@blue
Έχεις δίκιο. Απλά αναφέρθηκα στο ποιά -κατά τη γνώμη μου- είναι η απλοϊκή σκέψη που γίνεται και κάνει -τρόπον τινά- αποδεκτή τη διαφήμιση σε μεγάλη έκταση. Παρόλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι το βασικό θέμα είναι ότι αν οι εταιρείες που διαφημίζονται ξοδεύουν εκατομμύρια, εμείς οι αποδέκτες των προϊόντων τους είμαστε αυτοί που πληρώνουμε τις διαφημίσεις.
Τις προάλλες είδα μια διαφήμιση μιας εταιρίας διαφημιστών. Η διαφήμιση είναι από μόνη της ένα προϊόν. Προϊόν "αέρας", το οποίο αναπτύσσεται παρασιτικά στην παγκόσμια οικονομία.
Πάντως η προβολή μέσω της διαφήμισης είναι πολύ πιο τίμια από τις πληρωμένες κριτικές, τους endorsers, και -τραγικό- τις πληρωμένες κλινικές δοκιμές.
@Wow!
Αυτό λέει ο gabriel αλλά νομίζω ότι δεν θα είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχει ένα παράλληλο κομάτι της αγοράς το οποίο θα ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει τη μουσική που αυτό επιλέγει.
Τα μέσα μπορούν να δημιουργήσουν ένα ρεύμα και να διαμορφώσουν την προτίμηση του μέσου ακροατή. Νομίζω ότι αυτοί που μένουν όμως αρκούν για να συνεχίζει να υφίσταται η διακίνηση της μουσικής με το σημερινό τρόπο- τρόπους. ΟΚ, μπορεί να μην περισσεύουν λεφτά στον Billy Corgan για ολοσέλιδη καταχώρηση στη Chicago Tribune για να ενημερώσει τους φίλους των SP ότι προτίθενται να μπούν στο studio μαζί, αλλά τα CDάκια του θα τα πουλήσει και τα gig του θα τα κάνει. Αρκετά ώστε έχει όρεξη να ξαναμπεί στο studio ύστερα από 1-2 χρόνια.
Τώρα αν οι διαφημιστές υποστηρίξουν τον Παρασκευά ή το Χατζηγιάννη....λίγο μ' ενδιαφέρει. Ίσως λιγότερο από όσο θα' πρεπε.