Επειδή είναι Παρασκευή..ας κάνουμε λίγο κουβεντούλα...
Για να ξεκαθαρίσω κάτι, όλοι εμείς οι γέροντες, έχουμε μεγαλώσει με τα blues. Θέλουμε-δε θέλουμε, τα έχουμε παίξει πολύ τα έχουμε ακούσει πολύ περισσότερο, θα τα αγαπάμε για πάντα...
Αλλά, εγώ προσωπικά, πιστεύω στην εξέλιξη. Και τη δικιά μου και των μουσικών που παρακολουθώ. Ο συγκεκριμένος, ας πούμε ο Cain, ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ στο συγκεκριμένο κομμάτι. Δεν καταφέρνει καν να με εκπλήξει. Το αυτό για τα περισσότερα blues κομμάτια. Σε 2 λεπτά δεν θα το θυμάμαι καν...
Αντιθέτως, ο Carlton έχει δείξει ότι στη καριέρα του, ξεπερνά πολύ εύκολα τα 3 ακκόρντα. Ακόμα όμως και όταν τα παίζει, κατορθώνει να σε εκπλήξει με τον ήχο του. Ο δε Ritenour, σε εκπλήσει με την άνεση και τεχνική του...