Waterfall-K

Λογικά θα πρέπει να έχεις πολλά άλμπουμς του, ε?....?

Και μια και ακούσαμε παραπάνω σαν guest τον τιτάνα McGriff, ας τον ακούσουμε και σε μια δική του δουλειά. 1962 και ο Master δίνει μαθήματα στο κλασικό "'Round Midnight" του Thelonious Monk.? Jimmy McGriff - Hammond Morris Dow - guitar Jackie Mills - drums

Ένα απλό "Ευχαριστώ Δάσκαλε" αρκούσε, τι κάθεσαι και γράφεις σεντόνια?? Έλα, για πάρτη σου το παρακάτω. Και Βlues και Hammond -2 σε 1- από τους πλέον κατάλληλους (που εσύ βέβαια αγνοείς καθότι "τρία πουλάκια κάθονται κι ακούνε RS" ?). Albert sCollins - A Good Fool Is Hard To Find (1986) Albert Collins - vocals & guitar Mel Brown - rhythm guitar Jimmy McGriff - Hammond Johnny Gayden - bass Morris Jennings - drums + horn section

Έτος 2054, σε κάποιο απομακρυσμένο ορεινό χωριό και μέσα σε ένα καφενείο στο οποίο ακούγεται δυνατά blues μουσική, ο υπέργηρος ιδιοκτήτης του, Samy, συζητάει με έναν νεαρό τουρίστα. - "Και δεν μου λες παππού, πού έμαθες να ακούς τόσο πχιοτική blues μουσική? Πραγματικά με εντυπωσίασες με τις καλόγουστες και ψαγμένες επιλογές που κάνεις, καθώς και τις γνώσεις σου πάνω στο αντικείμενο." - "Μεγάλη ιστορία γιε μου, με πας πολλά χρόνια πίσω.? Δάσκαλος και μέντορας μου ήταν ο περιβόητος Blues/Jazz/Prog Guru Waterfall-K, κατά κόσμον Κώστας Α......ς, τον οποίο είχα γνωρίσει διαδικτυακά σε ένα Ελληνικό τεχνικό μουσικό φόρουμ. Την εποχή εκείνη άκουγα ότι μαλακία μπορείς να σκεφτείς, από Rolling Stones μέχρι The Fall, για να πάρεις μια ιδέα της μουσικής κατάντιας που είχα τότε.? Ευτυχώς και για καλή μου τύχη γνώρισα αυτόν τον εξαίρετο άνθρωπο και δάσκαλο,? και έκτοτε η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο σε όλους τους τομείς, όχι μόνο μουσικά..."

Και γιατί πρέπει σώνει και καλά να υποφέρουμε μαζί σου ρε φίλος? Ο Samy δηλαδή δεν μας φτάνει, πρέπει να έχουμε και τα πανηγύρια από πάνω??

Κι άλλος γάμος? Σε δύο γάμους έχεις πάει μέσα σε τρεις μέρες.

Tι έγινε ρε Σουλτάνε, έχεις πάρει στο κατόπι όλα τα πανηγύρια της περιοχής?

Ούτε ραντεβού να είχαμε ρε μπαγάσα...? Μια και πέρασες απ'τα μέρη μας, έλα να σε τρατάρω ένα blues που μόλις ανέβασα στο youtube. Μην ξεχάσεις να κάνεις like?? και subscribe✌?️ στο κανάλι μου.? Andy J. Forest & The Snapshots - Back On The Street (1982) Andy J. Forest - vocals & harmonica Steve Werner - guitar James Thompson - sax Jim Lang - Hammond Davey SRB - bass Gary Durrett - drums

To μαύρο είναι καλύτερο για μαύρη μουσική, ξέρεις, blues, soul, jazz κλπ...

Έχω πλήρη δισκογραφία του. Θα σου πρότεινα να ακούσεις έστω και ένα 40% από αυτή, αν δεν ήξερα πόσο για τον Γάιδαρο Καβάλα είσαι.?

Και πολύ καλά κάνει, γι αυτό τις αγόρασε, για να τις παίζει και να τις ευχαριστιέται.?

Σε μένα το λες? Το ξέρω, άλλοι να τα βλέπουν.

Ναι, αυτός ιδιαίτερα τις αγοράζει για να τις πουλήσει αργότερα πιο ακριβα, φως φανάρι. Στην αποθήκη τις έχει όλες και παίζει ολη μερα με μία των €500. Τσίπης απ'τους λίγους, γερολαδάς ολκής λέμε...?

Αν τις αγοράζουν με μόνο -ή βασικό- κριτήριο το πόσο θα τις πουλήσουν αργότερα, ναι, είναι για τα σίδερα, ή απλά έχουν περάσει στην κατηγορία "συλλέκτες/έμποροι". Συμφωνώ, αλλά δεν λέω αυτό. Εσύ τα έσκασες πρώτα και κύρια για να "ικανοποιήσεις τον ζαβλαμά" σου, γνωρίζοντας παράλληλα ότι διαθέτει και μεγάλη αξία μεταπώλησης. Αλλά το γεγονός αυτό δεν σε έκανε να το προτιμήσεις από κάποιο άλλο που ίσως γούσταρες περισσότερο, αλλά ήξερες ότι η μεταπωλητική του αξία δεν θα ήταν καλή, ο κύριος λόγος που το αγόρασες ήταν γιατί απλά το γούσταρες σαν όργανο. Κι εγώ μεθαύριο θα πάω να τα σκάσω για το Montage M6, ξέροντας εκ των προτέρων ότι ένα Minimoog έχει πολύ μεγαλύτερη αξία μεταπώλησης (γιατί έχει γεμίσει ο πλανήτης τριμάλακες?), so what? Θα καταπιέσουμε τα θέλω μας για τα χρήματα? NEVER!?

Μιλάω καθαρά για τη σκέψη που μπορεί να κάνει κάποιος υποψήφιος αγοραστής για την μεταπωλητική αξία ενός μουσικού οργάνου, και η οποία θα παίξει ρόλο στην αγορά του οργάνου. Προσωπικά όπως είπα δεν έχω γνωρίσει ποτέ κάποιον μουσικό να σκέφτεται έτσι όταν αγοράζει όργανα, το θεωρώ δε τουλάχιστον παλαβό. Με την αξία μεταπώλησης στο μυαλό οι μόνοι που αγοράζουν είναι οι συλλέκτες και οι έμποροι.

Δηλαδή ρε συ Simon, όταν ξεφυλλίζεις τις σελίδες του Thomannn για να βρεις να αγοράσεις κιθάρα/πετάλια/ενισχυτή/whatever, σκέφτεσαι "γαμάτη κιθάρα αυτή και σε καλή τιμή, αλλά απορρίπτεται γιατί την κόβω να μην έχει καλή αξία μεταπώλησης"? Το ίδιο κάνεις και για άλλες συσκευές? Τα ψυγείο/κουζίνα/πλυντήριο/καναπέ/tv/ηλ. σκούπα/αμάξι κλπ έτσι τα αγόρασες, με τη σκέψη πόσο θα πιάσουν μετά από κάποια χρόνια αν σου τη βιδώσει να τα πουλήσεις? Δηλαδή έχεις απορρίψει κάποια συσκευή που να σου αρέσει για κάποια άλλη που σου αρέσει λιγότερο, αλλά που μελλοντικά θα έχει καλύτερη αξία μεταπώλησης? Αν Ναι, να το κοιτάξεις ASAP.?

Cee Cee James - Wounds (2012) Cee Cee James - vocals Robert 'Slideboy' Andrews - guitar Susan Julian - keys Dan Mohler - bass Chris Leighton - drums & percussion

Mα τώρα, είναι σοβαρό νούμερο αυτό?? Κάν'τες 25 και να δεις πως θα νιώσεις αμέσως καλύτερα, πιο πλήρης.?

Ναι, εσύ. Λέγε.

Αν ένα φτάνει, ένα θα είχες/είχαμε. Αλλά τελικά ποτέ δεν φτάνει ένα, είτε αυτό είναι μπουφάν είτε κιθάρα είτε synth είτε...Ο μύθος του "τα απολύτως απαραίτητα" (διότι εκεί πάει η κουβέντα) μόνο στις κομμουνιστικές χώρες είχε πέραση, και τα αποτελέσματα τα είδαμε.

Ναι, αλλά κανείς δεν αγοράζει όργανα με την αξία μεταπώλησης στο μυαλό. Προσωπικά δεν έχω συναντήσει ποτέ κάποιον που να σκέφτεται έτσι, τη σκέψη αυτή τη θεωρώ τουλάχιστον άκυρη για μουσικό. Πότε θα δικαιολογούνται, όταν κλείσεις να παίξεις live στο Albert Hall? Απόλαυση και χαρά σού επιστρέφουν, δεν σου φτάνουν? Μήπως περιμένεις κι εσύ να κάνεις...απόσβεση τα λεφτά που έχεις δώσει σε όργανα?

Meaning?

Ναι. https://shorturl.at/ZTaKj

Αν είσαι συλλέκτης, να το λάβεις υπόψη. Αν είσαι μουσικός, δεν βλέπω κανέναν απολύτως λόγο να το σκεφτείς.

Η ASM ανακοίνωσε ότι θα κυκλοφορήσει σύντομα σε limited edition (888 κομμάτια) το Hydrasynth Explorer στο παρακάτω χρώμα. Προσωπικά μου αρέσει τρελά, ελπίζω και άλλες εταιρείες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της (και της Korg που το κάνει χρόνια) και να δούμε γνωστά synths σε διάφορα χρώματα.