Haris

Εξαιρετικός ντράμερ και τραγουδιστής ενός από τα σημαντικότερα αμερικάνικα γκρουπ. Από το Last Waltz:

Είναι όντως cocktail drum (16'' διάμετρος x ...πολύ βάθος) που το έχει κάνει κάσα, και του πετάει και ένα subkick μπροστά για να του δώσει όγκο...

Φυσικά και θα πω, αλλά τώρα μιλάμε για σένα. Μην αλλάζεις θέμα! ;D

ΟΚ, έχεις να προτείνεις κάτι να φυτέψω; (Αν είναι παράνομο, στείλε το με ΠΜ... ;D). Φίλος, άλλη φορά να αντέχεις! ;D Για ντραμς μιλάμε. Ούτε εδώ δεν μπορείτε να μας αφήσετε ήσυχους οι κιθαρίστες; ;D

Αυτό ξαναπέστο... Δεν το κάνει ακριβώς ride, απλά το ανοίγει. Βέβαια με αυτά τα 17άρια γαϊδούρια που παίζει, ride-ίζει αρκετά. Διαφωνώ! Τι θα τα κάνω εγώ τώρα τα 4 τομ (2 επάνω - 2 κάτω) που έχω στο σετ μου; Γλάστρες; ;D

Κομματάρα, και το πρωτότυπο και η διασκευή, αλλά το βίντεο είναι για γερά στομάχια...

Εξαιρετικό.

Κοίτα να δεις τώρα τι είχα πάθει με το Diamonds and Rust. Όταν πρωτοπήρα το Unleashed in the East (την εποχή του χαλκού, άντε λίγο πιο μετά...) είχα πωρωθεί τόσο πολύ με αυτό το κομμάτι που ο δίσκος πρέπει να είχε σκαφτεί γύρω στα δύο χιλιοστά στο σημείο που έπαιζε. Για μερικά χρόνια το θεωρούσα απ' τα καλύτερα metal κομμάτια όλων των εποχών. Και μετά (όταν μεγάλωσα ;)) άκουσα το πρωτότυπο από την J. Baez και διάβασα και τους στίχους. Αυτό ήταν. Δεν μπόρεσα να ξανακούσω την εκτέλεση των Priest, και όποτε τύχαινε τους έλεγα …ιερόσυλους! Πάντως έχεις δίκιο, είχαν κάνει μερικές πολύ καλές διασκευές: Αυτά τα δύο τα γουστάρω ακόμα. :)

Μεγάλη απώλεια. Ίσως το έχω ξαναγράψει, αλλά κάθε φορά που μας αφήνει κάποιο από τα "ιερά τέρατα", από οποιοδήποτε χώρο, έχω ένα συναίσθημα ανασφάλειας και μοναξιάς. Και κάθε φορά είναι και πιο έντονο.

Αυτό και μόνο (αν και ενδεχομένως θα ήθελαν και ένα τσιμπηματάκι προς τα πάνω στη μείξη). Καθαρά προσωπικό γούστο όμως, επειδή εγώ προτιμώ τα τομ με πολύ ανοιχτό ήχο και διάρκεια. Αλλά μην πολυσκοτίζεσαι, γιατί συνολικά η παραγωγή είναι εξαιρετική και το κομμάτι επίσης (το έχω ακούσει ήδη 5-6 φορές, και συνεχίζω!).

Για τα τομ θα συμφωνήσω με τον Περικλή. Είναι dead, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα. Αλλά δεν τρέχει μία, αφού το κομμάτι είναι πολύ καλό, με ενέργεια και attitude. Καλή επιτυχία.

...Stones, με τίτλο "Γιατί ο Jagger δεν το γύρισε στο πλέξιμο, αφότου ο Ν. Apos τραγούδησε το Miss You." ;D

Δηλαδή εγώ τι να κάνω τώρα, να βάλω Linux ή περιμένουμε και εκεί πανδημία; ;D

Και για τα Bombay Calling/Child in Time έχουν παραδεχτεί το "δανεισμό". Και η "απάντηση" των I.A.B.D. στο Wring that Neck ήταν ένα αστείο μεταξύ των δύο γκρουπ που συνδέονταν με σχέσεις ...στοργής. Δεν έπεσαν μηνύσεις και δεν άνοιξε ρουθούνι. Φαίνεται πώς εκείνοι δεν έπαιρναν τα πράγματα τόσο σοβαρά όσο εμείς, μετά από 40-και χρόνια. Βρε Watefall, και εγώ έχω υπάρξει ντιπερπλο-ρέινμποου-γουάιτσνεϊκός (κι περιστασιακά ακόμα είμαι), αλλά δεν είναι καιρός να βγεις από τη λογική του οπαδού; Όπως είπε και ο Voyager, μεγάλα παιδιά είμαστε...

Voyager, σου διέφυγε αυτό: …που είναι κλεμμένο απ' αυτό: Τσι πτάνας γινότανε! ;) ------------------------------------------- Γεώργιοι (longshadow και gvour), μου θυμίσατε δύο γκρουπ που είχα να ακούσω χρόνια, τους Kingdom Come και τους Thunder αντίστοιχα. Θενκς! Καλή Χώνεψη σε όλους!

Το ότι οι Zeppelin μέχρι κάποια εποχή είχαν κατακλέψει όλο τον κόσμο, είναι εδώ και χρόνια γνωστό τοις πάσι. Το ότι δεν ήταν οι μεγαλύτεροι βιρτουόζοι του πλανήτη, επίσης. Το ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ροκ γκρουπ όλων των εποχών, ξαναεπίσης. Το ότι ο πρώτος δίσκος των Kingdom Come ήταν ένας από τους καλύτερους δίσκους των Zep, ξαναμανάεπίσης. Λέω να παρακάμψω την ανάσταση και να πάω κατευθείαν στη μαγειρίτσα. Merry Easter and Happy New Gear.

Για βάση hi-hat, δαγκωτό στην κλασική DW 5000. Εξαιρετικά ευαίσθητη, ανταποκρίνεται άμεσα στην παραμικρή κίνηση του ποδιού, που για μένα είναι και το βασικό ζητούμενο. Είχα φάει τέτοιο κόλλημα, που καλού-κακού πήρα και δεύτερη. Χωρίς καμία ρύθμιση, παίζουν άψογα out of the box. Με τα πετάλια της κάσας δεν πολυζορίζομαι. Αν δεν έχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα, με μερικές βασικές ρυθμίσεις (τάση ελατηρίου, γωνία κόπανου με το δέρμα) τα φέρνω σχεδόν όλα στα μέτρα μου. Ο κόπανος (θα βρούμε ποτέ καμιά καλύτερη μετάφραση για το beater; ;D) είναι υποκειμενική επιλογή, ανάλογα με τον ήχο που θέλεις να βγάλεις.

Λέω να μην πρωτοτυπήσω και να συμφωνήσω κι εγώ ότι χάνουμε την μπάλα με τις συζητήσεις περί ξύλων (spelling? ;)), φόρμουλας κ.λπ. αλλά, όπως νομίζω ότι ξαναέγραψα, αν το δούμε τελείως εγκυκλοπαιδικά - όπως θεωρώ ότι το βλέπει ο GP97 - έχει το ενδιαφέρον του. Όλοι έχουμε τα GASάδικα κολλήματά μας και ώρες-ώρες έχει και πλάκα, όμως μην ξεχνιόμαστε: άλλο το GAS και άλλο η μουσική (πςςς, δατ γουόζ ντιπ...). Υ.Γ. GP97, σόρυ που δεν έχω απαντήσει στο Π. M. σου, αλλά κι εδώ πάνω-κάτω τα ίδια λέμε.

Σε γενικές γραμμές είναι, αν διαβάσεις προσεκτικά τις περιγραφές, κοιτάξεις τις φωτογραφίες και ξέρεις τι να προσέξεις. Επίσης, μπορείς να συνεννοηθείς με τον πωλητή να δεις και να ελέγξεις από κοντά το "προϊόν". Κι επειδή καταλαβαίνω ότι είσαι στην αρχή, καλό θα ήταν να έχεις και κάποιον πιο έμπειρο μαζί σου. Αν δεν υπάρχει τέτοιος, τότε αναγκαστικά ακολουθείς τη μέθοδο δοκιμής και σφάλματος, αλλά έτσι μαθαίνεις. Καλό ψάξιμο!

Εδώ: http://smart.noiz.gr/details.php?id=81102 (δεν είναι δικό μου...). Κι αυτό είναι το link των αγγελιών του Noiz για τύμπανα, όπου βρήκα και τα υπόλοιπα που αναφέρω στο προηγούμενο ποστ: http://smart.noiz.gr/listings.php?category=15

Αν δεν έχεις την οικονομική επιλογή να πειραματιστείς με διάφορα δέρματα (που το βλέπω χλωμό στους χαλεπούς καιρούς που περνάμε), η προφανής απάντηση είναι Remo Pinstripes, αλλά έχουν το "κόστος" τους, που είναι ο μονοδιάστατος, ψιλο-dead ήχος, κατάλληλος κυρίως για ροκ και γενικά δυνατό παίξιμο. Τα θετικά είναι πρώτον ότι ακριβώς επειδή κόβουν αρμονικές κάνουν σχεδόν οποιοδήποτε σετ να ακούγεται τουλάχιστον αξιοπρεπές, και δεύτερον ότι μπορεί ο ήχος τους να σου αρέσει, αφού αρέσει σε πολύ κόσμο, εδώ και πολλά χρόνια (συμπεριλαμβανομένου και εμού του ιδίου σε κάποιες περιπτώσεις ;)). Για κατω, διαφανή Remo Ambassadors. Αυτά για τα τομ και την κάσα. Για το ταμπούρο, coated Ambassador (άντε, που-και-που coated Emperor) είναι για εμένα η μόνιμη επιλογή. Σημ. Χρησιμοποιώ τα μοντέλα της Remo ως σημείο αναφοράς. Τα αντίστοιχα της Evans και της Aquarian κάνουν εξίσου καλή δουλειά.

Συμφωνώ. Τα δέρματα, το κούρδισμα, τα πιατίνια και το ταμπούρο δίνουν το χαρακτήρα του σετ σου. Και μια και ενδεχομένως έχεις μπερδευτεί με τόσες προτάσεις, από μία πολύ πρόχειρη και γρήγορη ματιά που έριξα στις αγγελίες του Noiz: MEINL byzance medium thin crash -16’’: €130 Istanbul Agop Custom Turk 20' Ride: €100 TURKISH CRASH 18'' + HI HAT 14'': €280 Αν θέλεις και ταμπούρο: Pearl ‘Joey Jordison’ (εξαιρετικό): €160 Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα, αρκεί να έχεις διάθεση να ψάξεις. Άντε, να δώσεις και κανένα 100ρικο σε δέρματα (κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται να αλλάξεις ακόμη τα κάτω), και με € 770 έχεις ένα πλήρως ανανεωμένο σετ που, παρότι είναι entry level, θα ακούγεται αξιοπρεπέστατα και βάλε. Βέβαια αφήνω απ' έξω τη βάση του hihat και το πετάλι της κάσας που είναι πολύ σημαντικά (δεν ξέρω με τι έρχεται η Target αλλά υποπτεύομαι ότι δεν θα είναι πολύ σπουδαία). Είναι θέμα επιλογής σου. Μπορείς σε πρώτη φάση να κόψεις κάτι από τα παραπάνω (π.χ. το ένα crash και τα hi-hats) και να πάρεις βάση και πετάλι.

Περικλή, θεωρητικά έχεις δίκιο, αλλά πρόσφατα έπαιξα σε ένα προβάδικο με αρκετά μεγάλο χώρο (όχι 150 τετραγωνικά αλλά μεγάλο παρόλα αυτά), στον οποίο το παλικάρι έχει ρίξει πολύ δουλειά και στη μόνωση και στο treatment, και γενικά έχει καλή ακουστική... εκτός από το buzz του ταμπούρου. Δεν έχω ξανακούσει τόσο ενοχλητικό buzz πουθενά, και παρότι το έχω αποδεκτεί ως μέρος του ήχου του σετ (και συχνά μου αρέσει), εκεί πραγματικά ήταν ανυπόφορο. Δοκίμασα διαφορετικά ταμπούρα, άλλαξα κουρδίσματα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Έτριζε με τα πάντα, κιθάρα, μπάσο, τομ, όλα. Τελικά αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω λύσεις που δεν γουστάρω με τίποτα, όπως σφίξιμο της χορδιέρας και χαρτοταινία επάνω στις χορδές. Φυσικά το ταμπούρο ακουγόταν από μέτρια έως χάλια, αλλά τουλάχιστον μπορούσαμε να παίξουμε. Μπάμπη, σόρυ αν βγήκα εκτός θέματος.

Εγώ, και ξέρω τουλάχιστον καμιά δεκαριά ακόμα. Πανκιό, ε πανκιό! ;D ---------------------- Κάτι που με "συγκίνησε" πρόσφατα - προχθές συγκεκριμένα - είναι τούτο εδώ: http://ftbentonfriars.bandcamp.com/ Είναι γραμμένο live, με δύο μικρόφωνα στο χώρο, και είναι για το soundtrack μιας ταινίας μικρού μήκους, με western θεματολογία (δεν θυμάμαι τις λεπτομέρειες). Το ύφος, το παίξιμο, η ατμόσφαιρα και κυρίως ο ήχος (των τυμπάνων αλλά και συνολικά) είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά. Το "My Mistake, Four Coffins" - κλασική ατάκα του Eastwood - είναι διασκευή του When The Levee Breaks.

+1