Alex Raptakis

Αυτό με τα online μαθήματα μου το πρότεινε και ο φίλος που ανέφερα. Βέβαια δεν έχω πετύχει κάποιον με εμπειρία να το κάνει. Ακόμα και ο καθηγητής στο Ωδείο του Νάκα δεν έχει και κάνα ιδιαίτερο βιογραφικό (πάνω στο film scoring όπου αυτό διδάσκει). Συνήθως αυτοί που έχουν πετύχει πάνω σε αυτό είτε δεν έχουν χρόνο, είτε παραείναι καλοί και συνεπώς το κόστος είναι μεγάλο (φαντάζομαι), ειδικά αν μιλάμε για τιμές εξωτερικού που δεν έχουν καμία σχέση με την αγοραστική ενός ελληνικού μισθού. @BillTrantos Αν δε σου είναι κόπος, θα ήθελα να ρίξω μια ματιά στο drive. Καλό είναι να υπάρχει! Σίγουρα το portfolio είναι και για μένα σημαντικό, και εν τέλει από το αποτέλεσμα κρίνεται η δουλειά, γι αυτό έχω δεύτερες σκέψεις ακόμα και για το απλό ωδείο. @dimsonic Είμαι full-time γραφίστας, graphic designer που λένε και στο χωριό μου. Δουλεύω σε μια εταιρία τεχνολογίας στην Αθήνα, με καλά χρήματα, όχι τίποτα τρομερό βέβαια. Όμως δεν μπορώ να πω ότι απολαμβάνω τη δουλειά μου, και δε νιώθω ολοκληρωμένος. Φαντάσου ότι δεν δέχτηκα ολόκληρη προαγωγή γι αυτό το λόγο. Τώρα στα 31 που είμαι νέος ακόμα (γελάω), λεω να κάνω ότι μπορώ για να προσπαθήσω για το μουσικό.

Θα είμαι κάτω μέχρι και τις 15 αλλά θα μαι διαθέσιμος μέχρι 11. Από χτες ξεκίνησε και η άδειά μου όποτε έχω και τα πρωινά ελεύθερα, στείλε όποτε θες να το δούμε!

Μετά από μια κουραστική περίοδο μετακόμισης, κατέβηκα Κρήτη για διακοπές, χαλάρωση και οργάνωση του μυαλού για να δω το πώς πρέπει να κινηθώ, προκειμένου να μπορέσω να πλησιάσω με μεγαλύτερη σιγουριά και αυτοπεποίθηση τους μουσικούς στόχους μου. Οι στόχοι αυτοί είναι κυρίως δύο, ο πρώτος προσωπικός και ο δεύτερος επαγγελματικός: 1) να φτάσω ένα ικανοποιητικό επίπεδο στα drums και ίσως να μπω σε μια μπάντα 2) να πάρω (ακόμα πιο) σοβαρά τη σύνθεση προκειμένου να έχω περισσότερες πιθανότητες για να το κάνω επαγγελματικά (μουσική για κινηματογράφο και video games). Όσον αφορά το 1ο, το επίπεδό μου είναι καλό, αλλά θέλω να το φτάσω ακόμα πιο ψηλά, γιατί το γουστάρω πολύ και πάντα ζήλευα τους βιρτουόζους. Η λύση αυτού είναι να ξεκινήσω μαθήματα και να το πάρω όσο πιο σοβαρά γίνεται. Ήδη ψάχνω για καθηγητή. Αν δε βρω, το πολύ να πάω στο Ωδείο Νάκα. Τώρα για το δεύτερο, έλεγα στον κολλητό μου, που τον εκτιμώ πολύ μουσικά, ότι δεν νιώθω "αρκετός", δεν έχω τις διασυνδέσεις, και ότι νιώθω πολύ κατώτερος σε σχέση με αυτόν που έχει πτυχίο αρμονίας και δίπλωμα πιάνου - πόσο μάλλον αν κάτσω να συγκρίνω τον εαυτό μου με το χαοτικό ανταγωνισμό του μέσω internet. Η απάντησή του ήταν ότι οι γνώσεις αυτές είναι επικτητες, και ότι δε θα μου πάρει πολύ να τις αποκτήσω, μιας και δε θα ξεκινήσω από το μηδέν. Από την άλλη, αντιλαμβάνομαι ότι δεν δεν είμαι δα και τόσο κακός. Βγάζω όμορφα ακουστικά αποτελέσματα και έχω ήδη γνώσεις σε αρμονία και μουσική θεωρία, απλά ίσως το ταβάνι μου να είναι εν δυνάμει πολύ κοντό. Ίσως όμως να είναι αρκετό και να μπορέσω να κάνω δουλειά ως έχει, και απλά να χρειάζεται χρόνο, παραπάνω δείγματα και πρωτοβουλίες. Οι επιλογές λοιπόν είναι οι έξεις: - Μένω ως έχει: Συνεχίζω ότι κάνω, αφιερώνω τον ελεύθερό μου χρόνο σε συνθέσεις, κυνηγάω όποιον βρω, γράφω εθελοντικά μουσική για ταινίες κτλ, μέχρις ότου να πάρω την εμπειρία και να χτίσω κατάλληλο portfolio. - Ωδείο: κάνω μαθήματα αρμονίας και σύνθεσης, είτε κλασικής είτε όχι, σε ωδείο, με σκοπό να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου και να είμαι πιο άνετος και δημιουργικός. Σε αυτή την περίπτωση ο χρόνος και το διάβασμα που χρειάζεται είναι εύκολα διαχειρίσιμος και δε θα με πιέσει τόσο, μιας και έχω τη δουλειά μου 10-6. Ότι χρόνος μου μένει, τον αφιερώνω στο διάβασμα και στο να γράψω κάποιες συνθέσεις για να μη μένω στάσιμος. - Πανεπιστήμιο: Κάνω προετοιμασία και δίνω πανελλήνιες (που είναι 2 ειδικά μουσικά μαθήματα + Εκθεση) προκειμένου να μπω στο μουσικό πανεπιστήμιο στην Αθήνα (μένω ήδη Αθήνα). Αυτή είναι μια ακραία περίπτωση που είμαι τύπου "αντίο ζωή". Η δουλειά θα με περιορίσει πολύ χρονικά και θα πρέπει να αφιερώσω ότι έχω και δεν έχω εκεί. Θα με φέρει σίγουρα σε επαφή με κόσμο, θα μου προσφέρει υψηλό επίπεδο αλλά θα έχω και την πίεση της σχολής που δε ξέρω αν θέλω να ξαναζήσω. Ποια είναι η άποψή σας? Εσείς τι θα κάνατε? Αξίζουν οι σπουδές στη φάση που είμαι ή πιστεύετε ότι μπορώ να το δουλέψω μόνος?

Μου άρεσε περισσότερο της Lari. Για μένα έλεγε μια ιστορία που είχε αρχή, μέση και τέλος, ισορροπία σε αργό-γρήγορο, συν το άκουσμα από το παίξιμο με δάχτυλα αντί πένας ήταν λίγο πιο ξεχωριστό στα αυτιά μου.

Αυτά τα "points" που βλέπεις μπορείς να τα βάλεις όπου θες, δε χρειάζεται να είναι στα transients. Μπορείς να μικρήνεις ή να μεγαλώσεις το "εσωτερικό" μιας συνεχόμενης κυματομορφής, μπορείς να "διαλέξεις" μόνο το transient και να το κάνεις πιο έντονο, ή να διαλέξεις την ουρά εκτός το transient για να αυξήσεις τη διάρκειά του, κτλ. Ότι θες κάνεις, κυριολεκτικά. Απλά όσο πιο πολυ "τραβάς" κάτι, τόσο κυνδινεύεις να παραμορφώσεις τον ήχο. Εκεί έρχονται οι διαφορετικοί αλγόριθμοι stretching του Cubase να σώσουν την κατάσταση. Cheating? Μπορεί. Για τεμπέληδες που δε ξέρουν να παίζουν? Προφανώς. Σώζει τη μέρα για τρόμπες σαν εμένα? Σίγουρα!

Όχι αν το κάνεις σωστά. Αν είσαι απρόσεκτος ναι, αλλά ουσιαστικά σετάρεις starting και ending point (συνήθως βλέποντας τα transients στην κυματομορφή), έτσι ώστε να μη αλλάξει τίποτα άλλο. Μπορείς απλά να πειράξεις την αξία μιας νότας και τίποτα άλλο.

Το quantization σαν έννοια είναι να φέρεις κάτι πάνω στο grid που ορίζει το μέτρο. Αυτό θα κάνει στο audio track. Το Cubase έχει το AudioWarp και το VariAudio που μπορείς να αλλάξεις το timing σε ένα audio track/event και να τo φέρεις εκεί που θες πάνω στο grid. Το χρησιμοποιώ πολύ στο double-tracking γιατί είμαι ανάπηρος και δε μπορώ να παίξω τόσο σωστά, φοβερό εργαλείο!

Μου άρεσε πολύ! Οι ήχοι που έχεις διαλέξει ταιριάζουν πολύ μεταξύ τους και αφήνουν αυτό το νοσταλγικό 80s feel. Ίσως να λείπει μία κάθαρση, μια μεγαλύτερη κορύφωση προς το τέλος, αν και μπορεί να μη ταιριάζει σε αυτό που ήθελες να πεις εσύ - κρίνοντας και απ'τον τίτλο. Πολύ ωραία δουλειά, μπράβο!

Ειπώθηκε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αλλά θα το πω κι εγώ. Σημασία έχει το να συμφωνούν όλα στο σύνολο. Αν το hihat ξεφεύγει 1/128 αλλά ξεφεύγει μαζί του και το μπάσο, τότε δε τρέχει και τίποτα. Στο κάτω κάτω ο ακροατής δεν ακούει το τελικό κομμάτι με μετρονόμο, αλλά με το ρυθμό που δημιουργούν τα ίδια τα όργανα. Το πρόβλημα έρχεται όταν αυτά μεταξύ τους το "χάνουν". Πρέπει να υπάρχει μια ρυθμική αρμονία σε όλα, και το quantize βοηθά σε αυτό, ειδικά όταν υπάχουν κιθάρες με double/quad tracking, μπάσο, drums, πιανο, βιολιά και φωνή ταυτόχρονα. Αν δεν είσαι το τέλειο ρομπότ μουσικός, δύσκολα θα τα παίξεις όλα στην εντέλεια. Κάπου θα το "χάσεις" και κάτι θα ακουστεί να έρχεται πιο νωρίς ενώ ταυτόχρονα και κάτι πιο αργά. Εκεί έρχονται τα διάφορα εργαλία για να μας βοηθήσουν, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να κάνουμε 1000 takes για να βγει κάτι επακριβώς το ίδιο (που και πάλι παίζει να μην είναι). Το groovάρισμα δεν είναι το swing ή το να είσαι ακριβώς πάνω. Είναι και οι δυναμικές, οι αξίες, το πώς πέφτουν πάνω στο grid τα όργανα σχετικά μεταξύ τους, και η ίδια η σύνθεση, αλλά πάντα σαν σύνολο. Ο Adam Neely κάνει μια μικρή ανάλυση στους μικρο-ρυθμούς σε αυτό το βίντεο, έχει πολύ ενδιαφέρον!

Ναι βρε το κατάλαβα! Αν και δε το ξέρω το συγκεκριμένο πρόγραμμα, φαντάστηκα ότι μάλλον γίνεται export σε midi, οπότε θα μπορούσε να γίνει port στο Cubase - έτσι το χα στο μυαλό μου. Προφανώς θα πρέπει να το προγραμματήσεις από την αρχή, σύμφωνα με το VST που θα διαλέξεις. Αλλά και πάλι, για engine που παίζει κατευθείαν παρτιτούρα είναι φοβερό.

Νομίζω ότι για να "λάμψει" χρειάζεται λεπτομερές programming. Λίγο το vibrato, λίγο ο χώρος, λίγο τα transitions/legato και οι δυναμικές. Προφανώς για sketching είναι παραπάνω από καλό, ειδικά αν είναι έτοιμο σε παρτιτούρα! Η σύνθεση με ξεπερνά, μου άρεσε πολύ και είναι πέρα από τις γνώσεις μου, αξιοζήλευτη θα έλεγα!

Αν και δεν είμαι performer, με ενοχλεί αφάνταστα η ιδέα "αν δε καπνίσεις ένα "τσιγαράκι" δε το απολαμβάνεις το live". Αν χρειάζεται κάποιος μια επιπλέον ουσία για να απολαύσει τη μουσική μου, το θεωρώ οριακά προσβλητικό - και λεω οριακά γιατί γενικά δε προσβάλομαι καθόλου και για τίποτα. Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει...

Θα φτιάξουμε σύντομα! Είμαι Κρήτη τώρα οπότε δε παίζει, αλλά μόλις γυρίσω θα πρέπει να μπει σε μια σειρά!

Ωραίο βίντεο, ωραίες κιθάρες, ωραίο riff, και ακόμη πιο ωραίο το τελευταίο τμήμα που για τα δικά μου γούστα θα το προτιμούσα σαν κεντρική ιδέα, γιατί δίνει κάτι το διαφορετικό και ξεχωρίζει ευχάριστα. Ένα αρνητικό που μπορώ να επισημάνω είναι ότι σε αρκετά σημεία θα μπορούσε να είναι πιο tight στο χρόνο, κυρίως η drums, αλλά συμβαίνει και στα υπόλοιπα όργανα. Θέλει πιο ακριβές παίξιμο, πιο "τέλειο" ας πούμε, ειδικά σε κάτι γυρίσματα που χάνεται αρκετά. Σε λογικά πλαίσια πάντα. Ισχύει και για τη φωνή το παραπάνω, αλλά γενικά η φωνή μου φαίνεται λίγο ξερή/dry, ειδικά με το ντουμπλάρισμα που έχει γίνει που πιστεύω δεν πολυταιριάζει. Θα μου άρεσε περισσότερο αν υπήρχε αρμονια με 2η φωνή, ή ακόμα και οκτάβες σε falsetto. Και επειδή δε θα ταν σχόλιο Alex αν δεν αναφαίρεται κάτι για την προφορά, ε, η προφορά θέλει λίγο δουλίτσα ακόμα για μένα. Κάποια σημεία δε τα καταλαβαίνω καν, όπως μετά την παύση της κασέτας, στο 2:04. Όσες φορές και να το άκουσα, κάτι νταζατσφα νταζεσιτζιζ, πραγματικά άι ντοντ αντερστάντ.

Έχεις φοβερές ιδέες, ειδικά με τις μελωδικές γραμμές!

Χαρά μου! Ήμουν λίγο σκληρός αλλά you asked for it που λένε και στο χωριό μου. Μην πτοείσαι όμως, δεν είναι κακή η σύνθεση, έχει potential. Εννοείται ότι όσα λέω είναι σύμφωνα με τις δικές μου περιορισμένες γνώσεις και ακούσματα. Όσο για το ένστικτο, καλό είναι να δοκιμάζουμε πράγματα, να πηγαίνουμε κόντρα και να ανακαλύπτουμε νέες προοπτικές. Σίγουρα δε δουλεύει πάντα, αλλά είναι και ένας τρόπος να μάθουμε περισσότερα και πάνω στην τέχνη, και για τον ίδιο μας τον εαυτό.

Γενικά για τη σύνθεση: Μια απλή σύνθεση αρμονικά, δε θα έλεγα ότι εξεπλάγην με κάτι συγκεκριμένο, ενώ σίγουρα δεν περίμενα να ακούσω drums σε κάτι τέτοιο - δεν με είχε προετοιμάσει το κομμάτι δηλαδή. Θα προτιμούσα να είχε μια grande ορχηστρική κλιμάκωση με ensemble έγχορδα ή και με πνευστά, και με κρουστά ορχήστρας, κάτι πιο "κινηματογραφικό" δηλαδή. Το πιάνο θα μπορούσε να έχει λίγο πιο καθαρές φράσεις, ειδικά αν η ιδέα ήταν εξ αρχής να εισάγεις επιπλέον όργανα. Θα μπορούσε επίσης να έχει παραπάνω δυναμικές μιας και τώρα είναι σαν να έχει γραφτεί με midi στο ίδιο velocity. Παρ'όλα αυτά για μένα είναι το καλύτερο μέρος του κομματιού. Το τσέλο είναι ωραίο αλλά ήθελα παραπάνω, και θα προτιμούσα να "σολάρει" αυτό αντί του βιολού. Το βιολί ως έχει τζιρίζει, παίζει πολύ ψηλά στο range του, για πολλή ώρα, και δε το κολακεύει καθόλου. Θα το κατεύασα μια οκτάβα κάτω σίγουρα. Το μέρος που ξεκινάει το βιολί (ένα μικρό slide) ακούγεται σαν να είναι μέρος από country λόγω στα αυτιά μου, και γενικά είναι λίγο απότομο και "ξερό". Η drums δε μου αρέσει κα-θο-λου. και σα μείξη, και σαν ήχο, και σαν ρυθμό, και σαν προγραμματισμό. Τώρα θα μου πεις, γούστα είναι αυτά. Σαν μείξη θέλει λίγο δουλίτσα ακόμα. Όλα ακούγονται πολύ στο κέντρο, και πολύ ωμά. Χύμα λοιπόν, δε θα το προωθούσα ως έχει.

Πάντα και παντού dark mode! Ευχαριστούμε αφεντικό! Εγώ θα το κανα λίγο πιο σκούρο, το ίδιο με το forum δηλαδή.

Θυμήθηκα κάτι που δεν συνέβη στη μάνα μου. Η μάνα μου δεν είχε καμία σχέση με τη μουσική, και για να μας κάνει αγορές και δώρα περί μουσικής (όταν ήμαστε μικρά) πήγαινε σε ένα τοπικό κατάστημα στο κέντρο του Ηρακλείου (Κρήτης). Εκεί την εξυπηρετούσε πάντα ο ίδιος τρόμπας που μάλλον ήταν το αφεντικό. Όσο μεγάλωνα, καταλάβαινα τι κλέφτης και ψεύτης ήταν. Της πουλούσε πράγματα σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές, χωρίς υπερβολή. Κάποια στιγμή μου είχε πάρει ένα κλαρίνο και νόμιζε ότι έκανε 1000+ ευρώ, ενώ πέρυσι κιολας έμαθα ότι έκανε 250 καινούργιο, και το μπουζούκι μου της είχε πει ότι ήταν χειροποίητο ενώ αργότερα κατάλαβα ότι δεν ήταν. Το χειρότερο ήταν όταν της ζήτησα να μου πάρει ένα bundle set πιατινών της Zildjian, νομίζω το zbt πρέπει να ήταν. Αυτός της προώθησε το αντίστοιχο της Solar (σαν να λέμε η Epiphone της Sabian) το οποίο μάλλον το χε έτοιμο. Αλλά τι παίχτηκε? Αντί να της δώσει το σετ όπως ήταν (hi-hat, crash, ride σε μια κούτα) της έδωσε ένα πακέτο με το hi-hat και το crash, και ένα ride το οποίο ήταν ΦΟΥΛ οξυδωμένο, μιλάμε για ΜΑΥΡΟ, εκτός πακέτου, σε μια ζελατίνη. Της είπα ότι της πούλησε μεταχειρισμένο για καινούργιο και να του το πάει πίσω. Αυτή πήγε και αυτός επέμενε ότι ήταν καινούργιο. Μιλάμε για κλάμα. Ο τύπος για μένα ήταν για φυλάκηση. Οπότε ναι. Θέλω show-men. Θέλω γνώστες. Θέλω να κάτσει να παίξει να μου δείξει ότι ξέρει.

Αν και δεν έχω κάποια παρόμοια εμπειρία στο μουσικό τομέα, σε γενικότερα πλαίσια οι πωλητές που με έχουν εξυπηρετήσει είναι άσχετοι και με τα βίας γνωρίζουν κάτι πάνω στο αντικείμενο, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μοντέρνα προϊόντα τεχνολογίας. Μου χει συμβεί και σε μικρά, και σε μεγάλα/γνωστά καταστήματα. Σπάνια με έχει εξυπηρετήσει κάποιος που να φαίνεται γνώστης, και όταν έχει γίνει μου άφησε θετική εντύπωση. Αλλά θα προσπαθήσω να δω όλες απόψεις από μια λογική οπτική. - Στην περίπτωση που ο πωλητής είναι άσχετος, απλά θα υπάρξει ελλιπής, ή στη χειρότερη λανθασμένη πληροφόρηση, πράγμα καθόλου καλό για έναν αρχάριο που ψάχνει να κάνει μια επένδυση, ανεξάρτητα το ποσό. Ο υπάλληλος οφείλει να είναι γνώστης του αντικειμένου, ανεξάρτητα το είδος και την κατηγορία. Πουλάς ρούχα? Θέλω να ξέρεις, να σε ενδιαφέρει και να έχεις τη διάθεση για εξυπηρέτηση - γιατί καλώς ή κακώς, είναι face2face επάγγελμα. - Στην περίπτωση που γνωρίζει, αλλά δεν ασχολείται και πολύ με τον ενδιαφερόμενο, τότε, οκ τι να το κάνεις? Θα πρέπει και πάλι να δείξει ενδιαφέρον, για να κάνει σεφτέ και το κατάστημα. Αυτή είναι η δουλειά του άλλωστε, σωστά? Υπάρχουν και αυτοί που γνωρίζουν αλλά σε κάνουν missdirect για να πάρεις το πιο ακριβό, ή για να πάρεις κάτι όπως και να χει - βλέπε πωλήτριες ρούχων που ό,τι και να βάλεις σου λένε ΠΩ ΠΩ ΠΩΣ ΣΟΥ ΠΑΑΑΑΑΑΕΙ!!! - Στην περίπτωση που γνωρίζει, αλλά το παρακάνει όπως αναφέρεται στο θέμα, θα πω ότι είναι πραγματικά προτιμότερο από όλα τα παραπάνω. Σαν ένα θετικό bonus, ο show-off βιρτουόζος θα σου δείξει 2 σημαντικά πράγματα: 1) ότι ένα φθηνό όργανο μπορεί να παίξει παπάδες αν είσαι καλός 2) τη δυναμική του οργάνου που μπορεί ένας αρχάριος να μη βλέπει ή ακούει ακόμα, λόγω έλλειψης πείρας. Φυσικά για τα ντροπαλά και εσωστρεφή άτομα σαν εμένα δε βοηθάει καθόλου, αλλά σίγουρα για μένα είναι προτιμότερο από το να είναι αδιάφορος ή/και τρόμπας. Το ιδανικό προφανώς είναι να γνωρίζει, να μιλάει σωστά, ευγενικά και με καλή πρόθεση και διάθεση, να καταλαβαίνει τις ανάγκες σου και τις προτιμήσεις σου, και να σε κατευθύνει στη βέλτιστη επιλογή. Σπάνιο, αλλά αυτό είναι το τέλειο.

Hotel California αγαπημένο, και έχει φανταστικό σόλο ε??? Το αγαπώ!

Δεν είναι μόνο το πόσες το χεις πατήσει. Μπορεί να είναι κάποια δεύτερα που παίζουν όταν μπαίνεις (ή κάποιος άλλος) στο κανάλι σου και έχεις κάποιο βίντεο εκεί, ή μπορεί να είναι λόγω της καινούργιας λειτουργίας που έχουν, που το βίντεο "παίζει" με mouse-over. Αυτό σίγουρα μετράει σαν view γιατί το περνάει στο history και θυμάται το πόσο έχεις δει. Παίζουν και αυτά που λέει ο John και συμφωνώ με το 5 απόλυτα. Το μακροπρόθεσμο μετράει, ειδικά στα social.

Είναι ακριβώς αυτό που λέει ο PAL. Ακόμα πιο παλιά ήταν τα 333 views, συν κάποια άλλα marks που καθόταν σταθερό μέχρι να ελεγχθεί. Κατά κύριο λόγο είναι τα δικά σου views που δίνεις θελημένα ή μη, και views από ίδιους λογαριασμούς ή ίσως και διεύθυνση IP. Παλιά υπάρχε ένα κρυφό "ποσοστό" που πρέπει να περάσει ο χρήστης σαν watch time προκειμένου να δώσει πραγματικό view. Νομίζω ήταν 30sec γενικά, και για μικρότερα βίντεο έπρεπε να το δεις όλο.

Στα τελευταία βιντεάκια που ανέβασες αυτή χρησιμοποιείς? Γιατί έχει φτιάξει ο ήχος σου!