Haris

Γράφω ένα κομμάτι που λέγεται "ATH". Λέω η εισαγωγή να είναι 7άρι (καλαματιανός) ή 9άρι - καρσιλαμάς ή ζεϊμπέκικο, δεν έχω αποφασίσει. Τι προτείνετε; (Μην μπλέκουμε τώρα με κώδικα Μορς, ας σεβαστούμε την παράδοση...).

Πόσο άθλιο ακούγεται όταν ...κλαπάρουν στο 1-3... Και τι ωραία που τους μάζεψε ο γάτος. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι μόνο ευρωπαϊκό/ελληνικό φαινόμενο. Υπάρχουν και Αμερικάνοι (λευκοί κυρίως) που αντιλαμβάνονται τα ισχυρά σε μπλουζοτζαζροκφανκ κομμάτια σαν ...χασάπικο.

Ναι ρε γκρινιάρη, δεν είπα ότι είναι κακοί οι στίχοι, ίσα-ίσα μια χαρά είναι στο κόνσεπτ που γράφτηκαν. Σε κανα-δυό σημεία μόνο ήθελαν να τους ταλανίσεις λίγο παραπάνω.

Εξαιρετικό, ειδικά για το λόγο που γράφτηκε. Έχω κάποιες ενστάσεις για τους στίχους (πρακτικο-τεχνικές, όχι ουσιαστικές) αλλά γενικά, σούπερ. Το' χεις και το ελληνικό όταν θέλεις μπαγασάκο...

Κι ακόμα μόνο εσύ γελάς! ;D Για το κομμάτι, ό,τι είπαν όλοι οι προηγούμενοι and then some! Classy και classic... Να ξαναματαεπαναλάβω μόνο, αυτό που έχω ξαναγράψει για τις δουλειές που ανεβάζει το τρίο της επιτυχίας: Όποιος προγραμματίζει τα τύμπανα/κολλάει έτοιμες λούπες/βρίσκει ολόκληρα drum tracks και χτίζονται επάνω τους τα κομμάτια/ο,τι κι αν κάνει τέλος πάντων, είναι πολύ γάτος! Μπράβο, εύγε και ζήτω! :)

Τι μικρό χρονικό διάστημα βρε Στράτο, αφού λέει ότι το έχει γράψει εδώ και 30 χρόνια! ;D Μην του δίνουμε και παραπάνω credit από όσο αξίζει! ;D

Μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε οι δύο από πάνω.

Εντάξει, ο τύπος δεν υπάρχει...

Τι ξεστόμισες ωρέ Φώτη; Ρε δε θα κάνω σόλο καριέρα... Θα σε πάρω για να παίζεις rhythm στα μίνιμαλ κομμάτια μου. Ένα ακόρντο και πολύ σου είναι! ;D Όχι, που θέλεις εβδομηνταεφτά ακόρντα για να παίξεις μπλουζ... ;D

Ναι βρε Χάρη, γι' αυτό και άνοιξα το θρεντ στην "χιούμορ-κάψιμο-άστοχα-view-at-your-own-risk κ.λπ." παιδική χαρά. Για να είμαι ειλικρινής, μην γνωρίζοντας το background, δεν ήμουν βέβαιος αν η αγγελία ήταν μούφα ή οχι - δεν με εκπλήσσει τίποτα πλέον - αλλά τελικά με το ότι επιβεβαίωσες τη μουφιά βγήκε κάτι απ' τη συζήτηση. Πάντως, στο ποστ στο FB (ενός γνωστού μου - δεν ξέρω πού πρωτοεμφανίστηκε), τα περισσότερα σχόλια είναι χιουμοριστικά και όχι τσαντισμένα... @trolley: Ξέρω ότι επαγγελματίες (παραδοσιακοί) μουσικοί παίρνουν για παραστάσεις του Λυκείου Ελληνίδων γύρω στα 1.000 με 1.500 Ευρώ (αυτό τουλάχιστον ίσχυε μέχρι πέρυσι). Αυτά για δύο περίπου ώρες και τα μοιράζονται 4 ή 5 άνθρωποι. Πάνω-κάτω αυτή είναι η τιμή και για γάμους, αλλά για περισσότερες ώρες. Δεν σε βοηθάω ιδιαίτερα βέβαια, αφού στη μέση ταβέρνα, που μπορεί να φέρνει λιγότερο έμπειρους πιτσιρικάδες, οι συνθήκες είναι τελείως διαφορετικές και η διαφορά στην ταρίφα μεγάλη. Παραδόξως δεν βλέπω μεγάλη διαφορά με το Portland, στις πιο πάνω τιμές...

Και η (πληρωμένη) απάντηση:

Πίτες; Εντάξει μωρέ τι πειράζει; Στο διάλειμμα, έτσι για να ξεκουράσουν την κυρά Τούλα, τη μαγείρισσα...

Γιατί λέτε ότι δεν ήρθαν ντράμερς στη μάζωξη; Αν το παλικάρι που παίζει εδώ (ποιος είναι; ) δεν είναι ντράμερ αλλά, π.χ., κιθαρίστας (θεός φυλάξοι ;D), he has missed his call! 8)

https://www.facebook.com/video.php?v=10152814387346499&fref=nf

Εμ, εκεί φαίνεται ο καλός ο σκηνοθέτης. Αν είσαι μάγκας εμφάνισε και αυτούς που δεν ήρθαν! Μπορείς; Δεν μπορείς! Ενώ αν ήμουν εγώ... ;D (Δεν θα υπήρχε καν βίντεο και θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι! ;D) Γκρέιτ τζομπ!

Δεν μπορούσαμε, είχαμε πρόβα για το νέο μας πρότζεκτ, “Κοντσέρτο για ασανσέρ (OTIS) και δύο τουμπερλέκια σε ΛΑ ελάσσονα Eλασσόνα”. ;D Μπράβο που περάσατε καλά και ζηλεύω ωσάν λούστης, αλλά είχα όντως πρόβα και δεν πρόκαμα. Next time...

Μπράβο ρε Τέρυ, με έβγαλες από τον κόπο να ψάχνω και να ρωτάω. Καλού-κακού βέβαια θα πάρω και ένα πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων μαζί μου. Ποτέ δεν ξέρεις... ;D

Έτσι, να ματώσουμε για να καταλάβουμε τι εστί νεκταρίνι! Δεν είμαι στον ΟΑΕΕ ως μουσικός, και δεν θα μπορούσα αφού, όπως είπε και ο Τέρυ, Αυτό που δεν είχε χρειαστεί να κάνω μέχρι τώρα ήταν να βγάλω ΑΜΑ. Και τώρα πρέπει να το κάνω για τα 7-8 live το χρόνο που παίζω. Τέρυ ευχαριστώ για την, εκνευριστική μεν κατατοπιστική δε, διευκρίνιση. Παρεμπιπτόντως, έλαβα πρόσφατα την εξής απάντηση από αθηναϊκό λαϊβάδικο στο οποίο πρόκειται (μάλλον) να παίξουμε: Προς επιβεβαίωση των όσων έχουν γραφτεί και πιο πάνω. Ωραία δεν περνάμε;

Αγγλικό κόρνο. (Εκείνη η θεία σου η χορεύτρια καλά είναι; Να της στείλεις τους χαιρετισμούς μου... :D).

Τι, πώς, πού; Κι αν είμαστε στον ΟΑΕΕ; Ρε δε πα να γ@μηθούν μπας και ξελαμπηκάρουν! Λέω εγώ τώρα... Μια ιδέα πέταξα.

Για άλλη μια φορά, εξαιρετικός συνονόματε. Ακριβής και to the point, όπως ακριβώς ζητάει το κομμάτι. Συγχαρητήρια και στον "μείκτη" που όντως έκανε πολύ καλή δουλειά. Keep them coming.

Ναι καλά. Είναι επειδή δεν τον ξέρετε προσωπικά! ;D Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάθε φορά που ανεβάζει κομμάτι o Longshadow, παίρνει τόσα διθυραμβικά σχόλια. Τι δηλαδή, επειδή γράφει θαυμάσια κομμάτια, είναι εξαιρετικός κιθαρίστας, έχει άψογο ήχο και κάνει πολύ καλές ηχογραφήσεις; Είναι τώρα λόγοι αυτοί για να τον εκθειάζετε; ;D

Καλά είναι δυνατόν να μην μπορείς να ξεχωρίσεις τον πετρίτη από το μαυροπετρίτη; (είπε κάποιος που δεν μπορεί να ξεχωρίσει τον πετρίτη απ' το σπουργίτι... ;D). Το κομμάτι είναι διαμάντι, κατεργασμένο και κομμένο από τους μεγαλύτερους master diamond cutters! :)

Για τις πηγές: Πέρα από τη φωνή που, όπως είπε ο Γιώργος, γράφτηκε a long time ago in a galaxy far, far away με ένα φτηνιάρικο μικρόφωνο, είναι και τα κρουστά που έχουν παιχτεί με mallets (εκτός από το ταμπούρο) για να έχουν αυτόν το σχετικά μουντό και χωρίς έντονη ατάκα ήχο. Το στοίχημα ήταν να παραμείνουν low profile και τα ταυτόχρονα να περνάνε ικανοποιητικά στη μείξη. Και kudos στον Longshadow που το κατάφερε με “δύσκολες” πηγές. Για το μπάσο: Ντίφρεντ στροκς φορ ντίφρεντ φοκς, και δεν τρέχει τίποτα. Για το Jockey full of bourbon: Στράτο, είσαι right on the money ρε μπαγάσα! Όταν συζητούσαμε με τον Τζόνη για τα τύμπανα, σκεφτήκαμε να το προσεγγίσουμε κάπως σαν το Jockey. Όπερ και εγένετο, με έμφαση στο “κάπως”. Θενκς κι από μένα.