"Αν ορίζεις τη μουσική ως κάτι που πρέπει να έχει ρυθμό και μελωδία, τότε αυτό δεν είναι μουσική. Είναι σαν να ορίζεις ότι το αυτοκίνητο πρέπει να έχει ρόδες. Αν εγώ σου φέρω ένα αυτοκίνητο που δεν έχει ρόδες, αλλά κινείται με μαγνητική μετεώριση, τότε δεν είναι αυτοκίνητο;"
"Δεν την καταλαβαίνω την τζαζ. Δεν την πιάνω. Έχει πάρα πολλές νότες."
"Η ορχήστρα είναι μια ολιγαρχική κατάσταση, φασιστική. Για να συμμετέχεις πρέπει να το πάρεις απόφαση ότι θα συνεργαστείς με τους υπόλοιπους και ότι θα πρέπει ν' ακολουθήσεις τον μαέστρο."
"Αυτό που έκανα ήταν ότι ηχογράφησα σε εκατό ώρες όλη την ηχητική έκταση του τσέλου. Κάθε ώρα ήταν κι ένα μέρος. Μετά έπαιξα όλα αυτά τα μέρη μαζί σε μια ώρα και δημιουργήθηκε ένας θόρυβος. Ένας γκρι θόρυβος, γιατί υπάρχουν διάφορα χρώματα για τον θόρυβο, όπως, π.χ. το λευκό. Τώρα, στην περφόρμανς στη Γλασκώβη προσπάθησα να σπάσω το τσέλο, χρησιμοποιώντας τσεκούρια, χέρια, πριόνια και μετά, με ένα πολύ καλό μπλέντερ, να το κάνω σκόνη και να το μοιράσω στον κόσμο σ’ ένα βαζάκι μαζί μ’ ένα CD μου.
Διαίρεσα και την τιμή του τσέλου διά εκατό κι έτσι βγήκε και η τιμή πώλησης. Δεν ξέρω αν είχε κάποιο συμβολισμό όλο αυτό. Ήταν μια ιδέα που μου καρφώθηκε. Απλώς, όταν ηχογράφησα τη μουσική, το να καταστρέψω το τσέλο μου φάνηκε το επόμενο λογικό βήμα. Για να πω την αλήθεια, δεν είχα καμιά αναστολή του τύπου «α, το όργανο είναι τόσων χρόνων κ.λπ.». Την αξία των πραγμάτων την ορίζουμε εμείς. Το τσέλο μου θα μπορούσε να έχει την ίδια αξία με μία κάμπια."
"...ένας άλλος ήχος που λατρεύω είναι το φρενάρισμα των παλιών πράσινων λεωφορείων. Είναι ένα ηχητικό κομμάτι από μόνο του. Όπως και οι σωλήνες της αποχέτευσης, όταν σφυρίζουν. Ή η αντήχηση στις σκάλες μιας πολυκατοικίας. Τα πάντα μπορεί να είναι ήχος."
Μαϊστα.....