harilatron

Noizy, συγνώμη για το off-topic αλλά εσύ είσαι στη photo του avatar? Αν ναι είμαστε το εντελώς αντίθετο διότι εγώ έχω καράφλα στη μέση και μαλλιά γύρω γύρω. ;D

Με 5 ελατήρια θα μειωθεί αισθητά το ξεκούρδισμα όταν κάνεις bend. Το ίδιο ισχύει και με βαρύτερο νούμερο χορδές (για άλλο λόγο). Αν θέλεις μια σχεδόν hard tail αίσθηση θα πρέπει να βάλεις 5 ελατήρια και μάλιστα τα σκληρότερα που κυκλοφορούν. (Δεν έχω ιδέα ποια είναι τα σκληρά και από που προέρχονται αλλά έχω παρατηρήσει ότι δεν είναι όλα ίδια) Δεν έχει σημασία το πόσο περιθώριο έχεις προς τα πάνω, αφού με το bend θα κινηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αγαπητέ Τρολετάριε, check your facts. Ο Τραπεζίτης. (Παρεμπιπτόντως από τα 5 ανήλικα θύματα που ανέφερες προηγουμένως, νομίζω κάποια ονόματα αντιστοιχούν στους αστυνομικούς-δράστες και όχι στα θύματα.)

Κοίτα, δεν περιμένω κάποιο πολύ συμπαγή ειρμό στην επιχειρηματολογία, αλλά μην του λαμάμε τη νάνα τελείως.

Θα παρακαλέσω τους εμπειρότερους να μην τσιμπάνε από τα πυροτεχνήματα των εμπυρότερων μπαχάλων του πληκτρολογίου - για να μη χαλάμε και τη συζήτηση δηλαδή. Ενώ μπορούσαμε να συζητάμε για κινήσεις που απαιτούνται για την οικονομία και τη βελτίωση του πολιτικού κλίματος (καθώς και του επιπέδου του δημοσίου διαλόγου για την πολιτική) έχουμε φτάσει να μιλάμε για το αν "οι μπάτσοι ενοχοποιούν αθώους πολίτες" my ass. Έχω εδώ δίπλα μου (στο διπλανό δωμάτιο) ένα φοιτητή που ισχυρίζεται ότι "οι μπάτσοι" τον έχουν σταματήσει κάποιες φορές για να του κάνουν έλεγχο χωρίς λόγο και ότι του μίλησαν απότομα. (Ο ίδιος λέει ότι σε άλλες στιγμές έχει "πετάξει πολύ μάρμαρο στους μπάτσους" στα χρόνια που σπούδαζε στην Ελλάδα.) Παρεμπιπτόντως, εγώ προσωπικά σχετικά πρόσφατα έχω ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕΙ μπάτσο (είχα δίκιο) κάνοντάς του υποδείξεις και ψαρώνοντάς τον (επειδή μου φάνηκε ότι είπε άτι ειρωνικό ενώ έβλεπε το δίπλωμά μου). Μετά από λίγο ήρθε εκεί που είχα καθίσει και μου έλεγε "να μη χαλάμε τις καρδιές μας, δεν υπάρχει λόγος για ένταση.... κλπ" . Δεν ξέρω τι φοβήθηκε. Ίσως νόμισε ότι έχω κάποιο μέσο ή ότι θα του κάνω μήνυση. Τίποτα από τα δύο δεν ισχύει. Απλά μου την έδωσε ο τρόπος του και του εξηγούσα κοφτά πως πρέπει να φέρεται. Επίσης ως νεοσύλλεκτος έχω ψαρώσει λοχαγό ο οποίος με ειρωνεύτηκε λέγοντάς μου "Άνοιξε μεγάλε την τσάντα να δω μην έχεις μέσα τίποτα τρίφυλλα". Μήπως είναι απλά θέμα στυλ?

Ακριβώς.

Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής είχε πάντα σαν αποτέλεσμα τη μείωση της αποτελεσματικότητας, τη διαφθορά και εν τέλει την καταστροφή τους. Το έχουμε ζήσει π.χ. με την Ολυμπιακή. Η εξέλιξη (εννοώ της οικονομίας, των αγαθών, των υπηρεσιών κλπ) οδηγείται από την ανθρώπινη φιλοδοξία -και ενίοτε την απληστία. Χωρίς αυτήν, χωρίς το κίνητρο κάποιοι να βγάλουν εκατομύρια, σήμερα δεν θα υπήρχαν ούτε αυτοκίνητα ούτε υπολογιστές ούτε μουσικά όργανα. Φανταστείτε το Λαφαζάνη να κοινωνικοποιεί τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ΦΕΙΣ-ΜΠΟΥΚ ας πούμε. Σε 2 χρόνια θα καταντήσει να χρειάζεται να συμπληρώσετε αυτό εδώ για να προσθέσετε μια επαφή.

Όχι ρε συ, νοικοκυραίοι είναι.

SPYρο, αυτά που περιγράφεις είναι πράγματι και για μένα το πιθανότερο σενάριο. Θέλω να εξηγήσω ότι δεν βλέπω κομουνιστικό κίνδυνο στα πρότυπα της Β. Κορέας ή άλλων αντίστοιχων ως πιθανό ενδεχόμενο. Από την άλλη, θέλω να υπενθυμίσω ότι την άνοιξη του '12 τα πράγματα δεν είναι όπως είναι σήμερα και το σενάριο του "ακρωτηριασμού" του άρρωστου μέλους είχε κερδίσει σημαντικό έδαφος μεταξύ των άλλων χωρών (πιθανώς γιατί δεν είχαν αποτιμήσει σωστά τους κινδύνους - όχι ότι μετά μας αγάπησαν). Και δεν ήταν μόνο αυτό κάποια οικονομικά επιτελεία. Ήταν και η κοινή γνώμη σε πολλές χώρες ζητούσε κάτι τέτοιο. Θα ήταν λάθος τους? Ασφαλώς - αλλά μήπως θα είναι το πρώτο ή το τελευταίο? Θεωρώ ότι πέρυσι το Μάιο αν μπαίναμε σε μια περίοδο 6 και πλέον μηνών κατά την οποία η κυβερνώσα αριστερά θα ήθελε να εκδηλώσει όλα τα εφηβικά της κόμπλεξ βλέποντας και μαθαίνοντας τι σημαίνουν στ' αλήθεια ένα προς ένα απέναντι στην πραγματικότητα θα ήταν αρκετά για να κλειδώσει οριστικά προς τη λάθος κατεύθυνση το καράβι. Είναι υπαρκτός ο πολιτικός κίνδυνος στην Ελλάδα και αυτό το αναφέρει και το ΔΝΤ στην πρόσφατη έκθεσή του. Τότε ήταν όμως ακόμη χειρότερα. Περιμένω με ενδιαφέρον να περάσουν λίγα χρόνια και να μάθουμε με λεπτομέρειες τι ψηνόταν εκείνο τον καιρό. Επίσης συμφωνώ ότι θα ήταν καλό για να κλείσει ο κύκλος της λεγόμενης μεταπολίτευσης να ενηλικιωθεί η αριστερά και να αναλάβει κυβερνητικό ρόλο για να απομυθοποιηθεί. Όμως δεν είναι τόσο απλό. Βλέπεις ότι έγινε ήδη μια φορά με το ΠΑΣΟΚ του '81. Και όσο ο Σύριζα εκπολιτίζεται κάποιοι θα μπορέσουν να ισχυριστούν ότι δεν είναι κανονική αριστερά αλλά ντεμέκ. Και πάλι απ' την αρχή μετά ... μέχρι οι Οικολόγοι - Ανταλλακτικοί ( ;D) να διεκδικήσουν την εξουσία. Μόνο στην Ελλάδα νομίζω τα συζητάμε ακόμα όλα αυτά τα πράγματα.

Ναι, η σκέψη ήταν κατά βάση για να "πάρω τον αέρα μου" δηλαδή να μάθω καινούρια πράγματα, να αποκομίσω εμπειρίες, να εμπλουτίσω το βιογραφικό μου κλπ. Είχα χρόνια τη δυνατότητα να το κάνω (συνεργασίες, προτάσεις κλπ) αλλά ποτέ δεν έκανα το βήμα. Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν το έναυσμα για να αποφασίσω ότι τώρα είναι η καλύτερη στιγμή να απουσιάσω από τη χώρα για κάποια χρόνια. Ασφαλώς και με ενοχλούσαν και τα Ζάππεια, και τα ΠΑΜΕ και όλα όσα αναφέρεις. Κράτα κατά νου όμως το εξής: Πριν ο Σαμαράς κάνει τη μνημονιακή ****τούμπα ήμουν πολύ αρνητικός απέναντί του - περίπου όπως είμαι σήμερα με τον Τσίμπλα. Ίσως δεν το είχα γράψει εδώ αλλά όσοι συνομιλούμε και εκτός forum μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Σήμερα τον στηρίζω γιατί ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να κάνει αυτό που πρέπει. Αν ο Αλέξης κάνει κι αυτός την ****τούμπα του (με τη σειρά του) και προσπαθήσει να πράξει το λογικό, τότε θα τον στηρίξω κι αυτόν. Μία κυβέρνηση έχουμε και μια χώρα είμαστε. Δυστυχώς με τους Λαφαζάνηδες (το σκληρό του κομματικό πυρήνα δηλαδή) το θεωρώ πολύ δύσκολο να κινηθεί αποτελεσματικά προς τη σωστή κατεύθυνση. dafaq, το σύστημα "λογοκρίνει" την αγνή λέξη kώλo στο κωλοτούμπα και αφήνει ύβρεις όπως "Λ@φαζάνηs" να περνάνε ανενόχλητες. ;D ;D ;D

Κατ' αρχάς αυτό είναι δικό σου συμπέρασμα το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα (σε σχέση με το τι πιστεύω εγώ). Επίσης κράτα κατά νου το εξής: Όταν γράφω την άποψή μου, δεν το κάνω για να υπερασπιστώ κάποιο θεωρητικό μοντέλο ούτε για να αποδείξω ότι είχα δίκιο σε πολιτικές μου επιλογές παρελθόντων ετών. (Ξέρεις, "γηπεδική" πολιτική τοποθέτηση). Είναι δυνατόν να πιστεύεις για το συνομιλητή σου ότι σκοπό έχει να "προστατέψει τους τραπεζίτες" ή ότι είναι κάποιος που θεωρεί ότι ο κόσμος πρέπει να πεινάει για να προστατευτούν "τα υπερκέρδη των μεγαλοβιομηχάνων"? * Γράφω, όπως και οι περισσότεροι, για να αναδείξω τις κατευθύνσεις που κατά τη γνώμη μου θα σημάνουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα την καλύτερη δυνατή ζωή για τους περισσότερους ανθρώπους. Επίσης μερικές φορές γράφω για να αναδείξω σημεία που κατά τη γνώμη μου οδηγούν πολύ κόσμο σε πλάνη και τον αποπροσανατολίζουν. (Επειδή νομίζω ότι έχω δίκιο - όχι γιατί έχω κάτι να κερδίσω). Αν τα σκεφτείς αυτά, πιθανότατα θα είσαι πολύ λιγότερο ενοχλημένος την επόμενη φορά που θα μου απαντήσεις. Επί της ερώτησης (και συγκεκριμενοποιώντας τα δύο που έγραψα στην παραπάνω παράγραφο), θεωρώ ότι το σημερινό σύστημα όπου με κάποιο τρόπο θα γίνουν από όλους (ναι, και από τους "τραπεζίτες", και από τους πολιτικούς) σεβαστοί οι κανόνες του είναι το καλύτερο που θα μπορούσαμε να έχουμε. Προς αυτή την κατεύθυνση συνηγορεί η παγκόσμια εμπειρία σε οικονομικό, πολιτισμικό και κοινωνικό επίπεδο. Παράλληλα, πιστεύω ότι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κληθεί να διαχειριστεί τον εκλογικό χώρο του υπό κατάρρευση ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα να φλερτάρει με την εξουσία. Κι ενώ η εκλογική του βάση στον κύριο όγκο της είναι "δυσαρεστημένοι πελάτες" (με την κακή έννοια) του ΠΑΣΟΚ, ο κομματικός του μηχανισμός είναι -ουσιαστικά- ένα συνονθύλευμα μαρξιστών, αναρχικών και λοιπών αντιεξουσιαστικών μειονοτήτων. Νομίζω επίσης ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι τους δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς τι είναι αυτό που πλασάρει η ηγεσία του κόμματος ως πρόταση διακυβέρνησης. Ο κόσμος νομίζει ότι τραβώντας ένα κανόνι προς τους πάντες και παίρνοντας "τα λεφτά του Βαρδινογιάννη" (sic) θα μπορέσει όλος ο κόσμος να ζήσει ζωή χαρισάμενη για πάντα. Πιστεύω ακράδαντα, ότι αν κληθούν να κυβερνήσουν τα πράγματα θα είναι ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ. Όχι για τους "πλούσιους" βέβαια. Για όλους εμάς μιλάω. Σημείωση: Ίσως δεν είναι γνωστό ότι εδώ και λίγους μήνες κατοικώ μόνιμα στο εξωτερικό. Πολλά χρόνια το σκεφτόμουν -σαν αλλαγή- αλλά την απόφαση την πήρα την 6η Μαΐου 2012 όταν είδα το αποτέλεσμα των εκλογών και θεώρησα ότι η Ελλάδα είναι κοντά στο να ξοφλήσει οριστικά. Αυτό το γράφω για να καταλάβετε ότι η ανησυχία μου για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνήσια. Μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι δικαιολογημένη. Αλλά είναι γνήσια. * Θα ήθελα με την ευκαιρία να επισημάνω ότι οι Έλληνες τραπεζίτες και οι Έλληνες μεγαλοβιομήχανοι είναι μυθικά πρόσωπα τους οποίους ανέφερα χάριν της συζήτησης και μόνο.

Αυτό είναι όμως δικός σου ορισμός. Ο άξονας "δεξιά-αριστερά" καθορίζεται (βασικά) από απόψεις που σχετίζονται με την επιχειρηματικότητα, το ρόλο του κράτους σ' αυτήν και το βαθμό παρέμβασης του κράτους στην οικονομία γενικώς.

Ελατήρια Μ. Τρεμώλου Αισθητικός Όσο περισσότερα βάζεις (πρέπει βεβαίως να ρυθμίζεις τις 2 βίδες που τα συγκρατούν στο σώμα) τόσο πιο μεγάλη δύναμη χρειάζεται να βάλεις στο "λεβιέ" για να κουνήσεις το τρέμολο. 3 ελατήρια είναι η συνηθισμένη επιλογή. Με 5 έχει πολύ σκληρή αίσθηση αλλά έχει πιο σταθερό κούρδισμα στα bends. (Όταν τραβάς μια χορδή οι άλλες "πέφτουν" λιγότερο). Συνολικά, δεν έχει διαφορά στην σταθερότητα του κουρδίσματος.

Επειδή δεν είναι σωστό να κοροϊδευόμαστε, μήπως θέλεις να εξηγήσεις τι είναι αριστερό κόμμα αν ένα που υπόσχεται κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής είναι κεντρώο (να μην πω κεντροδεξιό)?

Μα ο καπιταλισμός κατέρρευσε. ;)

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Αισθάνεσαι άνετα με κάποιον που πιστεύεις ότι δεν μπορεί να υλοποιήσει αυτά που εξαγγέλλει? Επίσης.... αυτός τις λέει τις ανοησίες διεκδικώντας να κυβερνήσει. Τι φταίνε οι άλλοι που επισημαίνουν ότι δεν ξέρει τι του γίνεται? Είναι περίεργη η κατάσταση. Έχω ένα φίλο πολύ μορφωμένο, ο οποίος έχει ζήσει χρόνια στο εξωτερικό, και ο οποίος έχει αρκετά χρήματα από επιχειρήσεις και ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα και μου λέει ότι ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ -σχεδόν- με ποδοσφαιρικό τρόπο. Επικροτεί το ότι "ο μικρός" (ο Τσίπρας ντε) λέει και καμιά κουβέντα παραπάνω "για να τραβήξει τον κόσμο με το μέρος μας και να κερδίσουμε" ενώ εύχεται στην πραγματικότητα να μην υλοποιηθεί ΤΙΠΟΤΑ από τις εξαγγελίες του. Μάλιστα έχει τη βεβαιότητα (γι' αυτό και ψηφίζει) ότι απλά θα πάμε στην ίδια κατάσταση με πιο τίμιους ανθρώπους στην εξουσία.

Προσωπικά έγραψα με μεγάλη ειλικρίνεια λίγες σελίδες νωρίτερα τις σκέψεις μου για την παρούσα κυβέρνηση και τον πολιτικό χώρο που θα ήθελα να αναγεννηθεί. Δεν καταλαβαίνω αν ρωτάς ή αν ειρωνεύεσαι εν προκειμένω. Κατά τα άλλα δεν απάντησες τι σκέφτεσαι εσύ περί του Λαφαζάνη: Πιστεύεις ότι απλά λαϊκίζει ή ότι έχει σκοπό πράγματι να προσπαθήσει να κρατικοποιήσει όλα τα μέσα παραγωγής + τράπεζες κλπ? (Καταλαβαίνεις ότι το δεύτερο γίνεται μόνο με κλειστά σύνορα και τα τανκς στο δρόμο υποθέτω)

Τώρα όμως δεν είναι σωστό αυτό. Προσβάλλεις τη συζήτηση λέγοντας ότι είναι "κατ’ ευφημισμό μόνο " ενώ συμμετέχουν όλοι με μοναδικό περιορισμό το πόσο χρόνο έχουν σκοπό να φάνε μπροστά στο πληκτρολόγιο και στην οποία συζήτηση έχουν γενικά αποφευχθεί οι τσακωμοί. Αν κάποιος σε προσέβαλλε, κάνεις κι εσύ το ίδιο τώρα μιλώντας για " πορδές-απόψεις".

Διάβασες τι γράφει ο Λαφαζάνης? Θέλει να κυβερνήσει για να κρατικοποιήσει σταδιακά τα πάντα. Ή θα πιστέψουμε ότι λέει ψέματα ή θα δεχθούμε ότι υπάρχει "κομουνιστικός κίνδυνος" - για να το πω γρήγορα. Υπάρχει κάποιο από τα 2 παραπάνω με το οποίο να αισθάνεσαι άνετα?

Ξέρεις, υπάρχει εδώ μια μεγάλη παρεξήγηση. Κανείς δε γουστάρει μνημόνιο και περικοπές και σφίξιμο. Πολλές φορές δεν ανατριχιάζεις μόνος σου. Επίσης, ένα άλλο θέμα για το οποίο υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση είναι ότι δεν αρκεί να διαπιστώνει κάποιος με πύρινο λόγο τα (οφθαλμοφανή σε όλους) προβλήματα για να καταστεί ικανός να προσφέρει λύσεις. (Δεν αναφέρομαι σ' εσένα αλλά τον Λαφαζάνη).

Τι να πω? ΑΜΗΝ. ;)

In other news ο Λαφαζάνης σήμερα ομολόγησε ανοιχτά ότι οραματίζεται μια πορεία προς το Σοβιετικό μοντέλο όπου βέβαια τα πράγματα θα είναι τέλεια διότι δεν θα συμμετέχουν οι διεφθαρμένοι γραφειοκράτες της ΕΣΣΔ αλλά ο ίδιος, η Λούκα Κατσέλη και ο Πανος Καμμένος. ( http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4783016 ) Ανατριχιαστικό απόσπασμα: Μετά θα κοινωνικοποιήσει και το noiz υποθέτω και θα φτιαχτεί υποχρεωτικό section για τους τροβαδούρους της επανάστασης. ::)

Κυρίες και κύριοι δεν υπάρχει λόγος (ούτε χώρος) για αντιπαραθέσεις επί προσωπικού. Ας μην το χαλάσουμε.

Ήταν ένα παγωμένο πρωινό στις 27 Ιανουαρίου 1996 όταν κατέβηκα παραπατώντας από το τραίνο στον κεντρικό σταθμό της Μόσχας: Ήμουν ο φέρελπις νεαρός που θα "έπαιρνε την τεχνολογία από τους Ρώσους". Μαζί μου ήταν ένας (ποντιακής καταγωγής) καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μόσχας που εντωμεταξύ είχε μάθει καλά Ελληνικά και δούλευε με μπλοκάκι στην Ελλάδα. Είχε εγκαταλείψει τη Ρωσία οδικώς - φορτώνοντας μέχρι και μικροέπιπλα στο LADA που περίμενε 14 χρόνια να αγοράσει. Είχαμε περάσει τη νύχτα στο τραίνο από το Κίεβο. Θυμάμαι την ημερομηνία γιατί ήταν μια μέρα μετά τα γενέθλιά μου και το hangover από τις ουκρανικές βότκες (Γκορίλκα) ήταν ένα από τα χειρότερα που έχω περάσει. Διψούσα αφόρητα αλλά με είχε προειδοποιήσει να μην πιω νερό στο τραίνο καθώς η γαστρεντερίτιδα θα ήταν σίγουρη. Στο πενταόροφο ινστιτούτο του Κιέβου που είχαμε επισκεφτεί δεν λειτουργούσε το ασανσέρ ούτε η θέρμανση στους κοινόχρηστους χώρους. Στις (εσωτερικές) σκάλες υπήρχε αλάτι για τον πάγο και όλα (και οι τοίχοι) είχαν αυτό το καφέ χρώμα του πατημένου χιονιού. Το ινστιτούτο ήταν πρακτικά άδειο. Οι λίγοι ευσυνείδητοι που εξακολουθούσαν να πηγαίνουν στη δουλειά για 50 δολάρια το μήνα προσπαθούσαν να κλείσουν κάποια συμφωνία για λίγες εκατοντάδες δολάρια για να "μεταφέρουν τεχνογνωσία" (aka να πουλήσουν καμιά συσκευή από αυτές που σάπιζαν στις αποθήκες). Στην πραγματικότητα καμία από αυτές τις συσκευές δεν δούλευε. Μπορούσες να "μεταφέρεις τεχνογνωσία" σε οπτομηχανικά συστήματα, κεφαλές laser, κρυστάλλους, ολογραφικά στοιχεία και διάφορα άλλα… όμως τα ηλεκτρονικά δεν δούλευαν. Ούτε καν τα τροφοδοτικά. Τα κρίσιμα ηλεκτρονικά υπήρχαν κάποιοι πατριώτες (?) που τα κρατούσαν σε λειτουργία. Τα ηλεκτρονικά συστήματα γενικής χρήσης ήταν όλα χαλασμένα - πολλά δεν δούλεψαν ποτέ. Τα έφτιαχνε όλα κάποια δημόσια υπηρεσία και είχαν πρόβλημα στα κουμπιά. Ο διευθυντής του ινστιτούτου λίγο αργότερα παραιτήθηκε και έζησε κάποια χρόνια στην Αμερική. Έχουμε ακόμα επαφή - είναι μεγάλος επιστήμονας και έχω μάθει αρκετά πράγματα από αυτόν (σήμερα πλησιάζει τα 80). Ο ίδιος μου εξήγησε από πρώτο χέρι την καταστροφή του Chernobil. Μου εξήγησε πως έγινε το ατύχημα και πως έγινε η διαχείριση του προβλήματος. Μου είπε πως χιλιάδες στρατιώτες από όλη την επικράτεια μεταφέρθηκαν γύρω από τον αντιδραστήρα τις πρώτες μέρες μετά την έκρηξη. "Φορούσαν μια πρόχειρη στολή, τρέχοντας πλησίαζαν το κτήριο του αντιδραστήρα, έπαιρναν μια πέτρα την οποία πετούσαν μέσα στο κτήριο από κάποιο παράθυρο ή ρωγμή, έφευγαν τρέχοντας και πήγαιναν αμέσως να αλλάξουν ρούχα. Μετά από αυτή την υπηρεσία των 30 δευτερολέπτων έπαιρναν απολυτήριο και γύριζαν στο σπίτι τους (κάποιοι από αυτούς για να πεθάνουν)" Πίσω στη Μόσχα, την ίδια ημέρα περπάτησα στους διαδρόμους του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Εκεί που παλιότερα κυκλοφορούσε ο Lev Landau και που ακόμη ερχόταν καθημερινά ο Alexander Prokhorov. Τον δεύτερο μάλιστα μου τον έδειξαν μια μέρα στον προαύλιο χώρο ενώ έφευγε. Τον είδα από ένα παράθυρο, με κατάμαυρα ρούχα να κόβει δρόμο -όπως ταιριάζει σε ένα νομπελίστα- από ένα σημείο με απάτητο χιόνι και να αφήνει πίσω του πατημασιές. Έμαθα πολλά πράγματα εκεί και είχα την τύχη να μιλήσω με ανθρώπους καλλιεργημένους και ευγενικούς - τέρατα θεωρητικών και πρακτικών γνώσεων. Δεν "μου φάνηκε" επειδή ήμουν μικρός. Ήξερα πολύ καλά τι μου γινόταν σε σχέση με το αντικείμενό μου. Αυτή όμως ήταν η μια πλευρά της μεταφοράς τεχνογνωσίας. Η άλλη, αυτή που έμαθα λίγα χρόνια αργότερα, περιελάμβανε να πάρει "στο χέρι" 1000 δολάρια (όχι βέβαια δραχμές) κάποιος από τους ανθρώπους εκεί και να φροντίσει να φορτωθεί ένα ολόκληρο container με εξοπλισμό ο οποίος κατέληξε στην Ελλάδα. Με λύπη έμαθα ότι κάποιοι από αυτούς τους (επαναλαμβάνω) τεράστιους επιστήμονες δούλευαν παράλληλα ταξί - κάνοντας πειρατικές κούρσες τα βράδια με το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο. Εκείνες τις μέρες φιλοξενήθηκα στο σπίτι συγγενών αυτού που είχε κανονίσει την επίσκεψη. Η κόρη της οικογένειας (γύρω στα 16 τότε) έπαιζε πιάνο σε πολύ προχωρημένο επίπεδο και μελετούσε με τις ώρες. Θα ακολουθούσε την καριέρα του μουσικού - είχε ήδη διακριθεί σε τοπικό επίπεδο. Όμως το πιάνο που είχαν ήταν ξεκούρδιστο σε βαθμό που να είναι αφόρητο. Απ' ότι κατάλαβα δεν υπήρχε σχέδιο κάποια στιγμή να το κουρδίσουν γιατί το κόστος ήταν απαγορευτικό. Τα βράδια η μικρή ερχόταν σχεδόν τελετουργικά να κάνει εξάσκηση τα Αγγλικά που μάθαινε μιλώντας μου. Την πρώτη φορά που μιλήσαμε, ξεκίνησε αδιάφορα λέγοντας "Έχεις δει το σούπερ μάρκετ που υπάρχει στη γωνία? Μπορείς να αγοράσεις ό,τι θέλεις εκεί."

Μα δεν καταλαβαίνω τι λες εδώ πέρα. Ασφαλώς και είχαν τεράστια προβλήματα -ακριβώς λόγω του πολιτεύματος και των ιδεοληψιών γύρω από αυτό. Το ότι "είναι μια άλλη επιλογή" που τυχαία εγκαταλείφθηκε μόνο χαμόγελα συγκατάβασης μπορεί να προκαλέσει σε όσους έχουν μεγαλώσει στην ΕΣΣΔ. Γνωρίζω μερικούς από αυτούς. Έχουν να διηγηθούν κυρίως ιστορίες με τρομακτική διαφθορά, τσιμεντώματα πολιτών και απόλυτο φόβο. Και μη φανταστείς ότι μιλάω για τίποτα αντικαθεστωτικούς υπό διωγμό. Ο ένας ήταν διευθυντής πολύ μεγάλου ινστιτούτου στρατιωτικών ενδιαφερόντων. Στο γραφείο του είχε πορτοκαλί τηλέφωνο (αν χτυπούσε θα ήταν ο Μπρέζνιεφ) - ευτυχώς λέει δεν χτύπησε ποτέ. ;D