Νομίζω ότι έχεις ανοίξει πολλά-παράλληλα θέματα με μεγάλη σπουδαιότητα το καθένα, που το μόνο που θα καταφέρουμε έιναι να πηδάμε από το ένα θέμα στο άλλο (και είναι κρίμα). Σπάστα καλύτερα
Ας επικεντρωθώ σε ένα
Η μη ταυτόχρονη φυσική παρουσία του συνόλου των εκτελεστών, νομίζω, ότι οφείλεται στη έλλειψη πολλών ταλαντούχων μουσικών στο ίδιο σχήμα σήμερα (γι αυτό, ας πούμε, ακόμα θαυμάζουμε τους κιθαρίστες του 70-80'), αλλά και στην εκμετάλευση των σύγχρονων τεχνολογιών.
Απο εκεί και πέρα η παρουσία του παραγωγού-ενορχηστρωτή αποκτά έτσι ιδιαίτερη σημασία (όχι πως δεν είχε παλιά...). Στο Harem (υβριδικό cd-dvd της Brightman δείχνει στα makeoff, πως έκλεισαν στούντιο στην Πράγα, αλλά τις κιθάρες τις έγραψαν στη Γερμανία, τα βιολιά στην Αίγυπτο, τις τάμπλες στον Λίβανο...και έτσι είχαν πάντα τους καλύτερους μουσικούς του είδους, με σαφή επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα. Εγώ προσωπικά θεωρώ μαγικό αυτό το συλλογισμό σύνθεσης-αφαίρεσης-τελικής παραγωγής (δηλ έχω ένα κομμάτι στο μυαλό μου, το σπάω σε όργανα ανα χώρα-τόπο και ξανασυνθέτω).
Έχοντας και μία μικρή εμπειρία σε online jamming, θεωρώ επίσης μαγικό ότι μοιράζομαι ιδέες και ήχους με κάποιον από την άλλη μεριά της γής που σκέφτεται σαν και εμένα...αλλά δεν θα τον γνωρίσω ποτέ!