gkourmoul1

ELP είναι οι Emerson Lake & Palmer?

Τους ακούω τώρα. Μαμούν... (Έχω αύριο 6 ώρες οδήγηση και ψάχνονται να φτιάξω playlist) ?

Πιο πολύ γι'αυτό το ανέβασα το "άρθρο", μπας και πετάξει κάνεις (από τα νεύρα του) κάνα καλό συγκρότημα να ψάξω στο spotify ... ?

Τα 25 τραγούδια που καθόρισαν το prog-rock, σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Τσαβαλο. Δεν τον γνωρίζω τον κύριο, αλλά το αρθράκι έχει όμορφα κομμάτια μέσα. Δεν ξέρω πως θα φαινονται με την αντιγραφή/επικόλληση, γι'αυτό παραθέτω και το λινκ: https://olafaq.gr/culture/music-culture/ta-25-tragoydia-poy-kathorisan-to-prog-rock/ King Crimson – “21st Century Schizoid Man” Οι Crimson ηχογραφούν το άλμπουμ που ορίζει το είδος. Περιέχει αυτό εδώ το τραγούδι, ένα κομμάτι εφιαλτικό και δυσοίωνο. Τραγικά επίκαιρο, επίσης. Άλμπουμ: In the Court of the Crimson King 1969 YES – “Close To the Edge” Το magnum opus μιας μπάντας που ταυτίστηκε όσο λίγες με το prog. Ονειρικά ηχοτόπια μπολιασμένα με τα τερτίπια της κιθάρας του Steve Howe. Άλμπουμ: Close To the Edge 1972 Jethro Tull – “Thick As A Brick” Όταν οι άλλοι progrock-αδες αναλώνονταν σε φιοριτούρες και φιγούρες, κάποιοι έγραφαν τους πιο ουσιαστικούς (αν και παιγνιώδεις και ειρωνικούς) στίχους μιας ολόκληρης καριέρας με folk-rock μουσικό φόντο. Άλμπουμ: Thick As A Brick 1972 Pink Floyd – “Echoes” Το πρώτο σπουδαίο τραγούδι του συγκροτήματος. Μεγάλο credit στον Gilmour που είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει την κιθάρα του να ακούγεται σαν… γλαρόνι. Άλμπουμ: Meddle 1971 Frank Zappa – “Peaches En Regalia” Ο ίδιος ο Frank δεν ήξερε πως έγραφε ένα τραγούδι «προοδευτικής» μουσικής, παρόλο που είχε γαλουχηθεί με την μουσική των ομοίων της, John Cage και τα συναφή. Άλμπουμ: Hot Rats 1969 Genesis – “Supper’s Ready” Για 23 λεπτά αναρωτιέσαι που βρίσκεσαι: στη Γη να ακούς τις θεϊκές μελωδίες ή κάπου στο Διάστημα (ή στη Μέση Γη), εκεί που σε μεταφέρουν οι στίχοι του Gabriel; Άλμπουμ: Foxtrot 1972 Rush – “2112” Το πρώτο πραγματικά power trio της prog-rock ιστορίας (και αφήστε τους άλλους να σας πιπιλάνε τα αυτιά με τους Cream ή τους ELP) στο καλύτερο τραγούδι της καριέρας του. Άλμπουμ: 2112 1976 Pink Floyd – “Shine On You Crazy Diamond” Μια αφιερωματική ωδή στον πρώην φίλο τους καταλήγει ένα από τα σπουδαιότερα prog rock κομμάτια της ιστορίας. Ένα τραγούδι που αγγίζει μπόλικες κορυφές –και ισάριθμους «πάτους». Άλμπουμ: Wish You Were Here 1975 Genesis – “The Musical Box” Ποτέ άλλοτε ένα folk rock τραγούδι δεν κατάφερε να μετατραπεί τόσο γοητευτικά σε έναν hard rock δυναμίτη α λά-Who. Η μελωδία στο «Play me my song, here it comes again» εξακολουθεί να συγκινεί όσο λίγες. Άλμπουμ: Nursery Cryme 1971 Jethro Tull – “Aqualung” Ένας δριμύς φιλιππικός εναντίον του Θεού και της οργανωμένης θρησκείας. Η μουσική δεν σπάει τους κανόνες: οι στίχοι όμως είναι ικανοί να σε οδηγήσουν στο πυρ το εξώτερον. Άλμπουμ: Aqualung 1971 Queen – “Bohemian Rhapsody” Αν υπήρχε ένας ανεπίσημος εθνικός ύπνος του κινήματος, θα ήταν αυτό εδώ το κομμάτι που καταφέρνει να πλέξει μέσα σε 5 λεπτά και 54 δευτερόλεπτα πάνω από 10 διαφορετικά μουσικά είδη, από ροκ μέχρι όπερα. Άλμπουμ: A Night At The Opera 1975 Supertramp – “School” Πέντε και βάλε χρόνια πριν οι Floyd βγάλουν τα παιδιά στους δρόμους εναντίον των δασκάλων τους, το έκανε (καλύτερα, αν θέλετε τη γνώμη μου) ένα κουιντέτο συμπατριωτών τους. Άλμπουμ: Crime Of The Century 1974 Aphrodite’s Child – “The Four Horsemen” Το φαλτσέτο του Ντέμη Ρούσσου οδηγεί σε άγνωστη, αλλά μαζί τόσο οικεία, κατεύθυνση τις μουσικές του Βαγγέλη Παπαθανασίου, του Αργύρη Κουλούρη και του Λουκά Σιδερά. Ίσως ο καλύτερος ελληνικός ψυχεδελικός δίσκος όλων των εποχών. Άλμπουμ: 666 1972 Van Der Graaf Generator – “Killer” Ο Peter Hammill φαντάζεται πως είναι ένα ψάρι που είναι τόσο αχόρταγο (για φαγητό αλλά και εξουσία) που καταβροχθίζει τα άλλα ψάρια γύρω του και τελικά καταλήγει να μείνει μόνο του. Σημειολογικά και στιχουργικά υπέροχο. Άλμπουμ: H To He Who Am The Only One 1970 Sparks – “This Town Ain’t Big Enough For Both Of Us” Τραγικά υποτιμημένοι, τα δυο αδέλφια από το Λος Άντζελες ήταν από τους λίγους αμερικανούς που τίμησαν την prog rock. Στίχοι για ζωολογικούς κήπους, ρινόκερους, τίγρεις και λοιπά σουρεάλ. Άλμπουμ: Kimono My House 1974 YES – “Yours Is No Disgrace” Μέχρι το σημείο εκείνο οι YES ψάχνονταν: όταν όμως από τα ηχεία ξεπήδησαν οι πρώτες νότες του κομματιού αυτού, όλοι ήξεραν πως είχαν γίνει αυτήκοοι μάρτυρες ενός από τα διαχρονικότερα τραγούδια του prog rock. Άλμπουμ: The YES Album 1971 Emerson Lake & Palmer – “Karn Evil 9” Το «Tarkus» είναι μεγάλο και ελαφρώς κουραστικό (ποιος είπε πως η prog rock δεν ήταν ΚΑΙ βαρετή;), οπότε αυτό εδώ το τραγούδι, μια φουτουριστική sci fi όπερα, αποτελεί την καλύτερη πρώτη επαφή με το φαινόμενο EL&P. Άλμπουμ: Brain Salad Surgery 1973 Focus – “Hocus Pocus” Ένα αριστούργημα της ηλεκτρικής κιθάρας (ήταν το πρώτο κομμάτι που βαφτίστηκε ως «powerchord anthem») που έμεινε ες αεί στην ιστορία λόγω του μανιακού yodel του τραγουδιστή Thijs Van Leer. Άλμπουμ: Moving Waves 1971 Camel – “Rhayader / Rhayader Goes To Town” Το παιδικό παραμύθι του Paul Gallico γίνεται πλαστελίνη στα χέρια των βρετανών. Baroque-rock (ή μπα-ροκ) που συνυπάρχει με μια μικρή ορχήστρα δωματίου με τα φλάουτα και το κλαρινέτο να δίνουν το γενικό πρόσταγμα. Άλμπουμ: The Snow Goose 1975 Curved Air – “Back Street Luv” H Sonja Kristina Linwood συνεχίζει, μετά την Grace Slick, την παράδοση των ωραίων γυναικών στη ροκ και το συγκρότημα της παραδίδει μαθήματα μεστού, prog-rock παιξίματος. Έμειναν στην ιστορία ως οι πρώτοι που έκαναν picture-disc βινίλιο. Άλμπουμ: Single 1971 Mike Oldfield – “Tubular Bells (Part 1)” Ένας 20χρονος uber-talented πολυοργανίστας μπαίνει σε ένα στούντιο, παίζει όλα τα όργανα και συνθέτει ένα έργο εκτυφλωτικής ομορφιάς -και κυρίως τόσο δύσκολο στη σύνθεση του, με όλες αυτές τις απανωτές αλλαγές σε ρυθμούς και ύφος. Άλμπουμ: Tubular Bells 1973 Procol Harum – “Conquistador” Άθελα τους οι συμφωνικοί rockers δίνουν το εναρκτήριο λάκτισμα στην υπόθεση prog rock με αυτό κλασικότροπο κομμάτι γεμάτο έγχορδα και στιχουργικό θέμα τις σφαγές των Iσπανών στη Νότια Αμερική τον 16ο αιώνα. Άλμπουμ: Procol Harum 1967 Barclay James Harvest – “Mocking Bird” Οι συμφωνικές φιλοδοξίες της βρετανικής μπάντας συναντούν το prog rock δημιουργώντας ένα τελικό αποτέλεσμα που μένει μέχρι σήμερα παραγνωρισμένο. Τυχαία ονομάστηκαν οι «Moody Blues των φτωχών»; Άλμπουμ: Once Again 1971 Roxy Music – “Remake Remodel” Το κάθε όργανο σφαγιάζεται με το διπλανό του με σκοπό την ηχητική πρωτοκαθεδρία. Το εναρκτήριο κομμάτι στο ντεμπούτο άλμπουμ των Roxy έδειχνε την μελλοντική κατεύθυνση του art rock. Άλμπουμ: Roxy Music 1972 Electric Light Orchestra – “10538 Overture” Ο Jeff Lynne αφήνει πίσω του τους ψυχεδελο-glam Move και δημιουργεί την πρώτη συμφωνική ροκ μπάντα. Η απόπειρά του κρίνεται επιτυχημένη από τις πρώτες κιόλας νότες του τραγουδιού αυτού. Άλμπουμ: The Electric Light Orchestra 1971

Να σου τα πω εγώ που τα έχω φρεσκα... Ειμαι τυχερός, διότι απ' οταν ξεκίνησα να μαθαίνω ηλεκτρική στο ωδειο, προ 6-7 ετών, κατευθείαν βρεθηκα σε γκρουπακι του ωδείου, και εκεί έμαθα να συνεργάζομαι με άλλους μαθητες ως ηλεκτρικός κιθαρίστας (το είχα ξανακάνει πριν 25-30 χρόνια ως μπουζουκξής). Μέσα σε λίγους μήνες, βρήκα άλλους δύο τρελούς και κάναμε μπάντα. Βγάλαμε 10-15 κομμάτια και κάναμε το πρώτο μας λάιβ, ως υποστήριξη σε μια άλλη μπάντα της περιοχής. Ήταν τεράστιο σχολείο για όλους, καθώς συνεχώς εξελισσομασταν μουσικά και παιχτικά. Και κυρίως περνάγαμε φίνα, καθώς όλο αυτό έδινε νόημα στο γιατι ξεκινήσαμε να μάθουμε το όργανο μας. Φυσικα, η εξέλιξη συνεχίζεται και μετα από την ενασχόληση με γκρουπ, αλλά μαθαίνεις κάποια σημαντικά πράγματα που δεν μπορείς να τα μάθεις με κανέναν άλλον τρόπο. Το επίπεδο δεν έχει καμία σημασία. Στο πρώτο λάιβ δεν μπορούσα να κάνω βιμπρατο καν. Και πολλά άλλα. Το σημαντικό είναι να είναι όλα τα μέλη της μπάντας κοντά σαν επίπεδο, ας είναι και αρχάριοι. Έτσι δεν βαριουνται και το βρίσκουν ενδιαφέρον, καθώς ο ένας σπρώχνει τον αλλον. Ξεκινά χθες...

Εάν στείλεις από γενική ταχυδρομική (και τα πληρώσεις επί τόπου) σε άλλο κατάστημα γενικής ταχυδρομικής (όχι αποστολή κατ' οίκον) εντός Ελλάδας, πληρώνεις ελάχιστα. Για πετάλι σε κουτί, το κόστος είναι 3 ευρώ. Για κιθάρα (στο κλασικο χάρτινο κουτί) είναι 13 ή 15 ευρώ. Keep that in mind

Μου άρεσε πάρα πολύ το κομμάτι και η αυθεντικότητα που βγάζει. Άρτια παιγμένο και τραγουδισμένο, βγάζει πολύ πάθος και συναισθημα. Κάτι με χάλασε (ελαφρώς) στη μίξη, ειδικά μετα το 1.30. Λίγο το έντονο πανάρισμα σε καποια όργανα, λίγο οι εντάσεις, θα ήθελαν ίσως να τα ξαναδεις. Βέβαια, το άκουσα και με μέτρια bluetooth ακουστικά, και ίσως φταίνε που δεν άκουσα σωστά τις χαμηλές συχνότητες. Και το τελείωμα είναι κάπως απότομο. Κόμματαρα Πανό!

Πάνο συγχαρητήρια, είναι πολύ χρήσιμη και πρακτική η ιδέα σας. Απλά φανταστική. Αναμένω την εφαρμογη για android...

Πολύ ωραίο το mood και οι μελωδίες. Πολύ προσεγμένοι και οι ήχοι.

Μην το πεις! Άσε το να έχει σασπένς,!!

Άντε να σας βοηθήσω λίγο παραπάνω... XiaoYing_Video_1692894150196_HD.mp4

Ίσως το αφήνουν να εννοηθεί

Δεν σας λέω ότι οι μαγνήτες είναι κεραμικοί (δεν είναι επίσημο) για να μη σας μπερδέψω... ?

Άντε να σας βοηθήσω. Κανένα πετάλι ή plugin ανοικτό, εκτός λίγο βάθος, και η κιθάρα καρφί στον origin 20. Θέλει λίγο ρυθμισμα το truss rod, διοτι buzzάρει ελαφρώς... or20.mp3

Και χωρίς κιθάρα, το 'χεις λαίμε!

Άντε ωρέ, τόσο ζόρικο είναι? Ακόμα και με την εις άτοπον απαγωγή θα έπρεπε να το είχατε βρει.

Τέρμα vol και tone στην κιθάρα. Παίζω με ampster και ένα fuzzακι, σε light ρύθμιση.

Ή έστω με τι μαγνήτες.... ? solooeo.mp3

?

Να κάνεις τα βίντεο που ταιριάζουν στις ανάγκες σου. Πολλά επαγγελματικά σποτ, πχ τρείλερ ταινιών, κόβουν και ράβουν ένα πασίγνωστο κομμάτι για να χωρέσει στις σκηνές που θέλουν. Όλα είναι θέμα των δικών σου αναγκών (ώστε να επικοινωνήσεις σωστότερα με τον μέσο όρο του κοινου στο οποίο απευθύνεσαι) και όχι των απαιτήσεων καποιων Ισπανων.

Εάν θες να αναστηθεί σωστά ένα θρεντ, δεν έχεις παρά να πεις τρεις φορές "τελεκαστερ", από μέσα σου σαν προσευχη. Δεν χρειάζεται καν να ποστάρεις... Και εσύ βρε Χαράλαμπε, δεν ξέρεις ότι για να πάρεις πιστό 335 τζαζ ήχο πρέπει να πάρεις αυτή την κιθάρα?

Ευχαριστούμε Κώστα!

Η όρεξη κύκλους κάνει και (επαν)έρχεται. Απο τα 30 έως τα 40 σταμάτησα να ακούω μουσική. Ακόμα και στο αμάξι. Κανενα ενδιαφέρον. Στα 41 μου, φέτος, ξεκίνησα να ψάχνω, να ακούω και να απολαμβάνω νέους ήχους και μουσικές. Να 'ναι καλά το spotify,..

αααα μαλιστα...