Haris

Συμφωνώ. Πολύ ωραίο σετ και έχεις και το χώρο να το ...απλώσεις και να το κοπανήσεις αλύπητα. Ζηλεύω... ;)

Παρ' ότι έχω πληρώσει μέσω Western Union ή με έμβασμα για αγορές από ebay (στο γερμανικό ebay είναι συνήθης πρακτική), το έχω κάνει μόνο με πωλητές που ήξερα ήδη, και που ήταν απόλυτα αξιόπιστοι. Στην δική σου περίπτωση δεν θα το ρίσκαρα. Παραβρωμάει το πράγμα...

Θεωρητικά απομονώνουν το τύμπανο από το έδαφος, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι κραδασμοί στο κέλυφος και να μην "γειώνεται" (ότι κι αν σημαίνει αυτό...). Πρακτικά, αυξάνουν το sustain και ανοίγουν τον ήχο. Το έχω διαπιστώσει προσωπικά σε ηχογράφηση, μετά από συμβουλή ενός στουντιακού ντράμερ από το Nashville, σε ένα αμερικάνικο forum, ο οποίος μου είχε πει ότι "ντράμερς και παραγωγοί τα θεωρούν ότι καλύτερο έχει συμβεί στα βαθιά, μετά τα πλαστικά δέρματα". Τώρα σε live παίξιμο δεν νομίζω ότι κάνουν και τόσο μεγάλη διαφορά.

Ναι, πιθανότατα η βίδα για κάποιο λόγο (π.χ. υπερβολικό σφίξιμο) έχει κλωτσήσει. Δοκίμασε μια άλλη βίδα στο ίδιο βασάκι για να βεβαιωθείς ότι έχει πρόβλημα το σπείρωμα της βίδας και όχι της υποδοχής. Αυτές οι βίδες είναι στανταρισμένες (μόνο της DW διαφέρουν), και σε οποιοδήποτε σοβαρό ντραμομάγαζο και αν πας - έχοντας μία μαζί σου για δείγμα - λογικά θα βρεις. Και μια και θα το κάνεις, δεν τις αλλάζεις όλες καλού-κακού; Και μια και θα τις αλλάξεις, δεν βάζεις και λίγο WD40 στις υποδοχές; ;) Για το δαχτυλίδι του ταμπούρου, δεν ξέρω. Δεν μπαίνει με τίποτα;

Όταν λες ο ήχος είναι άσχημος, τι ακριβώς εννοείς; Έχει υπερβολικό κράτημα, ενοχλητικούς αρμονικούς, ακούγεται σαν σακί με πατάτες μέσα σε πηγάδι, ή όλα τα παραπάνω συν μερικά ακόμα, και γενικώς είναι μια μαλακία και μισή; ;) Κι εγώ κουρδίζω συνήθως με τον τρόπο που περιέγραψε ο Chem, δηλαδή τα κάτω δέρματα πιο ψηλά από τα επάνω. Το πόσο πιο ψηλά, εξαρτάται από το που ακούγονται καλύτερα. Γενικά, κάθε τύμπανο έχει ένα εύρος κουρδίσματος στο οποίο βγάζει τον καλύτερο δυνατό ήχο. Τώρα στα Stagg, δεν φαντάζομαι ότι το εύρος αυτό είναι και πολύ μεγάλο (ποτέ όμως δεν ξέρεις) αλλά σίγουρα υπάρχει. Το θέμα είναι να το βρεις, που είπε και ο μεγάλος κλασικός ποιητής. Βεβαιώσου ότι το σημείο επαφής δέρματος-κελύφους είναι ομαλό, και αν χρειάζεται λείανέ το ελαφρά με σχετικά λεπτό γυαλόχαρτο, και επίσης, βεβαιώσου ότι το κέλυφος δεν έχει σκεβρώσει (γι αυτό δεν υπάρχει εύκολη λύση...). Παρεμπιπτόντως δεν νομίζω ότι η φλούδα ξύλου που έχει φύγει από το εσωτερικό παίζει ιδιαίτερο ρόλο. Από κει κι ύστερα - με σειρά προτεραιότητας - δοκίμασε κάθε δυνατό συνδυασμό στο κούρδισμα, άλλαξε το κάτω δέρμα (έχω ακούσει από αρκετούς ότι χρησιμοποιούν black dot ή κάποιο αντίστοιχο στην κάτω πλευρά των βαθιών, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει), άλλαξε και το επάνω, βάλε τα isolation feet της Pearl στα ποδαράκια, ή πάρ' το απόφαση ότι απλά δεν, κάντο τραπεζάκι και πάρε καινούργιο (αν και δεν φαντάζομαι να χρειαστεί τόσο ακραία λύση). Μπορεί να σε παιδέψει λίγο, αλλά το πιθανότερο είναι ότι τελικά και θα βγάλει αξιοπρεπή ήχο, και εσύ θα έχεις αποκτήσει μια πολύτιμη τυμπανοκουρδιστική εμπειρία.

Αν σε παίρνει οικονομικά κάν' το, αλλά δεν θα έλεγα ότι είναι και απαραίτητο, τουλάχιστον όχι ακόμα.

Ο Στόλλας έχει τα Paiste και ο Νάκας τα Zildjian και Sabian, οπότε είναι θέμα επιλογής. Υποθέτω ότι τιμές στα προ-πακεταρισμένα σετ είναι πάνω-κάτω οι ίδιες. Για το κάτω δέρμα του ταμπούρου, ότι και αν επιλέξεις, διευκρίνισε ότι το θέλεις για τη συγκεκριμένη χρήση. Τα δέρματα αυτά είναι πολύ λεπτότερα από τα επάνω. H Remo π.χ. έχει τα κανονικά Diplomat, Ambassador και Emperor (γράφουν "Batter") και τα αντίστοιχα σε snare side (γράφουν "Snare"). Θα συμφωνήσω με τον sentientno για το Ambassador coated, αλλά για την κάτω πλευρά θα σου πρότεινα Ambassador snare, ειδικά αφού δεν σου αρέσει το υπερβολικό κράτημα. Για τα τομ πάντως, αν βάλεις Pinstripes, που έχουν ήδη "μαφλαριστικές" ιδιότητες, και χρησιμοποιήσεις και δαχτυλίδια, θα τα φιμώσεις τελείως...

Γεια χαρά, Μέτρησε τη διάμετρο κάθε τυμπάνου με μια μετροταινία που έχει ίντσες (αν δεν έχεις, μέτρησε εκατοστά και διαίρεσε δια 2,54). Οι πιο συνηθισμένες διαστάσεις είναι 10, 12, 13, 14, 16 (τομ), 20, 22, 24 (κάσα) και 14 (ταμπούρο). Πιθανότατα το σετ σου είναι 12/13/16/22 / 14. Αν στη μέτρηση έχεις κάποια μικρή απόκλιση, μην ανησυχήσεις - και ζητήσεις π.χ. ένα δέρμα "12 και 2/8 της ίντσας" - απλά θα έχεις υπολογίσει και το στεφάνι. Όσο για τα πιατίνια, τι ποσό θέλεις να διαθέσεις; Edit: Ή μπορείς απλά να κάνεις αυτό που πρότεινε ο chem (με τον οποίο προφανώς πληκτρολογούσαμε ταυτόχρονα, αλλά εγώ είμαι πιο φλύαρος και με πρόλαβε ;)), αν και καλό είναι να μάθεις να υπολογίζεις και τις διαστάσεις.

Κώστα, είδα μόνο ένα μέρος του Hell's Kitchen, και το 'χεις. Πολύ λυμένος και πατάς καλά στο κομμάτι. Περισσότερα, μόλις τα δω και τα δύο ολόκληρα.

Υποθέτω ότι ο Στόλλας θα έχει τη μεγαλύτερη ποικιλία, όντας αντιπρόσωπος της Paiste. Γι' αυτά που έχεις, κόψε ένα 20 με 30% από την τιμή τους ως καινούργια και θα είσαι σε λογικά πλαίσια. Ρίξε και μια ματιά στα ευρωπαϊκά eBay να δεις τι παίζει από τιμές.

Θα συμφωνήσω απόλυτα για τα 2002. Σταθερή αξία εδώ και δεκαετίες, για ροκ και όχι μόνο. Και αφού έχεις ήδη ένα crash και σ' αρέσει, μην το σκέφτεσαι καθόλου. Εγώ θα διάλεγα πιο λάιτ μοντέλα hihat και ride (π.χ. medium hi-hats - soundedge ή σκέτα - και το απλό ride), αλλά εδώ παίζει αποκλειστικά το προσωπικό γούστο. Και μια και είσαι σε διαδικασία αγοράς, δεν παίρνεις και ένα novo china που δεν το έχω ακούσει ποτέ, να μας κάνεις ένα review... ;)

Συμφωνώ εντονότατα!

Γιατί ρε μεγάλε να μην τα μελετήσεις σε αυτή τη ζωή. Ούτε πολλά είναι, ούτε τόσο δύσκολα. Εκτός και αν εννοείς πως βαριέσαι ή με το να τα μελετήσεις εννοείς να αφιερώνεις ενα 24ωρο στο καθένα full ;D Βαριέμαι... 8) ;D

Μπράβο παιδιά που τα μαζέψατε όλα σε ένα θρεντ! Τα 'χω κι εγώ μαζεμένα εδώ και χρόνια, και εδώ και χρόνια το έχω πάρει απόφαση ότι δεν πρόκειται να τα μελετήσω όλα σε αυτή τη ζωή... Όμως είναι πολύ καλό να υπάρχουν συγκεντρωμένα σε ένα ελληνικό site, σαν σημείο αναφοράς. Αγαπητέ admin, μήπως να το κάνατε στίκυ;

Θενκς μετά πολλών βερυματσίων για τα καλά σας λόγια. Yameth, το σετ είναι Hart Dynamics ενός φίλου, και του ζήτησα ένα τεστ ντράιβ γιατί ετοιμάζεται να το πουλήσει. Οι ήχοι είναι από υπολογιστή. Δεν θυμάμαι ποιο sound set χρησιμοποίησε - αυτός επέλεγε ήχους και εγώ του έλεγα αν μου αρέσουν - θυμάμαι μόνο ότι δεν ήταν BFD. Μαριάνα, η αλήθεια είναι ότι όσο καιρό έχω το Conundrum έχω παίξει πολλές φορές επάνω στο Red Baron (είναι από τα πιο εύκολα του CD…) και έχω αποκτήσει κάποια σχετική άνεση. Πάντως, η δομή του είναι περισσότερο "συμμετρική" από όσο ακούγεται με την πρώτη αυτιά, και αν παίζεις συνέχεια ένα straight τεσσάρι χωρίς πολλά-πολλά, είσαι μέσα. Delta, μόλις γυρίσω από διακοπές, όποτε θέλεις! Longshadow, ευχαριστώ. Αυτή είναι και η βασική πρόκληση με αυτό το κομμάτι. Να κάτσεις καλά πάνω το ρυθμό και να γκρουβάρεις όσο γίνεται, παρά το ότι είναι αργό και δεν έχεις και μετρονόμο να σε επαναφέρει στην τάξη. Δεν προσφέρεται ιδιαίτερα για επίδειξη chops, τα οποία ούτως ή άλλως δεν διαθέτω…. Ο Cobham φυσικά το κάνει απίστευτα (τα κομμάτια υπάρχουν και με ντραμς στο CD), και προσπαθώντας να το βγάλω τον εκτίμησα ακόμη περισσότερο. Πάντως όσο το ξανακούω μου φαίνεται ότι παρά είναι "γυαλισμένο". Όσο καλό και αν είναι ένα ηλεκτρονικό σετ, και παρά τις ευκολίες του, δε συγκρίνεται με ένα ακουστικό, παρότι το δεύτερο θα σου βγάλει την ψυχή για να το ηχογραφήσεις…

Ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια. Τώρα ανεβάστε ήχους για να μη με κάνετε να ξανανεβάσω εγώ! Chem, ο ρυθμός στο μεγαλύτερο μέρος του κομματιού όχι απλά θυμίζει αλλά είναι κατακλεμμένος από το γκρουβ του Rosanna! (το οποίο με τη σειρά του είναι "δανεισμένο" από το δάσκαλο Bernard Purdie - γι' αυτό και είναι γνωστό ως Purdie shuffle). Fleamail, πολύ καλό κομμάτι, και είσαι περισσότερο ντράμερ από πολλούς ντράμερς με βούλα. Και ένα καλό ακουστικό σετ δεν συγκρίνεται με κανένα ηλεκτρονικό, παρά τις δυσκολίες στην εγγραφή... Sentientno, τίποτα δεν είναι αδιάφορο, και δεν πειράζει αν ο ήχος δεν είναι άψογος. Αν έχεις έστω και ένα μικρόφωνο, γράψε και ανέβασε κλιπ πάραυτα! ;)

Δεν ήξερα ότι το xtreme έχει λαστιχένια pads... Σε αυτή την περίπτωση, προσωπικά θα επέλεγα το TD20 λόγω των mesh heads. Καλύτερη αίσθηση και λιγότερο θορυβώδες.

http://www.noiz.gr/index.php?topic=159051.new#new Κάνω την αρχή και ελπίζω - λάθος, απαιτώ! ;) - να ακολουθήσουν κι άλλοι.

Κατόπιν δικαιολογημένων διαμαρτυριών από την τουμπανοκρουστική ομάδα του Noiz ότι δεν ανεβάζουμε κλιπς, και ότι οι κιθαρωδοί μας έχουν πάρει φαλάγγι: Το Red Baron από το play-along για ντραμς, Conundrum του B. Cobham με τη τζαζ ορχήστρα του Λονδίνου (εξαιρετικό, το συνιστώ ανεπιφύλακτα). Γραμμένο με ηλεκτρονικό σετ (δυστυχώς) και μιξαρισμένο σχετικά πρόχειρα, αλλά νομίζω ότι ακούγεται...

Παρότι απ' τα δύο έχω ακούσει μόνο το TD-20, νομίζω ότι με σετ τέτοιου επιπέδου η επιλογή κρίνεται στις λεπτομέρειες. Αν μπορείς κάνε μια βόλτα από το Νάκα και το Στόλλα και ακουσέ τα. Είσαι σίγουρος όμως ότι για να παίζεις στο σπίτι χρειάζεσαι τόσο ακριβό σετ; Τα μικρότερα της Roland (TD-9/12) και της Yamaha (π.χ. DTXpress) είναι επίσης εξαιρετικά.

Ο ντράμερ θα πρέπει όντως να φοράει ακουστικά, και, ή να περνάνε στα ακουστικά όλα (κιθάρες, φωνές, προηχογραφημένα πλήκτρα κ.λπ., συν ο μετρονόμος) - δηλαδή τα ακουστικά να λειτουργούν ουσιαστικά σαν in ear monitors - ή να περνάει ο μετρονόμος και κάποια προηχογραφημένα, και να ακούει τα υπόλοιπα από τα κανονικά μόνιτορς, φορώντας μόνο το ένα ακουστικό. H δεύτερη λύση είναι λίγο μπακάλικη αλλά μπορεί να δουλέψει. Όλα αυτά προϋποθέτουν πολλές πρόβες, οργάνωση, πιθανότατα ένα λάπτοπ (ενώ δεν βλάπτει και ένας ηχολήπτης που ξέρει τι κάνει), και έχουν το σπαστικό (αλλά και πολύ "εκπαιδευτικό") ότι δεν σ' αφήνουν να χαλαρώσεις καθόλου την ώρα που παίζεις. Πάντως γίνονται, ειδικά αν όλοι κρατάνε καλό χρόνο. Πρόσφατα είδα δύο ελληνικά γκρουπ που έπαιζαν ακριβώς έτσι, τους WC στο Οξυγόνο, και μία άλλη πολύ καλή μπάντα, της οποίας το όνομα μου διαφεύγει, στις Συχνότητες. Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα ήταν μια χαρά, και δεν χάθηκε ούτε beat για beat. Μάλιστα, το γκρουπ στις Συχνότητες είχε περάσει και το μπάσο στο Mac γιατί εκείνη την ημέρα ο μπασίστας τους έλειπε.

Και δεν σε 'χει ανακαλύψει ακόμη ο Λιακόπουλος;

Το ότι κατάφερες να στήσεις το σετ - πράγμα αδιανόητο για κιθαρίστα ;) - δείχνει ότι ντιπ ντάουν ινσάιντ είσαι ντράμερ! Ακολούθησε την καρδιά σου παιδί μου... ;D Τα στρογγυλά δαχτυλίδια μπαίνουν επάνω στα δέρματα για να κόβουν το "κουδούνισμα" (αρμονικούς) των τυμπάνων. Με καλύτερα δέρματα και καλό κούρδισμα πιθανότατα δεν θα τα χρειαστείς, αλλά προς το παρόν δοκίμασέ τα.

"Dirt keeps the funk", όπως είχε πει και ο μεγάλος... Αλλά ξεφεύγουμε αγόρια και κορίτσια. Τι γίνεται με εκείνες τις φωτογραφίες;;

Δεν είναι και τόσο επαγγελματική παρουσίαση... Το kit builder από το site της DW είναι. Καταλαβαίνω το πρόβλημα, και παρότι με πλήρη αναδιαρρύθμιση του σετ μπορεί να φέρει τα πάντα εκεί που θέλει, ξέρω ότι στον πραγματικό κόσμο αυτό δεν είναι εύκολο, εκτός αν έχεις δυο-τρεις roadies... Η ευκολότερη εργονομικά και λιγότερο χρονοβόρα λύση που κι εγώ μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι ένα cable (remote) hat, με το οποίο στήνεις τα πιατίνια και τη βάση αλλού ντ' αλλού, ή/και ένα διπλό πετάλι. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το remote της Pearl, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει. Πάντως πάλι θα χρειαστούν κάποιες μικροαλλαγές σε ήδη στημένα σετ, και το δεύτερο τομ ίσως παραμείνει πρόβλημα...