-
Αναρτήσεις
13635 -
Μέλος από
-
Τελευταία επίσκεψη
-
Ημέρες που κέρδισε
42
Τύπος περιεχομένου
Προφίλ
Forum
Ημερολόγιο
Άρθρα
Music
Νέα
Competition Kom12
Lockdown
Videos
Store
Ότι δημοσιεύτηκε από Waterfall-K
-
Άλλο "απλό" και άλλο "απλοϊκό", δεν είναι το ίδιο. Όταν λέω "απλοϊκό" εννοώ κάτι χωρίς βάθος, ρηχό, επιτηδευμένα/προσποιητά απλό. Και γιατί να κάνω τον κόπο? Ο κοντινότερος καθρέπτης είναι λιγότερο από δύο μέτρα μακριά από δω που κάθομαι, πετάγομαι εκεί και ρωτάω τον εαυτό μου. Τι λες βρε άνθρωπε...?
-
Και με τον εγκέφαλο ακούω και με την καρδιά και με το στομάχι και γενικά με όλα τα εσωτερικά όργανα του σώματος μου.? Απλά έχω ένα πρόβλημα με το απλοϊκό (και ουχί με το απλό). YES ακούω όποτε έχω όρεξη, το ίδιο και με τα υπόλοιπα είδη, δεν ακούω μουσική ανάλογα τα νεύρα που έχω με κάτι/κάποιους ή με το αν και πόσο καψούρης είμαι. Αν άκουγα μόνο με τον εγκέφαλο δεν θα άκουγα καν blues, είδος που το έχω φάει -και συνεχίζω να το τρώω- με την κουτάλα. Το ότι υπάρχουν καλλιτέχνες στη δισκοθήκη μου σαν τον κύριο παρακάτω κάτι λέει. Τέτοια έπαιζαν και οι RS στις αρχές τους, και δεν ήταν κακοί. Απλά η διαφορά ήταν ότι μιμούνταν, σε αντίθεση με τους Kimbrough του είδους που μυρίζουν από χιλιόμετρα μακριά "αυθεντικότητα". Το εξώφυλλο από τη δική μου κόπια, αναμφισβήτητα πιο "blues".
-
Ξέρω γω, "βαρετό απλοϊκό ροκ"?... Τώρα ποιοι είναι καλύτεροι σε αυτό δεν ξέρω, μάλλον εκεί οι RS κρατάνε τα πρωτεία. Οι DP δημιούργησαν νέο ήχο και είδος στο rock, ήταν πρωτοπόροι και καινοτόμοι, γι αυτό και η επιρροή τους ξεπερνάει τα στενά πλαίσια του είδους τους. Είναι αυτό που λέμε "μία σχολή από μόνοι τους", μια φράση που ταιριάζει γάντι στην περίπτωση τους και που συνήθως χρησιμοποιούμε κατά κόρον και σε λάθος περιπτώσεις. Τρεις απαντήσεις μόνο, και μάλιστα Κυριακάτικα. ΝΟΙΖ τι έχεις πάθει? Που πήγαν όλοι?? Σε άλλες εποχές θα είχε γίνει του Γαλατικού Χωριού σε τέτοιο θέμα.? Τέσπα, με την ευκαιρία έψαξα να βρω κάποια άλμπουμς των RS στη δισκοθήκη μου. Μεγάλη η χάρη τους, μου πήρε περίπου ένα 20λεπτο να βρω καμιά δεκαριά άλμπουμς τους, αλλά έχω κι άλλα. Τώρα που τα έχω είναι ένα ερώτημα. Γιατί τα κρατάω είναι ένα μεγαλύτερο ερώτημα...?
-
Mellotron.
-
Οι DP επηρέασαν στο μέγιστο το rock, και όχι μόνο το σκληρό rock ή το metal. Οι Rainbow ήταν μια τρίχα τους, if you know what i mean. Btw, η δισκογραφία των DP είναι μια παρανυχίδα στο σώμα της μουσικής συλλογής του Waterfall, η οποία αριθμεί αρκετές χιλιάδες άλμπουμς σε Rock, Jazz, Blues κλπ. Aν o Waterfall είχε ακούσει στη ζωή του 200-300 άλμπουμς, και τα μισά ήταν Bowie, Rolling Stones, U2 και Beatles, ίσως τότε κι αυτός να θεωρούσε "icon" τον Bowie, ή ίσως να έβλεπε ακόμα και τους RS σαν κάτι ιδιαίτερο και ανώτερο από αυτό που πραγματικά είναι, μια μπαντούλα δηλαδή που γράφει απλοϊκά τραγουδάκια του σωρού και απευθύνεται στις μάζες. Ευτυχώς για τα αυτιά του, ο Waterfall δεν ανήκει στην κατηγορία του μέσου ακροατή, ίσα ίσα που απέχει έτη φωτός μακριά από την κατηγορία αυτή.
-
Ποιος δεν παραδέχεται ότι ο "Bowie ήταν ένας εμβληματικός stand alone καλλιτέχνης"? Πήγαινε πίσω στη σελίδα 4 και ξαναπάρε τη συζήτηση απ'την αρχή, προφανώς δεν κατάλαβες τι ειπώθηκε, τι υπονοήθηκε και από ποιους. Επίσης, στο "εμβληματικός stand alone καλλιτέχνης" πρόσθεσε το "στο είδος του". Κι ο Λευτέρης Πανταζής εμβληματικός είναι στο είδος του, κι ο Tupac στο δικό του είδος, και οι Sex Pistols το ίδιο και πάει λέγοντας. Θες να σου πω τη γνώμη μου για τον Tupac, τους Sex Pistols και τα είδη τους? Ασ'το καλύτερα...?
-
Να, στο τέλος το χάλασες, κι ότι είχα όλη την καλή διάθεση να σου αφήσω τον τελευταίο λόγο. Αλλά μετά από αυτό το "Άντε καληνύχτα" δεν μπορώ παρά να σου απαντήσω, λόγω έμφυτης ευγένειας όπως γνωρίζεις, κι έτσι θα έχω εγώ τον τελευταίο λόγο.? Καληνύχτα και σε σένα λοιπόν Trolley, καλό ύπνο και όλα τα σχετικά. CU around.?
-
Έλα!? Ε λοιπόν δεν θα με πιστέψεις, αλλά δεν το κατάλαβα. Ευτυχώς που το διευκρίνισες.? Πες μας και ποιος σοφός δικτάτορας το είχε πει, τουλάχιστον να μείνει κάτι από τη συζήτηση για τις επόμενες γενιές. ...αρχίζουν οι παραπομπές σε λεγόμενα τρίτων, μπας και μάς αλλάξουν τώρα στα γεράματα τη γνώμη για τον Bowie. Το ότι γουστάρω τη μουσική των Ε(L)P δεν σημαίνει ότι ασπάζομαι και τη γνώμη τους στα πάντα. Η γνώμη τους λοιπόν στο συγκεκριμένο θέμα δεν με ενδιαφέρει. Δηλαδή σοβαρά τώρα?? Επειδή ο Emerson γούσταρε να ακούει Bowie θα πρέπει να αρχίσω να ακούω κι εγώ? Να πάω να γίνω και πιλότος αν πάει έτσι, μια και ο μακαρίτης είχε συλλογή από αεροπλάνα τα οποία πέταγε ο ίδιος. Να πάω να αγοράσω και μια...αλεπού, να την κάνω βόλτες με το κάμπριο όπως συνήθιζε να κάνει. Α, μην ξεχάσω να αγοράσω και κάμπριο.? Trolley αρχίζεις και (με) κουράζεις.?
-
Τα λαμβάνουμε υπόψιν μας, τα αξιολογούμε ανάλογα και τελικά τα απορρίπτουμε. Τι δεν καταλαβαίνεις? Τα σημερινά γεγονότα ξέρεις ποια είναι στην μουσική βιομηχανία? Ένας μέσος ράπερ έχει δεκαπλάσια -και βάλε- επιρροή από τον ΧΨ Bowie και βγάζει τα 20πλάσια -και ξαναβάλε- χρήματα από τον ΧΨ Bowie. Έτσι έχει η πραγματικότητα του 2024. Παίρνουμε λοιπόν αυτά τα γεγονότα, τα λαμβάνουμε υπόψιν μας, τα αξιολογούμε ανάλογα και τα γράφουμε εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Με μια λέξη, Χεστήκαμε. Το ίδιο χέστηκαν και οι ράπερς, το ίδιο και αυτοί που τους ακούνε και είναι υπερ-υπερ-υπερ-πολλαπλάσιοι αυτών που ακούνε Bowi, RS, Beatles και Χαρά Βέρρα μαζί. Είπαμε, C'est La Vie.
-
Μια χαρά λαμβάνουμε υπόψιν μας τα γεγονότα, γεγονότα που για πολλούς (και δεν φαντάζεσαι πόσο πόσους) δεν λένε τίποτα απολύτως. Τι να κάνουμε τώρα ρε Trolley? Κάποιοι δεν ακούνε Bowie, κάποιοι δεν ακούνε Beatles, και κάποιοι δεν ακούνε ούτε RS. Και πολύ καλά κάνουν αν με ρωτάς. Κάποιοι επίσης δεν ακούνε DP, κάποιοι δεν ακούνε καν Hard Rock, Prog, Blues, Jazz κλπ κλπ κλπ. Κι αυτοί πολύ καλά κάνουν επίσης. C'est La Vie που λέγαν και οι ELP, που τους άκουγαν ακόμα λιγότεροι.
-
Tα βλέπεις? Οι πάντες έχουν επηρεαστεί από αυτή την μπαντάρα.? Ακόμα κι εσύ Samy,? απλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Ποια να είναι άραγε η πηγή της αρνητικότητας σου απέναντι στους DP? Μήπως κάποιο παιδικό τραύμα που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του στο τότε μικρό κι αθώο μυαλουδάκι σου, αλλάζοντας για πάντα την ψυχοσύνθεση σου?? Μήπως άκουσες απότομα κάποιο βράδυ το ρεφραίν του Child in Time, τρομοκρατήθηκες και έκτοτε κοιμάσαι με ένα φως αναμμένο στο δωμάτιο προς αποφυγή των χρόνιων εφιαλτών που σου προξένησε, εφιάλτες μέσα στους οποίους προσπαθείς μάταια να ξεφύγεις από τον Ian Gillan ντυμένο βοσκό που σ'έχει πάρει στο κατόπι φωνάζοντας σου "Στάσου, άκου το για μια τελευταία φορά!"?? Μήπως πιτσιρικάς -κι ενώ μάθαινες αρμόνιουμ- απέτυχες να βγάλεις το Hammond σόλο του Highway Star, σε πήρε από κάτω δημιουργώντας σου κόμπλεξ κατωτερότητας και ποτίζοντας την ψυχή σου με μίσος για τους βιρτουόζους πληκτράδες, ωθώντας σε να παρατήσεις τα μαθήματα αρμονίου και να το ρίξεις στην κιθάρα, ενώ παράλληλα άρχισες να ακούς Punk με αποτέλεσμα να κάψεις φλάντζα? Μήπως έφαγες πόρτα σε κάποιο live τους, πράγμα πρωτάκουστο στα παγκόσμια χρονικά?? Δεν ζει κι ο Καρλ Γιουνγκ, μπας και βγάζαμε καμιά άκρη για την περίπτωση σου...? Σε Τι, και από Ποιους?? Άστο Superfunk, μην ανοίξουμε τη συζήτηση αυτή γιατί δεν θα βγάλουμε άκρη. Ας μείνουμε στο κλασικό "γούστα είναι αυτά".?
-
Και ο 5900Χ παχαίνει, λόγω του ότι είναι καλύτερος από αυτόν που έχεις με αποτέλεσμα να κάθεσαι πιο πολύ ώρα μπροστά στο pc, και μετά θα αρχίσεις τα πατατάκια/γαριδάκια/ποπκόρν/δρακουλίνια,? τις Coca Coles και τα (4) τοστ(ς) με διπλό ζαμπόν/γκούντα/βούτυρο, και να'σου κι οι σοκολάτες αμυγδάλου πιο δίπλα, να και τα πακοτίνια σε συνδυασμό με Lacta (προτείνεται!) παραδίπλα, και να πως ξαναπαίρνεις τα 17 κιλά πίσω και με τόκο! Γι αυτό σου λέω, κάτσε κει με τον 5600Χ, μια χαρά είσαι...
-
Που να τους βρούμε τους 8 cores ωρέ Cos? Εδώ ούτε...cora ψωμιού δεν θα έχουμε να φάμε σε λίγο...?