Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις από έναν απ' τους συμπαθέστερους YouTubers (για μένα τουλάχιστον) εκεί έξω.
Για όσους βαριούνται να το δούνε (αν και επαναλαμβάνω είναι ενδιαφέρον), πάνω κάτω λέει ότι
1) in the room, τίποτα δεν μπορεί να νικήσει την αίσθηση της λάμπας, πάντα θα το γουστάρεις περισσότερο σαν ήχο
2) για live, οι modellers προσφέρουν άνεση και καλή συνεργασία με τον ηχολήπτη σε πολλές περιπτώσεις
3) για ηχογράφηση, εκτός και αν μιλάμε για επαγγελματική δουλειά με γνώστη ηχολήπτη στο studio, in the mix η διαφορές είναι πλέον μικρές
4) το κόστος λαμπάτου ενισχυτή + πεταλιέρας υπερβαίνει αυτό ενός Kemper ή ενός Quad Cortex
Δεν ξέρω αν παρέλειψα κάτι σημαντικό.
Αν συσχετίσω τις σκέψεις του Cordy με τους δικούς μου συλλογισμούς, έχω το εξής θέμα: όντως η λάμπα μου δίνει τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση και έμπνευση να παίξω, αλλά όσες φορές έχω σκάσει μύτη σε jam ή live με τον Boss Katana που έχω για εξάσκηση, όλοι μου λένε τι ωραίο ήχο βγάζω. Το οποίο το ακούω και με τον λαμπάτο Fender. Άρα ποιος ο λόγος να ξεμεσιάζομαι να κουβαλάω ενισχυτή στο τάδε στούντιο που είναι στον τάδε όροφο της πολυκατοικίας (ηχογράφηση με ιδρωμένες μασχάλες ρε φίλε, το χειρότερο); Με έναν modeller θα είχα "κατά προσέγγιση" τον ίδιο ήχο. Και ποιος ο λόγος να μη σκάω με τον Κατάνα σε κάθε live ή jam; Αφού μόνο εγώ και ελάχιστοι γνώστες καταλαβαίνουν τη διαφορά. Η απάντηση είναι "γιατί με τον Fender γουστάρεις τον ήχο σου εσύ που παίζεις περισσότερο, άρα θεωρητικά σου βγαίνει και στο παίξιμο καλύτερα". Ναι αλλά απ' την άλλη... δεν είμαι και επαγγελματίας να βγάζω λεφτά από τη μουσική...
Καταθέστε άποψη αν θέλετε οι ομοιοπαθείς...