Δεν θα πω ημερομηνία για να μην παραπέμψω σε συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά δεν είναι πολλά χρόνια πριν.
Κάποτε υπήρχε ένα πολύ καλό σχέδιο. Ένα παλιό νεοκλασικό - κόσμημα, ιδιοκτησίας του Δήμου, θα μετατρεπόταν σε ένα πρότυπο Πανεπιστημιακό ινστιτούτο. Κάποια μικρή ομάδα είχε δουλέψει, είχαν βρεθεί τα Ευρωπαϊκά χρήματα για τα κτηριακά και τις λοιπές υποδομές, είχαν γίνει οι μελέτες και ήταν κοντά στο να γίνουν οι συμβάσεις. Οι άνθρωποι που είχαν δεσμευτεί να αφιερώσουν τη ζωή τους για να γίνει το ινστιτούτο το καλύτερο στο είδος του σε όλη την Ευρώπη ήξεραν ότι μπορούσαν να το κάνουν.
Υπήρχε μια τελευταία λεπτομέρεια, η κατάληψη.
Βγήκαν όμως οι αποφάσεις, εκδόθηκε η εισαγγελική παραγγελία και ο Πρύτανης, ο Δήμαρχος, ο εισαγγελέας, ο Διευθυντής της αστυνομίας και 5-6 "όργανα" πήγαν να ενημερώσουν τους λίγους που ήταν μέσα ότι σε λίγες μέρες το κτήριο θα εκκενωθεί και σύντομα θα αρχίσουν κάποιες εργασίες για την αξιοποίησή του. Εκείνη την ώρα ένας Υπουργός πήρε τηλέφωνο κάποιον από τους "επισήμους" και τον παρακάλεσε να αναβάλλει την "επιχείρηση".
(Το τηλέφωνο έγινε όταν βρίσκονταν πρακτικά στην πόρτα)
Για να μην "καεί η πόλη", για να μην "έχουμε φασαρίες και αντιδράσεις" και με πιέσεις από media (κάποια χρόνια αργότερα διέπρεψε στις ίδιες εκπομπές και ο ΖΑΚΕΤΑΣ) με αναφορές της αντιπολίτευσης σε "χώρους εναλλακτικής έκφρασης και πολιτισμού" το εγχείρημα πάγωσε μετά αναβλήθηκε και τελικά πέθανε.
Από εκείνους που ήθελαν να αφιερώσουν τη ζωή τους κάποιοι τελικά έφυγαν στο εξωτερικό.
Σήμερα στο κτήριο βρίσκονται 4-5 μαλάκες και 2 σκύλοι.