D'Ailleurs

προσωπικά θεωρώ ότι αξία έχει κάτι που έχεις στην κατοχή σου και τίποτε άλλο. Αλλά θεωρώ ότι boutique, limited και λοιπά αποκτούν αξία σε μια κλειστή δευτερογενή αγορά.

ο όρος boutique συνήθως χαρακτηρίζει εταιρίες μικρού μεγέθους οι οποίες εξιδεικεύονται σε ένα συγκεκριμένο προϊόν προσφέροντας μια πιο custom υπηρεσία η οποία δεν είναι τυποποιημένη. Πολύ γενικός ο όρος αλλά όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ μια εταιρία τριών ατόμων που φτιάχνει χειροποίητα πετάλια είναι boutique, αντίθετα μια μεγάλη εταιρία πχ Mesa με γραμμή παραγωγής όχι άσχετα αν το προϊόν της είναι φτιαγμένο με ακριβά υλικά και κοστολογημένο στα 350€. Πάντως έως ένα βαθμό θεωρώ ότι το selling point του boutique είναι η συλλεκτική αξία του πεταλιού παρά η χρησιμότητα του.

Εμένα στα βίντεο μου αρέσει αρκετά και τα μπλε led είναι γαμάτα (οκ δεν έχει σημασία αυτό απλά λέω). Νομίζω ότι είναι καλή επιλογή στα 400, άλλωστε όλοι οι low watt ενισχυτές με λυχνίες σε τέτοιες τιμές κυμαίνονται με εξαίρεση της Orange που είναι πιο άκριβές. Θα πρότεινα να ακούσεις και τον gigmaster της ENGL ενδεχομένως να είναι μια καλή εναλλακτική. Τώρα μεταξύ combo και head, η γνώμη μου είναι να προτιμήσεις το δεύτερο. Αφού αναβαθμίζεις τον εξοπλισμό σου προτίμησε κάτι που δεν έχει stock ηχείο ώστε κάποια στιγμή να μπορείς να επενδύσεις σε μια καλύτερη καμπίνα.

Να πω και εγώ την γνώμη μου, αγόρασα το tremble booster της ΚΜΑ pedals (κλικ εδώ.), αρκετά ωραίο πεταλάκι αλλά η κινητήρια δύναμη πίσω από την αγορά ήταν περισσότερο η customιά της υπόθεσης και ένα δώρο στον εαυτό μου (ζαχαρώνω τα boutique εδώ και καιρό) παρά η ίδια η χρήση. Θέλω να πω ότι για μένα (και μόνο για μένα μιλάω) που παίζω στο σπίτι και με το αυτί που έχω την ίδια δουλειά θα μπορούσα να είχα κάνει με κάτι οικονομικότερο (την οποία έκανα με το MXR μου). Οπότε ο καθένας βάζει τις προτεραιότητες του και αποφασίζει ανάλογα. Πάντως έχω την εντύπωση ότι μεγάλη μερίδα των boutique απλά αναπαράγουν κυκλώματα που κυκλοφορούν κανονικά στην αγορά ενώ εταιρίες μαζικής παραγωγής (πχ electro harmonix) πλέον μπαίνουν στην boutique αισθητική (δείτε ομορφιές εδώ:Swiff musicμε λιγότερο από 100€).

αυτό δεν θυμίζει πολύ το death metal της digitech;

΄Οσοι θέλετε eyecandy τσεκάρετε την σελίδα του Easton's Guitar Shackorama που είναι το επίσημο custom shop της vintage στην αμερική κλίκ εδώ.

Να προσθέσω https://www.warmanguitars.co.uk/ http://merlinpickups.com/ http://governorpickups.com/ http://www.guitarheads.net/

Ωραίο πόστ. Παλιά ήθελα να τσιμπήσω κανένα DIY Kit για κιθάρα αλλά σε ότι έχει να κάνει με χειροκατασκευές είμαι πιο άχρηστος και από δίχρονο (ναι ακόμα και στα καρφιά για κάδρα). Ακόμα θέλω να πάρω DIY αλλά πλέον δεν υπάρχει χρόνος. Ίσως το καλοκαίρι.

Στα βίντεο φαίνονται γαμάτοι και ο τύπος από τους Rocka Rolla του χρησιμοποιεί. Είχα προσπαθήσει να τσιμπήσω ένα ζευγάρι hammer heads αλλά οι φόροι από Αγγλία ήταν σχεδόν όσο οι μαγνήτες. Λογικά θα είναι στα ίδια καλά επίπεδα με τους tonerider.

Εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα έχουν βγάλει αυτό το υπέρ-μωρό: https://www.reverendguitars.com/guitars/super-rev ο σχεδιασμός με το ανάποδο headstock και τον ένα μαγνήτη είναι σούπερ. Όπως και οι χρωματικές επιλογές. Κρίμα που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.

Η προσέγγιση μου δίνει την εντύπωση "τεχνικής ζήτησης" δηλαδή βγάζεις περιορισμένο αριθμό και ουσιαστικά πουλάς το limited edition και την μελλοντική συλλεκτική αξία που μπορεί να αποκτήσει το όργανο. Δεν μου αρέσουν τέτοιες πρακτικές (limited my ass) προτιμώ ένα προϊόν να υπάρχει στην παραγωγή εφόσον υπάρχει ζήτηση. Και όντως θυμίζουν Charvel καθώς και Fender parallel universe.

Πολύ όμορφη κιθάρα.

μα το πρόβλημα δεν είναι τι ακριβώς να παίξω αλλά πως θα καταφέρω να "νεκρώσω" τα δάχτυλά μου, δηλαδή να μην σφίγγω πένα, να μην βάζω δύναμη στον αντίχειρα, και γενικά να μην πονάω στο χέρι.

το προσπαθώ αυτό αλλά δεν βλέπω πρόοδο. Ειδικά ο αντίχειρας ώρες ώρες με σκοτώνει....

Αυτό είναι το πρόβλημα μου προσπαθώ να "νεκρώσω" το δεξί χέρι, να μην το νιώθω καθόλου και να μην βάζω καθόλου δύναμη. Ξεκινάω αργά ώστε να συνηθήσω μια άσκηση και σταδιακά αυξάνω ταχύτητα αλλά σε κάποιο σημείο βάζω δύναμη ασυναίσθητα.

Μια ερώτηση σε παίκτες ηλεκτρικής που παίζουν γρήγορα (shredάρουν δηλαδη). Στην προσπάθεια μου να αυξήσω ταχύτητα τις περισσότερες φορές νιώθω ότι το δεξί χέρι δεν ακολουθεί. Δηλ καταφέρνω κάπως αλλά προσπαθώ να μην βάζω δύναμη και μέχρι ενός σημείου πάει κάπως καλά αλλά μετά κολλαω εκεί, πιάνεται το νιώθω να σφίγγεται και σταματάω. Πως ξεπερνιέται τέτοιο πρόβλημα ή απλά θα φάω τις ώρες που αφιερώνω σε άσκοπες ασκήσεις;

Πολύ όμορφο βίντεο και μπράβο για την προσπάθεια. Πιο πολύ μου άρεσε ο RD45. Είναι κρίμα που δεν κυκλοφορούν στην Ελλάδα, νομίζω ότι θα είχαν επιτυχία αφού είναι 100% ενισχυτές για metal.

Να σημειώσω ότι την δική μου την είχα πάρει από το Music Power όταν είχε φέρει την πρώτη φουρνιά από Vintage και μάλιστα είχανε την ευγενική καλοσύνη να μου αλλάξουν και το pickguard με μαύρο (το είχα ζητήσει) και να την παραδώσουν έτοιμη χωρίς χρέωση.

το βλέπω και θέλω να παρατήσω το χόμπι...ούτε σε εκατό χρόνια δεν θα παίζω έτσι. Ωραίος φίλε!

Δεν ξέρω αν έχει δει κανείς (ή αν έχει παίξει) με αυτές εδώ: Kononykheen guitars. Μάλλον η εταιρία είναι λατινοαμερικάνικης έδρας και τα όργανα φαίνονται πολύ όμορφα. Μου κάνει εντύπωση η (μάλλον) μανατζερίστικη πολιτική σύμφωνα με την οποία κάθε μοντέλο βγαίνει σε συγκεκριμένο αριθμό και δεν ξαναβγαίνει. Τα όργανα φαίνονται καλά αν και αντιγραφές Fender.... Ωραίο μοντέλο φαίνεται αυτό:

Και ο παλιός κιθαρίστας των Saxon παίζει με Vintage (παλιά είχε και ένα signature ταυράκι που φαινόταν καύλα). Καλή φάση αλλά αν ο κιθαρίστας των Aceept ήθελε κάτι από τον συγκεκριμένο όμιλο γιατί δεν έπαιρνε Fret-King που και σκοτώνουν και είναι μια κλάση ανώτερη από Vintage (οι οποίες όπως και να το κάνουμε είναι mid-priced όργανο).

Ωραίος φαίνεται ο Joyo αλλά τα περισσότερα βίντεο που έχω δεί μου φαίνονται κάπως στημένα ώστε να βγάζει αυτόν τον συμπαγή ήχο.

έχω την εντύπωση ότι στις καλές Ibanez μετράει το brandname, λάθος;

καλά εννοείται αυτό. Και γενικά νομίζω ότι ισχύει για σχεδόν όλα τα όργανα (mid priced) εκτός από Gibson, Fender και Ibanez, δηλαδή σκότωμα σε δευτερογενή αγορά.

οι Fender όμως έχουν αξία στην δευτερογενή αγορά.