harilatron

Παιδιά ξεχάστε το για φέτος. Δύο συνεχόμενες φορές τα δέματά μου έκαναν 3+ μήνες στο τελωνείο. Η υπόθεση "παραγγελία από Αμερική" για μένα έχει λήξει προ πολλού. Μόνο στην περίπτωση που δεν σε πειράζει να πληρώσεις +100 Ευρώ για courier και ιδιωτικό εκτελωνιστή έχει κάποιο νόημα. Μια άλλη περίπτωση είναι να θέλεις να κάνεις εκπλήξεις στον εαυτό σου. (Μπάινεις στο ebay νύχτα kai μεθυσμένος, ψωνίζεις, πληρώνεις και μετά από 4 μήνες που το έχεις ξεχάσει και έχεις ξοφλήσει και την κάρτα , σου εμφανίζεται μία πεταλιέρα από το πουθενά.)

Τρέμολο το λένε και είναι για να το τραβάς κατά βούληση. Το "ιου" - "ιου" ούτε αμαρτία είναι, ούτε τυφλώνει.:lol: :lol: :lol: Το πολύ το "ιου"-"ιου" όμως είναι κατά τη γνώμη μου κακόγουστο.

Ναι, εγώ θέλω να ξέρω με λεπτομέρειες. Όχι οτι με ενδιαφέρει για κάποιο ουσιαστικό λόγο, πες το -ας πούμε- περιέργεια. (Όχι πάλι αυτό με τα αυτοκίνητα.... :wink: :wink: :wink: )

Ωραία, ξέρει κανείς (σίγουρα όμως) ποιές είναι οι κατασκευαστικές διαφορές μεταξύ USA και Mexican strat? Έχω ακούσει (αλλά μπορεί και να μην στέκει) ότι η μόνη διαφορά είναι στους μαγνήτες /ηλεκτρικά, στους ελέγχους ποιότητας και στο φινίρισμα περιλαμβανομένων και των τάστων. (Γυάλισμα, στρογγύλεμα άκρων κλπ...). Αληθεύει ότι τα σώματα στις Mexico είναι από περισσότερα κομμάτια ξύλο κολλημένα?

Καλά το λες....Δεν το διατύπωσα ακριβώς όπως έπρεπε. Εννοούσα ότι οι διαφορές στην ποιότητα κατασκευής είναι δυσανάλογες με τη διαφορά στην τιμή. Ήθελα να πώ ότι πολλές φορές πας στο ακριβότερο για αυτό που είναι και όχι για τις -όποιες- πραγματικές διαφορές οι οποίες τελικά στον ήχο έχουν πολύ μικρή -ως καθόλου- σημασία.

Σχετικά με τον όρο "αέρα" εννοώ "αέρα κοπανιστό"' date=' hype ή όπως τέλος πάντων το λένε αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στην αξία του οργάνου και στην τιμή πώλησης. Στις fender, ο καλός αέρας είναι ο αμερικάνικος. Προφανώς. Συμφωνώ απόλυτα.

Αβυσσος το παρόν topic.... Παρακολουθώ με ενδιαφέρον πως θα εξελιχθεί. :wink: Η σύγκριση μεταξύ παρόμοιων οργάνων είναι δύσκολη υπόθεση και δυστυχώς τις περισσότερες φορές όπως προανέφερε ο abraxas σπάνια γίνεται με ουδέτερο και επιστημονικό τρόπο. Πάντως ένα γεγονός που πρέπει να κρατά κανείς κατά νου είναι η διαφορετικότητα των αναγκών του κάθε μουσικού. Μία συχνή ανάγκη -κυρίως ερασιτεχνών όπως εγώ- είναι η επιθυμία για κατοχή ενός οργάνου το οποίο τοποθετείται στη σφαίρα των "καλών" ή "ακριβών" οργάνων ανεξαρτήτως από το γεγονός ότι και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές με παρόμοια και φτηνότερα όργανα. Με άλλα λόγια μπορεί να ξέρεις πολύ καλά ότι -αν είναι να αλλάξεις ηλεκτρικά- μια usa και μια mex fender είναι πρακτικά ίδιες, όμως εν γνώση σου πληρώνεις τη διαφορά στην τιμή για να αγοράσεις αμερικάνικο "αέρα". Αν σε πορώνει παραπάνω, πάρτο και μάλλον θα παίζει και καλύτερα γιατί εσύ θα του φέρεσαι καλύτερα. Και στη συντήρηση που του κάνεις και κυρίως θα αισθάνεσαι καλύτερα τη στιγμή που το κρατάς για να παίξεις. Οι κιθάρες για πολλούς δεν είναι μόνο εργαλεία για να φτιάχνουν μουσική. Είναι αντικείμενα ιδιαίτερης ομορφιάς και συναισθηματικής αξίας. Υπό αυτό το πρίσμα, πολλές φορές παράγοντες όπως το όνομα (και το χρώμα) μπορεί να επηρρεάσουν τον ήχο. Γιατί τον ήχο τον βγάζεις πρώτα εσύ και μετά το όργανο. Συμπερασματικά, νομίζω ότι πολλές από τις διαφορές που διαφημίζονται είναι "αέρας", αλλά είναι δικαίωμα του καθενός να αγοράζει αέρα αν αυτό τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα. Εννοείται πως αν κάποιος πληρώνει "αέρα" και νομίζει ότι αγοράζει "ουσία" πρέπει να ενημερωθεί καλύτερα. Εκεί μπαίνει η αξιολόγηση με αντικειμενικά κριτήρια ποιότητας.

Υποθέτω ότι με 10-20 ευρώ πρέπει να βρίσκεις ένα αποδεκτό σε αυτά τα καταστήματα με ηλεκτρονικά είδη. Είναι χρήσιμο αν μαστορεύεις. :wink:

Μάλλον δεν είναι πρόβλημα αν χάλασε εκεί που δείχνεις...Προσπάθησε να βρείς το συρματάκι που βγαίνει από το πηνίο και κόλλησέ το στο καλώδιο που φεύγει από το μαγνήτη. Βρες ένα πολύμετρο και μέτρησε την αντίσταση του πηνίου. Αν είναι λίγα kOhm (π.χ. 6 KOhm) είναι ΟΚ. Αν είναι ανοιχτό κύκλωμα η αν έχει αντίσταση πολύ μικρή, κάπου είναι κομένο το πηνιόσυρμα ή έχεις βραχυκύκλωμα αντίστοιχα.

Superfunk, ωραία "το μάζεψες" πριν αρχίσουμε να μιλάμε για υπεραγωγούς υψηλής θερμοκρασίας. Το 'φχαριστήθηκα. :lol: :lol: :lol:

Ναι σε σειρά :lol: :lol: :lol:

Ναι ... το μπλέ καλωδιάκι στην πάνω θέση τα ενώνει οταν πας το διακόπτη εκεί.... :wink: Θέλεις 2 διακοπτάκια για να πετάς έξω και το bridge και να μπορείς να παίξεις μόνο με το neck.... (Εννοείται ότι όταν είναι σε θέση parallel πρέπει να είναι σε θέση on και οι δύο γιατί αλλιώς δεν θα ακούγεται τίποτα....) Δηλαδή: 1 διακόπτης series/parallel, 1 διακόπτης phase (in/out of phase), 1 διακόπτης neck on , 1 διακόπτης bridge on, volume pot, tone pot. .... :wink: :wink: :wink: Σαν πεταλιέρα θα γίνει.... Ακόμα πάντως δεν καταλαβαίνω γιατί δεν θέλεις το 4-way. Η καλύτερη λύση μπου φαίνεται εμένα.... (Μπορείς να προσθέσεις και το phase switch στο neck) :wink:

Λοιπόν, για δες αυτό: Τσέκαρε το κι εσύ....από το μυαλό μου το κατέβασα. :lol: Εκεί που είναι τα δύο ελεύθερα καλώδια δεξιά συνδέεται το tone και volume ως συνήθως.

Ναι είναι απλός έλεγχος φάσης. Σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεσαι 2 διακόπτες....ένας φτάνει. Οι δύο μαγνήτες θα είναι είτε σε φάση είτε σε αντίθεση φάσης. Δες: Οι καταστάσεις του συστήματος είναι οι ακόλουθες: Neck Bridge 1. + + 2. - - 3. + - 4. - + Οι καταστάσεις 1 και 2 είναι μεταξύ τους ισοδύναμες. Το ίδιο και οι 3 και 4. Είναι σαν να αλλάζεις τη συνολική πολικότητα....

Αν εννοείς αυτό (http://www.noiz.gr/modules/My_Uploads/user_folders/sotoman/MOd.gif), με μία επιφύλαξη, γιατι δεν καταλαβαίνω αν/πως το ροζ καλώδιο είναι συνδεδεμένο και στο δεύτερο διακόπτη....) :wink: φαίνεται να είναι μόνο parallel με έλεγχο φάσης ( εν προκειμένω πολικότητας) του κάθε μαγνήτη. Θα βοηθούσε αν έκανες ένα μεγαλύτερο διάγραμμα.

Πολύ ωραία θα είναι με το 4-way διακόπτη.... :wink: :wink: Πάντως, αν θέλεις να κάνεις κάτι λιγότερο συνηθισμένο, μπορείς να βάλεις 3 κουμπιά στη σειρά, εκ των οποίων το ένα θα είναι περιστροφικός διακόπτης για να επιλέγεις /μιξάρεις μαγνήτες. (Μπορεις να το κάνεις και με ένα stereo pot....) (Στο ακόλουθο thread έχω κάνει post μια tele που έχω καλωδιώσει με αυτό τον τρόπο. http://www.noiz.gr/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=6381 εκεί που είναι το output στο διάγραμμα μπορείς να συνδέσεις τα tone και volume ως συνήθως. Εγώ έβαλα μόνο το διακόπτη (Ρίχνει τους μαγνήτες κατευθείαν πάνω στην είσοδο του ενισχυτή.....)

Δεν πειράζει.... Να ανοίξουμε τώρα το θέμα "τάστα vintage η medium jumbo για βαρύτερο βαρύτερο distortion?" :lol: :lol: :lol: Πλάκα κάνω....κάντε πως δεν το είδατε..... :lol: :lol: :lol:

Κατά τη γνώμη μου ένας παράγοντας που μάλλον καθορίζει τον αρχικό ήχο μίας κιθάρας (και που δεν το έχω δει να σχολιάζεται...), είναι το πόσο έχει χρειαστεί να ρυθμίζουμε το trussrod. Εξηγούμαι : Αν τα άκρα της χορδής ήταν ακινητοποιημένα σε δύο ακλόνητα σημεία τότε ο ήχος θα ήταν δεδομένος και συγκεκριμένα θα είχε σημασία μόνο το σημείο που θα χτυπούσαμε την πένα. Το nut και η γέφυρα όμως σε μια αληθινή κιθάρα κάθε άλλο παρά ακλόνητα είναι. Αυτο έχει σαν αποτέλεσμα να αποσβαίνονται διαφορετικές συχνότητες με διαφορετικό ρυθμό και αυτό να δημιουργεί το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα κάθε κιθάρας. Στη μεριά του bridge το πώς "ξεφεύγουν" συχνότητες από τη χορδή προς το σώμα, αυτό είναι λίγο πολύ δεδομένο και εξαρτάται από το είδος της γέφυρας και κυρίως από το αν είναι floating ή αν ακουμπάει στο σώμα. Στη μεριά του nut το πρόβλημα ανάγεται στην εξέυρεση της καμπύλης συντονισμού του μπράτσου. Νομίζω ότι ένα μπράτσο το οποίο έχει τύχει και είναι OK μόλις του βάλουμε τις χορδές θα έχει διαφορετική καμπύλη συντονισμού από ένα μπράτσο που με τον καιρό τα έχει πάρει (η που του έχουμε βάλει πιο χοντρές χορδές) και έχει χρειαστεί να σφίξουμε πολύ το trussrod για να του δώσουμε το σωστο προφίλ. Δηλαδή -νομίζω- ότι η καμπύλη συντονισμού του συστηματος ξύλο-μπάρα μάλλον εξαρτάται περισσότερο από το πόσο σφιγμένη (στις συγκεκριμένες συνθήκες) χρειάζεται να είναι η μπάρα παρά από τον τύπο του ξύλου. Περίπου όπως όταν τεντώνουμε μία χορδή. Η θεμελιώδης συχνότητα εξαρτάται από την πυκνότητα της χορδής (ανα μονάδα μήκους), το μήκος της χορδής, αλλά και από την τάση. Στα μπράτσα (ίδιου τύπου) οι πυκνότητες είναι λίγο πολύ ίδιες και το μήκος σταθερό. Οι εσωτερικές τάσεις είναι αυτές που διαφοροποιούνται κατά περίπτωση. Disclaimer :wink: Μιλάω σαν επαγγελματίας φυσικός και όχι σαν ερασιτέχνης μουσικός.:wink:

Φίλε prodmaster η "στρατοκαστερίλα" στον ήχο πηγάζει από το γεγονός ότι έχεις μονοπήνιους, στις συγκεκριμένες θέσεις, να δειγματοληπτήσουν χορδές πού έχουν μήκος 25.5 ίντσες, και που τα άκρα τους είναι στηριγμένα σε τρέμολο τύπου strat. Οι μαγνήτες μετά, διαμορφώνουν τον ήχο αρκετά (σαν eq) σπρώχνωντας συχνότητες ανάλογα με την καμπύλη συντονισμού τους. Ο ήχος όμως παραμένει αναγνωρίσιμος strat. (Σαν να περάσεις από equalizer τη φωνή ενός οικείου προσώπου. Θα αλλάξει κάπως, αλλά θα την αναγνωρίσεις αμέσως....) Πάντως με όλους του μονοπήνιους στη θέση bridge εγώ έχω πρόβλημα να "δαμάσω" τον ήχο και να μην ξυρίζει.... Τελικώς είμαι πολύ ευχαριστημένος με αυτή: Το ξέρω ότι ο HB στη strat μπορεί να φαίνεται cheesy αλλά αφού αυτή μου άρεσε, τι να κάνω? Καθαρά παίζω με τους δύο samarium cobalt noiseless που έχει και κυρίως με το neck.

Το κάνει σέ όλες τις νότες τό ίδιο? Αλλάζει ή ένταση του τριξίματος αναλογικά με την έναταση του ενισχυτή? Αν όχι, μπορεί να υπαρχει κάτι που να θέλει σφίξιμο (π.χ. το μεγάφωνο) Μήπως καμιά λάμπα πρέπει να σφηνωθεί καλύτερα στη βάση της?

no prob. :wink: :wink: Συγνώμη που μυγιάστηκα αλλά αφενός έχω τη μύγα, αφετέρου το πρωϊ δεν καταλαβαίνω και πολύ από χιούμορ. :lol: :lol: