Haris

Δεν υπάρχει λόγος να είμαστε απόλυτοι. Υπάρχουν τόσοι καλοί ήχοι που μπορούν να βγάλουν τα τύμπανα, με διαφορετικά δέρματα, κούρδισμα, muffling κ.λπ., που είναι κρίμα να περιοριζόμαστε μόνο σε μία προσέγγιση. Φυσικό είναι να έχει ο καθένας τις προτιμήσεις και τα γούστα του (κι εγώ είμαι γενικά του ανοιχτού ήχου, χωρίς muffling) αλλά δεν χάνουμε τίποτα να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό. Μπορεί το αποτέλεσμα να μας εκπλήξει ευχάριστα.

Πάλι θα διαφωνήσω (δεν το' χει η μοίρα να συμφωνήσουμε σήμερα!). Το ριφ του PTFM μπορεί γίνει πολύ πιο σουινγκάτο, αλλά γενικά είναι ίσιο, κι αν έχει μια υποψία σουίνγκ είναι πολύ μικρή. Άκου το κλιπ, όπου επίτηδες έκανα τη διαφορά απόλυτα αισθητή μεταξύ του εντελώς shuffle και του εντελώς sraight, ξέροντας ότι αν παιχτεί από ανθρώπους και όχι από μηχάνημα, υπάρχει περιθώριο απόκλισης από τα αυτά δύο άκρα. Αλλά νομίζω ότι είναι σαφές ότι το straight είναι πολύ πιο κοντά στο κομμάτι. Συμφωνώ όμως (επιτέλους!) ότι το swing feel μπορεί να δίνεται από τα άλλα όργανα και όχι απαραίτητα ή μόνο από τα τύμπανα. Κλασικό (αν και αντίστροφο) παράδειγμα, τα πρώτα rock n roll όπου πολύ συχνά οι ντράμερς έπαιζαν προς το swing (ως πρώην τζαζίστες), ενώ το πιάνο ή η κιθάρα έπαιζαν straight όγδοα (κι εγώ έσπαγα το κεφάλι μου να καταλάβω τι σκ… γίνεται!). PTFM.mp3

Θα διαφωνήσω. Ναι μεν το swing/shuffle feel μπορούν να δώσουν ακριβώς το αποτέλεσμα που λες αλλά ένα κομμάτι μπορεί να γκρουβάρει ακόμα και αν είναι ίσιο. Το πρώτο παράδειγμα που μου έρχεται είναι το 'Play Τhat Funky Music', αλλά υπάρχουν εκατοντάδες άλλα. Ωραίο θέμα, και ανεξάντλητο. Όπως ειπώθηκε και πιο πάνω, το να περιγράψει κάποιος με λόγια τι είναι γκρουβ είναι δύσκολο. Αν υπάρχει, το σώμα σου το καταλαβαίνει αμέσως. Αν λείπει, το καταλαβαίνει ακόμα πιο εύκολα...

Όχι ότι δεν υπάρχουν κι άλλα (μάρκες και μοντέλα), αλλά νομίζω ότι με τα 2002 της Paiste δεν μπορείς να πέσεις έξω για το συγκεριμένο στυλ μουσικής. Προσωπικά προτιμώ τα απλά "Crash" (και όχι τα Ηeavy, Ultra Heavy, Unbelievably Fucking Heavy κ.λπ.), αλλά καλό θα ήταν να ακούσεις κανένα για να κρίνεις μόνος σου.

Διαβάζοντας μερικά από τα πιο πάνω ποστ, δεν μπορώ να μην ρωτήσω, γιατί θα σκάσω… Με τέτοια κρίση, που βρίσκετε λεφτά για ναρκωτικά; ;D Λάκη, ωραίο το βίντεο. Το' χεις το κινηματογραφιλίκι!

Νικόλα για να είμαι ειλικρινής, την πρώτη φορά που το άκουσα δεν εντυπωσιάστηκα ιδιαίτερα. Αλλά επειδή είμαι πεισματάρης, το ξανάκουσα και δεύτερη και τρίτη φορά, και διαπίστωσα ότι μπορεί να γίνει εξαιρετικά εθιστικό, σε σημείο που με έπιασα να το τραγουδάω στο δρόμο. Αυτό για να μάθω να μην βασίζομαι στην πρώτη εντύπωση! Χρόνια πολλά!

Eυχαριστούμε! Δεν είναι κακή ιδέα να περάσεις ήχο πάνω απ' το βίντεο, αρκεί να αξίζει και η εικόνα. Τα συγκεκριμένα δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία… ;)

Δύο βίντεο με medley από ένα περσινό μας live. Δεν είχα ανεβάσει μέχρι τώρα γιατί ο ήχος είναι τουλάχιστον μέτριος (είναι από το μικρόφωνο της κάμερας), αλλά τα ξαναείδα αυτές τις μέρες και μου φάνηκε ότι τελικά ψιλοακούγονται. Για πείτε…

Η δική μου άποψη: Μην βάλεις "προ-μαφλαρισμένα" δέρματα (Powerstroke 3, CS κ.λπ.). Παρότι ο ήχος μπορεί να σου κάνει, αν δεν σου κάνει έχεις κολλήσει μ' αυτόν. Μπορείς πολύ εύκολα να έχεις το ίδιο αποτέλεσμα με ανοιχτά δέρματα - αν θεωρήσεις ότι χρειάζονται muffling - χρησιμοποιώντας ένα από τα δίαφορα …φίμωτρα που κυκλοφορούν (O-Rings, moongel κ.λπ.). Η διαφορά είναι πως έτσι, εσύ ελέγχεις πόσο και πότε θα μαφλάρεις τα τύμπανα. Θα σου πρότεινα, Remo Ambassador coated/Ambassador snare στο ταμπούρο (ή τα αντίστοιχα άλλων εταιρειών - Evans G1 coated, Aquarian Texture Coated κ.λπ.), και Remo Emperor clear στην επάνω πλευρά (batter) των τομ / Remo Ambassador Clear στην κάτω (resonant), αν και νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο να αλλάξεις ακόμα τα κάτω δέρματα. Πάλι, υπάρχουν αντίστοιχα δέρματα άλλων εταιριών. Συμφωνώ με τον ippex ότι δεν χρειάζεται να αλλάξεις το μπροστινό δέρμα της κάσας. Αν σου ακούγεται πολύ ανοιχτή και με μεγάλη "ουρά", βάλε λίγη μπουγάδα μέσα, να αγγίζει το πίσω ή και το μπροστινό δέρμα (το "λίγη" είναι η λέξη κλειδί), και/ή άνοιξε μια τρύπα με διάμετρο περίπου 12-13 εκατοστών (όχι στο κέντρο αλλά προς την άκρη – βλ. εικόνα). Γενικά πειραματίσου και με το muffling και με το κούρδισμα μέχρι να έχεις το αποτέλεσμα που θέλεις. Όσο για 16α στα 220 bpm, ίσως υπάρχουν κάποιοι που μπορούν να τα πιάσουν με ένα πετάλι, αλλά συνήθως όταν αναφέρονται τέτοιες ταχύτητες έχουν να κάνουν με δίκαση η διπλοπέταλο. Τέλος, μην περιμένεις να έχεις ακριβώς τον ήχο των Τρυπών. Παρότι τα τύμπανά τους ακούγονται σχετικά φυσικά (ειδικά στους παλιότερους δίσκους), ο ήχος που ακούς δεν παύει να είναι προϊόν ηχογράφησης σε στούντιο, μετά από επεξεργασία (εφέ, EQ, compression κ.λπ.). Μπορείς ενδεχομένως να τον πλησιάσεις, αλλά δεν υπάρχει νόημα να αγχώνεσαι για να τον πιάσεις ακριβώς, γιατί απλά δεν γίνεται παρά μόνο αν είσαι ο Τόλιος και ηχογραφείς με τις ίδιες συνθήκες.

Θα συμφωνήσω για το "απαράδεκτο" posture του Gadd... Steve Gadd - Drumsolo Zildjian Days 1984 ...και θα προσθέσω στη λίστα της … κύφωσης και ένα άλλο τέρας, τον N. Peart (o οποίος βέβαια μπορεί να σκύβει τόσο πολύ στο συγκεκριμένο βίντεο, σαν φόρο τιμής στον master, στη μνήμη του οποίου έγινε αυτή η συναυλία ;)) : Όσον αφορά την κινησιολογία τους, μπορεί να μην είναι μπαϊ δε μπουκ, αλλά από το αποτέλεσμα είναι προφανές ότι λειτουργεί εξαιρετικά.

Μα τι λες τώρα! Εγώ "κάθε μέρα που περνάει νιώθω όλο και πιο νέος, όλο και πιο δυνατός" (Μαθουσαλίξ, πρεσβύτερος του χωριού του Αστερίξ, από το κλασικό αριστούργημα 'Ο Αστερίξ και ο Μάγος'). ;D Αλλά μου φαίνεται ότι το παρα-αεροπειρατήσαμε το τόπικ του άνθρώπου… ;)

Φυσικά και ήταν καλύτεροι, αφού τότε είμαστε 10-(γκουχ-γκουχ!) χρονών! ;D Για βάλε όμως το Kalifornia Über Alles στη μάνα μου που μεγάλωσε με Sinatra, Platters και …Γούναρη, και πες της να διακρίνει κάποια μελωδία, και θα δεις για πότε το στερεοφωνικό θα πάει για ανακύκλωση! ;D

Ναι, ενώ οι "δικοί μας" Stooges, MC5, Pistols, Black Flag και δεν συμμαζεύεται ήταν καλύτεροι... ;D

Το κλασικό half-time shuffle είναι απ' τα αγαπημένα μου γκρουβ. Και κάθε φορά που λέω εντάξει το'χω, αρκεί να ξαναδώ τα βίντεο του δασκάλου ή να ακούσω το Home At Last για να επανέλθω στην πραγματικότητα…

Τα τρίηχα τετάρτων δεν διαφέρουν θεωρητικά από τα τρίηχα ογδόων (απλά είναι μεγαλύτερες αξίες), αλλά επειδή έχουμε συνηθίσει, ο παλμός μας όταν παίζουμε ένα κομμάτι να είναι τέταρτα, τα τρίηχα ογδόων μας έρχονται πιο εύκολα. Ξεκίνησε μετρώντας (από μέσα σου ή με το πόδι) μισά αντί για τέταρτα, και χώριζε το κάθε μισό στα τρία, μέχρι να πιάσεις την αίσθηση. Αν βρω λίγο χρόνο αργότερα, θα ανεβάσω μία ανάλυση σε παρτιτούρα, για να δεις που ακριβώς πέφτουν τα τρίηχα τετάρτων σε σχέση με τα κανονικά τέταρτα. Πάντως δεν είναι δύσκολα, και είναι και αρκετά εφετζίδικα έτσι όπως "σπάνε" το τέμπο.

Εξαίρετοι, αν και με λίγο πιο νότια προφορά θα ήταν ακόμα καλύτεροι! (Δεν φτάνει που σχολιάζουμε την αγγλική προφορά των Ελλήνων τραγουδιστών, τώρα έχουμε άποψη και για τους Αμερικάνους. Καλά, έχουμε ξεφύγει τελείως… ;D)

Ακριβώς έτσι κουρέλι... Θα μεταβιβάσω τις ευχές σου στο Βασίλη.

Terry, δεν ξέρω αν είναι ιδιοτροπίες αλλά έπεσες διάνα, αφού στα live θα παίζει κοντραμπασίστας, με κάποιες αναγκαστικές ενορχηστρωτικές προσαρμογές βέβαια στα πιο ηλεκτρικά κομμάτια.

Κούκλα! Πολύ καλή δουλειά... Τώρα βγάλε και τα O-rings και άσε τα τομ να τραγουδήσουν! ;D

Εγώ θα πρότεινα το κλασικό practice σετ της Remo: http://drums-percussion.musiciansfriend.com/product/Remo-5Piece-Practice-Pad-Set?sku=442963 Δεν είναι τύμπανα και δεν είναι εντελώς αθόρυβα, αλλά είναι προσιτά, έχoυν κανονικά δέρματα (που κουρδίζονται) και είναι ότι πρέπει για κάποιον που ξεκινάει. Στην Ελλάδα τα φέρνει ο Στόλλας. Φυσικά θα πρέπει να αγοράσεις ξεχωριστά ένα hihat, ένα πιατίνι με τη βάση του και ένα πετάλι, αλλά υπάρχουν αρκετά φτηνά και αξιοπρεπή μοντέλα, και δεν θα χρειαστεί να δώσεις μια περιουσία. Δες και τις αγγελίες στο Noiz και αλλού, για μεταχειρισμένα.

Χα χα! Αυτό θα το πω στον Τσόνογλου, και θα τον ψήσω να αλλάξει το τίτλο του κομματιού σε "Αχρείαστο Χαρτομάντιλο"… Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σας λόγια (αν και ειλικρινά σαν παίκτη με θεωρώ απλά μέτριο...). Κώστα, καλή επιτυχία απόψε. Αν βρεθώ Εξάρχεια θα περάσω.

Ναι, ο Βασίλης έχει ένα αρκετά προσωπικό στυλ που κι εμένα μ' αρέσει πολύ. Ευχαριστώ για το θετικό σχόλιο σχετικά με τα τύμπανα. Ίσως και να έχεις δίκιο για τα breaks. Θα μπορούσαν να λείπουν ή να είναι λίγο διαφορετικά, αλλά νομίζω ότι κι έτσι λειτουργούν. Υ.Γ. Εξαιρετικό το CD σας!

Α, όλα κι όλα. Δεν ξέρω για τα επάνω, αλλά εγώ το βαθύ το θέλω οπωσδήποτε για να ακουμπάω τη μπύρα... ;)

…από το επερχόμενο CD του κυρίου Βασίλη Τσόνογλου, το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει κοντά στις γιορτές, και στο οποίο είχα τη χαρά να τυμπανοκρούσω. - Άντρες - Αυτό που κουβαλάς Περισσότερα έχει εδώ. Δώστε feedback... (για τους κιθαρίστες: δεν εννοώ αυτό το feedback!). Ευχαριστώ ιν αντβάνς.

Ακριβώς (μα ακριβώς!) όπως τα είπε ο WrTsXxx. Δεν έχω να προσθέσω τίποτα, κι αυτό σπανίως μου συμβαίνει!