Μια σούμα κάποιων από αυτούς που ήδη αναφέρθηκαν και μερικών άλλων: S. J. Hawkins, J. Hendrix, J. Morrison, Iggy Pop, Lou Reed, Roger Waters, Ozzy, Johnny Lydon, Ian Curtis, Joe Strummer, Lemmy, Zack de la Rocha…
Οι φωνητικές ικανότητες των παραπάνω - και υπάρχουν και πολλοί άλλοι - ήταν/είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριες, και στη χειρότερη ουσιαστικά ανύπαρκτες. Αν κάποιος απορρίπτει όλους αυτούς (απορρίπτοντας ταυτόχρονα και τη μισή και βάλε ιστορία του ροκ), τότε ναι, μπορεί με ελαφριά καρδιά να απορρίψει και τον Αγγελάκα, μόνο με βάση το αν τραγουδάει καλά ή όχι (και όντως πιο πολύ απαγγέλλει παρά τραγουδάει).
Είναι τελείως διαφορετικό το "δεν μ' αρέσει, τελεία" από το "δεν είναι φωνάρα άρα εξ ορισμού απορριπτέος". Τουλάχιστον αν μιλάμε για ροκ και όχι για όπερα…
Σημειωτέον, ούτε εγώ είμαι ο φανατικότερος οπαδός των Τρυπών, αλλά έχουν πολλά κομμάτια που μου αρέσουν, και έδωσαν μια γερή κλωτσιά στον κώλο της ελληνικής ροκ σκηνής, κάτι που εμείς που προλάβαμε το Σιδηρόπουλο να παίζει Σάββατο βράδυ σε μισοάδειο "ΑΝ" (ναι αυτόν το Σιδηρόπουλο), το εκτιμήσαμε ιδιαίτερα.