Πήγα την 10 Χρόνη κόρη στο μπάσκετ σήμερα και τη μπάλα στο αμάξι, και βαρουσα σουτακια σουτακια στο εξωτερικό γήπεδο μέχρι να σχολιάσει. Ήμουν μόνος εκεί.
Με παρακολουθούσαν από μακριά κάτι συνομιλικα της αγόρια (κάποια ίσως συμμαθητές της). Με εβλεπαν να μη βάζω ούτε τα μισά σουτ, να βογκαω να τρέχω να κυνηγω τη μπάλα για το ρημπαουντ, και ακουω ένα "ε, φιλε!". Γυριζω, και ένας από αυτούς φωναζει " να παίξουμε μαζί σου?" Τους καλώ να έρθουν. Αυτός που φώναξε, ο πιο μεγάλος (πρέπει να ήταν 11χρονος) ήθελε να παίξει αντίπαλος μου, και μάλιστα μου είπε ότι "με έχει" (πολύ τσαγανο ο μικρός, με δεδομένο ότι είμαι.1.90). Μοιραστηκαμε τρεις και τρεις και παίξαμε ένα μονάκι πρώτο (τον άφηνα επιμελως να με κερδίζει στις προσωπικές μαχες). Πρέπει να έχουν περάσει 25-30 χρόνια από το τελευταίο.
Μέχρι πέρυσι (λόγω κοβιντ) είχα.παρατησει το gym και κάθε είδους άθληση,.και είχα αφοσιωθεί στον καναπέ. Δεν μπορούσα για πολλους μήνες να σηκώσω τα χέρια μου πάνω από το ύψος του ώμου. Καθημερινοί πόνοι στα ισχία, γόνατα και μεση δεν με άφηναν να κάνω έναν απλό περίπατο. Ονειρευόμουν να παρω μια μπάλα μπάσκετ και να παίξω 10 λεπτά με αυτη. Για χρόνια δεν μπορούσα σωματικά. Τενοντίτιδες κλπ.
Ώσπου αποφάσισα το comeback. Φυσικόθεραπειες ώστε να επαναφέρω το μυοσκελετικό, με ταυτοχρονη άσκηση. Ένα μήνα μετά γραφτηκα ξανά στο gym. Αρχικα, λίγες ασκήσεις και λίγα κιλά. Λίγους μήνες μετα παίζω πιο πολλά κιλά από όταν ήμουν νιάτο και μπαινοβγαίνα στα σιδεραδικα.
Μεγάλο πράμα να προσέχεις κάνεις το σώμα του, και την υγεία του. Παλιά γυμναζομουν μόνο για το ποντίκια και τους κοιλιακούς. Σήμερα γυμνάζομαι για να με διατηρώ υγιή και χαρούμενο. Δεν πρόκειται να ξανασταματησω τη γυμναστική.
Μη σκέφτεσαι "σηκωνα 70 και τώρα δεν μπορώ 10". Μπορείς να σηκώσεις ξανά 70και βαλε, εάν θες. Και πάνω απ'ολα, μπορείς να σηκώσεις ξανά την ψυχολογία σου.