Ο καθενας προσπαθει να παρει αυτο που πιστευει πως αξιζει, αλλα καταληγει να παιρνει αυτο που πραγματικα αξιζει.
Δεν αρκει να εχεις καλο προιον, ωστε να εισαι επιτυχημενος. Εαν μιλησω μαρκετιστικα, το προϊον, σαν αγαθο, ειναι ενα κομματι του συνολικου προϊοντος. Το να μπορεις να το υποστηριξεις και να το προωθησεις ειναι εξισου βασικο. Εαν δεν μπορεις να το κανεις, θεωρεισαι οτι εχεις ελλιπες προϊον, και οτι ο ανταγωνισμος εχει συγκριτικο πλεονεκτημα εναντι εσενα. Αρα, θα παρεις και την θεση που σου αρμοζει στην αγορα. Οχι τη θεση που νομιζεις οτι αξιζεις. Και οι μουσικοι δεν αποτελουν εξαιρεση.
Γενικοτερα, και εν ολιγοις, οπως βλεπω τα πραγματα απο τη σκοπια μου, καθενας μας βρισκεται εκει που πρεπει να ειναι, και βρισκεται για καποιον λογο εκει. Τιποτα δεν ειναι τυχαιο. Καθε δραση φερνει αντιδραση και ο καθενας μας κανει τις επιλογες του, οπου βασει αυτων καθοριζεται και η μοιρα του. Ειναι κατι που το ζω καθημερινα και το βλεπω να συμβαινει γυρω μου. Βεβαια, αλλοι βλεπουν το ποτηρι μισογεματο και αλλοι μισοαδειο...