Haris

Παιδιά συγχαρητήρια, πολύ καλοί!

+1, αλλά και τους Tindersticks. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό! Θα ήθελα να προσθέσω ότι οι Blue Side είναι και πολύ καλή λάιβ μπάντα, και αξίζει να τους δείτε με την πρώτη ευκαιρία. Υ.Γ. Αργύρη καλώς ήρθες! Ξεμπέρδεψες με τη μαμά πατρίδα;

Σιγά μη με πειράζει! Πολύ καλά έκανες γιατί εμένα με βλέπω να αργώ λίγο να ασχολούμαι (ψάχνω να βρω brass section, και σιγά μη βρω... ;D), και μια χαρά είναι το σόλο. Γιατί όμως βρε παιδί μου το πάναρες τέρμα δεξιά; Σόλο είναι. Βάλτο στο κέντρο με τσαμπουκά, να γεμίσει το χώρο!

Γιατί δεν υπάρχει smiley για το "I am not worthy"; ;D

Εντάξει και η Motown έβγαλε διαμάντια, αλλά κι εγώ προτιμώ τον πιο "αιχμηρό" ήχο του Memphis.

Ναι αυτοί είναι - ήταν η house μπάντα της Stax - σε ευρωπαϊκή περιοδεία με όλο το βαρύ πυροβολικό της εταιρείας (Otis Reading, Sam & Dave, Eddie Floyd κ.λπ.).

Και πολύ καλά κάνει! Όχι ότι θα τα χαλάσουμε εκεί, αλλά δεν είμαι τόσο σίγουρος για το ποσοστό. Υπήρξε μια εποχή (μέσα με τέλη '70s, αρχές με μέσα '80s - ντίσκο, new wave κ.λπ.) που ήταν της μόδας ένα πιο "μαζεμένο" ταμπούρο. Ευτυχώς αυτή η περίοδος πέρασε! Τι λες παιδί μου! Κοινό που κρατάει παλαμάκια στο 2-4, και μάλιστα σε σόλο ντραμς... Δεν θέλω να γίνω ρατσιστής, αλλά θα πρέπει να ήταν κυρίως brothers! Κι εγώ που νόμιζα ότι ήταν ο S. Jordan! ;D Παρεμπιπτόντως, ξενύχτησα χθες βλέποντας το "Stax Volt Tour of Norway 1967" στο youtube (έχω ανοίξει και σχετικό θρεντ). Από τις καλύτερες μουσικές που έχουν παιχτεί στον 20ο αιώνα... Ναι αυτό συμβαίνει, και είναι αυτό που ξεχωρίζει the men from the boys στα ταμπούρα. Ένα καλό και καλοκουρδισμένο ταμπούρο ακούγεται καλά σε όλη την επιφάνεια του δέρματος. Τα μέτρια και κάτω θέλουν το rimshot τους.

Δεν χρειάζονται λόγια: Stax Volt Tour of Norway 1967 - PART 3 OF 6 Αν έχετε χρόνο, δείτε και τα 6 μέρη.

Ναι παλικάρι μου, κατέχω τι είναι το Ριάλτο αλλά δεν τους είχα δει εκεί (τους είδα πρώτη φορά στο Skylab και μετά στο ΚΚΚ). Αλλά ας μην το τραβήξουμε και το πηδήξουμε το θρεντ...

Συμφωνώ απόλυτα. Υποθέτω ότι το site είναι ακόμη υπό κατασκευή.

Odis, στο δεύτερο μου άρεσε περισσότερο το ταμπούρο ενώ στο πρώτο η κάσα. Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να της δώσεις περισσότερο όγκο. Δυστυχώς, με ένα μικρόφωνο χρειάζονται συμβιβασμοί. Και τα δύο είναι αξιοπρεπέστατα, ειδικά με τις συγκεκριμένες συνθήκες εγγραφής, αλλά κι εγώ θα διάλεγα το δεύτερο. ----------------------------------- Μία ακόμη μέθοδος που δοκίμασα επειδή πενία τέχνας κατεργάζεται, necessity is the mother of invention και άλλες τέτοιες λαϊκές σοφίες: Έβαλα το Zoom (Q3HD) να γράφει μόνο ήχο και το χρησιμοποίησα σαν overhead (έχει δύο πυκνωτικά μικρόφωνα σε διάταξη X/Y). Έβαλα ένα μικρόφωνο στο ταμπούρο και ένα στην κάσα (αμφότερα SM57) και τα σύνδεσα στη στερεοφωνική είσοδο της κάρτας ήχου του laptop. Έγραψα, και στη συνέχεια συγχρόνισα το στερεοφωνικό track του Zoom με αυτά που γράφτηκαν στον υπολογιστή. Ναι, πιο μπακάλικος τρόπος δεν υπάρχει, και δεν είναι και ιδιαίτερα πρακτικός εκτός αν έχετε ήδη κάποιο ηχογραφητήρι τύπου Zoom. Εκτός από το να ρυθμίσω τις στάθμες δεν έκανα καμία απολύτως επεξεργασία. Το δείγμα είναι μικρό γιατί στη συνέχεια άρχισα τα καγκουροσόλα! Για πείτε… OH_snare_kick_test_b.wav

Α, όλα κι όλα, ο Τζιμάκος την Παναγία δεν την έπιασε ποτέ στο στόμα του. Χοντρός (γεματούλης) ήταν - αλλά άλλο τόνα άλλο τ'άλλο. Μη λέμε κι ότι θέμε.

Εδώ με σμάιλις και τρώμε τα μουστάκια μας. Φαντάσου τι θα γινόταν χωρίς... Α, ναι: ;D

Αυτός πρέπει να είναι ο πιο αγαπημένος μου ήχος ηλεκτρικής κιθάρας. Με γεια και καλόπαιχτη!

@kapdrums: Κατ' αρχήν, η άποψη ότι όποιος ασχολείται επαγγελματικά με τη μουσική είναι "πόρνη", είναι εντελώς ηλίθια και κομπλεξική, και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται άμεσα με μερικές μπούφλες (ναι, κάποιες φορές η ωμή βία είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση!). Από την άλλη, θα ήθελα να υπερασπιστώ την "ασφαλή" επιλογή της πρωινής δουλειάς, πρώτον γιατί τη θεωρώ θεμιτή επιλογή και δεύτερον γιατί την έκανα συνειδητά πολύ πιτσιρικάς, και αν δεν την στηρίξω θα πρέπει να αναθεωρήσω τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής μου και δεν υπάρχουν φράγκα για ψυχιάτρους! Δεν υπάρχουν αλγόριθμοι που να ορίζουν το πόσο αγαπάμε αυτό που κάνουμε – εν προκειμένω τη μουσική – και ο δρόμος που διαλέξαμε δεν είναι απαραίτητα ενδεικτικός της "αγάπης" μας. Η δική μου επιλογή ήταν (σε γενικές γραμμές) το "μία-πρόβα-τη-βδομάδα-και-ένα-δυο-λάιβ-το-μήνα" γιατί ήθελα να παίξω τη μουσική που γούσταρα χωρίς το άγχος της επιβίωσης. Τόσο απλά. Παράπλευρες (σημαντικότατες) απώλειες: δεν μελέτησα ποτέ αρκετά, και κατά περιόδους βίωσα πολύ έντονα το κόστος του να "αρρωσταίνω μακριά" από τη μουσική. Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε (μάλιστα η συναισθηματική φόρτιση των λεγόμενών σου με ταρακούνησε έντονα), απλά παραθέτω και την άλλη όψη. Edit: marathon, τώρα διάβασα το ποστ σου. Η "ωμή βία" δεν αφορά εσένα, αλλά όσους χρησιμοποιούν - ή υπαινίσσονται - τη λέξη πόρνη προσβλητικά (και έχω γνωρίσει κι εγώ αρκετούς τέτοιους ψωρο-ελιτιστές). Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος! ;D

Δεν έχω λόγια... Δεν πιστεύω να σε πειράζει να σου κλέψω κανα-δυο licks (άσχετα με το ότι θα μου πάρει κανα δίμηνο να τα βγάλω ;D).

Υποκλίνομαι!

Στα τεχνικά χαρακτηριστικά του Q3: "120-degree X/Y stereo (Maximum Sound Pressure Level: 130dB SPL)" ...και του Q3HD: "Unidirectional, 120-degree X/Y stereo Maximum Sound Pressure Level: 130dB SPL". Links: http://www.zoom.co.jp/english/products/q3/ http://www.zoom.co.jp/english/products/q3hd/ Διαβάζοντας και τις περιγραφές, το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι είναι τα ίδια, αλλά και να μην είναι ακριβώς - και επειδή έχω ακούσει τον ήχο και των δύο - η διαφορά είναι αμελητέα (αντίθετα με τη διαφορά στην τιμή...).

Είμαι μέγας φαν των Peppers και δεν έχω κανένα πρόβλημα αν ακολουθούν την ίδια συνταγή, αρκεί να γράφουν καλά κομμάτια. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο το βρήκα εντελώς αδιάφορο και το βίντεο στην ταράτσα τετριμμένο. Το δίσκο δεν τον έχω ακούσει ακόμη, αλλά ελπίζω να είναι τόσο καλός όσο λέει ο funky bassman, και το 'The Adventures...' να είναι η "πατάτα"...

H οποία είναι μπαντάρα, θα ήθελα να προσθέσω! Ο ηχολήπτης έκανε πολύ καλή δουλειά και δεν νομίζω να ζορίστηκε πολύ, ειδικά αφού πηγαίνατε για lo-fi αποτέλεσμα. Ωραίο γκρουβ! +1

Άνοιξε τα αυτιά σου και ξεκόλλα. Σου κάνω δώρο τις μπατονέτες αν θέλεις... Πολύ καλοί αλλά τα προηγούμενα ισχύουν.

Οφ τόπικ #2 : Ευχαριστώ Βαγγέλη! Εγώ δεν σχολιάζω το δικό σου. Έχω βαρεθεί να λέω καλά λόγια για το παίξιμό σου! Περιμένω να ανεβάσεις κάτι που να μην μου αρέσει για να στα χώσω! ;D ;D Ον τόπικ: Odis, στο συγκεκριμένο βίντεο, το μικρόφωνο είναι στο σημείο που αναφέρω στο προηγούμενο ποστ, δηλαδή πίσω και δεξιά μου (μετά συγχρόνισα τον ήχο με την εικόνα της κάμερας). Δεν είμαι σίγουρος αν θα πιάνει καλύτερα το ταμπούρο, αλλά στο χώρο που παίζω εγώ, η θέση αυτή μου δίνει λίγο καλύτερη ακουστική εικόνα ολόκληρου του σετ. Απλά λέω δοκίμασέ το (και ανέβασε και κανένα κλιπ για να συγκρίνουμε). Μίλτο, ναι ανέβασε κι εσύ. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι αποτελέσματα παίρνει ο καθένας. Γενικά πάντως με ένα μικρόφωνο και χωρίς στερεοφωνία, δεν νομίζω ότι πλησιάζεται εύκολα επαγγελματικό αποτέλεσμα, εκτός αν ζητάμε ήχο αρχών 60's (π.χ. James Brown).

Απίστευτος...

Ξέχασες τις 17 πλαστικές! ;D

Καλό είναι. Δοκίμασε να βάλεις το μικρόφωνο και από την άλλη πλευρά (δεξιά του ντράμερ), ώστε να "βλέπει" πιο πολύ ταμπούρο και κάσα. Το παρακάτω είναι γραμμένο ακριβώς έτσι, δηλαδή μόνο με ένα δυναμικό μικρόφωνο (SM57) πίσω και δεξιά μου. Δεν έχει καμία επεξεργασία, αλλά ο χώρος είναι σχετικά μεγάλος και του δίνει φυσική αντήχηση. http://www.box.net/shared/jcq86frq51o7sboafixg