harilatron

Θα πρέπει να ρίξω την ακρίβεια των προβλέψεών σου στο 100%. ;D Πράγματι εν πολλοίς κάτι τέτοιο συνέβη. Αυτό όμως που παρατήρησα είναι κάτι διαφορετικό που συνέβαινε παράλληλα. Καθώς είχα αναγκαστεί να ανεβάσω πολύ ψηλά τα saddles αυτά δεν ήταν όσο σταθερά είναι τώρα. Βέβαια, η δύναμη από τη χορδή τα κρατούσε στη θέση τους αλλά μπορούσα να αισθανθώ ότι δεν είναι στιβαρά πατημένα στη θέση τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έχω την αίσθηση ότι ορισμένες νότες (κυρίως στα καντίνια) έσβηναν πιο γρήγορα από το φυσιολογικό. Δεν μιλάμε για "πρόβλημα" που θα διαπίστωνε ο καθένας με την πρώτη πενιά αλλά για ένα ήπιο "πνίξιμο" σε κάποιες στιγμές που δεν ήταν αυτό που περίμενα από αυτή την κιθάρα που την ξέρω τόσο καλά. Αυτό το φαινόμενο διορθώθηκε και πιστεύω ότι δεν έχει να κάνει με την προσθήκη αυτής της μικρής μάζας αλλά με το γεγονός ότι τα saddles είναι πλέον πιο σωστά σταθεροποιημένα. Γνωστό και αναμενόμενο θα μου πείτε. Αλλά εντυπωσιακό το πόσο μικρές λεπτομέρειες (όπως ένα σαθρό saddle που εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι είναι εντάξει) μπορούν να σου δημιουργήσουν λάθος εντύπωση για ένα όργανο που κατά τα άλλα είναι μια χαρά.

Ένα πράγμα μου μένει: Να την τρίψω και να την πάω στον Κακανιάρη. ;D

Μα τι εννοείς? ;D Πρώτον, στην τελευταία μου κιθάρα έχω όντως δίβιδο Wilkinson (και είναι μια χαρά οπότε δεν βλέπω λόγο να ξαναπάω σε 6-βιδο γενικώς). Εν προκειμένω όμως, το 6-βιδο αυτό είναι original Fender (57/62), δουλεύει επίσης μια χαρά και το έχω πληρώσει περί τα 75 Ευρώ (οπότε δεν θέλω να το "ξοφορτωθώ"). Επίσης εδώ μιλάμε για μια μόντα "Κυριακή απόγευμα, ας κάνω μια πατέντα να λύσω άμεσα (και οριστικά?) το πρόβλημά μου. Μέχρι στιγμής νομίζω ότι πάει μια χαρά. Σκέφτομαι να φτιάξω "tone plates" από ανοξείδωτο, από μπρούτζο, από αλουμίνιο, από κόκκαλο βούβαλου, από γρανίτη, από κέρατο κρητικής αίγας κλπ. Το καθένα θα έχει τις δικές του ακουστικές ιδιότητες, διαφορετική συμβολή στον ήχο και διαφορετικό κόστος (αλλά τώρα σκέφτομαι σαν τον marathon ;D ).

Το πρόγραμμα παίζει κι εδώ: http://www.midomi.com/ (Δεν το έχω δοκιμάσει στην παρούσα έκδοση) Funky, αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν κάποιος χρησιμοποιήσει κάπως δικό σου κώδικα (και ξέρει το πεδίο του) πιθανότατα θα ξέρει κι εσένα και τη δουλειά σου οπότε θα σου δώσει την αναφορά σου. Ακόμα και αν τύχει και δεν έχει υπόψη του τη δουλειά σου τότε αν είναι τίμιος τότε αυτό θα προκύπτει από το συνολικό του έργο και πάλι είναι απίθανο να προκύψει παρεξήγηση, καθώς θα αναγνωρίσεις ότι το έκανε από ανθρώπινο λάθος και όχι από δόλο.

Θα περιμένω να ακούσω κι άλλες απόψεις. :) Ξέρετε, ήταν ένα πολύ χρήσιμο μάθημα στην ιστορία "κσύλο", "τόνος" κλπ. Όχι τίποτα το φοβερά ανατρεπτικό αλλά παρατηρήσεις σε σχέση με στοιχεία που περνούν απαρατήρητα μερικές φορές.

Αυτές τις μέρες γράφω ένα άρθρο. Όπως πρέπει, στην τελευταία ενότητα του κειμένου περιγράφω τα ευρήματά μου σε σύγκριση με τη σχετική διεθνή βιβλιογραφία (την οποία ξέρω και θυμάμαι απ έξω), τη σημασία αυτών των ευρημάτων σε σχέση με την παρούσα γνώση στο χώρο, ενδεχόμενη μελλοντική σημασία που μπορεί αυτά να έχουν (σε σχέση με το που φαντάζομαι ότι "πηγαίνει" η διεθνής κοινότητα), ενδεχόμενη θέση αυτών των ευρημάτων σε ευρύτερο πλαίσιο, ενδεχόμενες "αντιρρήσεις" ή κριτική που θα μπορούσαν να δεχθούν τα γραφόμενά μου (και μια πρώτη "άμυνα" απέναντι σ' αυτά) καθώς και τα σκοτεινά ή αδύναμα σημεία της εργασίας μου. Από αυτά, κάποια είναι γραμμένα από άλλους (βλ. σύγκριση με βιβλιογραφία και προβληματισμό άλλων), κάποια μπορεί να μου τα έχει εκφράσει σε προσωπικό επίπεδο ο Χ ή ο Υ που έχει τύχει να συζητήσουμε και τα περισσότερα τα έχω κατεβάσει από την κούτρα μου (δημιουργικότητα και κριτική σκέψη you know). Το ποια έχω κατεβάσει εγώ και ποια έχουν εκφράσει ή συζητήσει άλλοι το ξέρω πολύ καλά. Η λύση στο πρόβλημά σου λέγεται "know your stuff" και "be honest". Η εικόνα της "ονειροπαρμένης μεγαλοφυΐας" του οποίου οι ιδέες είναι πιο καταιγιστικές από τις πληροφορίες που λαμβάνει (με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει τι γίνεται στη διπλανή πόρτα) και που γυρίζει ξεμαλλιασμένος με παράταιρες κάλτσες (επειδή αδιαφορεί για τα εγκόσμια) είναι αναμφίβολα γοητευτική. Αλλά κατά τη γνώμη μου ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΑ υπάρχει δημιουργός που να δικαιούται τέτοια στάση απέναντι στη δουλειά του και τη ζωή του. Με άλλα λόγια, αν είσαι Mozart κανείς δεν θα σε κατγορήσει για ένα "δάνειο". Αν όχι, τότε θέλει προσοχή. Μνήμη, παρατηρητικότητα και γνώση της "βιβλιογραφίας" είναι part of your business (πέραν της φαντασίας και της ειδικής γνώσης).

Σε σχέση με το φινίρισμα πράγματι με σωστά υλικά και και τη σωστή εφαρμογή ίσως θα είχε δουλέψει. Έχοντας όμως βάψει/βερνικώσει διάφορα κομμάτια έχω όμως να πω ότι αυτές οι δύο επιφάνειες (τα καπάκια από αυτές τις δύο κιθάρες) είναι τα μόνα ξύλα που μου δημιούργησαν πρόβλημα. Σε σχέση με τη γέφυρα, αυτή που δείχνεις έχει όντως ενδιαφέρον αλλά εδώ μιλάμε για μια λύση με μηδενικό κόστος και με υλικά που είχα διαθέσιμα χθες το απόγευμα που με έπιασε οίστρος. (Το πλακάκι το έφτιαξα μέσα σε μισή ώρα και άλλη μισή ώρα έφαγα στο βάλε-βγάλε τη γέφυρα (χωρίς την αναμονή για την κόλλα)). Νομίζω ότι δεν μπορεί να βουτήξει άλλο. Εξάλλου, κι εδώ έχουμε μια κατάσταση όπου το πλακάκι είναι σταθερό ως προς το ξύλο και το κινητό μέρος ακουμπάει πάνω στο μέταλλο. :)

Το action εκεί φαίνεται ψηλό, αλλά στην ταστιέρα είναι φυσιολογικό. :) Παραθέτω και άλλη μια φωτογραφία που θα κάνει τον marathon να πει τη λέξη "Κακανιάρης". ;D Η ιδιαίτερη συμπεριφορά αυτού του κσύλου φαίνεται και στα cracks που έχει αναπτύξει στο βερνίκι. (Η άλλη κιθάρα δεν τα έχει κάνει τόσο έντονα). Προφανώς το redwood θέλει να... αναπνεύσει ( ;D ) γιατί το ίδιο φινίρισμα στην άλλη πλευρά της κιθάρας που είναι alder αντέχει μια χαρά. Γενικά αν έπαιρνα ξανά κιθάρα με τέτοιο ξύλο, θα φρόντιζα να της περάσει κάποιος ειδικός κάποιο καλό στρώμα από κάποιο ΠΟΛΥ σκληρό βερνίκι και τα κατάλληλα sealer από κάτω. :) Αυτές οι 2 μου κιθάρες έχουν αποκτήσει φυσικό relic μέσα σε λίγα χρόνια με μισή ώρα παίξιμο την ημέρα. :) (Οι άλλες έχουν εμφάνιση "παρθένας").

Αντί ξύλου, αποφάσισα για λόγους ευκολίας να δοκιμάσω ένα ανοξείδωτο plate. Το πάχος του είναι 2 mm και του άνοιξα τρύπες για τις 6 βίδες και ακόμα 2 βίδες για τη δική του στήριξη πάνω στο ξύλο. Εξυγίανα την περιοχή με το dremel, ώστε να γίνει λίγο-πολύ επίπεδη, συμπλήρωσα μείγμα κόλλας με ρινίσματα ξύλου και εφάρμοσα το plate αρχικά με τις 6 βίδες (+ τις 2 "δικές του"). Μόλις η κόλλα άρχισε να τραβάει το έσφιξα ώστε να φύγει η περίσσεια (την οποία σκούπισα αμέσως). Το αποτέλεσμα είναι μια τέλεια επαφή αυτού του plate με το σώμα. Στη συνέχεια έβαλα τη γέφυρα, πέρασα χορδές και όλα καλά. Το τρέμολο δουλεύει πάρα πολύ καλά, με απίστευτα χαμηλές τριβές και πολύ ωραία αίσθηση. Γενικά θεωρώ αναβάθμιση και όχι επισκευή αυτό που έγινε. :) (Ρε λες να αρχίσω να πουλάω Stainless Steel "tone plates" -έτσι θα τα λέω- για 6βιδα τρέμολο? ;D ;D ;D ) Ο ήχος επηρεάστηκε. Όχι δραματικά αλλά εγώ που την έχω 4 χρόνια άκουσα κάποια διαφορά. Ποια θα ήταν η εκτίμησή σας για την αλλαγή που επέφερε στον ήχο αυτή η προσθήκη? :)

Τελικά έμαθα the hard way πόσο μαλακό ξύλο είναι το redwood και γιατί ενώ είναι τόσο εμφανίσιμο δεν χρησιμοποιείται και τόσο συχνά στην κιθαροπλαστική. Υπενθυμίζω ότι έπεσε κάποτε στα χέρια μου σχεδόν τυχαία ένα πανάλαφρο σώμα tele με top από redwood και καθώς η κιθάρα μου άρεσε αποφάσισα να φτιάξω μια ίδια strat. ( http://www.noiz.gr/index.php?topic=161187.msg433524#msg433524 ) Σήμερα είναι κάπως όπως στη συνημμένη photo. Το πρόβλημα ήταν ότι στην πορεία των σχεδόν 4 ετών που την έχω το redwood προοδευτικά υποχωρούσε (συμπιεζόταν?) κάτω από το 6-βιδο τρέμολο με αποτέλεσμα να έχω οδηγηθεί σε μια ακραία ρύθμιση στις βίδες των saddles. Πρόσφατα διαπίστωσα ότι δεν είχα άλλο περιθώριο ρύθμισης (τα saddles ήταν τέρμα σηκωμένα από τις βίδες τους) και ότι θα έπρεπε να βάλω neck shim για να ρυθμίσω το action. Αυτό βέβαια δεν θα σταματούσε το πρόβλημα το οποίο κατέστη φανερό (διάβρωση/συμπίεση του ξύλου) όταν έβγαλα τη γέφυρα. (Περίμενα τι περίπου θα αντικρίσω καθώς κάποιες φορές είχε χρειαστεί να σφίξω τις 6 βίδες). Αποφάσισα να διορθώσω ριζικά το πρόβλημα τοποθετώντας κάτι σκληρό εκεί. Η πρώτη σκέψη ήταν να ρουτάρω σε κάποιο βάθος (π.χ. 20-30 mm) και να συμπληρώσω ένα σκληρό κομμάτι ξύλο με κόλλα, να ξανακάνω τις τρύπες (αυτή τη στιγμή δεν έχουν πρόβλημα) και να εφαρμόσω τοπικά βερνίκι (ή και όχι - να το παίξω Eric Johnson ;D). Αυτή θα είναι και η τελική λύση αν η παρούσα προσέγγιση δεν δουλέψει.

Με λίγα λόγια, αν ως ακολουθία ορίσουμε ένα μήκος Ν ψηφίων (πχ ΑΒΑΑ για Ν=4) με χρήση 2 διαφορετικών ψηφίων (Α και Β) μπορούμε να έχουμε 2^Ν ακολουθίες (δηλαδή για Ν=4 έχουμε 16 ακολουθίες) ΑΑΑΑ ΑΑΑΒ ΑΑΒΑ ΑΑΒΒ ΑΒΑΑ ΑΒΑΒ ΑΒΒΑ (Gimme Gimme Gimme) ABBB BAAA BAAB BABA BABB BBAA BBAB BBBA BBBB Μπορείς να παίξεις και τις 16 με τυχαία σειρά. Μετά, κάποια θα επαναληφθεί. Εκτός αν δεν έχεις μόνο 2 ψηφία (αλλά έχεις Α,Β,C) οπότε έχεις 3^4 =81 συνδυασμούς και θα έχει τελειώσει το κομμάτι χωρίς να καταλάβει ο ακροατής την αλληλουχία. (Ούτε κάποιος που θα επιχειρήσει να το κάνει ψάχνοντάς το) Αν θελεις να το κάνεις ποιο πονηρό, μπορείς να βάλεις τα νούμερα "κυκλικά" και να χρησιμοποιείς κάποια ακολουθία για να επιλέγεις pattern. Για παράδειγμα, αν γυρίσουμε στην περίπτωση των 16 pattern μπορείς να τα διατάξεις με τρόπο που μετά το 16 να επιτρέφεις στο 1 και να παίζεις τα pattern που δείχνει ο αριθμός Fibbonacci: (πέτα το 0 στην αρχή) Fibbonaci: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55... ΑΑΑΑ ΑΑΑΑ ΑΑΑΒ ΑΑΒΑ ABBB BBAA ΑΒΑΑ ΑΑΑΒ ΑΒΒΑ... Αν θέλεις να το κάνεις τελείως απίθανο να το εντοπίσει κάποιος μπορείς να κάνεις κάτι ακόμα πιο μπερδευτικό, για παράδειγμα πέταξε τους 3 πρώτους όρους, πάρε τους όρους έναν παρά ένα, πρόσθεσε 3 και διάλεξε αυτούς τους συνδυασμούς. ;D Σε σχέση με το δεύτερο πρόβλημα, πρέπει να το ορίσεις λίγο καλύτερα. Τα μήκη που έχεις ζωγραφίσει ως "bold" καταλαβαίνεις ότι εξαρτώνται από το ποιά είναι η απόσταση εταξύ των 2 γραμμών ώστε να θεωρήσεις ότι ταυτίζονται. Ασφαλώς μπορεί κανείς να κατασκευάσει πολύπλοκες καμπύλες που θα ταυτίζονται όντως σε κάποια περιοχή (αυτή που έχεις ζωγραφίσει bold) αλλά τότε το ερώτημά σου δεν έχει νόημα. Η απάντηση είναι "ταυτίζονται για όσο θέλω" (εγώ που τις κατασκευάζω επί τούτου ώστε να ταυτίζονται σε κάποιο διάστημα).

Όταν ο δικός μας μουσικός ΟΓΚΟΛΙΘΟΣ θα παίζει και θα τραγουδάει, ο Μπάρακ θα κάνει δεύτερη φωνή (με κλειστό μικρόφωνο). (Στο ντέφι / κρουστά ο Θεόδωρος Πάγκαλος).

Γελιέσαι γέρο. Ο Νέστορας μπορεί να "είχε" κάποτε την ίδια τη Μαντόνα.

Αν προσπαθούσα να βγάλω με software αυτούς τους ήχους θα έκανα τα εξής: Govan: Θέση "4", λίγο comp (ίσως και όχι), καθαρό κανάλι ενισχυτή (θα δοκίμαζα τα διαθέσιμα μοντέλα) στο όριο του breakup, delay, reverb. Ίσως να χρειαζόταν να κόψω λίγο tone από την κιθάρα (αν έχει) ή να σπρώξω λίγο τα μεσαία από τον "ενισχυτή" (Είναι ένας πολύ απλός ήχος που παρεμπιπτόντως δεν με ενθουσιάζει. Ο Govan βέβαια παίζει πάρα πολύ καλά). Timmons:Θα το προσπαθούσα με κάποιο το neck μαγνήτη (το λέει κι όλας) με ένα απλό overdrive σε πολύ χαμηλή ρύθμιση σε καθαρό ενισχυτή και delay + reverb. Ασφαλώς είναι ένας πολύ ωραίος ήχος. Σε αυτό βοηθάει και το γεγονός ότι παίζει σε πολύ καλούς ενισχυτές και μάλιστα δυνατά. (Σε μερικές στιγμές είναι σχεδόν στο κατώφλι του "feedback").Διαφορετικό θα είναι το sustain (και η χροιά) μιας νότας υπό αυτές τις συνθήκες και διαφορετικό όταν παίζεις με ακουστικά ή -τέλος πάντων- σε χαμηλές εντάσεις.

Μπορείς να παίζεις τα νούμερα στο lotto, να δοκιμάσεις να πάρεις τηλέφωνο μην είναι καμιά καλή περίπτωση, να πάρεις ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου με τον ίδιο λήγοντα, να το χρησιμοποιήσεις σαν password, να το χτυπήσεις σε μπλουζάκι, να ελέγξεις αν είναι πρώτος και τέτοια. Επίσης μπορείς να τον σημειώσεις κάπου ώστε αν την χάσεις ή σου την κλέψουν να μπορείς να αποδείξεις ότι είναι η δική σου σε περίπτωση που βρεθεί. Ως άλλο παράδειγμα τα serial numbers από μια λίστα με δικά μου πράγματα βρίσκονται στην ασφαλιστική μου εταιρεία και περιέχονται στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο κλοπής, φυσική καταστροφής κλπ.

Κατά τα άλλα, ενδέχεται να μη χρειαστεί και καθόλου ρύθμιση το trussrod αν απλά βγάλεις μια χορδή. Η διαφορά στη συνολική τάση ( ;D ) είναι μικρότερη από το να πας σε ένα "νούμερο" μικρότερο (π.χ. από "10άρες" σε "9άρες"). Συνήθως μια τέτοια αλλαγή πρακτικά δεν απαιτεί ρύθμιση στο trussrod. Ναι, αλλά clockwise όπως το βλέπεις από μπροστά, από πίσω ή από καθρέπτη? ;D

wtf. Μου μυρίζει δημιουργία του marathon (Στη Ρηνανία-Βεστφαλία)

Όπως καταλαβαίνεις και από τις προηγούμενες απαντήσεις, το πρόβλημά σου δεν είναι η υγρασία αλλά η σκόνη. Νομίζω ότι (αν είναι στοιχειωδώς καθαρός ο χώρος που παίζεις) το πρόβλημα δεν θα σε απασχολήσει ξανά για πολλά χρόνια. :)

Τι εννοείς? Ότι η ενέργεια που φτιάχνει η ΔΕΗ είναι καλύτερη, όπως π.χ. τα ντόπια αρνιά? ;D

Η γείωση είναι ένα σημαντικό στοιχείο μιας ηλεκτρικής εγκατάστασης. Η αμέλεια στο να πραγματοποιηθεί σωστά είναι ένδειξη προχειροδουλειάς αλλά όχι κατ' ανάγκη πηγή θορύβου. Δηλαδή αν πάνω στη φάση μας (εννοώ στα 230V) "καβαλάει" ένας υψίσυχνος θόρυβος από έναν κινητήρα που είναι πάνω στην ίδια γραμμή, η προσθήκη μιας γείωσης δεν πρόκειται να βελτιώσει την κατάσταση. Η γείωση υπάρχει εκεί για την ασφάλειά μας και όχι για "καθαρότερη" τροφοδοσία. Επομένως, όταν έχουμε θόρυβο και η πρώτη μας σκέψη είναι να κατηγορήσουμε .... την γείωση ( :) ) καλό είναι να θυμόμαστε το γιατρό. (Εντάξει, μερικές φορές μπορεί η γείωση ή η απουσία της να είναι μέρος του προβλήματος στο θόρυβο.)

Πρέπει να κάνεις κανονική εγγραφή. ( http://smart.noiz.gr/pre-register.php )

Κρέμα την κιθάρα με το λουρί του σκύλου για αντίποινα. ("Ανταλλακτικό" δεν νομίζω να υπάρχει. Φτιάξε κάτι μόνος σου).

Ασφαλώς. Είναι γνωστό ότι η διαδικτυακή μονάδα μέτρησης "βρώμας" είναι το o'clock.

Καλά, δεν γίνεται στα windowz με κάποιο απλό τρόπο να επιλέγεις ποιο θα είναι το audio output device?

Ο ήχος είναι στα δάκτυλα τέλος.