Alex Raptakis

Αυτό ακριβώς. Όλα μου τα links τα έχω μαζεμένα έτσι, το bandcamp μου έχει μηδαμινό traffic, κυριολεκτικά. Ναι καλέ, δεκάδες άτομα, ενώ το bandcamp πραγματικά δε το ξέρουν. Όπως και να το κάνεις, το Spotify είναι mainstream με όλη την ένοια της λέξης. Αντίθετα, το bandcamp δε το ξέρουν ακόμα και άτομα που ασχολούνται λίγο παραπάνω με τη μουσική. Είναι πιο ψαγμένο, πιο 'indie' που λένε...

@Pavloz βρε για παρουσία μίλησα, όχι για φήμη ή κέρδος. Μου χουν ζητήσει αρκετοί να ανεβάσω τα κομμάτια μου στο Spotify, και πιστεύω ότι "δείχνεις" πιο επαγγελματίας όταν απλα υπάρχεις στις πλατφόρμες. Δε με νοιάζουν καθόλου τα νουμερα. Επίσης ξαναλέω, Bandcamp έχω ήδη και έχω κάνει ΤΡΕΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ :P Ούτε καν. Άντε αν μπεις σε καμία playlist ίσως κάτι πάρεις, αλλά θέλει λίγο κυνήγι αυτό. Ναι, οι διανομείς διαχειρίζονται όλα όσα έχουν να κάνουν με τα δικαιώματα, τουλάχιστον στον ψηφιακό χώρο του streaming. Τα σημαντικότερα είναι οι παραβιάσεις, πχ αν κάποιος χρησιμοποιήσει ένα κομμάτι σου σε ένα βίντεο, το λεγόμενο copyright strike, και φυσικά αν γίνει κάποιο cover, live κτλ, και δημoσιευτεί σε αντίστοιχες πλατφόρμες, ως συνθέτης του original συνεχίζεις να έχεις royalties. Δεν ξέρω ΑΚΡΙΒΩΣ πως λειτουργεί, και με πιάνει ένας πονοκέφαλος όσο το σκέφτομαι.

Ουσιαστικός σκοπός είναι η παρουσία σε όλες τις γνωστές πλατφόρμες. Το κέρδος είναι δευτερεύον γιατί ξέρω ότι με το traffic που έχω αυτή τη στιγμή θα είναι κυριολεκτικά μηδαμινό.

ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Χαρά μου να πληρώσω να μου κάνουν όλες τις δουλειές με αυτοματισμούς, παρά να βασανίζομαι. Καλύτερα να χρησιμοποιώ αυτό τον χρόνο στη μουσική παρά σε αυτά. Το παραπάνω ηταν μια γρήγορη απάντηση στο ότι δεν γίνεται πρακτικά να το κάνεις μόνος και να θες.

Την άποψη του Dim δεν την πήρα καθόλου αρνητικά ρε παιδία. Εγώ δεν ακούω καθόλου Spotify, τα έχω όλα offline σε τυπικά mp3 αρχεία. Δε θέλω να ανεβάσω στα streaming platforms για τα royalties, ξέρω ότι δε θα βγάλω φράγκο, έστω για την ώρα. Απλά μου το χουν ζητήσει αρκετοί και κάποια στιγμή πρέπει να το κάνω. Το DistroKid και γενικά οι subscription-based distributors έχουν το πρόβλημα ότι με το που σταματήσεις να πληρώνεις, σου κόβουν τα πάντα και είναι δύσκολο να φύγεις από εκεί και να πας αλλού. Έχω διαβάσει άπειρα θέματα με προβληματικό customer service, ΕΙΔΙΚΑ για το DistroKid. Ένα απλό google search θα σας το δείξει εύκολα. Από την άλλη, είναι χαζά πιο φθηνό σε σχέση με άλλα. Εγώ πάλι είμαι σίγουρος ότι ΔΕΝ γίνεται χωρίς ενδιάμεσο, το ξανάψαξα τώρα και δε βρίσκω τρόπο. Εκτός αν κάπως "δημιουργήσεις" εταιρία distribution για τον εαυτό σου, πράγμα που φαντάζει πολύπλοκο και κάπως ανούσιο. Υπάρχει το Spotify for Artists αλλά είναι invitation-based, δε μπαίνει όποιος θέλει.

Δυστυχώς το Bandcamp είναι χρήσιμο μόνο αν έχεις ήδη ένα κοινό να σε ακολουθεί, δεν είναι του streaming. Έχω bandcamp και έχω πουλήσει 2 "δίσκους" εδώ και 3 χρόνια. Δε δημιουργεί καθόλου traffic, και δεν υπάρχουν royalties, ούτε διαχείριση/έλεγχος δικαιωμάτων. Σαν πλατφόρμα όμως είναι πολύ ωραία, μου αρέσει πολύ και έχει πολλές ελευθερίες.

Το Spotify δεν "φταίει" ακριβώς. Οκ δε σε αφήνει να ανεβάσεις, αλλά (υποτίθεται πως) μέσω των distributors γίνεται πιο σωστά η δουλειά όσον αφορά τον έλεγχο των δικαιωμάτων και την αναδιανομή των royalties. @WrTsXxxΕυχαριστώ για το input. Αυτό με τα λογιστικά μου φαίνεται κάπως λογικό, γιατί τα έσοδα από royalties έχουν ειδική φορολογία 20% στην Ελλάδα (και σε κάθε χώρα κάτι άλλο φαντάζομαι). Χρειάζεται να τα βάζεις σε συγκεκριμένη κατηγορία εσόδων, οπότε νομίζω βγάζει νόημα.

Όσο το χω ψάξει, δεν έχω βρει τρόπο να ανεβάσω στο Spotify. Θα ήθελα να μάθω το πώς τα κατάφερε.

Σκοπεύω να ανεβάσω σύντομα τα κομμάτια μου στις γνωστές πλατφόρμες streaming, και ως γνωστόν, αυτή είναι η δουλειά των distributors, μιας και ένας καλλιτέχνης από μόνος του δεν μπορεί να ανεβάσει τις δημιουργίες του, πχ στο Spotify. Υπάρχουν αμέτρητοι distributors, άλλοι βασισμένοι σε συνδρομές, άλλοι με πληρωμή ανά κομμάτι ή δίσκο, και άλλοι εντελώς δωρεάν. Κάθε κατηγορία έχει τα καλά της και τα κακά της, τα οποία για μένα είναι τα παρακάτω: Με συνδρομή: Φθηνή λύση, ανεβάζεις συνήθως όσα θες, και συνήθως σου δίνουν ακόμη και το 100% των εσόδων. Δυστυχώς αν σταματήσεις να πληρώσεις, όλα απενεργοποιούνται. Αυτό σημαίνει ότι τα κομμάτια σου δε θα μείνουν "για πάντα" εκεί. Υπάρχει σε αρκετά το "legacy feature" αλλά πολλοί υποστηρίζουν ότι δε δουλεύει όπως θα πρεπε. Με πληρωμή: Ακριβή λύση, με λίγες επιλογές που σου δίνουν το 100% των εσόδων. Όσο μεγαλύτερο το ποσοστό, τόσο αυξάνεται και το κόστος. Το θετικό είναι ότι άπαξ και ανέβει το κομμάτι, μένει για πάντα εκεί. Δωρεάν: Εύκολη λύση που ουσιαστικά σου δίνει πάντα ένα πολύ μικρό ποσοστό εσόδων. Θα ήθελα την άποψή σας σχετικά με όλα τα παραπάνω. Εσύς τι (θα) διαλέγατε για τις δημιουργίες σας; Εγώ κλείνω προς το EmuBands, που είναι με πληρωμή και 100% των εσόδων. Τη χρησιμοποιεί η μπάντα της αδερφής μου. Η εύκολη λύση είναι η Distrokid αλλά έχω ακούσει τα χειρότερα ως προς την εξυπηρέτηση και το legacy feature που προανέφερα.

Νομίζω το καλύτερο που έχω ακούσει από σένα! Είναι πολύ καλό!

Παίζει το τελευταίο σόλο που έγραψα να έχει πάνω από 300 takes, με 250 να μην ακούγονται. Και το τελικό αποτέλεσμα εννοείται είναι comping πολλών takes γιατί μόνο έτσι έβγαινε.

Συμφωνώ με Yameth, σε τέτοια φανκοbeat θέλει να είσαι πάνω στο grid - να παίζουν όλα μαζί χωρίς unwanted "flams". Επίσης το lead synth έχει κάτι κοφτερές συχνότητες στα ψηλά, αλλά ΟΚ Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΘΕΣΑΪΖΕΡ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Ωραίο είναι πάντως, και ωραία μπασογραμμή, και ωραίες ιδέες μέσα γενικότερα!

Για μένα το παρακάτω είναι ό,τι καλύτερο έχω ακούσει. Απόλυτη ανατριχίλα σε κάθε δευτερόλεπτο, κάθε αλλαγή, κάθε λεπτομέρεια.

Με τέτοιο τίτλο και υπότιτλο που έγραψες, περίμενα παραπάνω από το βίντεο. Αλλά και πάλι μέσα από ένα απλό backstage βίντεο βλέπεις πόσο διαφορετικά (και πόσο οργανωμένα) είναι τα πράγματα. Και εδώ στα MAD στείλανε DJ να παίζει με αόρατη κονσόλα. Πάντως όταν βλέπω όλα αυτά τα BTS βίντεο, με πιάνει μια ζήλια με την μορφή μελαγχολίας. Θα ήθελα πολύ να ζω σε μια κοινότητα με μουσικούς, να παίρνω το όργανό μου, να παίζω έτσι όπου να ναι - και ας μη μπορούσα να βγάλω το μήνα που λέει ο λόγος. Η ιδέα του να έχω αφιερώσει ΟΛΗ μου τη ζωή στη μουσική μου φαντάζει απλά υπέροχη, αν και προφανώς, στη θεωρία όλα υπέροχα είναι.

Θα την έκοβα τιμολόγιο, οπότε πάει στα 840 BOOM!

Κρίμα γιατί το πίσω μέρος δε φαίνεται. 1300 είναι πολλά για Epiphone. Θα έδεινα μέχρι 1000 που κάνει η καινούργια signature του Matt Heafy, που έχει custom Fishman μαγνήτες και C-cut. Βασικά με ψήνει άπειρα η συγκεκριμένη, και ας μην ακούω Trivium.

Δε ξέρω για το πετάλι. Η κιθάρα μια χαρά ωραία και γλυκιά ακούγεται. Κάτι στα τύμπανα όμως ακούγεται διπλό, ειδικά σε hi-hat και ride.

Εγώ μόλις πριν καμια ώρα πήρα από θωμά την Academy 10e. Η απλή 10 είναι πιο φθηνή γιατί δεν έχει ηλεκτρικά. Άκουσα τόσο καλά λόγια που δεν μπόρεσα να αντισταθώ. Το ψαξα, το ξαναψαξα, και είπα θα τα αξίζει, δε γίνεται.

Δυνατό, δύσκολο κομμάτι με πολλές αλλαγές και διαφοροποιήσεις στη στιγμή. Έχεις δουλέψει καλά τα double kicks, αλλά σε γενικότερο επίπεδο θέλει να καθαρίσει λίγο παραπάνω, ειδικά όταν αλλάζεις από triplet σε κανονικό feel (πχ εξάηχα-32α). To σημείο που θέλει ίσως την περισσότερη δουλεία είναι το 3:12 - 3:27. Σε τραβάει πολύ το groove και το παίζεις σαν να χει swing ενώ κανονικά έχει όγδοα. Το τσέκαρα στο official γιατί μου φάνηκε περίεργο σε αυτό το είδος να χει τέτοιο math-based swing. Όχι ότι εγώ θα το παιζα καλύτερα δηλαδή! Αυτό το είδος είναι αρκετά απαιτητικό! Έχεις και ωραίο setup! Αλλά ρε αθεόβοβε, όλα Sabian με hihat Zildjian και ένα άκυρο Meinl splash? ?

Μια χαρά είναι Μπάμπη, πάμε για το επόμενο! Τα'παμε, καμία σχέση με την πρώτη έκδοση! Εννοείται μη διστάσεις να στείλεις για ό,τι θες. Άμα θες στα γράφω όλα τα τύμπανα :P

"Κανονικά" γίνεται το αντίθετο, γιατί η μουσική ντίνει την ήδη υπάρχουσα εικόνα, τουλάχιστον στον κινηματογράφο, που πρέπει να ακολουθείς το όραμα του σκηνοθέτη, για να βγαίνει το σωστό ύφος σε κάθε σκηνή. Και μάλιστα γίνεται σαν τελευταίο στάδιο. Πρέπει πάντα να έχεις ένα concept όταν γράφεις για εικόνα. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις, πάρα πολλές, αλλά συνήθως είναι στα πλαίσια concept, για έμπνευση, όχι για τελική χρήση ας πούμε. Έτσι ξέρω εγώ με αυτή τη λίγη εμπειρία που έχω.

Συμφωνώ με Pal, νομίζω ότι δίνει ένα πιο "χαλαρό", ή ίσως πιο ήσυχο mood από αυτό μιας πόλης, μάλλον λόγω των ήχων που έχεις διαλέξει, και σίγουρα λόγω του tempo. Παρ'όλα αυτά έχει ενδιαφέρον, αν και απλό. Σίγουρα θα ήθελα συνέχεια, να δω πώς θα μπορούσε να εξελιχθεί μέσα από τα δικά σου ακούσματα.

Ο συγχορεμένος ο θείος μου μας είχε δώσει μια παρόμοια, εξαιρετική κιθάρα. Έχω παίξει πολλά live με αυτή, κυρίως λαϊκό-ρεμπέτικο. Έχει παίξει και hard-rock στην μπάντα! Την έχει πλέον η αδερφή μου όμως. Όντως έχει πιο μικρό scale, και γενικά είναι λίγο πιο μιρκούλες από τις full-sized, αλλά είμαι και εγώ λίγο νάνος οπότε μια χαρά θα μου βγει. Έχω καταλήξει, αλλά δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να πάρω την 12 (Grand Concert) ή τη 10 (Dreadnought). Μάλλον για τη 10 θα πάω για να έχω πιο all-around ήχο, αλλά από την άλλη μου αρέσει και λίγο ο πιο "διαφορετικός" ήχος της 12.

Ένα κομμάτι που μου αρέσει αρκετά ηχητικά είναι το Priestess από Periphery. Δεν είμαι τόσο δα περίεργος με το να βρω τον τέλειο ήχο. Πιο πολύ με ενδιαφέρει να είναι καλόπαιχτη με καλό build quality, ειδικά στο μπράτσο. Μίλησα με ένα φίλο και με έπεισε να πάω λίγο πιο πάνω, και ψιλοκλείνω προς την Taylor Academy 12 ή 10. Μόνο το σχήμα αλλάζει, και δεν είμαι 100% σίγουρος με το τι σχήμα θέλω. Ίσως την 10 που είναι πιο κλασσικό, τύπου dreadnought.

Ευχαριστώ για όλα τα σχόλια περί Ovation! Αρκετά από αυτά τα είχα στο μυαλό μου και καλώς τα επιβεβαιώσατε. Τις σκεφτόμουν περισσότερο γι αυτό τον σχετικά ιδιαίτερο ακουστικό ήχο που έχουν, αλλά τώρα που το ξαμασκεφτομαι, εφόσον θέλω απλά μια τίμια ακουστική, ας πάρω μια "κανονική". Προτάσεις σε αυτό το εύρος τιμών υπάρχουν? Η GS mini μήπως παραείναι mini για αυτή τη "μία" κιθάρα που θέλω? Άλλες εναλλακτικές?