Αν ήμουν μαγαζάτορας θα κόλλαγα μια ταμπέλα:
"Θυμηθείτε: η αγορά δεν είναι υποχρεωτική. Αν δεν συμφωνείτε με την τιμολογιακή μας πολιτική, είστε ελεύθεροι να ψωνίσετε από όπου εσεις κρίνετε σκόπιμο."
ΟΚ, αστειεύομαι δεν θα κόλλαγα κάτι τέτοιο, απλά όταν κάποιος πουλάει ακριβά δεν σημαίνει ότι είναι κλέφτης.... απλά είναι ακριβός. Και για να είναι ακριβός δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά ότι ακόμα καταφέρνει και πουλάει με αυτές τις τιμές.
Προσωπικά έχω ψωνίσει πολλάκις από ελληνικά μαγαζιά σε τιμές ίδιες και πιο κάτω από αυτές που κυκλοφορούν στο δίκτυο. Συμφωνώ με τη γενική αντίληψη ότι είναι σκόπιμο να χτίζεις μια σχέση εμπιστοσύνης με ένα μαγαζί την οποία λίγο-πολύ θα πρέπει να πληρώσεις. (Από την άλλη με έχει πιάσει κι εμένα κατά καιρούς το σύνδρομο "ψωνίζω μόνο απ' έξω"). Εν ολίγοις, τιμές καλές αν είσαι καλός πελάτης και πληρώνεις μετρητοίς, μπορείς να πετύχεις και στα μαγαζιά (τις περισσότερες φορές).
Προσωπικά νομίζω ότι το καλύτερο είναι να κρίνουμε κατά περίπτωση, δηλαδή αν είναι συμφέρουσα ή όχι η αγορά συγκεκριμένου προϊόντος και όχι μαγαζιά συνολικά.
Ενοχλητικότερη για μένα είναι η ασχετοσύνη μαζί με την ξερολιά όταν αυτή εμφανίζεται παρά οι μικροδιαφορές στις τιμές.
Όταν οι διαφορές στις τιμές είναι εξωφρενικές, (όπως κάποια παραδείγματα παραπάνω) συνήθως το λέω στον έμπορο. Το ξέρω ότι το ξέρει, απλά θέλω να μαθαίνει ότι το ξέρω κι εγώ.