gkourmoul1

Με πήρανε χαμπάρι και διέκοψαν την παραγωγη.

Περιμένω black friday να μου χαρίσουν καμία τελε

Η πρώτη πρασινη. Για οικολογικόν παίξιμο. ? Ευχαριστώ Φωτη!

Δημήτρη και Τέρυ σας ευχαριστώ. Δεν είναι και τόσο βαριά. Δεν είναι από τις ελαφριές τελε που έχω, αλλά δεν φτάνει κάτι αλλες 4200γρ, πάλι swamp ash.

Ευχαριστώ Μπάμπη και Οδυσσέα. Τα κλιπ δεν είναι πολύ καλά. Τα έγραψα, βιαστικά, την πρώτη μερα που την πήρα πριν κάνα 3μηνο, ώστε να αλλάξω χορδές και μαγνήτες. Με το υπάρχων σετ ο ήχος είναι πολύ καλύτερος. Να προσθέσω ότι είναι πολύ αθόρυβη. Ακόμα και ο P90 εχει πολύ χαμηλά επίπεδα θορύβου, τη στιγμή που τα ηλεκτρικά μου είναι χάλια.

Ευχαριστώ Γιάννη! Το πήρα δώρο στο 3ο (που δεν έχω ακόμα κάνει), μπας και την ψήσω... ? Ευχαριστώ

Να 'σαι καλά Bill! Όντως, εξαιρετικά specs. Η εταιρεία αυτή προσφέρει φοβερές επιλογές στα 700-1000 ευρώ. Πχ Nick Johston strat και πολλές άλλες.

Ευχαριστώ Στρατo, όντως είναι από πάνω και θα είναι ευκολότερο το refreting.

Είχα διαβάσει τα καλύτερα για τα εν λόγω μοντέλα της Schecter. Μια και είμαι “παραδοσιακός” στις επιλογές μου, μου κίνησε το ενδιαφέρον το εν λόγω μοντέλο. Από τη μια vintage γέφυρα και μαγνήτες, και από την άλλη μοντέρνα σχεδίαση σώματος και μανικιού. Λίγο το ωραίο χρώμα, λίγο το binding, λίγο οι εξαιρετικές κριτικές, μου έκαμψαν κάθε αντίσταση και ενέδωσα στον πειρασμό. Την αγόρασα 720 ευρώ από reverb, από κατάστημα που μπορούσα να δω φωτογραφίες του τι ψωνίζω. Σε 8 μέρες την είχα στην πόρτα μου. Εμφάνιση Το λιγότερο εντυπωσιακή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η εμφάνιση της PT special. Από απόσταση, το μάτι πάει κατευθείαν προς το υπέροχο μπλε-πρασινο (aqua burst pearl) χρώμα του σώματος, πλαισιωμένο από το creme binding. Αυτό που ξεχωρίζει, βέβαια, είναι το binding στην ταστιέρα, κάτι που δεν συνηθίζεται σε κιθάρες αυτής της κατηγορίας τιμής. Το σώμα έχει πολύ λεπτή στρώση βερνίκι με αποτέλεσμα το ανάγλυφο των νερών του ξύλου να είναι πολύ αισθητό, ακόμα και με το μάτι. Δίδει την εντύπωση ότι δεν υπάρχει βερνίκι πάνω από το χρώμα, δίδει μια αμεσότητα στην επαφή του χεριού με το ξύλο.To control plate έχει μια ιδιαίτερη σχεδίαση, που το κάνει να ξεχωρίζει. Ο λαιμός είναι από σκούρο σφένδαμο, με μοντέρνα σχεδίαση και αυτός, συμβάλοντας τα μέγιστα στο αισθητικό κομμάτι. Ποιότητα κατασκευής/εργονομία Η, made in South Korea, PT special είναι μια κιθάρα που σου δίδει την αίσθηση ότι κοστίζει τουλάχιστον τα διπλά χρήματα από αυτά που πωλείται. Όλα πάνω της μαρτυρούν ποιότητα και υψηλού επιπέδου know-how από την Schecter. Θα μου πείτε, οκ μια telecaster είναι, δυο ξύλα, μια γέφυρα και χορδές. Δεν είναι τόσο απλό, φυσικά, το να φτιαχτεί μια καλή telecaster, και η PT είναι μια εξαιρετική telecaster. Το σώμα απο swamp ash, είναι δύο κομμάτια, όμορφα κολλημένα μεταξύ τους, και η σχεδίασή του έχει διαφοροποιήσεις σε σχέση με μια κλασική telecaster. Υπάρχει belly cut, arm rest, και το neck joint είναι καμπυλωτό, χωρίς neck plate, κάνοντας την πρόσβαση στα τελευταία τάστα παιχνιδάκι. Πάρα πολύ άνετη κιθάρα για όρθιο και καθιστό παίξιμο. Για “ξαπλωτό” παίξιμο (το συνηθίζω τα βράδια όταν χαλαρώνω στον καναπέ) δεν είναι τόσο άνετη, διότι λόγω της ματ αίσθησης και των καμπυλών του σώματος, γλιστράει αρκετά. To βάρος είναι κοντά στα 3350, και ενδιαφέρον έχει η ύπαρξη ενός είδους weight relief στο σώμα. Δεν ξέρω εάν ο στόχος τους ήταν, όντως, η μείωση του βάρους, αλλά σίγουρα το επηρρεάζει το γεγονός ότι υπάρχει μια “κρύπτη” κάτω από το pickguard… Η γέφυρα είναι μια κλασική vintage ashtray, η οποία έχει τρία, πολύ όμορφα και καλοσχεδιασμένα (εν μέρει) brass saddles, που χαρίζουν αρκετά ακριβές intonation. Έχουν, όμως, και δυό πολύ σοβαρά προβλήματα. Οι βίδες τους (οι οποίες ρυθμίζουν με ίσιο κατσαβιδάκι) προεξέχουν αρκετά και είναι πολύ άβολες όταν το χέρι ακουμπά πάνω τους. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, οι βιδούλες είναι και αρκετά αιχμηρές. Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπισα, ήταν το γεγονός ότι τα βαγονάκια δεν έχουν οδηγό να πατήσει πάνω η χορδή. Σε συνδυασμό με την έντονη γωνία που έχουν, προκαλείται δυσχέρεια στο που θα πατήσουν οι χορδές. Μια συγκεκριμένη χορδή ήταν τόσο κοντά στη βίδα, όπου με ένα bend γλιστρούσε και την ακουμπούσε, με αποτέλεσμα να buzzάρει. Το πρόβλημα διορθώθηκε με ένα νέο σετ saddles… Τα χειριστήρια έχουν ανάποδη διάταξη, και ο 3-way switch μοιάζει με εκείνουν που συναντάμε σε μια SG ή μια les paul. Είναι λίγο μακριά από το χέρι, αλλά με λίγο συνήθεια, οι αλλαγές θέσης είναι αρκετά εύκολες. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι το volume pot είναι προσβάσιμο την ώρα του παιξίματος, κάνοντας τα swells εύκολη υπόθεση. Σε γενικές γραμμές, είναι υψηλή η ποιότητα των ηλεκτρικών, ανάλογη με εκείνη μιας fender. O λαιμός έχει σχήμα C, με radius 12” και jumbo τάστα. Έχει αρκετά λεπτή και μοντέρνα αίσθηση, με πάχος 21χιλ στο 1ο τάστο και 23χιλ στο 12ο. Η ταστιέρα είναι από rosewood, με dot inlays, και με εξαιρετική ταστοδουλειά πάνω της. Δεν υπάρχουν κοφτερές άκρες, και τα jumbo τάστα εγγυώνται άνετο γράπωμα των χορδών για bending και vibrato. Πραγματικά, άψογη αίσθηση. Να σημειώσω ότι το binding είναι εξαιρετικά τοποθετημένο, καθώς δεν είναι καθόλου αισθητο με την αφή, σε έναν λαιμο ελαφριά στρώση φινιρίσματος. Το Graph Tech nut είναι καλοκομμένο, σε γενικές γραμμές. Σε μια χορδή χρειάστηκε να πλατύνω, ελαφρώς, το αυλάκι για να μην κολλάει. Δεν ξεκουρδίζει και τα standards tuners της Grover, που έχει, βοηθούν σε αυτό. Συνολικά, πρόκειται για μια ποιοτικότατη κιθάρα, με έμφαση στην λεπτομέρεια, τόσο στο αισθητικό, όσο και στο κομμάτι της εργονομίας. Μοναδικό “φάουλ” είναι τα saddles, αλλά με ένα aftermarket set, το πρόβλημα λύνεται. Επίσης, να ανεφέρω ότι η κιθάρα ήρθε σεταρισμένη αρκετά καλά. Από θέμα προτίμησης, και μόνο, άλλαξα το action και ρύθμισα διαφορετικά τα ύψη των μαγνητών. Μαγνήτες/Ήχος Η PT φοράει ένα σετ μαγνητών με alnico 5 bridge στα 6,5Κ (Schecter diamond VT-1) και alnico 5 P90 neck στα 6,8Κ (Schecter diamond V-90). Η διαφορά στην ένταση, αλλά και στο voicing είναι αρκετή. Ο P90 είναι πολύ δυνατός, μπασάτος, και αρκετά σκοτεινός. Ο bridge είναι κάπως πιο αδύναμος, πάρα πολύ πριμάτος, πολύ παραδοσιακός γενικότερα. Παραδόξως, δένουν πολύ ωραία μεταξύ τους, και τα διαφορετικά voicings δίδουν μια μεγαλύτερη γκάμα ήχων, σε σχέση με μια τυπική telecaster. Ιδιαίτερα, η μεσαία θέση είναι εκπληκτική καθώς συνδυάζει τον όγκο του P90 με τον πρίμο και διακριτό ήχο του neck. Τις εντάσεις, ανάμεσα στους δύο μαγνήτες, τους έφερα στα ίσα χαμηλώνοντας τον P90 κάπου στα 4mm και ανεβάζοντας τον bridge κάπου στα 2mm. (Βέβαια, δεν έμειναν πολύ πάνω καθώς αλλάχθηκαν με ένα εξαιρετικό σετ απο Q pickups (90 ευρώ μου κόστισε), με έναν πολυ bright alnico 5 P90 στα 5,5Κ, και έναν alnico 3 στην γέφυρα, στα 13K. O ήχος είναι πιο ισορροπημένος, εξίσου bright στη θεση bridge, αλλα πολύ πιο bright και καθαρός στη θέση neck. H παραγγελία των μαγνητών έγινε σχεδόν πριν γίνει παραγγελία της κιθάρας, καθώς ήξερα τις ιδιαιτερότητες των μαγνητών και ήθελα να έχω τον καλύτερο δυνατό ήχο.) Η συνδεσμολογία δίδει και δυνατότητα να συνδυαστούν, οι δύο μαγνήτες, σε σειρά, τραβώντας το tone pot. Πολύ βολικό, καθώς δίδει έναν ήχο πιο παχύ και δυνατό, που θυμίζει humbucker. Γενικά, πολύ καλός ήχος, και πολύ μεγάλη γκάμα μουσικής που μπορεί να καλύψει (από jazz μέχρι hard rock). Το volume pot καθαρίζει γραμμικά τον ήχο, κάνοντας ικανοποιητική δουλειά (θα προτιμούσα να καθάριζε νωρίτερα ο ήχος), ενώ το tone pot είναι πολύ αποτελεσματικό. Το τελευταίο δίδει ένα wah εφέ όταν ανοιγοκλείνει από το 0 μέχρι το 2. Samples ήχων Καθαρός ήχος: ptorkatana.mp3 Mε overdrive: ptorodr.mp3 Στο mix: ptbackingod3.mp3 Specifications: Swamp ash body Maple neck Rosewood fretboard Mother of Pearl dot fretboard inlays Neck profile: Vintage "C" Scale length: 648 mm (25.5") Fretboard radius: 305 mm (12") Nut width 1.653" (42 mm) Graph Tech XL Ivory TUSQ nut 22 Jumbo frets Pickups: Schecter Diamond VT-1 (bridge) and Schecter Diamond V-90 (neck) single coils Volume control Tone control with push/pull function 3-Way switch Nickel hardware Factory stringing: Ernie Ball Regular Slinky #2221 (.010 - .046) Colour: Aqua Burst Pearl

Για να την κατεβασεις κάτω και να την κολλήσεις στο σώμα, θα ξεβιδώσεις τις έξι βίδες που συγκρατούν το καπάκι στο πίσω μέρος της κιθάρας. Στο εσωτερικό θα δεις τον μηχανισμό του τρεμολο με τα ελατήρια και τις δυο μεγάλες βίδες που τον συγκρατούν. Αυτές τις βίδες, εάν τις βιδώσεις περισσότερο, θα τραβήξουν τη γέφυρα προς τα κάτω. Εναλλακτικά, μπορείς να προσθέσεις ακόμα ένα ελατήριο, εάν έχεις περίσσευμα, αλλά σου προτείνω να σφίξεις τις βίδες οσο χρειάζεται, ώστε να επανέλθει η λειτουργία της γέφυρας σε αυτό που έχεις συνηθίσει. Όσο σφίγγεις, θα ξεκουρδίζει η κιθάρα. Θα πρέπει να την κουρδίζεις συνεχώς για να την ρυθμίσεις σωστά. Το τρέμολο block από την μια το τραβούν οι χορδές, και απο την άλλη το τραβούν τα ελατήρια. Όπως κουρδίζεις τις χορδές για πετύχεις την ιδανική τάση τους, έτσι πρεπει να "κουρδίζεις" και τα ελατήρια (από τις δυο βίδες) ώστε να εξισορροπήσουν την τάση των χορδών, και να φέρεις την γέφυρα εκεί που θέλεις. Το ένα σέρνει τ' άλλο, δλδ.

Θες να είναι κατεβασμένη η γέφυρα ή floating?

Έβαλες χορδές με μεγαλύτερο gauge? Πριν, η γέφυρα ήταν κολλημένη κάτω?

Αύριο πρωί, που θα μπορώ να ακούσω από μόνιτορ, θα σου πω την προτίμηση μου.

Δοκίμασε το ping pong. Εάν ακούς μόνο το ping, τότε σημαίνει ότι δεν ισχύει αυτό που λέει Manitsa. Κάτι μου λέει οτι, εφόσον πχ το L output του delay, πάει στο L input του reverb (που είναι και τελευταίο), και το reverb δίδει μονοφωνικό, τότε θα χαθεί το δεξί κανάλι του delay (θα ακούς μόνο το ping). Πιθανόν να κάνω και λάθος.

Jazz 3 tortex και ξερό ψωμί!

Για κάποιον που ιδρώνει μετρια/πολύ, βρίσκω ιδανική την dunlop tortex (πχ jazz 3). Όσο πιο πολύ ιδρώνεις, τόσο πιο πολύ κολλάει στο χέρι. Όταν την πιάνω εντελώς κρυος, γλιστράει λες και έχει λάδι πάνω. Δεν μπορώ τίποτα να την κρατήσω. Σαλιώνω τα δάκτυλα και ...ξεκινώ να παίζω. https://www.thomann.de/gr/dunlop_tortex_jazz_iii_white_150.htm Στον αντιποδα, έχει κάτι jazz 3 με ποιότητα που θυμίζει νάυλον. Αυτές δεν γλιστράνε καθόλου με στεγνά χέρια. Με ιδρωμενα χέρια, αμεσως ξεκινά να γλιστρά. https://www.thomann.de/gr/dunlop_jazz_iii.htm?glp=1&gclid=CjwKCAiAjs2bBhACEiwALTBWZa35yRFT-kr0vmVv8BsROBgQRkXKC3m3KCFBeyiZAITQC0JTjxa50RoCczEQAvD_BwE

Στην περίπτωση αυτή κρατάς τη μαλακή και την διπλώνεις στα δυο όταν έρθει η ώρα για σόλο ?

Γιατί θεωρείται λάθος αυτό? Σε μια ακουστική, όντως, θέλω μαλακή για strumming και σκληρή για σολο.

Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο από σένα. Φοβερή ροή και αίσθηση του ρυθμου. Φάνηκε ότι το έκανες με πολλή όρεξη, αλλά και χαρακτηριστική ευκολία. Και η τζαζοκιθαρα στο τέλος πολύ πειστική. Ποιον έβαλες να στη γράψει?? ?

Με τη σειρά μου, και εγώ, να ευχαριστήσω τον Αποστολο που μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό. Έχει το κάτι παραπάνω, σχέση με άλλα του κομμάτια. Και σωστά ανεφερε ο Νέστορας ότι έχει ένα εξαιρετικό θεμακι με την κιθάρα (αυτές οι νοτουλες της εισαγωγής που επαναλαμβανονται). Είναι όλα τα λεφτά αυτές οι κιθάρες και χαρακτηρίζουν το κομματι. Με τη μίξη του Πάνου, πήρε τα "πάνω" του και δίδει τα μέγιστα (η μίξη του Αποστόλου δεν ήταν τόσο καλή..). Όταν το προωτοακουσα, είπα στον Απόστολο ότι δεν χρειάζεται σόλο (ακόμα το πιστεύω). Έστω ένα πολύ μικρό, απλό, σε άλλο ύφος. Αλλά εκείνος είχε άλλα στο μυαλό του, και χαίρομαι διότι, τελικά, ήταν αυτό που ήθελε. Πολύ το ευχαριστήθηκα, πάντως. Όσο βαρετό είναι να γράφω ρυθμικές κιθάρες (τις αποφεύγω όσο μπορώ?), άλλο τόσο ενδιαφέρον βρίσκω στο να γράφω lead parts. Ανυπομονώ για το επόμενο.

Να γραφτεί ότι κανενας, επίσης, δεν πρότεινε κάτι τέτοιο...

Αγόρασα λίγες πενες από musicland για να δοκιμάσω. Παχυτερες από 1,5mm που είναι η jazz 3, και μπορώ να πω ότι οι ibanez είναι τέλειες σε αίσθηση. H ernie ball είναι επίσης καλή, αλλά πολύ μικρή για τα γούστα μου.

Ούτε εγώ θα ξαναγοραζα HB. Θεοβαρο και δυσκολοπαιχτο. Κάτι φτηνιαρικα dean και cort, που έχω παίξει, είναι πολύ πολύ καλύτερα.

Κανονικό μπάσο προτείνω και εγώ. Θα μπορείς να καλύψεις τις ανάγκες σου, άνετα, κι ας μην είσαι μπασίστας. Έχω ένα HB με 150 ευρώ και το ευχαριστιεμαι οπότε κάνω μια παραγωγή. Πολλές φορές έχω φτιάξει κομμάτι που ξεκίνησε από ένα ριφ στο μπάσο. Είναι κάτι που δεν θα μπορούσα να κάνω με τα πλήκτρα.

Εξαιρετικό τεμάχιο, συγχαρητήρια!