gkourmoul1

Αυτό που συχνά συζητάμε, περί ύπαρξης στοιχείου έκπληξης σε ένα κομμάτι, ώστε να παρουσιάζει ενδιαφέρον και να μην είναι βαρετό. Ένα πολύ ενδιαφέρον βιντεάκι, όπου ,συνοπτικά, ο Beato αναφέρει 13 διαφορετικές περιπτώσεις/κατηγορίες.

Οι μικρές, καθημερινές, χαρές της ζωής...?

Μέχρι και η κλασική κιθάρα συνδέεται άνετα με τα πετάλια της ηλεκτρικής...

Ολοκληρωμένο κομμάτι. Πολύ καλή προσπάθεια, μπραβο. Συνέχισε να γράφεις. Μεγάλη βελτίωση σε σχέση με παλαιότερα. Ωραίο και το σολακι με την κιθάρα. Δεν με ενοχλησε το συνηθισμένο strum C G. Δεν υπάρχει κάτι που δεν έχει παιχτεί από άλλους, έτσι και αλλιώς. Μια χαρά το διαχειρίστηκες το όλον. Να προσέξεις να βάζεις παντού το ίδιο reverb και σχεδόν ίδια ποσότητα. Και πρόσεξε λίγο παραπάνω τη μίξη της φωνης.

Δεν θα ήθελα εντελώς ίσιο το μανικι, στην περίπτωση αυτή. Χαλάρωσε λίγο το truss rod, να ανέβουν οι χορδές, και χαμήλωσε λίγο τη γέφυρα εάν σου φαίνονται ψηλά οι χορδες (υπό την προϋπόθεση ότι δεν μπάζαρει στα τελευταία τάστα)

Στα πρώτα τάστα μπαζάρει?

Όταν τρίζει, σταματάς να κατεβάζεις ή παίζει πιο μαλακά. Σε ποιο τάστο σου τρίζει?

Πουρουπου πουπουρου ο παπάρας ?

Δε μου έχει τύχει με κιθάρα, ή άλλο οργανο, αλλά μου έχουν τύχει ξερολες που μιλούσαν παραπάνω απ' ότι όφειλαν ως πωλητές.

Αυτό εκανα με τους μαμά broadtrons. Κάθε φορά που την έπιαναν, δεν εμένα ευχαριστημένος και συνεχώς σκαλιζα ύψη και βίδες. Μόλις έβαλα τους filtertron, ασχολήθηκα ένα απόγευμα κάνοντας δοκιμές, και από τότε δεν τη ξαναπειραξα. Και οπότε παίζω με καλύπτει 100% ο ήχος. Είναι καθαρά θέμα του πόσο σου αρέσει ο ήχος του μαγνήτη...

Πολύ πολύ καλό. Μπράβο σας. Ωραίο ύφος, ωραία εκτέλεση και οι στίχοι/φωνητικά του Αποστόλου έδεσαν υπέροχα. Μονή ένσταση είναι η πολύ ροκ ηλεκτρική κιθάρα στο 1.15. Ήχος πολυ σκληρός, και παίξιμο εκτός ύφους. Το δεύτερο σόλο με το wah είναι κάπως πιο light και ταιριάζει καλύτερα. Προσωπικά, θα έβαζα σόλο με πολυ πιο καθαρό ήχο, και κοντά στην μελωδία του κομματιού. Μπράβο σας!

Συνήθως, οι μάστορες δεν ξέρουν τις ανάγκες στα ύψη, και σου παραδίδουν μία κιθάρα που δεν σε βολεύει 100%. Είναι καλό να τη ρυθμίζεις μόνος, ώστε να την φέρεις 100% στα μέτρα σου. Με τις αλλαγές καιρού, κάμποσες φορές τον χρόνο, θα αναγκάζεσαι να ξαναρυθμιζεις τη βέργα. Έχε το υπόψη σου. Το αction ρυθμίζει το ύψος των χορδων, περίπου, από το 12ο ταστο και μετά. Το relief (από το truss rod) ρυθμίζει ύψος χορδών μέχρι το 12ο ταστο. Φρόντισε να έχουν οι χορδές την ίδια αίσθηση παντού. Δηλαδή, εάν άνετα κάνεις bend στο 14ο, ενώ στο 4ο ζοριζεσαι να γραπώσεις χορδή, τότε πρέπει να σηκώσεις λίγο το μανίκι. Θα σου κάνει τη ζωή ευκολοτερη, και τις χορδές μαλακοτερες.

To χαμήλωμα είναι οι δύο βίδες στη γέφυρα πολύ απλό. Πάντα να μετράς κουρδισμενος. Το intonation εξυπηρετεί στο να έχεις ίδιο τόνο με ανοικτές χορδές, και στο 12ο ταστο. Διότι εάν δεν έχεις σωστό intonation και πιάσεις ένα μπαρέ ακορντο πχ στο 10ο ταστο, θα ακούγεσαι ξεκουρδιστος, τη στιγμή που σε ανοικτό ακορντο θα είσαι κουρδισμενος. Μια μια θα ρυθμίζεις τις χορδές, από τη βιδουλα στα βαγονακια. Θα είναι η τελευταία σου δουλεια αυτή, μετά από βέργα και action. Να μην την πας, φυσικά, εκτός και εάν χρειάζεται κάποια ταστοδουλεια ή κάτι άλλο δύσκολο.

Μόλις μέτρησα τη δικιά μου. Με relief πολύ χαμηλό, έχω action 1,9 στην e, και 2,1 στην Ε (15ο ταστο). Τα ύψη των μαγνητών είναι στον neck 3,5 στην Ε και 4 στην e, ενώ στον bridge είναι 3,6 στην Ε και 4,2 στην e. Μετρω από τη χορδή μέχρι τη μαύρη βάση του μαγνήτη, με πατημένο το τελευταίο ταστο. Επισης, έχω σηκωσει τους πόλους (αν θυμάμαι σωστά) μια στροφή στη B, και δύο στροφές στις G, D. Μιλάω και για τις τέσσερις βίδες κάτω από κάθε χορδή. Δοκίμασε με αυτά για αρχή...

Πρώτα θα βεβαιωθεί ότι το relief είναι σωστό. Η βεργα δλδ. Με πατημένο 1ο και τελευταίο ταστο, βεβαιώνεσαι ότι υπάρχει ένα ελάχιστο κενό (κάνα χιλιοστό max) στο 9ο ταστο, μεταξύ χορδής και ταστου. Μετά πας και χαμηλώνεις τη γέφυρα για να κατέβεις προς τα 2mm, και ίσως λίγο πιο χαμηλά. Μετά κάνεις intonation και καθάρισες...

Δεν είδα την παρένθεση. Σόρρυ για την παρέμβαση! ?

Ισχύει κατά το ήμισυ αυτό. Έχει, επίσης, να κάνει με τη δυνατότητα που σου δίδει (το action) να μπορείς να γραπώσεις τη χορδή και να κάνεις bend. Τέλος, έχει να κάνει και με την απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν οι χορδές μέχρι να φτάσουν στο ταστο, κατά το πάτημα. Κάποιους δεν τους βολεύει να είναι μακριά οι χορδές, διότι γίνονται πιο αργοί. Χρειάζεται ισορροπία μεταξύ δυνατότητας bending, αλλά και να μην ξενίζει η απόσταση.

Στο 15ο ταστο παίξε λιγο κάτω από 2mm. Δες που σε βολεύει. Οι μαγνήτες είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορια, καθώς εκτός της ρύθμισης τους καθ' ύψος, μπορείς να ρυθμίσεις και έναν έναν του πόλους. Η διαφορά στο ήχο είναι μεγαλη με σωστή ρυθμιση. Ο κανόνας λέει, γενικότερα, ότι τους ρυθμίζεις με το αυτί, και τους αφήνεις εκεί που σε ικανοποιεί ο ήχος. Εάν θες μπορώ να σου προτείνω κάποιες αποστάσεις, μια και έχω την ίδια κιθάρα.

Καλορίζικα τα εργαλεία. Περιμένουμε κλιπακι και φωτογραφίες!

Ενημερωτικά, σου ρίχνω μια δεκαετία. Ξεκίνησα να παίζω ηλεκτρική σε μεγαλύτερη ηλικία απ' ότι είσαι τώρα, έχω κάνω αρκετά λάιβ με άλλους δύο τρελούς, και τελευταία 5ετια μάζεψα πάρα πολλές εμπειρίες. Τώρα δεν έχω μπάντα, και μου έχει στοιχίσει, αλλά παίζω κάθε μέρα κιθάρα διοτι βλέπω μέλλον και βλέπω φως. Δεν το βλέπω μάταιο. Και μόνο η ευχαρίστηση που μου δίδει να γρατζουνω χορδές φτάνει. Και εάν εγώ μπόρεσα να τα κάνω αυτά σε ένα κωλοχωρι στην άκρη της Ελλάδας, σκέψου τι θα μπορούσες να κάνεις εσύ εκεί πάνω, αρκεί να το θελήσεις. Λεφτά δεν θα βγάλεις, είναι σιγουρο. Πιο πολλά θα δίδεις... Αλλά αυτό δεν σε σταματάει από το να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου. Βρες κάνα δυο φιλαράκια ή άγνωστους, και πήγαινε παιξε μαζί τους.

@kospas12345 Εάν δεν έχεις αγοράσει ήδη, τσεκαρε αυτή... https://smart.noiz.gr/details.php?id=512766

Είναι και πολλές σειρές που στο πρώτο επεισόδιο τα δίδουν όλα, με τον υπόλοιπο κύκλο να σέρνεται. Αλλά όντως έχει πολλές σειρές που οι κύκλοι συνεχίζουν, με το σενάριο/παραγωγή να παραμένουν προσεγμένα. Δυστυχώς, είναι μειοψηφία.

Συμφωνώ, η ακρόαση δεν θεωρείται ολοκληρωμένη. Βέβαια, δεν έχω φτάσει στο σημείο να τη βρίσκω με το "λαλαλα", ακόμα τουλάχιστον ?. Οι λέξεις που εκφέρουν οι τραγουδιστές είναι σημαντικές για μένα, όχι για το νόημα τους (σε καμία περίπτωση), αλλά ως ένα μέρος του κομματιού. Σαν μια φράση κιθάρας, που δεν θα ήθελες να ακούσεις άλλη στη θέση της. Δεν είναι επιλογή μου να μην με ενδιαφέρει ο στίχος. Δεν είναι κάτι που θα μπορούσα να κάνω, αλλά το αποφεύγω. Ή το ΄χει, ή δεν το 'χει κάποιος να ακούει τους στίχους σε ένα κομμάτι. Δεν σηκώνει εκπαίδευση, όπως το να καταλαβαίνεις την αρμονία. Απλά δεν συγκεντρώνομαι να ακούσω τι λεει ο στίχος, διότι δεν θα ακούσω τη μουσική. Και ακαπέλα να μου τραγουδήσει κάποιος κάτι, θα ακούω τις λέξεις, αλλά μόλις τελειώσει το τετράστιχο, δεν θα ξέρω για τι μιλούσε. Τη μελωδία και ερμηνεία, όμως, θα τη θυμάμαι για καιρό (εάν είναι καλή).

Μα δεν είπε κανείς ότι δεν έχει ενδιαφέρον η σωστή τεχνική στο βιμπρατο...