Waterfall-K

Δυστυχως το Free Super Saver Delivery καταργηθηκε για την Ελλαδα και αλλες Ευρωπαικες χωρες πριν κανα μηνα+...

Ο OP ρωταει για το Amazon, οχι για καποιον πωλητη που πουλαει κατι μεσω Amazon. Ολα τα παραπανω Amazon στελνουν τα περισσοτερα προιοντα τους σε ολο τον κοσμο.

Ο τιτλος δεν λεει τιποτα, αν δεν μας πεις ποιο Amazon εννοεις. USA? UK? FR? DE? Ναι, στελνουν....

Η "αφισα" δειχνει μονο τους Morse/Portnoy/Randy George. Ποιοι αλλοι θα παιζουν στην μπαντα δεν γραφουν. Ελπιζω να μπορεσω να παω.

Δεν μιλαμε για πνευστα Neeq, μιλαμε για synths. Για αναλογικα mono-synths, με παρομοια specs. Το οτι η Moog υπερκοστολογει τα_αρχαϊκου τυπου_synths της δεν ειναι θεμα προς συζητηση αλλα ενα δεδομενο, ασχετα του τι πιστευουν διαφορα fanboys. Τεσπα, που ερχεται ο Neal και με ποιους?

Θα ηθελα καποτε ενα mono-synth. To Mopho Keyboard μου εχει κανει κλικ εδω και πολυ καιρο. Με τα Moog οπως εχω ξαναπει δεν εχω προβλημα για το τι ειναι, αλλα για το ποσο κοστιζουν γι αυτο που ειναι. Ο Dave Smith, ενας καθολου τυχαιος στον κοσμο των synths, πουλαει το μονοφωνικο Mopho Desktop στα 333 ευρω, το Mopho Keyboard στα 700, το 4-φωνικο Mopho x4 στα 1200. Δεν βλεπω λοιπον κανενα απολυτως λογο γιατι το μονοφωνικο desktop Moog Slim Phatty να πωλειται στα 800 ευρω, το μονοφωνικο Moog Sub Phatty στα 1000 και το επισης μονοφωνικο Moog Little Phatty στα 1300. Ανετα λοιπον θα σκεφτομουν να αγορασω οποιοδηποτε Moog αρκει τα specs του να "εχουν μια λογικη σχεση με την τιμη του". Αλλα ψαχνεις για λογικη τιμολογιακη πολιτικη στη Moog, η οποια σου πουλαει το μονοφωνικο Voyager στα 3400, οταν παραδιπλα το υβριδικο 12-φωνικο "τερας" Prophet 12 του Dave Smith πωλειται στα 2700? Ε δεν παιρνεις αναποδες μ'αυτα?

Ε ναι, τι να λεμε τωρα, οπως και να το κανουμε, τα Moog ειναι Moog, εεεε?...

Παντα αγοραζουμε ενα synth ή οποιοδηποτε αλλο μουσικο οργανο κυριως για τον ηχο του. Μετα κοιταμε specs και τελος την τιμη. Καλο ειναι τα specs του synth να εχουν μια λογικη σχεση με την τιμη του, κατι που τουλαχιστον με τα synths του Dave Smith συμβαινει.

Ναι Bloody_Sunday, η ιδια κασσετα με επιχειρηματα δημοτικου κατα της Moog. 8) Ακομα και με επιχειρηματα δημοτικου ειναι ευκολο να δειξεις την βλακεια που υπαρχει σ'αυτην την εταιρεια.

Θα σου ελεγα να το παρεις, αν δεν κοστιζε (οπως ολα τα Moog αλλωστε) πολυ παραπανω απο αυτο που θα επρεπε να κοστιζει. 800 ευρω, και δεν εχει καν πληκτρα. Ποσες, μα ποσες κλοτσιες θελει αυτη η εταιρεια.... Αγορασε το Mopho Keyboard και δεν θα το μετανιωσεις. 8)

Εγω θα αγοραζα το Mopho Keyboard. Δυνατο synth παρα το μεγεθος του, ωραιος ηχος, συγχρονο, κουκλακι και σε απολυτα λογικη τιμη που ειναι ακριβως τα λεφτα που διαθετεις.

Οντως. Αλλα η παραπανω εκτελεση ειναι στην ουσια επανεκτελεση του κομματιου με διαφορετικη ενορχηστρωση, με κυρια προσθηκη τα πληκτρα του Βαγγου. Η πρωτη εκτελεση του κομματιου ομως δεν εχει πληκτρα και ερχεται απο το πρωτο τους αλμπουμ "Socrates Drank the Conium" το 1972. Αρκετα διαφορετικη εκτελεση απο ηχητικης πλευρας, το κομματι ειναι ενα πραγματικο διαμαντι των αρχων των 70s. Και για να επανελθουμε στο θεμα, ας ακουσουμε και δυο καρα-κλασσικα κομματια των Jon & Vangelis, to 12λεπτο "The Friends Of Mr Cairo" του 1981 και το 23λεπτο "Horizon" του 1983. Μουσικη/ενορχηστρωση/εκτελεση κλπ Παπαθανασιου, στιχοι Jon Anderson. 8)

Μονοι μας τα γραφουμε, μονοι μας τα ακουμε.... Δεν πειραζει. Τα παρακατω βιντεο ειναι για να μαθαινουν οι νεοι και να θυμουνται οι παλιοι. 1976, αλμπουμ "Phos". Η μπαντα: Antonis Tourkogiorgis - Vocals, Bass, Electric & Acoustic Guitars, Arrangements John Spathas - Lead Electric & Acoustic Guitars, Arrangements George Tradalidis - Drums & Percussion Vangelis - Keyboards & Percussion

O Anderson πραγματικα λατρευει τον Βαγγελη, και παντα λεει τα καλυτερα λογια γι αυτον ως και σημερα, παρα το οτι εχει φαει "πορτα" απ'αυτον και δεν μιλανε πλεον. Ο Βαγγελης δεν απανταει πλεον ουτε στα email του, κι αυτο βεβαια γιατι ο παλιοφιλος ο Jon του εκανε μια στραβη πριν μερικα χρονια, κυκλοφορησε ενα αλμπουμ με συνθεσεις του Βαγγελη χωρις ουτε καν να τον ρωτησει ή εστω να τον ενημερωσει, κι ετσι εφαγε Χ και ηρθε το τελος σε μια πολυχρονη και δυνατη φιλια. Επρεπε να τον "στρωσει" καλυτερα οταν ηταν "μικρος"... ;D ;D

Ενταξει, με τους Socrates επαιξε σαν guest, δεν εγινε μελος της μπαντας. Τον Βαγγελη δεν τον ενδιαφερουν οι μπαντες, τουλαχιστον απο ενα σημειο και μετα. Οπως εχει πει ο ιδιος, βαριεται να παιζει συνεχως τα ιδια και τα ιδια, οπως γινεται στις μπαντες. Θεωρουσε ολη αυτη την διεργασια πολυ "στατικη" για τα γουστα του, εδω βαριεται να (ξανα)παιζει δικες του συνθεσεις, ποσο μαλλον συνθεσεις τριτων μεσα σε μια μπαντα και μαλιστα συνεχομενα. Ηθελε πληρη ανεξαρτησια στο τι θα παιξει και τι θα συνθεσει, και το να εισαι μελος μιας μπαντας αυτοματα σε περιοριζει σε πολλα. Αρκει βεβαια κι εσυ να εχεις να πεις...πολλα. Ο Βαγγελης ειχε στο μυαλο του πολλα (και διαφορετικα) πραγματα να κανει, πραγματα που σιγουρα δεν θα εκανε αν ηταν μελος μια μπαντας, εστω κι αν αυτη η μπαντα ηταν μια super-μπαντα οπως οι YES.

Ο Anderson λεει τα περιστατικα με χιουμορ, δεν νομιζω ενας πολυοργανιστας οπως ο Βαγγελης (ο οποιος παιζει και εγχορδα) να πιστευει σοβαρα οτι η κιθαρα δεν ειναι μουσικο οργανο, προφανως θα εκανε καποιου ειδους πλακα στον Howe. Τους βρηκε "μικρους" και τους δουλευε... :P ;D ;D

Εκει κολλησες εσυ?

Ε αφου δεν ηθελε το παιδι, με το ζορι να τον κανουν popstar? :P ;D H ιστορια με τους YES εχει γελιο παντως, αν και στο παραπανω βιντεο ο Anderson αφηνει εξω αρκετες λεπτομερειες απο εκεινα τα sessions. Ο Βαγγελης πηρε την Rolls Royce του και ολοκληρο το keyboard setup του (μια ιδεα του setup του την εποχη εκεινη φαινεται στην παρακατω φωτο) και πηγε να επισκεφτει τους YES. Μια αναφορα στα sessions αυτα οπως την αφηγηθηκαν τα μελη των YES: In Paris at the end of the final tour with Rick Wakeman, Jon Anderson had tracked down a Greek keyboard virtuoso named Vangelis Papathanassiou, whose worκ (notably with the continental jazz/rock fusion band "Aphrodite's Child") Anderson particular admired. Loud, bearded, and tipping the scales at well over 200 pounds minus his gaudy jewellery and trinkets, Vangelis looked more like a wrestler, a slave trader, or a Greek resturanteur than an accomplished musician. But when YES regrouped their forces and kicked off the quest for a new keyboardist, Vangelis was the first to get Anderson's call. "We dragged him over to England," Jon says, and at first Papathanassiou seemed to be just what the doctor ordered. He wasn't a carbon copy of Wakeman, and Anderson saw him as someone who could hold up his end, while helping to shift the music in a new direction, out of the quagmire that Jon wasn't quite admitting the band had stumbled into with the "Tales From Topographic Oceans" album. Chris Squire (bassist) says that all and sundry were "very excited" over the potential arrangement, though over the next 3 weeks the Greek proved to be more than a handful. "He was pretty overpowering," Steve Howe (guitarist) laughs. "We could see the musical possibilities right from the beginning, but we were a bit confused at the time. He was very non-committal, and we weren't too sure if he was going to stay. We played great music for half an hour and were sure he was the right man." "Okay, let's try this song now Vangelis. We've already worked this bit out, so just play along." But he couldn't understand anything we said, he wasn't used to working with a group. He was an entity, a sound, and that entity was Vangelis." "He had all sorts of hidden talents" Steve Howe adds. "AH! THE DRUMS! and he'd get on the drums and play like hell, like fury, for ten minutes. Like some virtuoso at a drum school. AH! VERY GOOD DRUMS, HAH? and he'd crash away at them some more, a bit like the drummer on "The Muppet Show". Everybody greatly admired him, but it was like, "Uh... could we play this song now?" Αs Alan White (drummer) adds, "It never would have worked. For an album maybe, but never permanently." Τους "εστειλε" κανονικα ο Βαγγος. ;D ;D Ετσι λοιπον δεν εγινε μελος των YES, αν και η μπαντα δυσκολευτηκε να παρει αυτη την αποφαση χωρις να το μετανιωσει. Αλλα τη δεδομενη χρονικη στιγμη ο Βαγγελης πλεον δεν ηταν δυνατον να λειτουργησει (ξανα) μεσα σε μια μπαντα, με ολους τους περιορισμους που εχει μια μπαντα. Ενας λογος εξαλλου που την "εκανε" απο τους "Aphrodite's Child", ηταν ακριβως το οτι ηθελε να δουλευει μονος του χωρις περιορισμους στο τι θα κανει και ποτε θα το κανει, κατι που καταφερε τελικα απο πολυ νωρις και συνεχιζει να κανει ως σημερα. Ο Βαγγελης απλα δεν χωραει σε μπαντα, ηταν και παραμενει "Too Much" για να μπει σε καλουπια. Θα ηταν παντως πραγματικα ενδιαφερον να εβγαζαν μαζι εστω και ενα αλμπουμ. Σε αρκετα live των YES η μπαντα επαιζε εκει στα 90s το "Children Οf Light" το οποιο ειναι συνθεση του Βαγγελη με στιχους γραμμενους απο τον Jon Anderson, ενα κομματι με αρχικο τιτλο "Distant Thunder" που προοριζοταν να μπει σε ενα αλμπουμ των "Jon & Vangelis". Τελικα βρεθηκε σαν hidden studio track στο αλμπουμ "Anderson Bruford Wakeman Howe" του 1989. Στο ιδιο αλμπουμ υπαρχει ακομα μια συνθεση του Βαγγελη, το "Let's Pretend", ενα κομματι που επισης ειχε μεινει ακυκλοφορητο απ'την περιοδο του project "Jon & Vangelis". 8)

Εβλεπα πριν λιγο το παρακατω βιντεο και ειπα να το ποσταρω γιατι εχει γελιο. Ο Jon Anderson των YES σε ενα ακουστικο live στις 10 Απριλιου του 2013, παιζει το "I'll Find My Way Home" αφου πρωτα εξιστορει πως γνωρισε τον Βαγγελη Παπαθανασιου και θυμαται διαφορες λεπτομερειες απο τις συνεργασια τους και τα session που εκανε ο Βαγγελης με τους YES για να παρει τη θεση του αποχωρησαντα Rick Wakeman to 1974. Η "σκηνη" με το τοξο εχει μεινει κλασσικη, απο τις απειρες φορες που ο Anderson εχει πει την ιστορια αυτη. 8)

Περιεργως, ακομα να αγορασεις καποιο synth, αν και το ποστ το εγραψες στις 16/7. Περιεργως, η αγγελια του Yamaha MO6 με την αστεια τιμη των 380 ευρω υπαρχει ακομα. (ρε τι κανει η κριση...) Περιεργως, ακομα δεν το εχεις "τσιμπησει", και ψαχνεσαι να αγορασεις το Korg PS60 που ειναι ενα entry level synth, και αν και ειναι πλεον εκτος παραγωγης, στην Ελλαδα μπορεις να το βρεις καινουργιο σε μαγαζι στα 550 ευρω. Θα επιμεινω στο να αγορασεις ASAP το MO6 οσο ακομα ειναι καιρος.

Αχ, κι εμενα τι μου θυμισες τωρα.... Βλεπω στη φωτο το μουσειο Bode, το οποιο εχω επισκεφτει πανω απο 30 φορες, απολαμβανοντας τη θεα του Βερολινου απ'την ταρατσα του... 8)

Καλα ρε Nikola, ηταν αναγκη να γραψεις ολοκληρο θεμα στο φορουμ? Δεν νομιζω να εχω δωσει την εντυπωση στο ΝΟΙΖ οτι ειμαι απομακρος ή σνομπ, καθε αλλο θα ελεγα. Ενα απλο PM αρκουσε, θα σου απαντουσα αμεσα...

Τσιμπα και μια αλλη εκτελεσαρα:

Actually, it's a Buddy Guy cover. Just for the record. 8) Κατα τα αλλα, ειστε ωραιοι, με εξαιρεση τον ηχο των πληκτρων που ειναι χαλια. :P Τα Korg γενικα εχουν πολυ καλους Hammond ηχους, αλλα ο συγκεκριμενος ακουγεται πολυ ψευτικος και "ψοφιος". Παιξτε λιγο με τα Distortion/Overdrive/Rotary εφφε (τουλαχιστον τα δυο απο τα τρια υπαρχουν ηδη στο Korg Ν5 απ'οσο θυμαμαι) και θα φτιαξετε πολυ καλους Hammond ηχους.