Μιας και έχω και τα δύο σετ πάνω σε κιθάρα, είπα να κάνω μια μίνι παρουσίαση/συγκριτικό.
Οι Lace sensors gold της δοκιμής χρονολογούνται κοντά στο 1990, και το αναφέρω διότι οι σημερινοί έχουν διαφορετική σχεδίαση και λίγο διαφορετικό ήχο (βάσει σχολίων χρηστών). Πρόκειται για μονοπήνιους μαγνήτες, όπου το πηνίο περιβάλλεται από μεταλλικά "φράγματα", τα οποία περιορίζουν τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, δηλαδή το κλασικό hum. Λόγω αυτού του σχεδιασμού υπάρχει έντονη συγκέντρωση μαγνητικού πεδίου, με όφελος τη χρήση πιο αδύναμων μαγνητών εσωτερικά. Το αποτέλεσμα είναι να μπορούμε να πλησιάσουμε τον lace sensor κοντά στην χορδή, χωρίς να έχουμε έντονο φαινόμενο string pull.
Έχουν αρκετά low output (5,6Kohm) και ηχητικά είναι πολύ κοντά σε ένα τυπικό σετ στρατ (μοιάζουν κάπως με τους fat 60s). Είναι αρκετά bright, σχεδόν όσο ένας bright true single coil και οι μεσαίες θέσεις βγάζουν την επιθυμητή στρατίλα. Ο ήχος, γενικότερα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στρογγυλός, ραφιναρισμένος, χωρίς την αγριάδα και το έντονο γρέζι του κλασικού μονού. Έχουν τον δικό τους ήχο, αλλά παραμένει ήχος στρατ. Επίσης, καθαρίζουν υποδειγματικά με το κλείσιμο του vol και έχουν όλη τη δυναμική ενός μονού.
Οι Lace sensors είναι μια πολύ καλή εναλλακτική για κάποιον που θέλει πεντακάθαρο, glassy ήχο, χωρίς θόρυβο. Σε πρόβες που τους χρησιμοποίησα, μου δίδουν καλύτερο ήχο, με μεγαλύτερη ευκολία σε σχέση με κλασικούς μονούς.
cleanish
laceclean.mp3
dirty
lace dirty.mp3
Οι Samarium Cobalt Noiseless χρονολογούνται γύρω στα μέσα 2000. Σχεδιάστηκαν από τον Bill Lawrence, εχουν παρόμοια σχεδίαση με τους vintage noiseless, με την βασική διαφορά ότι προτιμήθηκε ο πιο ισχυρός samarium cobalt μαγνήτης, παρά τον κλασικό alnico 5. To output τους είναι Neck 6,5Kohm, Middle 6,5 Kohm, και bridge 11,5 Kohm. Ο τελευταίος, παρότι με πολύ μεγαλύτερο output είναι απόλυτα ισορροπημένος με τους άλλους δύο, σαν ένταση και eq (δίδει απλώς λίγο παραπάνω distortion).
Ηχητικά, o SCN είναι medium gain, με αρκετό παραπάνω output συγκριτικά με τους lace sensors. Σαν χροιά θυμιζει λίγο τους custom 69, αλλά είναι αρκετά πιο σκοτεινός. Έχει γεμάτο και ισορροπημένο ήχο, έχει χαρακτήρα στρατ σε μεγάλο βαθμό, όσο τον βοηθά το γεγονός ότι πρόκειται -ουσιαστικά- για humbucker με κάθετη διάταξη. Οι θέσεις 2 και 4 είναι, θα έλεγα, το αδύνατό του σημείο, καθώς είναι αδύναμες, χωρίς χαρακτήρα. Το δυνατό του σημείο είναι 100% noise free χαρακτηριστό του. Όσο gain και να δώσω, όσα πετάλια και να στακάρω, όσα καφριλίκια κι εάν το κάνω, λες και υπάρχει noise gate (δεν ακούγεται κιχ). Καθαρίζουν πολύ καλά με το κλείσιμο του vol, και δεν είναι τόσο δυναμικοί στο παίξιμο όσοι οι lace sensors.
Οι samarium cobalt noiseless είναι μια καλή εναλλακτική για κάποιον που θέλει να παίζει ένα ευρύ φασμα μουσικής, με έμφαση σε μπλουζ και ροκ. Σηκώνουν πάρα πολύ gain, δεν βγάζουν έντονη στρατίλα και αυτό είναι πλεονέκτημα για κάποιες περιπτώσεις.
cleanish
scnclean.mp3
dirty
scndirty.mp3
Έχω και τους κεραμικούς hot noiseless, αλλά δεν τους συμπεριέλαβα στο τεστ, διότι τους αντικατέστησα με τους black rose. Εν συντομία, οι hot noiseless είναι εξαιρετικοί. Βγάζουν έντονη στρατίλα, είναι πιο hot από τους SCN, και οι θέσεις 2 και 4 είναι εξαιρετικές και με χαρακτήρα. Είναι αρκετά δυναμικοί στην πένα, έχουν αρκετό μπασο και ισορροπημένα πρίμα, αλλά δεν καθαρίζουν καθόλου με ρίξιμο του vol. Ίσως ο,τι χειρότερο έχω ακούσει σε καθάρισμα. Κάποια στιγμή θα δοκιμάσω και με treble bleed.