαθέσιμο γκρουπ (δεν βρωμάω το υπόσχομαι). Τι να πω; Άργησε να με πιάσει η φαγούρα να μάθω ντραμς μάλλον και τώρα λούζομαι τις συνέπειες. Δεν θέλω να εγκαταλείψω με τίποτα το ωδείο (οποιοδήποτε ωδείο). Νιώθω ότι είναι το μόνο που με βγάζει απο την ρουτινιάρικη ζωή μου στην δουλειά και με ταρακουνάει να ασχοληθώ λίγο με τα ντραμς όσο κουρασμένος κι αν είμαι. Αλλά από την άλλη, αν εθελοτυφλώ για το αν το 'χω καν, το να σκάω ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα από το μηνιάτικο μου μόνο και μόνο για την 'επαφή' με το αντικείμενο, δεν ξέρω πόσο αξίζει... (Για να μην παρεξηγηθώ, δεν με νοιάζουν τα λεφτα σε σχέση με το χόμπυ. Με νοιάζει το να τα ξοδεύω χωρίς να βλέπω κάποια σοβαρή εξέλιξη/όφελος). Θα κάνω υπομονή. Θα κοιτάξω τις προτάσεις σας. Θα αναβάλω την απόφασή μου. Θα βάλω κάτω το κεφάλι να μάθω κι άλλους φανκ ρυθμούς... Θα δούμε.

για πες εντυπώσεις... Έχω βάλει κι εγώ στο μάτι τα συγκεκριμένα εδώ και μήνες. Τα φοβάμαι όμως γιατί... γιατί είναι Alesis. Και το drum set που έχω τώρα Alesis ειναι και δεν μπορώ να πω ότι είναι και υπόδειγμα αντοχής! (είναι πολύ πιο φθηνό βέβαια)

Καλησπέρα. Νέος στο φόρουμ και εύχομαι καλή χρονιά σε όλους. Έχω ένα με-γα-λο ερώτημα εδώ και κάτι χρόνια στο κεφάλι μου. Από φοιτητής ήθελα να μάθω ντράμς. Έπαιρνα βιβλία και cd και μάθαινα χωρίς ντραμ σετ κοπανώντας κούτες, κατσαρόλες και κουβάδες. Μετά τα φοιτητικά μου χρόνια, η ζωή με απομάκρυνε τελείως από αυτό το σκάλωμα, το ξέχασα, συνέχισα. Μεγαλώνοντας όμως έφαγα κάποια στιγμή μια κρίση και αποφάσισα να ασχοληθώ και πάλι, σοβαρά αυτήν την φορά. Πήρα ένα φθηνό ηλεκτρονικό alesis ντραμ σετ (μένω σε πολυκατοικία) και γράφτηκα και σε ένα τοπικό ωδείο. Για 2 χρόνια έκανα ασκήσεις για στικ κοντρολ, παραντίντλ και γενικά paterns που σίγουρα είναι βασικά για να μάθεις να παίζεις, αλλά είναι λίγο 'εργολαβία'. Η βασική μου αγάπη για τα ντραμς ήταν η μουσική. Το ροκ. Το μέταλ. Πήγα στο ωδείο με την ελπίδα να βρω άλλους ψαρωμένους μαθητες και να ζήσω την μαγεία του 'παλεύουμε όλοι μαζί ένα κομμάτι σε πρόβα'. Δεν το έζησα καμιά στιγμή εκεί. Πρώτη μέρα που γνώρισα τον δάσκαλό μου μιλήσαμε και του είπα ότι αγαπώ ροκ. Μάλιστα τον ρώτησα αν κάνει μαθήματα και για διπλό πετάλι (τόσα ήξερα) και μου είπε ότι θα κάνουμε και διπλό πετάλι. Ούτε διπλό πετάλι κάναμε ποτέ. Γενικά δεν ακουμπήσαμε ροκ ρυθμούς. Πολλές φορές σκεφτόμουν 'μάθε ντραμς πρώτα και μετά ψάξε για άλλους συμπαίκτες. Δάσκαλος είναι, ξέρει ότι έτσι μαθαίνεις. Μην βιάζεσαι και θα έρθει η ομορφιά'. Δύο χρόνια πέρασαν. Δούλευα όλη μέρα και δεν μπορώ να πω ότι έκανα και καμιά σοβαρή εξάσκηση σπίτι και επειδή ξέρω ότι ο δάσκαλος χωρίς εξάσκηση δεν πρόκειται να σου μάθει, δικαιολογούσα την έλλειψη κάψας μου έτσι. Σταμάτησα το ωδείο και πήγα σε ένα άλλο. Με την ελπίδα να βρω εκεί αυτό που ψάχνω. Θυμάμαι το πρώτο μάθημα με τον νέο μου δάσκαλο όταν με ρώτησε 'θες να μάθεις και διπλό πετάλι;' και μου γυάλισε το μάτι. Ε φυσικά και θέλω! Δεν ήταν το ότι περίμενα από έναν δάσκαλο να μου μάθει διπλό πετάλι. Ξέρω ότι αυτό μόνος σου το παλεύεις. Απλά ενθουσιαστικά γιατί θεώρησα ότι βρήκα κάποιον που θα μιλάμε την ίδια γλώσσα. Το άλλο που άκουσα ήταν ότι πιστεύει ότι 'ντραμς μαθαίνεις με την τριβή με άλλους κι όχι μόνος σου'. Δεν μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο σε εκείνη την φάση! Όταν όλη η μέρα μου ρουφάει την ενέργεια και η καθημερινή εξάσκηση κάνει φτερά, ο μόνος τρόπος να βάλω κάτω το κεφάλι να δουλέψω κάτι ήταν να έχω ένα κίνητρο! Μια ομάδα που θα παλεύαμε μαζί να διεκπεραιώσουμε κάτι! Μετά από δύο χρόνια κάνω συνέχεια funk ρυθμούς και patterns και δεν έχω βρει ακόμα κανένα γκρουπάκι από παιδιά που να θέλουν να το παλέψουν. Έχω πιέσει τον εαυτό μου να κάνει στικ κοντρολ ασκήσεις κάθε μέρα και να μάθει κάποιους δύσκολους funk ρυθμούς λέγοντας στον εαυτό μου συνέχεια 'Ο Τζον Ντένσμορ των doors ήταν jazz drummer. Ακόμα και ο κιθαρίστας τους ήταν τελείως άσχετος με το ροκ. Δεν μαθαίνεις ροκ στα ντραμς! Μαθαίνεις ντραμς. Και μετά βάζεις τα ντραμς στην ροκ!'. Ναι αλλά εγώ, θέλω ένα τυράκι. Θέλω να διασκεδάσω τα ντραμς όχι να πάρω μάστερ σε αυτά! Αλήθεια σκέφτομαι να τα παρατήσω επειδή μπορεί να μην θέλω απλά να το δεχτώ ότι δεν-θέλω-να-μαθω τελικά.Αλλά τόσα χρόνια το παλεύω! Όποτε τα ακούω σε τραγούδια παίζω συνέχεια με τα χέρια μου και το πόδι κοπανάει ασταμάτητα το πάτωμα. Τα αγαπάω! Αλλά δεν θέλω να παίζω μόνος μου. Τι να το κάνω να παίζω μόνος μου; Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής. Ο δάσκαλος ντραμς οφείλει να σου μάθει τα απολύτως ουσιαστικά άσχετα με τα γούστα σου προκειμένου να μάθεις όσο γίνεται πιο σωστά και ολοκληρωμένα το όργανο; Ή πρέπει να πατάει λίγο και στα γούστα σου; Μιλάω πάντα για μαθητή που δεν θα δώσει ούτε εξεταστικές ούτε θα πάει για καριέρα.