Haris

Είναι κάτι σαν άγραφος νόμος. Όταν έχεις πάνω από δύο τομ, πάντα κάποιο ακούγεται σαν κουβάς! Δεν ξέρω ποιος τους γράφει αυτούς τους ...άγραφους νόμους, αλλά έχει αρχίσει να με εκνευρίζει! Επίσης, 14x13 ήταν διαστάσεις για τομ τη δεκαετία του '80. Σήμερα είναι για βαθύ! ;D Αναμένουμε εναγωνίως φωτογραφίες με όλο το σετ!

Όντως, αυτές οι Tama θεωρούνται υποτιμημένες και λέγεται ότι έχουν πολύ καλό ήχο. Εξαιρετική ανακαίνιση!

Μπράβο ρε Μπύρο! Necessity is the mother of invention, όπως λένε και οι βάρβαροι...

Μεγάλος καημός ο μετρονόμος. Δεν είναι τυχαίο που τον λένε ρουφιάνο… Εκεί που νόμιζες ότι το' χεις, και "πώπω τι ωραία που γκρουβάρω", ακούς μετά την ηχογράφηση - ειδικά από live όπου η αδρεναλίνη τρέχει - και διαπιστώνεις ότι μαζί με την αδρεναλίνη τρέχεις κι εσύ, και ότι όχι μόνο ότι το κομμάτι είναι 5-6 bpm πιο γρήγορα από ότι θα 'πρεπε, αλλά ότι τελειώνει και άλλα 5-6 bpm γρηγορότερα από ότι ξεκίνησε! (σαν να λέμε, ξεκινάς να παίζεις το 'Τhat's the way I like it' και προς το τέλος παίζεις το 'Highway Star'!). Όλα τα παραπάνω είναι από προσωπική εμπειρία (εντάξει, υπερέβαλλα λίγο με το Τhat's the way/Highway Star ;)) και θα συμφωνήσω απόλυτα ότι η διαρκής μελέτη με μετρονόμο είναι η μόνη λύση για να "κουρδιστεί" καλά το εσωτερικό ρολόι και να μην χρειάζεται ο μετρονόμος όταν παίζεις με άλλους (αν και, παρά το ότι είναι σπαστικό, είναι κι αυτό καλή άσκηση, και υπάρχουν πολλοί που πλέον το κάνουν και στα live, ειδικά όταν υπάρχουν προηχογραφημένα μέρη). Όσο για το μέτρημα, πάλι - όπως ήδη ειπώθηκε - πρέπει να φτάσεις στο επίπεδο που δεν χρειάζεται ούτε να μετράς ούτε να πολυσκέφτεσαι όταν παίζεις, προκειμένου το παίξιμό σου να είναι αβίαστο και φυσικό. Το συμπέρασμα είναι για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει τρόπος να παρακάμψεις την παλιά, καλή και βαρετή μελέτη.

Με τα medium hi-hats και το 20άρι ride που αναφέω στο προηγούμενο post. Κάποια στιγμή πριν καιρό, είχα παίξει και με ένα 18άρι crash σε ένα live, αλλά δεν πολυθυμάμαι τον ήχο του.

Ποιους είπες γερόντια ρε νιάνιαρο; :D Αν κατάλαβα καλά στα δίνει όλα; Και τα Paiste και τα Zildjian; Αν ναι, τι το σκέφτεσαι; Πάρ' τα, δοκίμασε να δεις ποια σου κάνουν και τα υπόλοιπα πούλησέ τα (ή ακόμη καλύτερα χάρισέ τα σε εμένα!). Μη σε νοιάζει για το …καφέ. Είναι πατινα (βλ. βρώμα!) που μαζεύεται με το χρόνο. Δίνει χαρακτήρα στον ήχο, αλλά αν θέλεις καθαρίζει (δεν θέλεις όμως…). Σου δίνει και τη Ludwig; Κι αυτή τη θέλω! ;D SF, τα 404 ήταν πολύ αξιοπρεπή για την τιμή τους. Μάλιστα ήταν από το ίδιο κράμα με τα 2002 (Β8, αλλά καμία σχέση με τα τους σημερινούς B8 ντενεκέδες), με διαφορετική σφυρηλάτηση. Έχω ένα ζευγάρι hihats και ένα 20άρι ride, και ακόμη τα χρησιμοποιώ συχνά. Μάλιστα τα hats μου αρέσουν πολύ περισσότερο από ένα ζευγάρι Signature medium που είχα, τα οποία τα ξεφορτώθηκα πολύ γρήγορα. Αλλά γούστα είναι αυτά…

Δεν μπορώ να φανταστώ κανέναν απολύτως λόγο, της οικονομικής κατάστασης συμπεριλαμβανομένης, που να δικαιολογεί αυτή την κατάντια, εκτός από την κοσμικών διαστάσεων μαλακία που δέρνει τους εκάστοτε "αρμόδιους" ηλίθιους (και το υπουργείο δεν είναι σε καμία περίπτωση άμοιρο ευθυνών). Όπως είπε ο Νικόλας, τα Χρώματα είναι ίσως η καλύτερη ορχήστρα της χώρας, και θα ‘πρεπε να κόψουν τον κώλο τους να τη χρηματοδοτήσουν, ακόμα κι αν χρειαζόταν να βάλουν το χέρι στη δική τους (βαθιά και ξεχειλωμένη) τσέπη. Γύφτοι!

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τους αποπάνω! Εξαιρετικές μπάντες!

Χοσέ, Θα διαφωνήσω σχεδόν σε όλα. Ως προς την "παραγωγή" – και ειδικά τον ήχο των τυμπάνων – θεωρώ ότι είναι πολύ καλή γι' αυτό που είναι, δηλαδή οικιακή ηχογράφηση και μάλιστα live (νομίζω). Δεν είναι γραμμένο στα Ocean Way και δεν έχει γίνει με εξοπλισμό εκατομμυρίων, δεκαπέντε ηχολήπτες και τον Rick Rubin να επιβλέπει… Ακούω πολύ συχνά κομμάτια επιπέδου ντέμο που ανεβαίνουν εδώ ή αλλού, πρώτα απ' ευθείας από το λάπτοπ και μετά από το στερεοφωνικό, γιατί αν "περνάνε" από τα ηχειάκια της πλάκας, περνάνε παντού. Και το συγκεκριμένο κατά τη γνώμη μου, περνάει with flying colors. Όσο για τη φωνή, ναι θα μπορούσε να είναι λίγο πιο πάνω, αλλά δεν με ενόχλησε ιδιαίτερα, όπως δεν με ενόχλησε και το άρρυθμο σημείο του σόλου. Είναι ένα κλασικό ροκ/μπλουζ κομμάτι και πολλά αριστουργήματα του είδους είναι γεμάτα με τέτοιου είδους "ατέλειες"… Δεν έχω σκοπό να χαϊδέψω τα αυτιά του Νέστορα (αν κάτι με χάλαγε θα του το έλεγα κατάμουτρα ή τέλος πάντων κατα-όθονα!) απλά αυτή είναι η γνώμη μου.

Αντί άλλης απάντησης, κολλάω αυτό το βίντεο που είχα ανεβάσει παλιότερα στο γιου-τιούμπ, για ένα αμερικάνικο ντραμοφόρουμ, όταν κάναμε συγκριτικά τεστ στις …αντίκες μας. Τα πιατίνια αργούν λίγο να εμφανιστούν. Το ride δεν είναι ακριβώς το αγαπημένο μου (δεν το έχω βρει ακόμη) αλλά τα crash και τα hi-hat δεν τ' αλλάζω με τίποτα. 20'' Sabian J. Dejohnette signature ride, 18'' Paiste blue label 602 thin crash, 80s 16'' Paiste 2002 crash, 14'' Ufip Class medium hi-hats

Ευχαριστούμε gkou!

Ναι, σύντομα. Θα ενημερώσω στο ημερολόγιο. Kostri, συμβουλές και γνώμη ελήφθησαν, και θα αξιοποιηθούν! Ευχαριστούμε.

Ξανα-ευχαριστούμε! Νέστορα, θα μεταβιβάσω στον κιθαρίστα μας τη γνώμη σου. Αυτός έκανε την ηχοληψία και έγραψε την κιθάρα τελευταία σε ένα μόνο take, πιθανότατα κουρασμένος από την όλη διαδικασία της ηχογράφησης. Μπα, δικαιολογίες… Δεν είναι σωστό να "χαϊδεύεις" τους κιθαρίστες. Θα του τα χώσω χοντρά! ;D Sergei, όλα καλά. Αφού σου άρεσαν τα τύμπανα, δεν τρέχει τίποτα! ;)

hwept ευχαριστούμε για το ριβιού. Έχω δοκιμάσει μηχανάκια τύπου tension watch και drum dial, και κατέληξα να τα πουλήσω και τα δύο, αφού τελικά κούρδιζα πάλι με το αυτί. Σκεφτόμουν να δω και το torque key, αλλά ήμουν επιφυλακτικός. Τώρα με πρίζωσες να το δοκιμάσω. Εξάλλου τι ψυχή έχει ένα 20άρικο σήμερα...

Παιδιά ευχαριστούμε. Korg, Εύη, ναι ίσως έχετε δίκιο για τα samples, και κυρίως για το μεγάλο πριν το τελευταίο μέρος. Μπορεί να μην το κρατήσουμε στα live. Και γαμώτο, μου πήρε δύο ώρες κόψε-ράψε για το φτιάξω και να το χωρέσω καλά στο κομμάτι… Theod, έχει κι ένα 5-against-4 προς το τέλος, αλλά ψιλοθάβεται από τις …σκηνές δράσης!

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι καθόλου γνώστης της διαδικασίας παραγωγής βίντεο, απλά έχω δει αμέτρητα μουσικά βίντεο, και έχω αναπτύξει ένα ψιλοαισθητήριο, όπως και οι περισσότεροι από μας. Το μόνο που έχω κάνει είναι ένα βιντεάκι για ένα κομμάτι του Λουδοβίκου των Ανωγείων, επειδή μου το ζήτησε μια φίλη. Το μόνο που θα μπορούσα να σου πω είναι να μάθεις καλά ένα πρόγραμμα επεξεργασίας βίντεο (π.χ. το Sony Vegas, αλλά και το "ταπεινό" Movie Maker κάνει) και να αρχίσεις κλέβοντας ιδέες από "υπερπαραγωγές". Δεν χρειάζεται απαραίτητα ακριβός εξοπλισμός, και με τα κομπιουτερίστικα μέσα που υπάρχουν σήμερα, μπορείς να κάνεις αξιοπρεπέστατες home made παραγωγές, αρκεί να έχεις φαντασία. Π.χ. οι Pomplamoose, που έφεραν τα πάνω κάτω στον youtubικό κόσμο με τα βίντεό τους, και απέκτησαν χιλιάδες οπαδούς, δισκογραφικά συμβόλαια και άλλα τέτοια εντυπωσιακά: Και από απλή ματαιοδοξία (και χωρίς καμία πρόθεση να κάνω hijacking στο θρεντ σου), κολλάω και το δικό μου …πόνημα (τρομάρα μου!), το οποίο φυσικά είναι κι αυτό ερασιτεχνικότατο, με μόνο ελαφρυντικό το ότι έχει "γυριστεί" με μία φτηνή φωτογραφική μηχανή (που παίρνει και βίντεο) και όλο το editing έγινε στο Movie Maker: Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σου.

Μου άρεσε πολύ το κομμάτι και ακόμα περισσότερο ο ήχος της κιθάρας. Θα συμφωνήσω με το Νέστορα ότι η προφορά του τραγουδιστή - ο οποίος κατά τα άλλα είναι μια χαρά - θέλει δουλειά. Όσο για το βίντεο, είναι ΟΚ για αυτό που είναι, δηλαδή οικιακή παραγωγή. Σίγουρα καλύτερο από κάποιες άλλες αντίστοιχου …μπάτζετ παραγωγές που έχω δει, αλλά είναι στα πλαίσια του ερασιτεχνικού και φαίνεται. Δεν έχει και πολύ σημασία όμως, αφού όπως είπα το κομμάτι είναι καλό. Συγχαρητήρια, και keep them coming!

MI-5 Το θέμα απ' το Mission Impossible με ενσωματωμένη μία old time classic έκπληξη. Ηχογράφηση οικιακή, τύμπανα δυστυχώς ηλεκτρονικά, καθότι δεν υπήρχε δυνατότητα για εγγραφή ακουστικού σετ. Και όπως συνηθίζω να λέω, να είστε αμείλικτοι/ες! ----------------------- Πι-Ες: Έβαλα λινκ από το boxnet, γιατί για κάποιο λόγο δεν μπορώ να ανεβάσω απ' ευθείας στο Noiz. Αντμινιστρομοντερέιτορς;

Όπως ξαναείπα, εξαιρετικός! Παρότι γενικά βαριέμαι τα drum solos, αυτό το είδα ολόκληρο και ευχάριστα. Πολύ καλός συνδυασμός μουσικότητας και τεχνικής (αλλά μου τη δίνουν οι ντράμερς που είναι καλύτεροι από μένα, που σημαίνει ότι μου τη δίνουν οι περισσότεροι άλλοι ντράμερς! ;D). Ανέβαζε όποτε μπορείς, ότι ηχογραφείτε. Υποψιάζομαι ότι θα ακούσουμε πολύ καλές μουσικές από σας… ;)

Θα συμφωνήσω απόλυτα, και θα προσθέσω ότι και ο ντράμερ είναι εξαιρετικός (Και αυτό το ride σκοτώνει. Ο ορισμός του jazz ride ήχου). Συγχαρητήρια παλικάρια!

Επειδή δεν μπορώ να μην συμμετάσχω σε ένα θρεντ που αφορά τον Springsteen, αφού υπήρξα κολλημένος μαζί του για χρόνια (τώρα τελευταία μόνο, που με έχουν πιάσει τα κυνικά μου, τον έχω αφήσει λίγο στην άκρη - δεν είναι ο Springsteen το καλύτερο soundtrack για μια στάση ζωής του τύπου life's a bitch and then you die), έχω να δηλώσω ότι θεωρώ το 'Darkness...' έναν από τους καλύτερους δίσκους του 20ου αιώνα (από όλα τα είδη) και ότι θα ήταν ο πρώτος που θα έπαιρνα μαζί μου στο ερημονήσι που θα ναυαγούσα ταξιδεύοντας στις θάλασσες του νότου (αν υποθέσουμε ότι μέσα στoυς αέρηδες και τα 10μετρα κύματα θα είχα χρόνο να διαλέξω δίσκους και να κουβαλάω και στερεοφωνικό, αλλά γιου γκετ μάι ντριφτ). Χαίρεται.

Χωρίς να έχω διαβάσει καμία από τις 14 σελίδες παρά μόνο το αρχικό ποστ του Κώστα, θα ήθελα να δηλώσω ευθαρσώς και δημοσίως ότι το βρίσκω καλογραμμένο και to the point, και ότι αυτό (το ποστ ντε...) με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Παρεμπιπτόντως τις ίδιες ακριβώς κόντρες σχετικά με τα μπλουζ και το αν θα πρέπει να παίζονται μόνο από μαύρους που έζησαν στο δέλτα του Μισισιπή τα δύσκολα χρόνια, έχουν και οι ίδιοι οι Αμερικάνοι μεταξύ τους.

Μία παρατήρηση για λόγους ηθικής τάξεως: Πολλά από τα σημεία που αναφέρθηκαν πιο πάνω λέγονται fills και όχι breaks. Fill είναι γενικά ένα σχήμα που παίζει ο ντράμερ, "σπάζοντας" μεν το ρυθμό, αλλά χωρίς να επηρεάζεται η ροή του κομματιού, προκειμένου να οδηγήσει το κομμάτι από ένα μέρος σε ένα άλλο (π.χ. απ' το Παγκράτι στο Κολωνάκι). Στα fills η υπόλοιπη μπάντα συνεχίζει να παίζει. Break - πάλι γενικά και πολύ χοντρικά - λέγεται ένα σχήμα στο οποίο ο ντράμερ έχει μείνει μόνος του (ο καημένος...). Π.χ. η εισαγωγή των τυμπάνων στο 'La Grange' είναι fill, ενώ το break πριν το σόλο της κιθάρας είναι εε...break Σημειωτέον, fills και breaks κάνουν και τα άλλα όργανα, απλά οι όροι έχουν συνδυαστεί κυρίως με τα τύμπανα. Ο εξυπνάκιας της γειτονιάς σας.

Πολύ καλά τύμπανα, και πάνω-κάτω το ίδιο ακριβά με τις τοπ σειρές των περισσότερων μεγάλων εταιρειών. Τώρα αν αξίζει να δώσεις ένα τριχίλιαρο-και-λίγα-λέω για ένα καινούργιο σετ οποιουδήποτε κατασκευαστή, κατά τη γνώμη μου δεν αξίζει, εκτός αν θέλεις κάποια τρελή καστομιά σε χρώμα, ξύλα, διαστάσεις κ.λπ., κάτι που η DW, η Pearl και κανά-δυο άλλοι το κάνουν. Αλλά αυτή είναι μόνο η γνώμη μου, και καταλαβαίνω απόλυτα τη χαρά του να ανοίγεις τα κουτιά και να μυρίζεις την ...καινουργίλα 8).

Διόρθωση σφάλματος στην παραπάνω πρόταση: ...στις μεγαλύτερες ταχύτητες οι διαφορές μεταξύ τριήχων και straight 8ων (και όχι 16ων) παύουν να είναι τόσο διακριτές. Σόρυ για την συνέχεια του off-topic, αλλά δεν μπορούσα να αφήσω την ανακρίβεια που έγραψα να παραμείνει.