Κατα καιρους, περνουσα τα ιδια με σενα. Δεν ειχα μουσικο ενδιαφερον για ο,τι ακουγα μεχρι εκεινη την περιοδο, καθως επισης και για ο,τι επαιζα μεχρι εκεινη την περιοδο της ζωης μου.
Όποτε, στην πορεια, ξαναβρισκα το ενδιαφερον μου, οφειλοταν σε μεταβαση σε νεο οργανο (πχ απο κλασικη σε ακουστικη, ή σε πιανο κλπ), ή σε νεα μουσικα ακουσματα.
Φανταζομαι οτι υπαρχει ενας κυκλος "ζωης" σε εναν μουσικο. Ενας μεγαλος κυκλος ζωης της αποδοση τους, και αρκετοι και πιο μικροι κυκλοι ζωης που αφορουν το ενδιαφερον του για τη μουσικη. Στην παρουσα φαση, με την ηλεκτρικη κιθαρα και την μπαντα που παιζω, εχω αφοσιωθει 100% και ειμαι στη φαση αναπτυξης. Καποια στιγμη θα ερθει και η φαση της παρακμης (απωλεια ενδιαφεροντος). Το θεωρω φυσιολογικο. Οπως θεωρω και αναμενομενο το οτι αμεσως μετα θα ξεκινησει ενας νεος κυκλος.
Το ιδιο θα γινει και με σενα...