Σε ολες τις κιθαρες εχω 10αρες και σε καποιες περιπτωσεις και 11αρες (σε mustang).
Οποτε εχω βαλει δοκιμαστικα 9αρες (για καποιες ημερες ή και βδομαδες ξενερωνω με την πλαδαροτητα και τις λιγοτερες δυναμικες.
Βεβαια, καμια φορα πιανω μια κακοσεταρισμενη κιθαρα φιλου (μια jackskon) με 9αρες και παιζω τοσο ανετα και αβιαστα, κατι που μου λειπει απο τις 10αρες, οπου καταβαλω μια σχετικη προσπαθεια να κανω αυτο που εχω στο νου.
Προσπαθω καθε νοτα που παιζω να την κανω ξεχωριστη, ειτε με το αριστερο χερι (πχ με μικροbends), ειτε με το δεξι (πχ pinch harmonics). Το θεμα ειναι οτι με τις 9αρες ολα γινονται τοσο απλα και με αρκετη ακριβεια, σε ολο το μηκος και πλατος της ταστιερας. Ειναι παιχνιδακι, πραγματικα. Πολλες παραγομενες αρμονικες, και γενικοτερα, χρειαζεται αρκετα λιγοτερη προσπαθεια για τα δακτυλα του δεξιου χεριου για οσες τεχνικες χρησιμοποιω. Με τις 10αρες μου βγαινουν αβιαστα μονο οταν ειμαι "ζεστος".
Δεν μου αρεσει, οπως προειπα, η πλαδαρη αισθηση, ο ηχος unplugged και ποσο ευκολα παραμορφωνουν και buzzαρουν. Σε μπλουζιες, βαραω πχ τις 11αρες και διδουν αλλο τονο. Αλλα σε hard rock φαση με 9αριες παιζω με το ενα χερι σχεδον (χαρη λογου...).
Μηπως ειναι ιδεα μου οτι οι 10αρες εχουν καλυτερο ηχο plugged ή μηπως πρεπει να δωσω και αλλη ευκαιρια στις 9αρες? Ή μηπως θα αποκτησω ακομα μεγαλυτερη δυναμη/δεξιοτητα στα δακτυλα, αρα να κανω υπομονη να κανω παπαδες με τις 10/11αρες?