Γράφω πάντα ότι δεν με ενδιαφέρουν ανταλλαγές και ότι σε μηνύματα που αφορούν ανταλλαγές και παζάρια δεν θα απαντάω. Είναι σαν να μην το γράφω, πάντα θα βρεθούν κάποια ?? που θα μου στείλουν μήνυμα για ανταλλαγές και παζάρια, οι μισοί δε προτείνουν ανταλλαγές εκτός τόπου και χρόνου, πχ πουλάς synth και σου προτείνουν ανταλλαγή με sax, φωτιστικά οροφής, φωτιστικά εξωτερικού χώρου, έπιπλα και γενικά ό,τι άλλη παπαριά μπορεί να σκεφτεί κάποιος.
Οι δε τσίπηδες είναι που σου τεντώνουν το νευρικό σύστημα στα άκρα. Στο τελευταίο "κρούσμα" που πούλησα ένα synth του κουτιού και όπως πάντα σε εξαιρετική τιμή και μέσα στην εγγύηση, μού σκάει μύτη από Πειραιά ένας, το εξετάζει, το παίζει, και στο τέλος μού δίνει τα χρήματα, τα μετράω μπροστά του και βλέπω ότι λείπει ένα δεκάευρο. Τον κοιτάω και μου απαντάει "τι, θες και δεκάρικο?" (πχ αντί να δώσει 500 δίνει 490), "από Πειραιά έρχομαι, ξέρεις πλήρωσα διόδια και θα ξαναπληρώσω φεύγοντας".? Τον βουτάς απ΄τον λαιμό ή όχι??
Του είπα ένα "καλά, οκ" αντί για ένα "σάλτα και Γ@&#$ου" που θε έπρεπε να του πω και μας χαιρέτησε. Σκέφτηκα ότι ερχόταν κι από μακριά και θα ήταν κριμα να γυρίσει πίσω με άδεια χέρια, αν ήταν πχ απ΄την πόλη μου δεν θα του το πούλαγα.
Γέμισε η χώρα ?????