Haris

Απολαυστικότατος.

Μα όχι, δεν εννοούσα... Δηλαδή, εγώ για τη γειτόνισσα έλεγα, όχι τους πεζοναύ... Σκατά, δεν μαζεύεται με τίποτα. Άντε να αποδείξω τώρα ότι δεν είμαι ελέφαντας... ;D Μην ανακατεύεσαι αγαπητέ χορδοσφίχτη. Εδώ μιλάμε για τομάρια. :) Α, όλα κι όλα, εγώ αυτά τα πράγματα δεν τα κοπανάω! ;D

Φτούου… Αϊ σουντ χαβ νόουν μπέτερ! Κάτσε να πάει 3, να ανοίξω τέντα τζάμια και πατζούρια και να αρχίσω να κοπανάω. Αν η - συμπαθέστατη ομολογουμένως - γειτόνισσα μου στείλει τους πεζοναύτες, το ΣΚ προβλέπεται περιπετειώδες! ;D

Οπότε όταν έμενα σε πολυκατοικία και η από πάνω κάλεσε το ...ιππικό για 5 λεπτά που κούρδιζα ένα ταμπούρο, 7 το απόγευμα, πρέπει να την είχε πατήσει άσχημα μαζί μου... ;D

Σταύρο, αν σε ξαναπιάσω αδιάβαστο, θα ψήσω τον Λάκη να κάνουμε electro-dub-techno-rave γκρουπ και θα σε υποχρεώσουμε να παίξεις μαζί μας ηλεκτρονικά τύμπανα! ;D +1

Σόρυ αλλά όχι, ειδικά με όποιον τρόπο θέλει, και ειδικά όταν ξεκινάς ένα ανώδυνο θρεντ για να ζητήσεις μια πληροφορία. Επειδή γράφουμε σε ένα δημόσιο ιντερνετικό φόρουμ, δεν σημαίνει ότι πάνε περίπατο οι στοιχειώδεις κοινωνικές δεξιότητες που χρησιμοποιούμε στην πραγματική ζωή.

Aφού δεν υπάρχει πρόβλημα φασαρίας, προτείνω και κανονικό και practice set. Υπάρχουν φτηνά και απ΄τα δύο. Κατά τα άλλα η αλήθεια, όπως συχνά συμβαίνει, είναι γκρίζα (πςς... that was heavy!). Ναι, το μόνο που χρειάζεται κάποιος στην αρχή είναι ένα practice pad και ένας μετρονόμος, και ναι, το να κάτσεις πίσω από ένα σετ έχει πλάκα και σου δίνει κίνητρο. Αν η κοπέλα το πάρει ζεστά - και, μέχρι νεωτέρας, δεν υπάρχει λόγος να το θεωρούμε καπρίτσιο - ο δάσκαλος θα τη βάλει σε μια σειρά και θα στρωθεί να μελετήσει σωστά. Trolley - χωρίς καμία απολύτως διάθεση αντιπαράθεσης (ειλικρινέστατα) - το ποστ σου θα μπορούσε να μπει ως παράδειγμα στο textbook των αυθαίρετων συμπερασμάτων.

Όπως είπε και ο Hwept, ένας καλός δάσκαλος είναι απαραίτητος. Επίσης... Θα έχει χώρο ηχομονωμένο (ή χωρίς γείτονες) για να μελετάει; Αν όχι, το ακουστικό σετ θα της είναι δυστυχώς άχρηστο. Εκτός αυτού είναι επιζήμιο, όλη η μελέτη να γίνεται σε κανονικό σετ. Θα κουφαθεί και εκείνη και οι γύρω της. Νομίζω ότι σε αυτή τη φάση ένα ηλεκτρονικό ή ένα practice σετ είναι μονόδρομος.

Αν ήμουν κιθαρίστας, ο Wilko θα ήταν ίσως η βασικότερη επρροή μου. :) Αμήν.

Για μία έντονη κοινωνική κατάσταση που βίωσε από κοντά. Τα σχετικά με τη μυθολογία είναι περιφερειακά.

Διαμάντι, και μουσικά και στιχουργικά.

Πολύ καλή ανάπτυξη και γεμάτο εικόνες. Σουπέρμπ ιντίιντ!

Λέιτ του δε πάρτι, και τα είπαν όλα οι από πάνω. Σπύρο, μπράβο για πολλοστή φορά. Άσχετο μαζί και σχετικό... έχω πιάσει συχνά κι εγώ τον εαυτό μου να τραγουδάει το Downtown Tale από τότε που το πρωτοάκουσα.

Φυσικά και το γουστάρουμε... Παίζετε (πολύ καλό και πολύ καλά) δικό σας υλικό, αγαπάτε αυτό που κάνετε και περνάτε την ενέργειά σας στο κοινό, ρίχνετε πολλή δουλειά σε όλους τους τομείς (τέσσερις - αν μέτρησα καλά - κάμερες, ήχος απ' την κονσόλα, εξαιρετική μείξη...). What's not to like?

Έτσι ασήκωτα είναι και τα δικά μου τα ρημάδια. Και το ένα το κουβαλάω και στα λάιβ, τρομάρα μου... Μωρέ έχει να πέσει Supraphonic από δω και μπρός! ;D

Προφανώς και ισχύει, και γι' αυτό η συντριπτική πλειοψηφία των τυμπάνων κατασκευάζεται από κόντρα πλακέ. Για τον ίδιο λόγο όλα τα solid ταμπούρα από καταβολής ...solid ταμπούρων, με βασιλά το θρυλικό Radio King της Slingerland, έχουν ενισχυτικά στεφάνια. Νομίζω πάντως, ότι πλέον η τεχνολογία επεξεργασίας του ξύλου έχει προχωρήσει τόσο που δεν υπάρχει πρόβλημα, ενώ είμαι σίγουρος ότι ο Γιάννης ο Κραβιότος έκανε μπόλικη έρευνα πριν αποφασίσει να φτιάξει πλήρη solid sets. Όσο για τη "hollowed-out" μέθοδο, τι να σου πω... Έχω δύο ταμπούρα Spirit που είναι κατασκευασμένα έτσι και δεν σπάνε ούτε με βαριοπούλα. Βέβαια βοηθάει και το γεγονός ότι είναι από cooktown ironwood, ένα από τα πιο βαριά και πυκνά ξύλα στον πλανήτη...

Πίκρα λέμε... Ο κύριος Johnny Craviotto είναι ένας από τους παλιότερους και καλύτερους "μπουτίκ" κατασκευαστές τυμπάνων, και από τους ελάχιστους που φτιάχνουν ολόκληρα solid σετς από ατμο-λυγισμένες σανίδες, μέθοδος που μέχρι μερικά χρόνια πριν περιοριζόταν μόνο σε (ακριβά) ταμπούρα. Άσε Περικλή, αυτά τα τύμπανα δεν θα μπορούσαμε να τα αγοράσουμε ούτε τις εποχές των παχιών αγελάδων... :)

Δύσκολο να κάνεις καλή/πρωτότυπη διασκευή σε ένα τόσο γνωστό και πολυπαιγμένο κομμάτι. Κι εσείς το καταφέρατε with flying colors. Εύγε κι από εμένα!

Και μένα πρωί-πρωί... Το κομμάτι διαμάντι και η εκτέλεση, η ατμόσφαιρα και το χομ-στούντιο-πρόβα vibe, σούπερ. Αλλά... ...ναι ρε Σταύρο, τα ήθελε τα δεύτερά του. Μην βαριέστε! ;D

Εκπληκτικό σε όλα, εκτός από την ερμηνεία του Beck. Μπορεί να είμαι προκατειλημμένος, αλλά όταν ακούω διασκευές κομματιών του Bowie βάζω υψηλά στάνταρντς...

Για μένα, ακριβώς αυτό.

Εξαιρετικό!

Άστα αυτά! Μόλις δήλωσες δημόσια ότι δεν θεωρείς κανέναν από τους τουλάχιστον τρεις κιθαρίστες με τους οποίους συνεργάζεσαι αυτή την περίοδο, άξιο να παίξει αυτό το κομμάτι! ;D Υπογραφή:

Αυτό γιατί ήταν το πρώτο κομμάτι τους που άκουσα: Αυτό γιατί ήταν το δεύτερο κομμάτι τους που άκουσα :D : Steely Dan - Josie (with lyrics) - HD Κι αυτό για το εκπληκτικό Purdie shuffle του δασκάλου Bernard ...Purdie (και γιατί είναι εμπνευσμένο από την Οδύσσεια, και αναφέρει και τη ρετσίνα ;D) : Steely Dan | Home At Last

Σπύρο, συνεχίζω να θαυμάζω την επιμονή και την αφοσίωσή σου στο να φτιάξεις έναν χώρο όπως ακριβώς τον θέλεις. Έχει μείνει τίποτα άλλο ή με τις πόρτες τελείωσες;