Waterfall-K

Μετά από μια σχετικά αγχώδη μέρα στο σπίτι: Vangelis - Come To Me (1995) Caroline Lavelle - vocals & cello

Todmobile & Jon Anderson - Awaken (διασκευή YES)

Στις 9 απ'τις 10 ταινίες είναι το ίδιο πιάνο.? Ντρέπεται να δει το κοινό της στα μάτια...?

Portico Quartet - Clipper (2009) Jack Wyllie - sax & electronics Milo Fitzpatrick - bass Duncan Bellamy - drums & marimba Nick Mulvey - hang & percussion

Μόνο??

Ασέβεια προς το κοινό αλλά και μέγιστη βλακεία για την ίδια, μια και χάνει όλο το live.

Αυτή η πληκτρού πρέπει να είναι μεγάλο γίδι. 1ον: Παίζει με Minim??g Voyager XL? (δεν της έφταναν βλέπεις τα 44 πλήκτρα του κανονικού Voyager, ήθελε 61 πλήκτρα για να παίζει τους μονοφωνικούς του ήχους?) 2ον: Παίζει με το κοινό πλάτη. Αν είναι δυνατόν ρε π@$%η μου, να πας να παίξεις live και να το βγάλεις με γυρισμένη πλάτη βλέποντας τοίχο.

Πόσο χρονών είσαι? 70?

Τη "θάλασσα των νήσων" εννοείς??

Ι know, το έγραψα πρώτος.? Ναι ωρέ, πλάκα κάνω.?

Κι αυτό τι είναι? Mini ηλιακός θερμοσίφωνας??

Ωραιος. Άντε κατέβασε όλο το άλμπουμ και άκου το σ'αυτά τα ηχεία. ?

Καληνύχτα Cos....

Ωραίο βιντεάκι, να έλειπαν και οι άσχετες διαπιστώσεις τύπου "The limitations of FM synthesis were overlooked because of the range of sounds it could produced". Ποιοι "περιορισμοί" βρε άνθρωπε του Θεού?? Μακράν το πιο ισχυρό synth της εποχής και για πολλά χρόνια μετά ήταν το DX7, η πλειονότητα των synths πριν και μετά από αυτό ήταν παιχνιδάκια μπροστά του. Γι αυτό άλλωστε ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα η sound engine του παραμένει βαθιά και πολύπλοκη. Στα του Rhodes τώρα, προσωπικά όταν ακούω αυτό το όνομα το μυαλό μου πάει πάντα πρώτα στον Chick Corea. Το είχε χρησιμοποιήσει σε άπειρες δουλειές του και βρισκόταν πάντα μέσα στα ηλεκτρικά setups του. Το δε μοντέλο που έπαιζε (Mark V) ήταν αγρίως τροποποιημένο σε συνεργασία με τον ίδιο τον Harold Rhodes. Αν θυμάμαι καλά το είχε splitάρει και κάποιες χαμηλές οκτάβες ακούγονταν πιο δυνατά/overdriven, χρησιμοποιούσε νομίζω ξεχωριστές ενισχύσεις για κάθε part, κάτι τέτοιο. Επίσης είχε αλλάξει το υλικό κατασκευής πολλών πλήκτρων εσωτερικά από καουτσούκ σε ξύλο, επηρεάζοντας και αλλάζοντας πολύ τον ήχο. Μοναδικό μοντέλο και ήχος, κάτι που η Yamaha δεν άφησε ανεκμετάλλευτο, σαμπλάροντας το και πουλώντας το σαν sound library για το Motif XF (2010-2016), το τότε flagship workstation της. O Corea έπαιζε σχεδόν αποκλειστικά με Yamaha grand pianos και synths.

Πρέπει να έχει και ένα Roland S50 (sampler) πάνω από το DX7, και από κάτω ένα δεύτερο D50. Δεν φαίνονται πολύ καθαρά.

Κανονικά θα έπρεπε να έχει το DX7 II, όχι το πρώτο. Αλλά τέσπα...?

Δούρειος ντελιβεράς...

Τι έγινε ρε Samy, σε πήρε ο ύπνος τελικά?? Ρε τον απίθανο...?

Χαίρω πολύ, Κώστας...?

Γιατί, δεν είναι??

Ο καταριανός δεν κοιμάται ποτέ...?

Κοίτα στο βίντεο που ανέβασα, από το 08:44

Δεν μιλάω γι αυτούς, μιλάω για τους "άλλους". Η φράση "και φυσικά το έχω σε βινύλιο" είναι σαν τη φράση "έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα?". Τονίζουν επιδεικτικά και με ύφος ειδήμονα ότι το Χ άλμπουμ το έχουν σε βινύλιο, ενώ οι υπόλοιποι της παρέας κουνάνε το κεφάλι με δέος, και κάποιες φορές ακούγεται και ένα "πςςςςςς"?