Στο σπιτι απο μικρος ειχα κλασικες κιθαρες να με περιβαλλουν. Ετσι, αρχες δημοτικου ξεκινησα κλασικη κιθαρα και συνεχισα για 3 ετη. Μολις μπηκα στο γυμνασιο, σταματω την κιθαρα και ξεκινω να μαθαινω μπουζουκι για 2 ετη. Στο τελευταιο εγινα και αρκετα καλος, αλλα μετα το περας των μαθηματων, επαιζα ολοενα και πιο αραια μιας και δεν ειχα και πολλα λαικα ακουσματα (στην παρουσα φαση το βγαζω απο τη θωκη μια φορα στα 3 ετη).
Στο λυκειο ξεκινησα να γρατζουνω καποιες συγχορδιες στην κλασικη και ταυτοχρονα να βγαζω καποιες νοτες απο το στομα μου σε τραγουδια που μου αρεσαν. Αυτο συνεχισα να το κανω για καμια 7ετια, οπου εμαθα μονος να τραγουδω και να με συνοδευω στην κιθαρα με καποιες βασικες συγχορδιες. Στα παρεακια ημουν παντα στην πρωτη γραμμη.
Κατα τα 23 αγορασα το πρωτο μου ηλεκτρικο πιανο. Παντα ηθελα να μαθω να παιζω πιανο. Και μεσα σε λιγες βδομαδες μετεφερα, απο το μηδεν και χωρις βοηθεια, ολη τη γνωση του γρατζουνισματος συγχορδιων απο την κιθαρα στο πιανο. Ημουν χαρουμενος διοτι μπορουσα πλεον να με συνοδευω και με πιανο σε ολο μου το ρεπερτοριο. Κιθαρα εκανα αρκετο καιρο να πιασω.
Καπου εκει εκανα και 2 σεζον ιδιαιτερα φωνητικης οπου με βοηθησαν αρκετα. Το αποτελεσμα ηταν να ανεβω, στα αυτια μου, μια κατηγορια στο ηχητικο αποτελεσμα. Για πρωτη φορα μετα απο χρονια μου αρχιζε να μου αρεσε η φωνη μου.
Κανα χρονο αργοτερα που ανεβηκα για μεταπτυχιακα στην Αθηνα (απο Κρητη ειμαι), αγορασα την πρωτη μου ηλεκτροκλασικη (ημουν και ειμαι πολυ ροκας) και επειτα την πρωτη μου ηλεκτρικη. Ενω την ακουστικη την "ειχα" για την συνοδεια, την ηλεκτρικη ποτε δεν την καταφερα να την δαμασω και να ακουστω οπως με ειχα φανταστει. Δεν ηξερα σε τι πολυπλοκη φαση ειχα μπλεχτει. Κανα δυο χρονια αργοτερα την παρατω.
Με τα εγχορδα δεν πολυ ασχοληθηκα. Αυτο που με εφτιαχνε ηταν το αρμονιο που αγορασα μετα και το να τραγουδω. Αφιερωνα αρκετες ωρες καθημερινα ωστε να με βελτιωνω (με το σταγονομετρο η βελτιωση βεβαια).
Ετσι παρεμεινα και μεχρι πριν 7 μηνες. Κατι μολυσμενο θα με τσιμπησε κολλησα ανιατη ασθενεια. Ειχα παει να αγορασω μια ηλεκτροκλασικη και βλεπω στην βιτρινα εναν vox pathfinder 10. Τι ηθελα να το κανω.... Βγαζω την ηλεκτρικη και το πολυεφε απο την αποθηκη και το κοτσαρω πανω. Ηταν λιγο πριν τα χριστουγεννα και επισκεπτομαι το τοπικο ωδειο. "Διδασκετε ηλεκτρικη κιθαρα?" τους ρωτω. Φυσικα, μου απαντουν. Εκτοτε εχω αγορασει 5-6 κιθαρες, 5-6 ενισχυτες, συν καμια 15αρια πεταλακια. Το τελευταιο το παραγγειλα χθες (big muff deluxe).
Στα 35 μου παλι στα θρανια για να κανω αυτο που πραγματικη γουσταρω, το οποιο ειναι να ξεφυγω απο τα 5 βασικα ακορντα που επαιζα, και να μαθω καποιες τεχνικες ωστε να μπορω να κανω πραξη αυτο που θελω. Την πεντατονικη μολις φετος την εμαθα, και το χρονου θα ασχοληθω με τις λοιπες κλιμακες. Απεκτησα ενδιαφερον και εντονο GAS. Εχει και ενα γκρουπακι με πιτσιρικια στο ωδειο, στο οποιο συμμετεχω και ολα περνουν τον δρομο τους σιγα σιγα. Ειχαμε και ενα μικρο λαιβ προ λιγων ημερων...
Αυτα απο μενα,
Γιωργος