mitsar

Σας χαιρετώ, με συνάντησε ο κορωνοϊός και έχασα πάνω στη σκακιέρα του Mortal Coil. Game Over, the Terminator has been Terminated. Χάρηκα που σας γνώρισα έστω και για λίγο, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά. The torture will stop now, και δεν είναι νέο άσμα του Zappa. Η ηλικία των 33 1/3 στην οποία απεδήμησε ο αίρων τις αμαρτίες του κόσμου δεν ήταν σύμπτωση. Αντί του καθιερωμένου επιλόγου (Confusion is my Epitaph), μιας και το προτελευταίο μου pοst ήταν Procol Harum, θα ήμουν flattered αν με θυμηθούνται οι φίλοι μου και οι πολλοί περισσότεροι εχθροί μου ως άλλο ένα Exotic Bird and Fruit που κάποτε κελάϊδισε μερικα φωνήεντα και πολύ περισσότερες truths against falsehoods. Τόπο στα νιάτα. Procol Harum - New Lamps For Old (1974. Words: Keith Reid, Music: Gary Brooker) The end of the evening, unable to cope Unique entertainment no longer a joke The close of the picture, the end of the show Merciless torment, torturous blow New lamps for old Bright shiny gold Innocent youth Falsehood for truth The eye of the needle, the loss of the thread Triumphant victor, glorious dead The cause becomes duty; duty's the blow Which kills the picture: death of the show New lamps for old Bright shiny gold Innocent youth Falsehood for truth New lamps for old Bright shiny gold Ooh, yeah It's a new It's a new New lamps for old New lamp Post Scriptum: Παρακαλώ μετά από 33 μέρες να διαγραφεί η ταπεινή μου ύπαρξη καθώς και όλο το φτηνιάρικο περιεχόμενο που πόσταρα, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό μου δικαίωμα Right to be Forgotten (https://en.wikipedia.org/wiki/Right_to_be_forgotten).

Αυτό μετράει πάνω απ'όλα, μην ακούς κανέναν, το καλύτερο είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του καλού. Και εγώ πολύ θα ήθελα έναν Orange ενισχυτή για το μπασάκι μου... Άγιε Βασίλη βόηθα !

Μα τι λές τώρα, όλοι στο noiz τέτοιοι είμαστε

(προς Admins: ο τίτλος είναι reference στο γούρι €25 του Μουσείου Μπενάκη με την Μπουμπουλίνα Μαντώ Μαυρογένους που έγινε πρόσφατα viral - καμία διάθεση ούτε βωμολοχίας ούτε πολιτικής) Ευχαριστώ πολύ τον @LouisL που μου θύμισε σε PM τo ίσως πιο χρήσιμo σε συνθέτες, μουσικούς και ηχολήπτες κανάλι στο Youtube, το What Makes this Song Great? Πραγματικά άξιο για subscribe. Την παρακάτω ανάλυση δεν θα μπορούσα να την είχα κάνει καλύτερα, συμφωνώ 110% στα συγκεκριμένα σημεία προσοχής που επιλέγει να επισημάνει ο παρουσιαστής. Παρενθετικά, το κομμάτι αυτό για μένα, τον Λούη και όλους τους συντελεστές του Ράδιο Ακρόπολις ήταν και είναι εμβληματικό: η μουσική για μας ήταν και είναι More than a Feeling. Αν μπορούσαμε να περιγράψουμε με λέξεις το πόσο ακριβώς "more", το τί πράγματα πέρα από το feeling συνιστούν αυτό το "more", η Τέχνη της Μουσικής δεν θα είχε γεννηθεί. Με άλλα λόγια, οι Τέχνες αποτελούν προέκταση, συμπλήρωση και επέκταση προς το Υπερβατικό της ενότητας του Λόγου, της Σκέψης και της Ψυχής. Λίγο πλατωνικό μου βγήκε αυτό, συγνώμη αν έθιξα τους νεορασιοναλιστές, αλλά σήμερα αυτοσχεδιάζουμε. Καλή η κατά γράμμα εκτέλεση της παρτιτούρας, αλλά αν χάσουμε το παιχνίδι του αυτοσχεδιασμού, η χαρά της Ζωής έχει ξεφύγει μέσα από τα χέρια μας σαν την άμμο του εξώφυλλου του Shamal των Gong. Και μην ξεχνάτε, το feeling είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για μια Επανάσταση! Αφιερωμένο στην κοινότητα του noiz, που αποτελεί τετελεσμένα πλέον More than a Feeling για μένα:

Στα windoze η λειτουργία είναι ενσωματωμένη και ονομάζεται Restore Points (στα ελληνικά Σημεία Επαναφοράς). Ενεργοποιούνται αυτόματα κατά την εγκατάσταση του λειτουργικού και αν δεν πειράξεις τα settings δουλεύουν όταν κάνουν updates, αλλά και όταν το θέλεις εσύ. Μπορείς να διαβάσεις σχετικά και να τα ρυθμίσεις να κάνουν restore points όχι μόνο στο λειτουργικό (που είναι το default), αλλά και στα Data, σε όσους δίσκους θέλεις. Αυτό που προσφέρει είναι ότι μπορείς να επαναφέρεις το σύστημα (και τα δεδομένα, αν έχεις ενεργό το option) σε μια προηγούμενη κατάσταση για την οποία έχεις σωσμένο restore point. Είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε επίπεδο λειτουργικού: ακόμα και αν κολλήσεις ιό που σου έσβυσε αρχεία συστήματος, θα μπορέσεις μόλις τον εξουδετερώσεις να μπουτάρεις το μηχάνημα, αλλά δεν σε προστατεύει από τα τυχόν bad sectors του δίσκου. Είπαμε, μόλις εμφανιστεί έστω και 1 bad sector, ο δίσκος θέλει άμεσα αλλαγή.

Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στην σύνθεση, τον στίχο, το πάντρεμα ροκ, κουλτούρας και διανόησης. Όποια εγκυκλοπαίδεια της ροκ και να ανοίξετε, θα δείτε ότι ο Keith Reid των Procol Harum θεωρείται από τους κορυφαίους στιχουργούς (https://www.allmusic.com/artist/keith-reid-mn0000080853/biography). Μην ξεχνάτε ότι το 1967 έγραψε το Whiter Shade of Pale (over six million copies sold worldwide). Η προσωπική νότα: Το καλοκαίρι του '74 έρχεται όπως κάθε καλοκαίρι ο πατέρας μου από Μόναχο για διακοπές και μου φέρνει 4-5 δίσκους. Μέσα σε αυτούς είναι το Broken Barricades (1971) και το Exotic Birds and Fruit (1974) των Procol Harum. Οι υπολοιποι δίσκοι είναι το Propaganda των Sparks, το Demons and Wizards των Uriah Heep, το διπλό Autobahn των Kraftwerk (στην Ελλάδα βγήκε ως μονό). Ο πατέρας μου δεν ήταν ροκάς, αλλά ο αδερφός της γυναίκας του είναι τζαζ πιανίστας (που κάποτε τα βρόντηξε όλα και έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση, ο ετεροθαλής αδερφός μου χτες βράδι μου είπε στο τηλέφωνο από Μόναχο ότι κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται ο θείος Franz). RIP father, το μόνο που άφησες πίσω σου είναι μερικές μουσικές που με μεγάλωσαν, αυτό φτάνει και περισσεύει. Όπως γνωρίζουν οι fans, σε κάθε δίσκο τους οι Procol Harum είχαν ένα masterpiece (και όχι μόνο). Για σήμερα σας έχω ξεχωρίσει το εμβληματικό Song for a Dreamer από τον 5ο δίσκο τους Broken Barricades (1971, 83 επανεκτυπώσεις!), με τον Robin Trower (so very much underrated) στην κιθάρα. Αναζητήστε το Remastered Expanded 3CD album του 2019 (https://www.discogs.com/Procol-Harum-Broken-Barricades/release/13864398).

Να σας φέρω σε επαφή με επαγγελματίες και θα σας πούν ότι δεν είναι καθόλου ιδανική λύση. Αν διαβάσετε θα δείτε ότι όλα τα συστήματα, οι μέθοδοι και τα υλικά μέσα για backup έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αρκεί να σας αναφέρω ότι διεθνώς η ζήτηση και η χρήση μαγνητικής ταινίας για μαζική αποθήκευση δεδομένων κάθε χρόνο μεγαλώνει αντί να μικραίνει ! Το μόνο που έχω τολμήσει να ακουμπήσω από τις διάφορες συνδεσμολογίες RAID που υπάρχουν (δες https://en.wikipedia.org/wiki/RAID) είναι σε ένα NAS (δικτυκό δίσκο που τρέχει linux) που έχω αποθήκη για μουσικές και άλλα (3 + 3 TB mirror raid), αλλά και αυτό προσφέρει περιορισμένη προστασία, γιατί δεν μπορείς εύκολα να δεις την φυσική κατάστσση των δίσκων (αν δηλαδή έχουν αρχίσει να βγάζουν bad sectors). Ο φίλος μου ο Janos Mathe που φτιάχνει το HDSentinel το έχει κάνει port σε linux και μπορεί να εγκατασταθεί μέσα στο ίδιο το NAS, οπότε μπορείς να δεις τι γίνεται. Ακόμα και αυτό όμως θέλει τρομακτική προσοχή και δεν το έχω τολμήσει ακόμα - βγάζω τους δίσκους και τους τσεκάρω κάθε εξάμηνο ανάλογα με τη χρήση. Και φυσικά στο NAS έχω το δικό του ανεξάρτητο UPS (οι λόγοι έχουν σχέση και με τα παρακάτω). Να πώ και δυο πράγματα για να μην απορούν όσοι δεν έχουν πτυχίο Φυσικής ή Ηλ. Μηχανικών και νομίζουν ότι είμαστε τρομοκράτες: Η καλωδίωση του ρεύματος 220V από την κολώνα της ΔΕΗ μέχρι την πρίζα στο σπίτι μας έχει αυτεπαγωγή, δηλαδή είναι ένα πηνίο. Αν ανατρέξετε στην Φυσική του Λυκείου θα δείτε ότι το πηνίο αποθηκεύει ενέργεια και όταν γίνεται η αποκατάσταση του κυκλώματος την αποδίδει σαν υπέρταση, δημιουργώντας ένα spike τάσης πολύ πάνω από την κανονική των 220V, η οποία καίει τα φτηνά PSU των υπολογιστών. Για τον ίδιο λόγο, συχνά καίγονται κατά την αποκατάσταση τα ψυγεία, οι τηλεοράσεις κλπ. Υπάρχουν ηλεκτρονικά εξαρτήματα που προστατεύουν ως ένα βαθμό από το αυτό το πρόβλημα, και όσον αφορά τον desktop Η/Υ αυτά βρίσκονται μέσα σε ένα καλό UPS ή ένα high end τροφοδοτικό. (Για άλλη μια φορά το ακριβό είναι φτηνό και το φτηνό θα σας βγεί ακριβό με ένα φτηνιάρικο UPS, γιατί θα σας καεί το μηχάνημα). Η γνώση είναι αμυντική δύναμη, η υποβολή ερωτήσεων δεν είναι ντροπή (αλλά ο έλληνας τα ξέρει όλα...) και το noiz προσφέρει πολύτιμη υπηρεσία μαζεύοντας και αποθηκεύοντας γνώσεις και εμπειρίες (γι' αυτό εξάλλου έγινα μέλος στα γεράματα). Εύγε για άλλη μία φορά στους Admin !

Άν ήσουν Θεσσαλονίκη θα στα έκανα εγώ όλα δωρεάν, προκειμένου να μην τα κάνεις μόνος σου (λες ότι δεν έχεις εμπειρία) ή ακολουθώντας ελλιπείς οδηγίες με τηλεεκπαίδευση. Μισή δουλειά = καμία δουλειά. Στα λέω με εμπειρία από το 1985. Βρές έναν τοπικό φίλο που ξέρει ή το συνοικιακό συνεργαζόμενο κατάστημα να στα κάνει και να στα διδάξει. Στο backup τα διεθνή best practices λένε ότι πρέπει να έχεις 3 αντίγραφα της δουλειάς σου (των προσωπικών σου δεδομένων) και ότι το λειτουργικό είναι αναλώσιμο (εκτός αν υπάρχει απαίτηση zero dead time). Τα 3 αυτά αντίγραφα, αν πρόκειται για δουλειές που αλλάζουν συχνά, είναι συνήθως κυλιόμενα (δεν γίνονται κάθε τέρμινο συγχρόνως τρία αντίγραφα, υπάρχουν πάντα οι δύο παλαιότερες εκδόσεις για το ενδεχόμενο μαλακιών που συνήθως όλοι κάνουμε, π.χ. σβήσιμο σημαντικού αρχείου). Αν είναι απλώς αποθήκη παλαιών εργασιών που δεν τις δουλεύεις πιά, φροντίζεις να έχεις ένα σετ 3 ίδιων αντιγράφων σε διαφορετικά μέρη (συρτάρι, χρηματοκιβώτιο, ντουλάπα σε δεύτερο σπίτι) και ένα σετ 3 αντιγράφων των τρεχουσών εργασιών σε διαφορετικά επίσης μέρη. Τώρα που τα στικάκια είναι φτηνά, μπορείς να τα κάνεις όχι σε δίσκους αλλά σε sticks, πάντσ όμως σε μεταλλικά κουτιά και αυτοκόλλητες ταμπέλες με ημερομηνίες. Για το λειτουργικό αρκεί να έχεις ένα κλώνο του συστήματος με όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιείς. Ο σκοπός του είναι να βγάλεις τον προβληματικό και να βάλεις το backup στη θέση του και να είσαι έτοιμος για δουλειά σε μισή ώρα. Αν τα έχεις όλα μαζί στον ίδιο δίσκο (και τις δουλειές στο 'My Documents') είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα τα χάσεις κάποτε και τα δύο, και το λειτουργικό και τα άσματα. Τουλάχιστον ξεχώρισε τις δουλειές να είναι σε δεύτερο δίσκο (και δεν εννοώ δεύτερο partition). ΟΜΩΣ όλα τα παραπάνω ΔΕΝ έχουν κανένα απολύτως νόημα αν: α) δεν ελέγχεις τακτικά το filesystem, ιδιαίτερα μετά από crash ή διακοπή ρεύματος (checkdisk, το λειτουργικό ΔΕΝ το κάνει αυτόματα) β) δεν έχεις εγκατεστημένο το Hard Disk Sentinel που θα σε προειδοποιήσει για ενδεχόμενο hard πρόβλημα (με έστω και ένα (1) bad sector πρέπει άμεσα να κάνεις αλλαγή δίσκου!) και γ) αν δεν έχεις UPS στα μηχανήματα. Το 90% των προβλημάτων στους δίσκους προέρχεται είτε από γηρατειά των δίσκων είτε από πρόβλημα στο ρεύμα όπως διακοπή, και ακόμα χειρότερα, αποκατάστση της διακοπής. Το UPS θα προστατεύσει το τροφοδοτικό και κατά συνέπεια τους δίσκους από τις διακοπές και υπερτάσεις (π.χ. κεραυνός). Αυτά είναι μόνο η αρχή, και δεν είναι το ήμισυ το παντός. Το να ξέρεις τα ονόματα των προγραμμάτων που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες δεν αρκεί. Είναι σαν να λές ότι επειδή δουλεύεις Photoshop είσαι γραφίστας.

Πολλές καλημέρες στην υποκοινότητα του noiz που άρχισε την μουσική της εκπαίδευση με κλασική μουσική και συνεχίζει να απολαμβάνει το είδος. Στο σπίτι μου υπήρχε πικάπ και καμιά κατοσταριά δίσκοι της Deutche και της Archiv, και μεγάλωσα με τους μεγάλους κλασικούς μουσουργούς, αλλά και την Avant Garde (Ligeti, Stockhausen, Χenakis etc) πριν τους εγκαταλείψω όλους για άλλες αναζητήσεις. Την εποχή που έδινα πανελλήνιες (1976) ήμουν αποφασισμένος και ήταν συμφωνημένο στο σπίτι ότι αν δεν περάσω στο Χημικό ή το Φυσικό, θα πήγαινα στο Παρίσι να σπουδάσω μουσική με τον Xenakis, αν και δεν ήξερα ούτε θεωρία ούτε έπαιζα κανένα όργανο. Δεν ευοδώθηκε το plan B, και γι'αυτό είμαι εδώ μαζί σας. Η μουσική εξακολουθεί να είναι το 50% της ζωής μου. Λίγα ποστ πιο πριν κάποιος παρέθεσε μια εκτέλεση του Daniel Barenboim και ήθελα να επισημάνω ότι τρία βιβλία του έχουν μεταφραστεί και στα ελληνικά (βλ. https://www.skroutz.gr/books/search.html?keyphrase=barenboim). Μου έχουν κάνει δώρο πριν λίγα χρόνια το "Μια ζωή στη μουσική" και μπορώ να εγγυηθώ ότι ο άνθρωπος είναι ένας εκπληκτικός στοχαστής, μου προσέφερε εξαιρετικά και πρωτότυπα insights διασύνδεσης της Ζωής, της Σκέψης και της Μουσικής. Ανά περιόδους προσπαθώ να το τελειώσω αλλά συνέχεια το ξαναπιάνω από την αρχή, ως μία γραπτή Ημιτελής Συμφωνία. Δεν ξέρω αν παραβαίνω κανόνες της υποκοινότητας, αλλά θεωρώ την minimal ambient (της σχολής Brian Eno και των διαδόχων του) ως κατ' εξοχήν κλασική μουσική, και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το ταξίδι στην Ανατολή που με εισήγαγε πριν χρόνια στον Harold Budd, υπό τους ήχους του οποίου κοιμάμαι ανελλιπώς κάθε βράδι τα τελευταία 15 χρόνια και συγκεκριμένα το John Foxx & Harold Budd - Translucence (https://www.discogs.com/John-Foxx-Harold-Budd-Translucence-Drift-Music/master/904540) Το ταξίδι αυτό, η Kumbha Mela, άλλη μία πανάρχαια Ομηρική περι-πλάνηση, αποτελεί την αντανάκλαση πάνω στην επιφάνεια της Γης και του Νερού του Ηλιακού ενδεκαετούς Κύκλου (βλ. https://en.wikipedia.org/wiki/Kumbh_Mela).

Αν δεν το πιάσει στα χέρια του o Derek Sherinian, για μένα δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Ή έστω η Hiromi.

Επίκαιρη παρέμβαση, σήμερα έχει και ανέμους και ύδατα. Απόφυγε το Λονδίνο, UK is no more in Europe. Βερολίνο μόνο αν μιλάς Γερμανικά. Θα έλεγα Amsterdam, έχει και πολλούς Έλληνες εκεί να βοηθήσουν. Αν μας έλεγες τα ενδιαφέροντά σου θα μπορσύσαμε να βοηθήσουμε πιο ουσιαστικά, το Law και το Finance είναι Salt and Pepper, και όχι χωριάτικη σαλάτα όπως στην Ελλάδα.

Άκυρες οι ερωτήσεις, δεν είσαι "άπειρος" όπως είπες αρχικά, I sincerely apologise

RIP Paul Jackson (March 28, 1947 – March 18, 2021) Δεν ήταν μόνο Funk μπασίστας όπως τον κατατάσσουν οι περισσότεροι, ήταν και Jazz και Δάσκαλος και Ερευνητής. Η συμβολή του στο όργανο με τους Headhunters του Herbie Hanckock την δεκαετία του '70 ήταν εμβληματική. https://en.wikipedia.org/wiki/Paul_Jackson_(bassist) https://www.discogs.com/artist/272081-Paul-Jackson-2 Προς τιμή του διάλεξα έναν δίσκο ερευνητικού και διδακτικού χαρακτήρα του 1992 με τον παμμέγιστο Mike Clark (Brand X) και τον Kenny Garrett: https://www.discogs.com/Mike-Clark-2-Paul-Jackson-The-Funk-Stops-Here/release/1392567

Μπορείς να μας πεις και τιμές, για να δώ πόσο μέσα ή έξω έπεσα;

Άκουσα και τα Β2-Β5. Η αναφορά μου είναι ο ήχος των Doobie Brothers, και αν θέλεις αυτόν, ο Β είναι ξεκάθαρα η επιλογή. Ο Α θα βγάλει ήχο πιο απομακρυσμένο από τα industry standardσ, πράγμα που ίσως σου αρέσει γιατί θα σου δώσει πιθανόν πιο προσωπικό ήχο.