Alex Raptakis

Andrew, είναι πάρα, πάρα πολύ ωραίο πραγματικά. Η μείξη είναι μια χαρά, αν και θα ήθελα τη φωνή λίγο πιο πάνω. Πρέπει να πρωταγωνιστεί χωρίς δεύτερες σκέψεις. Τώρα ψιλοχάνεται εδώ και εκεί, ειδικά όταν πιάνει χαμηλές νότες. Επίσης παρατήρησα ότι δεν έχεις βάλει ένα τμήμα που να μην τραγουδιέται, είναι όλο ένας στοίχος που δε σταματά, και για μένα ίσως να ήθελε μια ανάσα. Μάλλον είχες πολλά να πεις! Ένσταση στα πιατίνια που μπαίνουν από το 2:22 στην αρχή κάθε μέτρου. Ακούγονται λίγο ξέμπαρκα γιατί μάλλον παίζουν τόσο δυνατά που η μπότα χάνεται τελείως, σε σημείο να νομίζεις ότι δεν υπάρχει καν μπότα. Αυτό βγάζει ένα αρκετά αφύσικο παίξιμο, ειδικά σε τέτοιους απλούς ρυθμούς, γιατί συνήθως όταν χτυπάς τόσο δυνατά ένα πιατίνι συνήθως το συνοδεύεις από δυνατή μπότα ή ταμπούρο. Και πάλι όμως είναι ένα πολύ ομορφο αποτέλεσμα! Περιμένω σίγουρα να δω κι άλλα από σένα!

Τους αγαπώ πραγματικά. Αυτοί με έβαλαν στο μοντέρνο progressive. Ο πρώτος τους δίσκος είναι ο πιο "σκληρός", οι επόμενοι όσο πάει και έχουν λίγο περισσότερο pop ήχο. Όλα μου αρέσουν όμως, και δεν έχω βρει παρόμοια μπάντα, με τόσο καλό ήχο, ιδέες, φωνή, και εκτέλεση.

Ποιός είναι ο Σπύρος βρε παιδιά; Δε το γνωρίζω τον κύριο! Από drummers έχω δει μόνο αλλή μία συμμετοχή, οπότε εγώ είμαι μέσα σε ό,τι μείνει! Παίζω τα πάντα, και τα κομμάτια της λίστας τα έχω ήδη προβάρει αρκετά!

Βλέπω PAL, ξέρω ότι θα ναι καλό. Και είναι! Λίγο αυτή η φράση erhu με ξενίζει μάλλον γιατί έχει απότομο attack, αλλά είναι πολύ μικρή λεπτομέρεια. Όπως πάντα όμως έχεις πετύχει μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα και αισθητική. Επίσης η μελωδία μου θυμίζει κάτι αλλά δε μπορώ να σκεφτώ τι ακριβώς... Μπράβο όπως και να χει!

Συνονόματε φίλε drummer, Δεν περίμενα ότι θα δω "Tesseract Cover" στον τίτλο κάποιου νήματος εδώ στο noiz, οπότε έχεις αυτόματο like από μένα, όχι ότι δεν το αξίζεις βέβαια! Την μπάντα την ξέρω απ'έξω και ανακατωτά. Τους είδα και live πέρσυ και δεν ντρέπομαι να λέω ότι εκείνη η βραδιά ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου μέχρι στιγμής. Δεν γίνεται να μη σχολιάσω του ότι παίζεις σε ένα υπερβολικά περιορισμένο κιτ, με ήχο που δεν ταιριάζει τόσο στο είδος, οπότε καταλαβαίνω ότι περιορίζεσαι. Βλέπω και ακούω επίσης ότι παίζεις λίγο υποτονικά, που δεν δίνει τη δυναμικότητα που συνήθως έχει το είδος, και σίγουρα το κομμάτι. Δε ξέρω αν το κάνεις γιατί επικεντρώνεσαι στην πολυπλοκότητα της μπότας ή λόγω του ότι βλέπω ότι μάλλον είσαι σε διαμέρισμα... Πέραν αυτών, έχεις κάνε καλή δουλειά, και έχεις "μεταφράσει" ωραία το κομμάτι στο δικό σου κιτ! Μπράβο για την προσπάθεια, άντε και στο Hollow!

Σκεφτόμουν να φέρω και γω μια κάμερα, να την αφήσω σε μια μεριά και να βαράει στον αυτόματο.

Σύμφωνοι, αλλά είμαι σίγουρος ότι το κοριτσάκι στα 10 του δεν ήξερε ποιος είναι ο ΛεΠα, ούτε τραγουδούσε φωναχτά απ'έξω στίχους για αλήτες, όπλα, πουτάνες και ναρκωτικά, απέναντι σε ένα κοινό όμοιας ηλικίας που επίσης τα ξέρει. Όχι ότι ο ΛεΠα είναι καλύτερος/χειρότερος. Δεν ξέρω, δεν κρίνω. Απλά αυτό που βλέπουμε στο βίντεο είναι ένα απλό παράδειγμα της μοντέρνας καθημερινότητας.

Συμφωνώ, η ενδοοικογενειακή παιδεία είναι το παν. Αλλά... Όταν το παιδί πάει στο σχολείο και όλη μέρα ακούνε τέτοια ακόμα και στις γιορτές, δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υιοθετήσει και αυτό λίγο-πολύ τα ίδια γούστα/συνήθειες;Και δεν είναι μόνο το σχολείο. Είναι όλος ο χρόνος που δεν βρίσκεται σπίτι. Εξωσχολικές δραστηριότητες, πάρτυ, συναντήσεις, κτλ. Μετά δε γίνεσαι εσύ ο σκληρός και αυστηρός γονέας που καταπιέζει το παιδί του; Να γίνεις ναι, λέω ναι με τα 1000, αλλά μετά δε θα γυρίσει boomerang, κάνοντας το παιδί να κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που του λες; Προφανώς έχει να κάνει η όλη διαπαιδαγώγηση μέχρι να φτάσει στο σημείο να μπορεί να τα σκέφτεται όλα αυτά, αλλά τι γίνεται εφόσον η πλειονότητα του πληθυσμού είναι στην κοσμάρα τους; Αυτά τα αποτελέσματα.

Πέρα του ότι δεν τον γνωρίζω τον κύριο, δεν ξέρω τι πραγματικά να σχολιάσω. Τους γονείς που δεν έχουν ιδέα? Το κοινό που είναι μόνο 10χρονα? Το ίδιο το 10χρονο που ξέρει όλους τους στίχους? Τους ίδιους τους στίχους? Τον μπούρδα που σήκωσε το κοριτσάκι και το έκανε θέαμα?

Σ' ευχαριστώ πολύ! Όλα είναι software! Μη φανταστείς όμως, τίποτα ιδιαίτερο. Απλό EQ, ελάχιστο compression, και λίγο limiting στο master για να φτάσει τη σωστή ένταση.

Καλησπέρα, Σε τι διαφέρει αυτό το βιβλίο από άλλα παρόμοια, είτε από Έλληνες, είτε από ξένους συγγραφείς; Θα ήταν και λίγο πιο "όμορφο" αν γινόταν πιο κατανοητό ότι είναι δικό σας το βιβλίο...

COS Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙCΟS

Δε'ν'κακό. Είναι μια αρκετά επαναλαμβανόμενη σύνθεση, με συγκεκριμένο ύφος σε όλο το όλο κομμάτι, που όλο αυτό δεν είναι σίγουρα του γούστου μου, αλλά καταλαβαίνω το όλο θέμα και στυλ. Ενστάσεις: Η εισαγωγή έχει ένα άτσαλο σημείο, το 0:07-0:09, εκεί που μπαίνει μπάσο-drums δηλαδή. Επίσης νομίζω πως οι κιθάρες έχουν πολύ μπάσο. Η φωνή παραέχει εφέ, και είναι αρκετά χαμηλά, σε σημείο που δεν ακούγεται. Σε συνδιασμό με το εφέ δύσκολα να καταλάβει κανείς τι θέλει να πει ο ποιητής. Τα δεύτερα φωνητικά που πετάγονται κάθε λίγο είναι σαν να έχουν μειξαριστεί ως πρώτη φωνή. Τέλος, ακούω κάποια "κλικς" στο κομμάτι. Δε ξέρω τι ακριβώς φταίει αλλά δε θα πρεπε να υπάρχουν. Τα σημεία που τα άκουσα: 0:48, 1:40, 1:42, 1:46, 1:53. Ίσως έχει να κάνει με το track της δεύτερης φωνής. Το βίντεο είναι ναι μεν πολύ ωραίο, αλλά μου φαίνεται πραγματικά παντελώς, μα παντελώς αταίριαστο. Δεν έχει ούτε το ρυθμό, ούτε το ύφος, και γενικά δεν αγγίζει καθόλου την όλη "αισθητική" της μουσικής. Είναι πραγματικά το άκρως αντίθετο.

Ένα κομμάτι που σίγουρα θα ζήλευαν κάτι μαραβέγιες και μουζουράκιδες. Ούτε στα όνειρά τους βασικά. Απορώ ρε Απόστολε γιατί δε τα ανεβάζεις σε youtube ή ακόμα και spotify κτλ...! Μοναδική ένσταση τα τύμπανα που θα μπορούσαν να είναι πιο ψηλά αλλά γουατέβερ. Μπράβο, είναι από τα πολύ καλά σου νομίζω!

Εγώ δεν έχω θέμα με τη διάρκεια γενικότερα, εκτός αν μιλάμε για πολλή επανάληψη, όπου και υπάρχει - οπότε θα μπορούσε να είναι μικρότερο. Η μείξη δεν είναι κακή αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερη, ειδικά στις lead κιθάρες που ακούγονται σαν να έχουν μπει ξεχωριστά. Στο "κουπλέ" που έχεις βάλει, στην αρχή μπαίνει στη ΣΟΛ (0:24), και μετά στα ρυθμικά κρατάς ΣΟΛ#/ΛΑb (0:26-0:30), ενώ η κιθάρα παίζει εντελώς εκτός. Αυτό επαναλαμβάνεται άλλες 3 φορές μέχρι να ξαμπει το κεντιρκό θέμα (1:02). Ξαναγίνεται στο επόμενο τμήμα (1:50) κοκ. Γενικά αυτή η Σολ# συντελεί στο να ακούγεται πολύ περίεργα καθώς δεν είναι μέρος της αρμονίας που χρησιμοποιείς σε όλο το υπόλοιπο κομμάτι, καθώς και στη lead κιθάρα που παίζει από πάνω. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι απλά αρμονικά λάθος. Τέλος το lead παίξιμο σίγουρα θα μπορούσε να είναι πιο καθαρό. Ακούγεται σαν να έχεις σκιτσάρει απλά κάποιες ιδέες, όχι σαν να είναι τελειωμένο κομμάτι. Θέλει δουλίτσα για να ακούγεται καθαρά χωρίς τσαπατσουλιές. Για καλό σκοπό γίνεται έτσι κι αλλιώς ;)

Για απροβάριστο είναι πολύ καλό! Αν φτιαχτεί το κλείσιμο και κάποιες μικρολεπτομέριες, τότε μια χαρά θα ναι. Ερώτηση: Ο πληκτράς φυσάει τον ατμό του πάνω σου για εφέ? ?

Ε οκ όταν φράφεις απόλυτα μόνος είναι λογικό να βγαίνουν 100% οι προσωπικές σου επιρροές με μια απόλυτη ελευθερία. Δεν είναι απαραίτητα καλό ή κακό, είναι αυτό που είναι. Τα collabs και το συνεχόμενο feedback από επιπλέον σετ αυτιά και μυαλά φέρνει αυτούς τους έξτρα παράγοντες που μπορεί να δώσουν το κατιτίς τους. Από την άλλη μπορεί να σε αποσυντονήσουν ή να σε πάνε και πίσω, να υπάρξει σύγκρουση απόψεων, κτλ. Όλα παίζουν, αλλα εν τέλει ένα είναι το αποτέλεσμα :P

Σ'ευχαριστώ πολύ! Προσωπικά έχω παρατηρήσει ότι και δουλεύω καλύτερα με deadlines, αλλά και αναγκαζομαι να κολλάω σε υπερ-λεπτομέρειες που εν τέλει δεν έχουν νόημα - εκεί τρώω όλο το χρόνο μου. Για το δεύτερο που λες, εννοείς ότι αν αφεθείς μόνος σου βγαίνουν όλα πιο κινηματογραφικά? Πώς κι έτσι? Πώς το εξηγείς? Νιωθείς να σε περιορίζουν οι ιδέες άλλων και δε σε αφήνουν να εκφραστείς ολοκληρωτικά? Έχει ενδιαφέρον το θέμα έτσι όπως το θέτεις! @Superfunk και @roberto30 σας ευχαριστώ πολύ, ξέρετε ότι εκτιμώ πολύ τις απόψεις σας, όπως και όλων των υπολοίπων φυσικά!

Μέγα τιτανομέγιστε υπερτεράστιε @cos_dr σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου, με συγκινείς πραγματικά!

Καλέ αυτό είναι παλιό! χαχαχαχα Ευχαριστώ Μπάμπη! Συνθετικά έχει ενδιαφέρον αλλά θα ήθελα πολύ να το κάνω ένα remake με τις γνώσεις που έχω τώρα!

Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια! Τα κρουστά δεν είναι ΤΟΣΑ πολλά (όσο έχω δει σε άλλα projects). Μάλλον όμως θέλει λιγότερα, ίσως με περισσότερο compression να κάνουν ένα μπαπ παραπάνω, και σίγουρα πιο προσεγμένο EQ. Θα το δοκιμάσω και αυτό κάποια στιγμή! Η αλήθεια είναι ότι χάθηκα πολύ, σε σημείο που έγινε χαοτικό όλο αυτό, μέχρι που αποφάσισα να το αφήσω. Για τα χάλκινα που λες μάλλον ήθελαν λίγο καλύτερη μείξη και EQ. Χρησιμοποίησα ένα συνδιασμό μικροφώνων που δεν έχω μάθει να διαχειρίζομαι καλά ακόμα, αλλά δοκιμάζω και γω πράγματα. Και γω! Φαντάσου ότι αρχικά μου πε να το κάνουμε 1-2 λεπτά μόνο, του λέω ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Το ξαναπα πιο πάνω, και γω θα το θελα τόσο, για να μπορώ να δουλέψω και όλες τις ιδέες, να "μένουν" στον ακροατή και να βγάζουν πιο πολύ νόημα. Για τώρα, μπορείς απλά να το ακούσεις 3 φορές συνεχόμενα χαχαχα Βιβλιοθήκες για όσους ενδιαφέρονται: Έγχορδα εισαγωγής: Albion Neo στη ρύθμιση Long Pulses αν δε κάνω λάθος. Έπαθα πλάκα. Όλα τα άλλα έγχορδα, σόλο τσέλο, χάλκινα, φλάουτο: Spitfire Symphony Orchestra με έμφαση στα μεσαία και πίσω μικρόφωνα, καθόλου κοντινά. Κρουστά: Κυρίως Spitfire Hans Zimmer Pro και λίγο από Heavyocity Damage. Πιάτα: Spitfire Percussion Χορωδίες: Eric Whitacre Choir, Soundiron Venus, Strezov Sampling Storm Choir Ultimate

Ευχαριστώ παιδιά! Μπιλ, έχεις δίκιο, έχει διαφορετικές ιδέες που όντως δεν συνδέονται και πολύ. Η βασική ιδέα ήταν το καλό/αγνό ως ξεκίνημα (γυναικία χορωδία) με το κακό/περιπετειώδες (αντρική χορωδία) να έρχεται ως συνέχεια. Εν τέλει συναντιούνται προς το τέλος και το ένα προσαρμόζεται στο άλλο. Δεν είναι πολύ ευκρινές όλο αυτό βέβαια λόγω αυτού που λέει ακριβώς ο φάσιο. Ήθελα πολύ να γίνει αυτό το κομμάτι 7-8 λεπτά και βάλε, για να αναπτύξω όλες τις ιδέες επαρκώς και να έχει μια πιο σαφή συνοχή και γενικότερη σύνδεση. Τώρα αυτό με τα κρουστά, και εμένα με ενοχλεί κάτι, αλλά δε μπορώ να βρω το τι. Μια μ' αρέσουν, μια όχι. Κανονικά θέλει πολλά layers και προσοχή στη λεπτομέρεια. Εγώ κάποια στιγμή βαρέθηκα και προχώρησα γιατί με πίεζε και το deadline... Θέλει μάλλον περισσότερο χρόνο και εμπειρία.

Συμφωνώ με Νέστορα. Αδιάφορη σύνθεση με πολλή επανάληψη ρε παιδί μου... Ένα τετράμετρο όλο κιόλο? Παρ'όλα αυτά, είναι μια πολύ όμορφη, καλοπαιγμένη και προσεγμένη δουλειά, και ατομικά και ως σύνολο. Η μείξη είναι φοβερή, αρκετά studiακή θα λεγα, και μόνο σε κάτι μικρολεπτομέριες καταλαβαίνεις ότι είναι live ηχογράφηση. Νομίζω τα τύμπανα δύσκολα θα πίστευε κανείς ότι είναι one-take σε εξωτερικό live χώρο. Αν δεν έχει γίνει resampling, τότε έχει γίνει πραγματικά καλή δουλειά εκεί. Στιχουργικά δε ξέρω τι είχε ο δημιουργός στο μυαλό του, αλλά κάτι "Καλημέρα, yeh" και ΑΒΓ τα θεωρώ βαρετά και καθόλου δημιουργικά. Στο τέλος γίνεται ένας μικρός χαμός, που στην απλότητα του κομματιού νομίζω πως στο μέσο ακροατή (ακόμα αυτού του είδους) θα ερχόταν μια μικρή δυσανεξία. Ωραίο και το βίντεο, ωραίο camera-play και ταιριαστό colour grading. Η εισαγωγή νομίζω πολύ μεγάλη χωρίς λόγο, και κάτι low-pitch εφέ αχρείαστα, ειδικά στο τέλος. Άποψή μου πάντα :P

Αυτό το πρόβλημα το έχει συγκεκριμένα το laptop που μου χουν δώσει στη δουλειά. Απ'όσο το χω ψάξει ευθύνονται τα drivers και η εσωτερική κάρτα ήχου της μητρικής. Πέρα από το να ελέγξεις αν κάποιο καινούργιο πακέτο driver το χει φτιάξει, δε νομίζω να μπορείς να κάνεις κάτι.