gkourmoul1

Για συγκεκριμενα σηκωματα δεν μπορω να σου πω. Οι μεν τεξας εχουν gainy στρογγυλο ηχο, με εντονα χαμηλο μεσαια και μαλακα ψηλα. Παιζουν μπλουζ ιδανικα. Δεν ξυριζουν οι κατω χορδες. Οι 57/62 ειναι πιο καθαροι, και εχουν σχετικα φλατ ηχο με λιγο παραπανω εμφαση στα ψηλομεσαια. Δεν εχουν τη ζεστασια των τεξας. Ξυριζουν κοντρα εαν δεν προσεξεις το treble. Δεν νομιζω να εχουν θεμα δυναμης σε e,b. Αυτα μου ερχονται στο νου...

Κανενα σετ μου δεν ειναι φλατ...

Στη μια μου στρατ εχω texas και στην αλλη 57/62. Δεν ξερω σε ποια κατηγορια ειναι, αλλα εαν θες σου λεω την αποψη μου για οποιον απο τους δυο.

Καρφι στην πριζα???? Ειναι μια λυση και αυτο...

Εγω εχω ενα αλλο, εξισου σοβαρο θεμα. Οποτε ανοιχω τον marshall, ακουγεται ενας συνεχωμενος και διαρκως αυξανομενος, ενοχλητικος, ηχος απο το στομα της συζυγου που λεει "Σταμάτα!". Με αλλους ενισχυτες ακουω απλα εναν διακεκομενο ηχο, περιπου στα 7bmp, "θα φας το πεταλι στο κεφαλι". Και στις δυο περιπτωσεις, εαν ανεβαζω ενταση, ανεβαινει και η ενταση και συχνοτητα των θορυβων.

Οι μαγνητες θα μεινουν προς το παρον, διοτι δειχνουν οτι δεν θελουν να μου χαλασουν ηχητικα χατηρια. Σημερα στην προβα, που την δοκιμασα εκτενως, εβγαζε καταπληκτικο ηχο. Στα heavy κομματια ηταν αψογη με γεματο και καθαρο ηχο. Μεχρι και τα ρεγκε τα ειχε ανετα, με λιγο παραπανω ρυθμιση στον ενισχυτη. Ηχητικα, μου βγαζει ανετα λαιβ. Δεν ξεκουρδιζε καθολου, παρα της χθεσινοβραδινες χορδες. Και γενικοτερα, η ταστιερα μου εκανε τη ζωη ευκολη. Με τη σκεψη κ μονο επαιζα. Βαρος ανυπαρκτο και γενικοτερα προκειται για πολυ ποιοτικο οργανο. Και τωρα τα αρνητικα: 1. Η κιθαρα εγερνε προς τη πλευρα του λαιμου και μου "πλακωνε" το αριστερο χερι, το οποιο επρεπε συνεχως να σηκωνει τον λαιμο. Επιπλεον, με το πολυεστερικο finnish που εχει, το χερι μου κολλουσε πανω και ηταν δυσκινητο σε πολλες περιπτωσεις με ολο το βαρος να πεφτει πανω του. 2. Εβαλα strap lock, και εκεινο του λαιμου μου καρφωνε συνεχως στο στομαχι. 3. Ο διακοπτης αλλαγης θεσεως δεν με βολευει καθολου η θεση του και η φορα που δουλευει. Θελει συνηθεια. 4. Τα pots ειναι πολυυυυ μακρια απο το χερι μου. Ολοκληρο ταξιδι κανει το χερι. Για sweeps ουτε λογος, ουτε καν με τον neck. Κατα τα αλλα υπεροχη κιθαρα. Απο τις αγαπημενες μου, πλεον.

Οποιαδηποτε κρεμουλα για τα ασημικα θα κανει δουλεια (πχ glenol). Εγω χρησιμοποιω ενα αλλο προιον που ειχα πετυχει στο lidl παλαιοτερα. Με ενα βαμβακι αλοιφω και τριβω, και μετα με ενα πανι μικροινων γυαλιζω. Το εκανα σε ολα τα μεταλλικα μερα, μεχρι και στα ταστα.

Ευχαριστω απαντες! Ειναι κουκλα, ειναι η αληθεια. Και ηθελε πολυ λιγη δουλεια για να επανελθει. Τα ιδια παθαινει και η epiphone lp. Καθε 3-4 μηνες που της αλλαζω χορδες χρειαζεται καθαρισμα απο τις οξειδωσεις ακριβως στα ιδια σημεια. Γιαυτο και δεν με πτοησε καθολου η εικονα της g400. Ισα ισα που βρηκα πατημα για καλυτερη τιμη... Επισης, ειναι αληθεια οτι οι μαγνητες ειναι το αδυνατο της σημειο (περαν του neck diving το οποιο δεν με ενοχλει). Δεν ειναι κακοι. Ισα ισα που εχουν ακριβως τον ηχο που θελω, σαν ταυτοτητα. Παχυς, ζεστος, με note definition, και με εντονο δαγκωμα. Το θεμα ειναι πως κανουν μετρια προς καλα την δουλεια τους. Ποιοτικοτεροι μαγνητες θα εδιναν το κατι παραπανω που ανετα "σηκωνει" το σασι. Αρα, καποια στιγμη θα ψαχτω για αναβαθμιση σε κατι ακριβως το ιδιο, αλλα ποιοτικοτερο. Δεν θελω να αλλαξει αυτο που ακουω. Ειναι ηδη αρκετα ποιοτικο ωστε βγαλω ανετα λαιβ. Και P90 θα ηταν μια αλλη σκεψη. Επισης, θετικοτατη εντυπωση μου εκαναν τα ηλεκτρικα της, σε σχεση με την les paul. Παρολα τα χρονια της, λειτουργουν σα καινουργια ο διακοπτης και τα pot. Τα τελευταια δυο ειναι πικρη ιστορια για την 3 ετων les paul μου.

Εκανα μια καλη αγορα σημερα. Την πετυχα σε αγγελια στην πολη μου. Την ηθελα καιρο, την ειδα απο κοντα και... την αγορασα. Ειναι μοντελο του 2009 made in china. Πραγματικα αχρησιμοποιητο αλλα και εγκαταλελλειμενο στη μοιρα του. Οξειδωσεις σε ολα τα νικελ μερη. Οι χορδες πανω ηταν 4 ετων. Πριν λιγο μπηκα σπιτι. Εκοψα χορδες και ξεκινησα περιποιηση (τριψιμο) και σεταρισμα. Το αποτελεσμα καλο... Ολη η δουλεια δεν μου πηρε πανω απο μια ωρα. Μου εμειναν λεπτομερειες οπως το υψος των μαγνητων κλπ. Ειναι η πρωτη φορα πιανω sg like οργανο. Η κιθαρα ακουγεται φανταστικα. Σουπερ ελαφρια και μανικι για σεμιναριο. Μου ταιριαζει παρα πολυ διοτι εχει τα θετικα απο ολες τις κιθαρες μου. Εχει τον παχυ ηχο και τo sustain της les paul, εχει ταστιερα βουτυρο οπως της prs, εχει το δαγκωμα της στρατ. Εχει τελεια προσβαση στα κατω ταστα και ειναι οτι πιο ελαφρυ εχω πιασει. Τιμη: Απο 200 κατεβηκε στα 180 λογω των οξειδωσεων, μαζι με θηκη. Ακολουθει και συνεχεια στις εντυπωσεις.

Μετα το 5ο λεπτο ξεκινα και ειναι πολυ ενδιαφερον. Εαν καταλαβα καλα, ειναι κατι που ισχυει μονο για κιθαρα, μπασο, πληκτρα, ή ισχυει και για τα τυμπανα? Εχουμε, δηλαδη, 4/4 και μπορουμε να γκρουβαρουμε οποιον τροπο θελουμε στις υποδιαιρεσεις του χρονου? Τι παιζει?

Το κανουμε σε προβες. Ο ντραμερ φορα ακουστικα με μετρονομο σε ολο το κομματι. Εμεις απλα ακουμε τον ντραμερ. Δεν αλλαζει κατι για εμας.

Διαβαζοντας το ποστ σου σκεφτομαι οτι εμεις οι σχετικοι με μουσικη, θα κοιταξουμε πρωτα τη μελωδια και την αρμονια, σε ενα τραγουδι που ακουμε, και τελευταιο τους στιχους. Αρα το τελευταιο εχει και λιγοτερη αξια για εμας. Ενας απλος ακροατης, μουσικα ασχετος δηλαδη, πιθανοτητα να δωσει βαση πρωτα στον στιχο, χωρις να τον πολυνοιαζει η αρμονια του πραγματος. Μηπως οι απλοι ακροατες ειναι ο κανονας και εμεις η εξαιρεση, εξ' ου και το 50-50?

Πρεπει να εισαι μακραν ο πιο ευκολος και δεκτικος ακροατης στο θρεντ.

Μονο και μονο απο το γεγονος οτι ολοι αυτοι δεν ειναι (ενεργα) μελη στο noiz, φαινεται το ποϊον τους.

Ξερεις κανεναν που να ασχολειται με τη μουσικη και να μη χρηζει ψυχιατρικης εξετασης? ?

Εαν ηθελα να περιγραψω με μια λεξη την κατηγορια μουσικης που δεν αντεχω, θα χρησιμοποιουσα τη λεξη "κονσερβα". Ανεξαρτητα απο το ειδος και τον καλλιτεχνη, εαν ενα κομματι ειναι παραλλαγη καποιου αλλου δεν το αντεχω με τιποτα. Ειδικα εαν ειναι και χιλιοακουσμενο. Απο την αλλη, οταν ειμαι μπροστα σε νεο ακουσμα, παιρνει πολλους ποντους.

Σε φανταζομαι να χρησιμοποιεις pc για να ποσταρεις στο noiz

Με τον ιδιο τροπο που η Τζαμαικα βγαζει μονο τραγουδιστες με χροια Μαρλευ...

Αρα τα κομματια που παρεθεσες δεν ανηκουν σε καποια συγκεκριμενη κατηγορια, καθως το μονο κοινο που εχουν μεταξυ τους ειναι οτι απλα δεν τα αντεχεις. P.s. Δηλαδη να μη σε περιμενω σε κανενα λαιβ, ε?

Εμενα το ακουει στο αμαξι της μανα της και το τραγουδει σπιτι. Και υστερα σου λενε οτι το παιδι παιρνει την παιδεια απο το σπιτι... Ευτυχως, οταν βγαινει απο το δικο μου αμαξι τραγουδα the great gig at the sky και ερχομαι στα ισα μου.

Το 'χω ξαναπει. Σαν το παλιο καλο κρασι!

Ελαφρολαικοσκυλαδικα

Γκρινια

Μονο αυτο να παιρνει κανεις απο το παρον φορουμ, πραγματικα ειναι αρκετο!

Φοβεροι οι τυποι! Εχουν δισκογραφια?