# 1 Led Zeppelin - Rock'n'Roll.
Κλασικό κομμάτι, άμεσα αναγνωρίσιμο με το που μπαίνει η, επίσης κλασική, εισαγωγή του Bonham.
Κάτι περίεργο όμως στο μέτρημα, ε; Ο μύθος λέει ότι όταν ο Page άκουσε την εισαγωγή, η αντίδρασή του ήταν "Τώρα σοβαρολογείς ρε Bonzo; Πού σκατά μπαίνω ρε;" (ή κάτι παρόμοιο).
Αν κάποιος μετρήσει το intro, πιθανότατα το πρώτο του συμπέρασμα θα είναι ότι κάπου μέσα στο 4άρι υπάρχει και ένα μέτρο 3/8. Λογική σκέψη αλλά λάθος. Το κομμάτι δεν φεύγει από τα 4/4 πουθενά. Απλά δεν ξεκινάει στο 1 αλλά στην άρση του 3 (ή στο "end" του 3 ή στο τριάμιση, πείτε το όπως θέλετε) του προηγούμενου μέτρου. Οι πιο "ψημένοι" θα το έλεγαν "ξεκινάει απ' έξω".
Είναι αναμενόμενο να μπερδευτεί κάποιος λόγω αυτής της μικρής παραδοξότητας αλλά μόλις το εμπεδώσει είναι πις οφ κέικ.
Και αν οι κιθαρίστες σας συνεχίζουν να μην το πιάνουν, βάλτε τους να ακούσουν αυτό:
Λίγο πιο αργό αλλά η εισαγωγή είναι ρυθμικά σχεδόν ίδια με αυτή του Rock'n'Roll. E τι στο διάλο. Μπορεί να μην πιάνουν τον Bonham αλλά τον Chuck θα τον πιάσουν. Κι αν όχι, δεν δικαιούνται να πιάνουν ούτε κιθάρα!
Και τρασκρίψιο για τους διαβαστερούς: