Haris

Το κομμάτι μουσικά είναι ΟΚ. Αυτά που με χάλασαν είναι ο στίχος (τετριμμένος) και το βίντεο (Επίσης τετριμμένο και σχεδόν ερασιτεχνικό, παρά την ομολογουμένως καλή φωτογραφία. Δεν "περνάει" ως επίσημο βίντεο).

Πολύ ωραίο παίξιμο και ήχος! (αν και για άλλη μια φορά τα big-band-ίστικα θα τα ήθελα λίγο πιο "βρώμικα"). Περισσότερο από τα τρία μου άρεσε το Drummin' Man.

Ναι, το σκεφτόμουν κι εγώ για επαναφορτιζόμενες, γιατί τις κανονικές τις τρώει σαν στραγάλια...

Παρότι τα περί εξοπλισμού είναι ενδιαφέροντα και χρήσιμα θέματα, και παρότι έχω περάσει και εγώ από φάση σοβαρού G.A.S., δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω στο ότι αν κολλήσουμε, είναι πολύ πιθανό να χάσουμε το δάσος. Ο Νίκος ο Καπηλίδης μου είχε πει κάποια στιγμή ότι όταν πιάσεις τον εαυτό σου να μαζεύει εξοπλισμό που δεν σου χρειάζεται, το πιθανότερο είναι ότι απλά βαριέσαι να στρωθείς να μελετήσεις. Και η προσωπική μου εμπειρία λέει ότι είχε δίκιο.

Μπύρο, ωραίο, λυμένο παίξιμο - παρά τα κανα-δυο λαθάκια - και καλός ήχος δεδομένων των συνθηκών (και πολύ γρήγορο δεξί χέρι στο 'Murders...'!). Για να είμαι ειλικρινής δεν βλέπω και τόσο δραματική διαφορά στην εικόνα σε σχέση με το HD. Το έχεις δοκιμάσει σε χαμηλό φωτισμό, π.χ. σε club; Αν μπορέσεις κάποια στιγμή, βάλε το κάπου που να πιάνει όλη τη μπάντα (ηχητικά κυρίως, γιατί είναι δύσκολο να βρεις καλή γωνία λήψης και να έχεις και καλό ήχο). Α, και φόρεσε μια μπλούζα! Υπάρχουν και κορίτσια στο φόρουμ και τα σκανδαλίζεις! ;D

Ακόμα με βρίζω που την έχασα εκείνη τη συναυλία. Είχα κάνει το λάθος να πω στη μάνα μου ότι θέλω να πάω σε ροκ συναυλία (ήμουν 13) και κόντεψε να λιποθυμήσει. "Τι, θα πας σ' αυτούς τους μαλλιάδες και τους χούλιγκανς; Ούτε να το σκέφτεσαι!" Ευτυχώς την επόμενη φορά, στον Alex Harvey, μου έκοψε και της είπα ότι θα πάω στο Σπόρτιγκ να δω μπάσκετ (που δεν έχει χούλιγκανς!). Και για μένα ο Rory ήταν ένας από τους σημαντικότερους blues-rock κιθαρίστες, συνθέτες και περφόρμερς όλων των εποχών.

Αστέρια! Κι επειδή διαπιστώνω ότι οι κ.κ. Apos και LK έχουν κάποιες ...εσωτερικές ανησυχίες, πήρα το θάρρος να λινκάρω το πιο κάτω βίντεο για να οπτικοποιηθεί το άκουσμα. ;D Μπάι δε γουέι, και στο λάιβ είστε αστέρια!

Έχεις δίκιο, αλλά είναι μεγάλος ο καημός κι είναι πικρό το κρίμα... ;D

Άσε μας ρε Λάκη πρωί-πρωί, μεσημεριάτικα, και μας κ... τάραξες με τα ιδρωμένα redneck girls! Πώς θα δουλέψω εγώ τώρα, μου λες; ;D

Πολύ καλοί! Θα το χτυπήσω το βινύλιο.

Ωραίο είναι! Η κοπελιά έχει πολύ καλή φωνή και καλή προφορά. Προσωπικά θα άλλαζα λίγο τη φόρμα (θα έκανα λίγο μικρότερο το μεσαίο instrumental μέρος, και θα έκλεινα το κομμάτι με επαναλήψεις του ρεφρέν - ή κάποιου άλλου τμήματος με φωνή - μέχρι το fade out), αλλά σε γενικές γραμμές είναι μια χαρά. Εσύ έχεις παίξει όλα τα όργανα;

Έτσι... Σιγά τις ρυθμίσεις που πρέπει να αλλάξει. Αν είσαι ηχολήπτης και όχι απλά κάποιος που κάθεται πίσω από την κονσόλα και παίζει με τα κουμπάκια, κάτι τέτοια τα ...παίζεις στα δάχτυλα. Είσαι ρομαντική ψυχή! ;D

Πςςςς… Σαν να βλέπω μπροστά μου τον Τζανετάκο με τη Λάσκαρη ασπρόμαυρους να ξεβιδώνονται! Βγάλε τα σόλο της κιθάρας (δεν το περίμενα από σένα! ;D) και βρες ένα σαξοφωνίστα να παίξει. Και φτιάξε και το κλείσιμο. Κατά τ' άλλα σούπερ (γκρούβι, φαρ άουτ μαν και άλλα τέτοια χίπικα)!

Εξαιρετικό παλικάρια, αν και εγώ θα ήθελα λίγο περισσότερο "τσαμπουκά" (σαφής και επιστημονικός όρος...) από το Hammond.

Για το βαθμό δυσκολίας του κομματιού μια χαρά τα πήγες! Εντάξει, έχει τα λαθάκια του και το σόλο ήθελε λίγη δουλειά, αλλά εμένα με "κούνησε", κι αυτό είναι που μετράει. Εύγε!

Μαζί σου κι εγώ, αρκεί να έχω roadie! ;D

Αν μιλάμε για τα (χαμηλού προϋπολογισμού, ερασιτεχνικά) φεστιβάλ που λέει ο Μίλτος, συμφωνώ μαζί του. Δεν αξίζει τον κόπο. Δεν έχεις χρόνο να στήνεις και να ξεστήνεις, και μπορεί να στη χωθούν κι οι άλλοι που τους καθυστερείς, ή ο ηχολήπτης γιατί άλλαξες το ταμπούρο, και κατά την αλλαγή το μετακίνησες κατά μισή μοίρα από την απόλυτη γωνία που με τόση προσοχή και ακρίβεια είχε βάλει το μικρόφωνο (ας μη βρίσω...). Κατά τα άλλα, νομίζω ότι ταμπούρο, πετάλι, πιατίνια και σκαμπό (υπάρχουν ελαφριά που μεταφέρονται εύκολα) είναι καλό να τα έχουμε. Παρεμπιπτόντως, επειδή είμαι σε ένα-δύο αμερικάνικα fora, μου έχει κάνει εντύπωση ότι εκεί, ο ντράμερ ακόμη και του πιο ερασιτεχνικού, "weekend warrior" σχήματος, είναι δεδομένο ότι θα φέρει ολόκληρο το σετ του όπου και να παίξει, και ότι η χρήση του "house kit" είναι η εξαίρεση. Άλλα ήθη, άλλα έθιμα (και μεγάλα SUV...).

Παιδιά σόρυ αλλά δεν γίνεται να παίζεις ακουστικά ντραμς σε πολυκατοικία, τελεία. (εκτός αν είναι άδεια...). Δεν έχει να κάνει με τη νομιμότητα, έχει να κάνει με τους στοιχειώδεις κανόνες κοινωνικής (και τελικά ανθρώπινης) συμπεριφοράς. Λύσεις υπάρχουν. Το να έχεις χεσμένους τους άλλους γιατί έτσι γουστάρεις δεν είναι μία από αυτές. Σημειωτέον, κι εγώ (όπως και χιλιάδες άλλοι) έχω περάσει την πίκρα του "μένω-σε-διαμέρισμα-άρα-πώς-σκατά-θα-μελετήσω;" για πολλά χρόνια.

Δεν έχω ιδέα ποιο είναι ποιο, αλλά μου άρεσε περισσότερο το 2 (και ο ντράμερ φυσικά!) Είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες που επηρεάζουν τον ήχο - δέρματα, κούρδισμα, τρόπος και χώρος ηχογράφησης κ.λπ. - που εμένα προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω ένα ταμπούρο σε blindfold δοκιμή, και ειδικά με τέτοιο compression (και έχω το ίδιο και χειρότερο G.A.S. με τα ταμπούρα όπως ο φίλος σου...).

Κώστα, δεν είναι τόσο δύσκολο, ειδικά σε ένα τέτοιο κομμάτι με συνεχές walking μπάσο που λειτουργεί και σαν μετρονόμος.

Ναι, η Wooding ήταν η "φτηνή" σειρά της Meazzi (η χάι σειρά ήταν η Hollywood), και κάποια σετς ήταν ψιλοκόπιες των Ludwig (μάλιστα είχαν βγάλει και ακρυλικά, διαφανή σετ, τύπου Vistalite). Βέβαια το φτηνό δεν σημαίνει και κακό, και μάλιστα πολύ συχνά τότε όλες οι σειρές είχαν τα ίδια ξύλα, και έκοβαν κόστος από τα μεταλλικά μέρη. Το συγκεκριμένο ταμπούρο το είχα δει στις αγγελίες, και ως βινταζοκολλημένος μπήκα στον πειρασμό να το πάρω, αλλά μετά ...βγήκα, γιατί οι εποχές είναι ζόρικες και έχω περισσότερα ταμπούρα από όσα θα χρειαστώ στην υπόλοιπη ζωή μου! Γιατί έβγαλες το wrap; Τόσο χάλια ήταν; Αν μπορείς, ανέβασε καμιά φωτογραφία μετά την ανακαίνιση (αν παίζει και κανένα ηχοκλιπ ακόμα καλύτερα!) Με γειά και καλόπαιχτο!

Παιδιά ευχαριστώ αλλά τα εύσημα ανήκουν στον JJ. Εγώ απλά συνόδεψα. Nordic, η κούκλα είναι η Gretsch. Λάκη, αφού δε με χωνεύεις, κι εγώ δεν θα παίξω στο δίσκο σου για να μάθεις! ;D

Με τη συναίνεση του Jazzjoker έγραψα τύμπανα επάνω στο ωραίο κομμάτι που ανέβασε. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο, πιο πολύ συνοδευτικό, αλλά νομίζω ότι κάτι δίνει. Για πείτε κι εσείς... minor_mood_w_dr_2.mp3

Λάκη, σόρυ αλλά μετά το έπος του κυρίου Apos (a.k.a. "Η Φωνή"), δεν υπάρχει άλλος τραγουδιστής για μας! ;D

ΟΚ, αναμένω (αλλά έχεις ένα Π.Μ.).