Σάμη είσαι συμπαθέστατος, πολύ γουστάρω ανθρώπους με πολυδιάστατες προσωπικότητες και αιχμηρό χιούμορ και είμαι σίγουρος ότι στον έξω κόσμο αν βρισκόμασταν θα κάναμε και γαμώ τις παρέες. Επείδή αντιλαμβάνομαι μια αρνητική αύρα σε κάποια σημεία στο σχόλιο που μας έκανες (μπορεί να κάνω και λάθος) πάμε λοιπόν να τα φτιάξουμε όλα...
Δεν υπάρχει κανένα μουσικό είδος ρεγκετρόν... τρολάρω σε όλο το post που έκανα. Το κομμάτι είναι ένας αχταρμάς απο ποπ, ροκ, electronica και ρέγκε στοιχεία,
Έλα ρε διαφωνώ το σόλο πιστεύω προσωπικά ότι έχει φτιάξει όλο το κομμάτι. Στο κάτω κάτω βάλε και ένα "Για μένα" μπροστά στην πρόταση... Δύο λέξεις μπορούν να αλλάξουν πολλά ?
Το ακούω... η μίξη και η παραγωγή ίσως απέτυχε να κάνει τους στίχους να ακούγονται ευδιάκριτα.
Το κομμάτι λοιπόν γράφτηκε με αφορμή τις ειδήσεις που έχουμε ακούσει όλοι κατά καιρούς για κάποιες που άφησαν τα νήπια παιδιά τους μόνα στο σπίτι για να πάνε διακοπές με τον γκόμενο και πολλά φυσικά απο αυτά δεν τα κατάφεραν. Ακολουθούν οι στίχοι:
Καπνοί μες το μυαλό σου,
άσπρες θολές γραμμές το φως σου.
Χοροπηδάς στην άκρη,
καλείς μια άβυσσο που θα ρθει
Και έχεις ροζ κορδέλες,
δεμένες στους μηρούς με βδέλλες.
Κερνας με την ψυχή σου,
ποτάμι το αίμα στο κορμί σου.
Τι είσαι, που είναι απόψε οι γιοι σου.
Ποια είσαι, τι να σε έφερε εδώ.
Αυτός ήταν ο σκοπός για το συγκεκριμένο κομμάτι.
Έτσι ακριβώς... στην ηλικία που είμαστε εννοείται ότι όλο αυτό δεν το κάνουμε ούτε για τα φράγκα, ούτε για την δόξα ?, ούτε για να εξισορροπήσουμε τις ορμονικές μας διαταραχές. Γράφουμε μουσική, στίχους, κάνουμε ενορχήστρωση, μίξη και παραγωγή... διαδικασίες πολύ επίπονες που απαιτούν πολλές γνώσεις και άπειρες ώρες πειραματισμού... και όλο αυτό... απλά για την αγάπη μας για την μουσική, την ανάγκη μας να εκφραστούμε με αυτό τον μέσο και να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα.