harilatron

Καλά, αν θέλεις να τη δεις ξεβίδωσέ την, αλλά μπορείς να ελέγξεις αν είναι συνδεδεμένη με τη γη με ένα πολύμετρο. (Δηλαδή αν είναι συνδεδεμένη κάπως με τα "μαύρα") Κι εγώ δεν βλέπω κάποιο καλώδιο αλλά δεν έχω ανοίξει ποτέ τέτοια tele.

Σε αυτό, το μαύρο είναι η "γείωση". Πηγαίνει στο σασί του ενισχυτή και πηγαίνει και στη γέφυρα της κιθάρας (και επομένως και στις χορδές που ακουμπάνε στη γέφυρα). Εκεί πηγαίνει και το ένα άκρο από κάθε μαγνήτη.

Δεν έχεις κάποιο πρόβλημα "για να το φτιάξεις". Έτσι κάνουν όλες οι κιθάρες με μονούς μαγνήτες. Πάντα έτσι έκανε, απλώς παλιότερα δεν το είχες παρατηρήσει. (Ή τώρα έβαλες κάποιο πετάλι και άρχισε να ακούγεται) Επίσης, αντίθετα με ότι αναφέρθηκε, από αυτό που περιγράφεις δεν προκύπτει ότι έχεις κάποιο πρόβλημα με την ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο σπίτι.

Βρήκα τον Tony τραυματισμένο και ετοιμοθάνατο πριν ένα χρόνο. Είναι πάνω από 10 ετών και του λείπουν αρκετά δόντια. (Αυτό όμως είναι λεπτομέρεια γιατί είναι ευνουχισμένος οπότε του λείπουν και πιο βασικά). Του δίνω γατοτροφή, νερό, τον πηγαίνω στο γιατρό, τον αφήνω να ξαπλώνει στο χαλί, κι ο βλάκας νομίζει ότι είναι δικός μου. ;D (Tony ----> από το "Γατόνι")

Πολύ ωραίο!!! Αναρωτιέμαι αν αντί γι αυτό το πηνιάκι του μετασχηματιστή μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει έναν κανονικό μαγνήτη κιθάρας (π.χ. κάποιον που δεν χρειάζεται πλέον). (Υποψιάζομαι πως ναι).

Δηλαδή μπορείς να το ξαναβιδώσεις στη θέση του το παξιμάδι που βγήκε ή μαζί του γυρίζει κι η βέργα από πίσω?

Σε ένα οποιοδήποτε μηχανουργείο μπορούν να το κάνουν. Είναι πολύ απλή δουλειά. Αν δεν είναι δεσμευμένη η φρέζα (ή το φρεζοδράπανο) σε άλλη δουλειά μπορεί να το κάνει σε 5 λεπτά ενώ περιμένεις. (Ασφαλώς, θα πρέπει να το κόψει από την πλευρά που είναι ελεύθερη και όχι από την πλευρά που βιδώνει στο σώμα, αλλά αυτό θα του το εξηγήσεις.) Θα βοηθήσει (στην εικόνα σου κατά τη διαπραγμάτευση) αν δείξεις ότι ξέρεις τι θέλεις, και πως γίνεται. "Θέλω να το φας στη φρέζα 12-13 mm"

Πολύ ωραίο. :) Με πολύ καλή διάθεση, νομίζω ότι οι φωνές δεν είναι κατασταλαγμένες. Σε κάποια σημεία ακούγονται όπως όταν (κατά τη διάρκεια της σύνθεσης) "το ψάχνουμε" λίγο. Η γνώμη μου είναι να το ξαναπείς αφού το ακούσεις 100 φορές για να το μάθεις. :)

Δεν υπάρχει "κανόνας" καθώς δεν είναι όλα τα ελατήρια ακριβώς ίδια μεταξύ τους. Πρέπει να χαλαρώνεις τα ελατήρια (λίγο), να ξανακουρδίζεις τις χορδές στον τόνο τους και να ελέγχεις που έχει πάει η γέφυρα. Με 1-2 προσπάθειες θα το πετύχεις.

Είναι κατανοητό το ότι δεν παίρνεις παραπάνω ένταση στο βρώμικο κανάλι για το λόγο που περιγράφει ο Loki. Μάλλον χρησιμοποιείς πολύ gain - αν δεν παίζεις metal μάλλον μπορείς να ακουστείς καλύτερα αν χρησιμοποιήσεις λιγότερο. (σε αυτή την περίπτωση θα δουλέψει το boost και "μπροστά" από τον ενισχυτή). Σε κάθε περίπτωση, μια και έχεις EQ και όχι σκέτο boost αξίζει να επιδιώξεις με το πετάλι να βγάλεις μπροστά στο σόλο τα μεσαία και τα υψηλομεσαία για να ξεχωρίσει η κιθάρα χωρίς κατ' ανάγκη να χρειαστείς μεγάλη αύξηση της στάθμης. Είναι πιο πολιτισμένο και ακούγεται και καλύτερα. :)

Όπως έχει ξανασυζητηθεί η έξοδος των ακουστικών δεν είναι απολύτως κατάλληλη για να πάρει κανεις σήμα για ηχογράφηση καθώς στην ουσία δεν είναι το ίδιο με την έξοδο line αλλά μια έξοδος ενός ενισχυτή ακουστικών. Δεν ρισκάρεις να χαλάσεις κάτι, αλλά αυτή η έξοδος πιθανώς θα έχει κάποια παραμόρφωση σε σχέση με την κανονική.

Και γιατί δεν το βάζεις στην on-board? Μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι το καλύτερο δυνατό, αλλά -εν πάσει περιπτώσει- θα ηχογραφήσεις. Μην το απορρίπτεις σαν λύση χωρίς -καν- να το ακούσεις.

Αν θυμάμαι καλά η tonelab SE δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν audio interface. Το καλώδιο που έχεις είναι για να διαχειρίζεσαι τα patches. Ο τρόπος να ηχογραφήσεις απ ευθείας στον υπολογιστή είναι αυτός που λέει ο roussos: Ηχογραφεις τις audio εξόδους (L για mono ή τα L R για stereo) στέλνοντάς τις σε κάποια είσοδο line in. Δεν χρειάζεσαι προενισχυτή, οι έξοδοι είναι low Z.

Ναι, παίζουν ρόλο αλλά με τα tone μπορείς να πετύχεις το ισοδύναμο της αλλαγής σε μικρότερο απλά "κλείνοντας" λίγο τα υπάρχοντα. Με άλλα λόγια, μπορείς να μετρήσεις την τιμή του ποτενσιομέτρου (του tone) μεταξύ του μεσαίου ποδιού και του άλλου που είναι συνδεδεμένου (το 3ο είναι "στον αέρα") και να γυρίσεις το κουμπί μέχρι η τιμή αυτή να είναι 250Κ. Τότε ο ήχος θα είναι θεωρητικά ο ίδιος με το να βάλεις ποτενσιόμετρο 250K και να το έχεις στο "10". Αν αποφασίσεις ότι θέλεις μόνιμα αυτή την αλλαγή τότε μπορείς να τα αλλάξεις και να μην έχεις να θυμάσαι ότι το tone πρέπει να το βάζεις (π.χ.) στο "8μιση". Με το volume δεν είναι το ίδιο. Αλλάζοντας τη θέση του (γυρίζοντας το κουμπί του) δεν αλλάζεις ουσιαστικά την τιμή της αντίστασης που "βλέπουν" που μαγνήτες. Οι μαγνήτες το "βλέπουν" πάντα ολόκληρο.

Στη συνηθισμένη συνδεσμολογία το volume είναι αυτό που πρέπει να αλλάξει αν θέλεις να έχεις τη σχετική διαφορά στον ήχο. (Οι έξοδοι των μαγνητών πηγαίνουν στα άκρα του και "βλέπουν" συνεχώς όλη του την αντίσταση. Output παίρνεις από τον "δρομέα" έτσι ώστε το όλο σύστημα να λειτουργεί σαν διαιρέτης). Τα tone είναι συνδεδεμένα σαν μεταβλητές αντιστάσεις σε σειρά οπότε αλλάζοντάς τα σε μικρότερα είναι το ίδιο σαν να βάλεις τα υπάρχοντα στο "8" ή το "9" και να τα ξεχάσεις εκεί. (Είναι λογαριθμική η τιμή της αντίστασης με τη θέση του ποτενσιομετρου, οπότε αν βάλεις τη μισή τιμή (500Κ--->250Κ) δεν είναι σαν να βάζεις τα 500άρια στο "5" αλλά σαν να τα βάζεις σχεδόν το τέρμα (το "8" ή το "9" που έλεγα)).

Πολύ ωραίο συνολικά!!! Συγχαρητήρια. :)

Πράγματι οι παραγωγές του Ρακιντζή εκείνη την εποχή δεν ήταν και τίποτα το σπουδαίο. Αλλά δεν περίμενα να αποτελέσει και περιοριστικό παράγοντα για το είδος της μουσικής και το κοινό. Ιδιαίτερα εκείνη την εποχή. Αυτό που ποτέ δεν κατάλαβα είναι το πως κατάφερε να "σταθεί" με αυτή την (να το πω ευγενικά) "ιδιαίτερη" φωνή.

Υπάρχουν πολλές "πατέντες". Για παράδειγμα, μπορείς να βάλεις κάτι τέτοιο: http://www.onyxforgeguitars.com/Insert%20kit.html όπου απλά θα χρειαστεί να ανοίξεις λίγο τις υπάρχουσες τρύπες. Το άμεσο και οικονομικότερο όλων είναι να σφηνώσεις οδοντογλυφίδα με ατλακολ ή άλλη ξυλόκολλα και να την αφήσεις μισή ή μια μέρα να στεγνώσει καλά. Η "καλύτερη" λύση από την οδοντογλυφίδα είναι να "καθαρίσεις τις τρύπες σε μια μεγαλύτερη διάμετρο (π.χ. 6 mm) να κολλήσεις με ξυλόκολλα κυλινδρικές καβίλιες από σκληρό ξύλο που να εφαρμόζουν ακριβώς στις νέες τρύπες και στη συνέχεια να ξανατρυπήσεις τις καβίλιες. EDIT: Καλά, με τον KostasP γράφαμε ταυτόχρονα σχεδόν τα ίδια πράγματα ;D

Οι τρύπες που μένουν όταν βγάζεις ένα pickguard είναι το καλύτερο μέρος για να φυλάξεις τις βίδες ώστε να μν χαθούν και να τις βρεις εύκολα όταν-τελικά- αποφασίσεις να το ξαναβάλεις. ;)

Όπως είπε και ο blue, το θέμα δεν είναι απλό να υλοποιηθεί. Οι λόγοι είναι -βασικά- δύο: 1. Η μεταβλητότητα των ίδιων των μετρήσεων. Ας υποθέσουμε ότι μπορεί να τυποποιηθεί μικρόφωνο, τοποθέτηση, χώρος κλπ. Οι χορδές επίσης μπορεί να είναι πάντα εξίσου "φρέσκες". Πως όμως θα τυποποιήσεις το παίξιμο? Θα μπορούσε θεωρητικά κάποιος να κάνει ακόμα και μια συσκευή που να χτυπάει ανοιχτές χορδές πάντα με τον ίδιο τρόπο. Και σε αυτή την περίπτωση το βασικό ερώτημα παραμένει: Είναι η διέγερση από τις χορδές (και η επακόλουθη ηχητική-ακουστική απόκριση) ο καταλληλότερος τρόπος για να μελετηθούν τυχόν αλλαγές στις μηχανικές ιδιότητες του "καπακιού" και του μανικιού του οργάνου? 2. Η χρονική διάρκεια μιας διπλωματικής δεν επιτρέπει τη "γήρανση" οργάνων. Συγκριτική ανάλυση φασμάτων από το ίδιο όργανο που είχε ηχογραφηθεί προ 10ετίας υπό απροσδιόριστες συνθήκες δεν είναι κανονική επιστήμη αλλά ποιοτική "συζήτηση". Με τον όρο "απροσδιόριστες συνθήκες" εννοώ ότι ακόμα κι αν χρησιμοποιηθεί το ίδιο μικρόφωνο, ο ίδιος προενισχυτής και ο ίδιος χώρος/τοποθέτηση είναι απίθανο να βρεις τις ίδιες ακριβώς ρυθμίσεις σε κάθε κουμπί. Επίσης είναι λάθος να υποθέσεις ότι το όργανο θα παιχτεί ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Με άλλα λόγια, η αίσθησή μου είναι ότι αυτός που το πρότεινε δεν έχει εικόνα του μεγέθους των αναμενόμενων αλλαγών από τη "γήρανση" ενός οργάνου. Όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και αν δεχθούμε ότι αλλάζει λίγο η χροιά αυτή δεν είναι κάτι που θα ανιχνευτεί συστηματικά σε μη-τυποποιημένες ηχογραφήσεις. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να εγκαταλείψεις το θέμα ή να συμφωνήσετε ν κάνετε κάτι άλλο, π.χ. να μελετήσετε το effect της γήρανσης των χορδών, της αλλαγής του καλωδίου (π.χ. σε high-end), της αλλαγής του πάχους των χορδών κλπ. Το να προσπαθήσετε να μετρήσετε με αυτό τον τρόπο το "άνοιγμα" ενός παλιού οργάνου είναι χαμένος χρόνος. (Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν θα βρείτε κάποιο αποτέλεσμα. Απλά θα είναι αποτέλεσμα που δεν θα είναι τεκμηριωμένο επιστημονικά αλλά θα "περάσει" ως πτυχιακή για να ξεμπερδεύει (στο τέλος) και ο επιβλέπων σου. ) Τέλος η ανάλυση Fourier των ηχογραφήσεων (π.χ. με FFT) δεν είναι κατά τη γνώμη μου ο καλύτερος τρόπος για να αναλυθεί η συμπεριφορά των οργάνων. Πολύ συχνά οι Φυσικοί κάνουμε το λάθος να φανταζόμαστε τα συστήματα ως γραμμικά (εδώ όντως είναι γραμμικό) και να θεωρούμε ότι μια ανάλυση Fourier ενός σήματος είναι κάτι σαν "γενική αίματος" που θα μας δώσει όλη την πληροφορία σχετικά με την απόκριση του συστήματος σε διάφορες συχνότητες. Όμως εν προκειμένω, η περιοχή των υψηλών συχνοτήτων (που περιμένεις να έχει επηρεαστεί σε μια ηχογράφηση από αλλαγές στο όργανο) κυριαρχείται από τα "μεταβατικά" (από τις "πενιές") και από τον τρόπο που παίζει το όργανο ο μουσικός. Μπορείς να δοκιμάσεις να ηχογραφήσεις μια ακουστική και να αλλάξεις πένα οπότε οι αλλαγές στο φάσμα θα είναι τεράστιες. Αν βασιστείς σ' αυτές τις αλλαγές τότε θα πρέπει να συμπεράνεις ότι η κιθάρα έχει αλλάξει το οποίο είναι προφανώς λάθος. (Αυτά όλα μπορείς να τα συζητήσεις με τον καθηγητή σου και κυρίως το ενδεχόμενο να κάνετε κάτι άλλο όπως αυτά που πρότεινα παραπάνω. Καλή τύχη)

Μίλτο, όπως προαναφέρθηκε το φάσμα που καλύπτει η κιθάρα όπως και τα περισσότερα όργανα είναι πολύ ευρύ και η "στόχευση" στον ήχο με συγκεκριμένα HZ (πόσο μάλλον με δεκαδικά ψηφία :) ) είναι κάτι το οποίο δεν φαίνεται να έχει πρακτική ή θεωρητική βάση. Βρήκα 2 αρχεία με λίγα δευτερόλεπτα κιθάρας το καθένα και σου δείχνω τα φάσματα για να δεις τι εννοώ. Το "clean" είναι μια "καθαρή" strat σε 2 διαφορετικούς ενισχυτές: Είναι re-amp, παίζεται ακριβώς το ίδιο πράγμα και η διαφορά στα φάσματα -κόκκινο-μπλε- είναι η διαφορά των 2 ενισχυτών. (Ενας vox κι ένας rivera. O vox είναι ο κόκκινος) Το "fuzz" είναι το ίδιο πράγμα με ένα fuzz πριν τους ενισχυτές (πάλι ο κόκκινος είναι ο vox κι εδώ φαίνεται καλύτερα πόσο πιο τονισμένα είναι τα πρίμα). Ποια 440 Hz κλπ? Η μεγάλη διαφορά στο EQ είναι από το 3ΚHz και πάνω. (Παντού υπάρχει αν κάνεις "zoom" στα δεδομένα αλλά σ' αυτή την περιοχή είναι πιο εμφανής).

Καλά, δεν παθαίνει τίποτα ένα πεταλάκι αν του δώσεις παραπάνω σήμα στην είσοδο..... το πολύ πολύ να παραμορφώσει (και όχι όλα). Ρώτησα τι πετάλια έχει. Ας μας πει ο aris1453 τι έχει διαθέσιμο, και θα θα προτείνουμε ένα. Πωωω 2 μέρες το συζητάμε.

Βασικά, μπορείς να βάλεις πρακτικά ο,τιδήποτε έχει volume εκεί και να δοκιμάσεις. Τι πετάλια έχεις?

Πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί λέτε ότι δεν θα κάνει δουλειά το volume στη λούπα. Εδώ δεν συζητάμε για "συμμετοχή" του τελικού σταδίου στον ήχο αλλάτο να παρακάμψει την "πρβληματική" συμπεριφορά του master ποτενσιόμετρου (ή "post") ή όπως το λένε σε πολύ χαμηλές ρυθμίσεις. Η αίσθησή μου είναι ότι πρόκειται περί αυτού (περί "ειδικής" συμπεριφοράς του ποτενσιομέτρου και το τι αντιστάσεις εμφανίζει στο τελικό στάδιο αυτός ο διαιρέτης όταν τον βάλεις σχεδόν στο 0. Ναι είναι ισοδύναμο το volume στη λούπα με το "μαστερ" αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα λειτουργήσουν το ίδιο όταν το master είναι πρακτικά στο 0. Κατά τα άλλα, οι προτάσεις για εξωτικούς και πολύ καλούς attenuator για ΤΟΣΟ ΧΑΜΗΛΕΣ εντάσεις και αφού δεν θέλουμε τη συμμετοχή του σταδίου της τελικής ενίσχυσης είναι αξιοπερίεργες.

Απ' όσο γνωρίζω το περιεχόμενο των banners καθορίζεται από (εν προκειμένω) την Google. Υποτίθεται ότι η Google αυτόματα προβάλλει διαφημίσεις σχετικές με το περιεχόμενο της σελίδας. Αν κάποιος (εν προκειμένω ο πολιτικός που εμφανίζεται) έχει πληρώσει μεγάλο διαφημιστικό πακέτο τότε εμφανίζεται πολύ συχνά και σε περισσότερα site. Πάντως, κάνοντας κλικ στη διαφήμιση ΚΑΙ χρεώνετε τον πολιτευτή ΚΑΙ στηρίζετε το noiz. ;D Αυτό βέβαια ισχύει και πέρα από το αστείο. (Αν ο καθένας μας έκανε ένα-δυό κλικ την ημέρα σε διαφημίσεις που εν δυνάμει τον ενδιαφέρουν αυτό θα ήταν σημαντική ανάσα για το noiz.)