Nekkon

Δεν έχει δωρεάν μεταφορικά από ένα κόστος και πάνω; Όπως είναι thomann 300€ κλπ; Ένα αυτό. Το τελωνείο πόσο να βγαίνει για ένα μπουτικοπέταλο πχ;

Δεν αξίζει και πολύ το βραβείο, αλλά όταν παίζει διαγωνισμός για σόλο κιθάρας πάντα μου φαίνεται ότι έχει ένα ενδιαφέρον. Ο συγκεκριμένος μάλιστα σε προκαλεί να γίνεις μελωδικος σε ένα track 20 δευτερολέπτων. Είναι πιο δύσκολο από ότι ακούγεται γιατί συνήθως τα σόλο που έχουν μία μελωδία θέλουνε και ένα χρόνο για να ξεδιπλωθούν. Εγώ έστειλα μία συμμετοχή έτσι για το χαβαλέ μου. Μόλις μαζευτούν 20 συμμετοχές θα κρατήσει το διαγωνισμό άλλη μία εβδομάδα και μετά θα διαλέξει νικητή. Σήμερα πάντως που μου απάντησε ακόμα δεν έχει μαζέψει 20 συμμετοχές

Από τα πιο ιστορικά slide guitar θέματα ever. Freebird RIP

Για κομπρεσορα γιατί όλο το YouTube παίζει με Cali76;

Μπράβο ρε dim, σε έχω ακούσει να μιλάς σε άλλα threads πολύ θετικά για το iridium και σε είχα για πρωην υπέρμαχο της λάμπας που αλλαξοπίστησε και το γύρισε στο ψηφιακό σαν πολλούς στις μέρες μας ?

Ναι

Που παίζεις με ρακ στη Σαλονίκη ασούμε;

Βέβαια ακόμα και ο Mark Knorfler έπαιζε με SLO 100. Για τα καθαρά του τον είχε επιλέξει

Γιαννακόπουλος στο κόρνερ, Γιαννακόπουλος κεφαλιά και γκολ ?

Παικταράς, φοβερά chops, αλλά αυτό με τα νύχια δεν το κατάλαβα ποτέ

Ακόμα και να μην το πιάσει με την πρώτη όμως, δε σημαίνει ότι είναι κακός δάσκαλος. Έχεις να κερδίσεις ακόμα και αν μάθεις πράγματα που ενδεχομένως δε σε ενδιαφέρουν φαινομενικά. Αν δώσεις μια ευκαιρία σε κάτι που "δε σε ενδιαφέρει", ίσως να σου ανοίξει καινούριους κόσμους που ούτε φανταζοσουν

Πάντως ρε παίδες νομίζω ότι τουλάχιστον στη μοντέρνα μουσική που δεν υπάρχει στάνταρ ύλη (σαν την κλασική πχ), πρέπει να είμαστε και λίγο ανοιχτοί. Οκ καλό το "απλά θέλω να μάθω να τζαμάρω", αλλά λεφτά πληρώνεις. Είναι σαν τους μαθητές μου που έρχονται και θέλουν "ένα οποίο να ναι λόουερ να τελειώνουν". Ε μη σου πω τι Αγγλικά μαθαίνουν αυτοί. Επενδύει κανείς σε χρήμα, ας επενδύσει και σε ώρα να γίνει καλά η δουλειά. Γνώμη μου πάντα

Εδώ έγινε hit το Song 2, που όχι μόνο δεν έχει στίχους αλλά ούτε καν τίτλο ρε φίλε

Για να μη διαβάζω 16 σελίδες, τελικά ο δάσκαλος την έχασε τη δουλειά του η όχι; ?

Τώρα ότι μου καπνίσει μετά από δύο μήνες, αλλά ακόμα με εντυπωσιάζει η απλότητα αυτού του setup... Και τα υπόλοιπα είναι λέει το volume knob της κιθάρας του. Τι λεει ρε ο παικταράς

Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό απ' το τραγούδι. Πχ κομμάτια σαν το November Rain προφανώς είναι next level μουσικά και θα σε συνεπάρει η μελωδία. Αλλά πας να το τραγουδήσεις, επειδή έτσι σου σκαλωσε η μουσική στον εγκέφαλο, τι θα κάνεις, θα τραγουδάς με να να να; Εκεί θα δεις ένα lyric video για να σου αποτυπωθούν και οπτικά. Άλλες φορές ο ίδιος ο στίχος ιντριγκάρει, πχ I used to love her but I had to kill her. Whaaaaat? Θα ψάξεις να βρεις το γιατί. Υπάρχουν πιο "φτηνά" ποπ τραγούδια με ωραία ωστόσο μελωδία και εκεί αξίζει ο στίχος γιατί αποτυπώνεται από μόνος του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Everybody's changing από Keane. Αν μου καρφωθεί κάνα δίστιχο και πιάσω τον εαυτό μου να το τραγουδάω, τότε ίσως ενδιαφερθώ για το τι νταλκά τραβούσε το παλικάρι και έγραψε τέτοιο στίχο...

Λύστε λίγο μια απορία στον αδαή: Έχω έναν ενισχυτή ο οποίος δεν είναι handwired, φθηνός ακριβός δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι είναι λιγότερο αξιόπιστος από τους handwired, οι οποίοι όπως φαίνεται ακόμα κ αν χαλάσουν κατασκευάζονται πολύ πιο εύκολα. Τον κιθαρίστα αυτό για ποιους λόγους τον απασχολεί; Δουλειά του τεχνικού δεν είναι; Η μήπως το βλέπουμε όπως στα αυτοκίνητα, αν δηλαδή χαλάνε συχνά κ αν υπάρχει διαθεσιμότητα σε ανταλλακτικά; Η ακόμη μας απασχολεί το θέμα longevity του ενισχυτή, δηλαδή όσο πιο φθηνός είναι, τόσο πιο σύντομη ημερομηνία λήξης έχει;

Αυτό. Όσο καλά και να στα λέει, αν δεν πάρεις χαρτί και μολύβι να κάτσεις να κάνεις ασκήσεις...

Άσχετο, αλλά πήρα αφορμή από αυτό που είπε ο Γιώργος. Τράμπες σε κιθάρες 2-3 για μία πιο ποιοτική, γίνονται καθόλου εδώ μέσα; Έχει κάνει κανένας σας;

Ναι τον 30άρη έχω, είναι switchable όντως, στον 15άρη δεν είναι. Στην ουσία η Fender πήρε όλα τα θετικά των 15, 18/30 και 45 και τα ένωσε όλα στον 30άρη. Ένας σχετικά ελαφρύς combo ενισχυτής, πολύ τίμιος για τα λεφτά του.

Πάνω στο κύκλωμα του συγκεκριμένου βασίζεται ο Bassbreaker που έχει βγάλει η Fender τα τελευταία χρόνια, που είναι και ο ενισχυτής που έχω. Δεν τον λες dream amplifier σε καμία περίπτωση, αλλά κάνει τα πάντα όσα θες να κάνει ένας ενισχυτής και παραπάνω. Μάλιστα, με τα δύο επίπεδα παραμόρφωσης που διαθέτει, δε χρειάζεται ούτε πεταλιέρα να κουβαλάω για τη μουσική που παίζω. Άσε που είναι και πανέμορφος. Τείνω να καταλήξω ότι ΑΝ δεν έχεις τα λεφτά να πάρεις τον ενισχυτή των ονείρων σου, και ΑΝ δεν κάνεις λεφτά απ' την μουσική, είναι καλό το να μπορείς να επιλέξεις κάτι που να σου εξυπηρετεί τις ανάγκες και να το αγαπήσεις, γιατί αλλιώς το να είσαι ανικανοποίητος μια ζωή ειναι μια μορφή δυστυχίας...

Καλόπαικτη Γιώργο! Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για τις Sire σαν value for money κιθάρες. Είναι ευτύχημα που μπορείς να πάρεις τέτοια ποιότητα σε τέτοια τιμή στις μέρες μας

Καλόπαικτος αδελφέ! Άντε και στα δικά μας!