harilatron

Εξαρτάται τι έχει φάει ο δράκος. :lol: Πάντως δεν νομίζω ότι λέει κανείς μπαρούφες. Μια -περισσότερο ακαδημαϊκή παρά ουσιαστική- διαφωνία υπάρχει. Η μία πλευρά λέει ότι τα επιμέρους στοιχεία του οργάνου έχουν μετρήσιμη -και αντιληπτή- διαφορά με επαναλήψιμο τρόπο, ενώ ή άλλη πλευρά (η οποία μου φαίνεται πιο "προσγειωμένη" και ως εκ τούτου την στηρίζω) υποστηρίζει ότι όλες αυτές οι επιμέρους συνιστώσες είναι από μόνες τους τόσο μεταβλητές (από όργανο σε όργανο κλπ) που είναι δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα που να ισχύουν στη γενική περίπτωση. Πράγματι όμως....αυτός δεν είναι αρκετά σοβαρός λόγος για αντιπαραθέσεις. :wink:

Φαντάσου τον ελέφαντα... με τα φτεράκια....και γυαλιά RayBan (πιλότου), headset (ακουστικά - μικρόφωνο) κι εκείνο το φουλάρι των ιπτάμενων :lol: :lol: :lol:

Τάκη μου μπαίνεις σε μεταφυσικά μονοπάτια. Ισχυρίζεσαι (και επιμένεις) ότι βάζοντας λίγο (ή κάμποση) μονωτική ταινία πάνω στο σώμα της κιθάρας μπασάρει ο ήχος της. Όχι τίποτε άλλο' date=' θα το διαβάσει και κανένας άνθρωπος χωρίς εμπειρία και θα πιάσει να περάσει 2 χέρια ταινία την tele του στην περίπτωση που τον ενοχλεί η πριμαδούρα. :lol: :lol: (Και μετά θα ανοίξει θέμα με τίτλο:[b'] "Ενοχλητικά πρίμα από τον bridge της TELE: Πόσα χέρια ταινία θέλει?" [/b] :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: ) Αλλά -όπως φαντάζεσαι- δεν πρόκειται να το δοκιμάσω Τάκη. Για 2 βασικούς λόγους: 1. Δεν είμαι υποχρεωμένος να αποδείξω ότι δεν ισχύει αυτό που λές όπως δεν είμαι υποχρεωμένος να αποδείξω ότι οι μπαταρίες δεν φορτίζουν μόνες τους άμα τις αφήσεις μέσα σε μικρές πυραμίδες. 2. Αν το κάνω και -φυσικά- δεν παρατηρήσω τίποτα, θα μπορείς πάντα να ισχυριστείς ότι η διαφορά είναι εκεί ... απλά δεν μπορώ (ακόμα) να την ακούσω. Ξέρεις όμως τι γίνεται? Κι εγώ μπορώ να ισχυριστώ ότι ο ελέφαντας, (αν του δέσεις δύο πούπουλα στα αυτιά και ένα ξεσκονιστήρι στην ουρά), μπορεί να πετάξει. Και να σε προκαλέσω να το δοκιμάσεις και μόνος σου για να πειστείς. Και αν μπεις σε όλη αυτή τη φασαρία και το δοκιμάσεις (ξέρεις... κάτσεις και μαζέψεις ελέφαντα, πούπουλα, εποξικες κόλες, ταινίες κλπ κλπ), και ο ελέφαντάς σου δεν πετάξει, μπορώ πάντα να ισχυριστώ ότι στα δικά μου μάτια ο ελέφαντας πετούσε όταν το δοκίμασα. Και ότι προφανώς πετούσε και ο δικός σου σε κάποιο βαθμό ... ότι δηλαδή υπήρχε μια μικρή χαραμάδα κάτω από τις πατούσες του ...αλλά ήταν πολύ μικρή για να την παρατηρήσεις. Δεν είναι ειρωνία. Παραβολή είναι.

Τι κάνει αυτή η συσκευή?

Λοιπόν, με τις εδώ παρατηρήσεις (έψαξα και λίγο ακόμα) έκανα τα εξής: Έφτιαξα 6 παγίδες 130 Χ 70 cm (με 1 κομμάτι πετροβάμβακα 120 X 60 Χ 5cm) Τα τελάρα (για τα οποία είχα ήδη τα ξύλα) δεν μου επέτρεπαν να τα κλείσω με κοντραπλακέ αφήνοντας κενό (ωστε να μην ακουμπάει στον πετροβάμβακα). Έτσι έφτιαξα 4 ανοικτού τύπου (κλεισμένα μόνο από πίσω με αρκετά άκαμπτο και βαρύ χαρτόνι από κούτες συσκευασίας μεγάλων μηχανημάτων) και 2 τα οποία τα έκλεισα και από τις 2 πλευρές, προσέχοντας -όσο μπορούσα- να μην ακουμπάει ο πετροβάμβακας στην μπροστινή χαρτονένια "μεμβράνη". Θεωρώντας ότι η μάζα αυτών των κατασκευασμάτων ήταν διαφορετική για το καθένα από αυτά (δεν ήταν όλα τα χαρτόνια εντελώς ίδια) τα κρέμασα σε μία από σταση από τον τοίχο της τάξης των 7 cm, θεωρώντας ότι με αυτό τον τρόπο πετυχαίνω μιά broadband απορρόφηση (λόγω των διαφορετικών πυκνοτήτων - κατασκευών δεν χρειαζόμουν τόσο διαφορετικές αποστάσεις. Έβαλα 2 (1 ανοικτό + ένα κλειστό) στη γωνία πίσω από τους ενισχυτές, 1 στο ίδιο ύψος στον αριστερό τοίχο (και γέμισαν τα 2.60 m από τα 2.90 του τοίχου) ένα ανοικτό πίσω από τα μόνιτορ (και κρέμασα και 2 κομμάτια ρικοφόν πάνω) και 2 (1 ανοικτό + 1 κλειστό) απέναντι από τα μόνιτορ. Η βελτίωση ήταν αισθητή και πλέον οι διάφοροι ήχοι του υπολογιστή φαίνονται να ακούγονται μέσα από την οθόνη και όχι λίγο από αριστερά όπως πριν. Έχοτας λοιπόν "ξεμπερδέψει" σε μεγάλο βαθμό από τις ψηλές και την σχετιζόμενη "ευκρίνεια" της στερεοφωνικής εικόνας, πρέπει να διαχειριστώ τις χαμηλές. Αυτό που σκοπεύω να κάνω, είναι να φτιάξω άλλες 2 παγίδες (όπως περιέγραψε ο PJ) φανερά πιό προσανατολισμένες στα μπάσα (με βάθος 20 cm και "μεμβράνη" κοντραπλακέ με διάκενο) και να τις τοποθετήσω επίσης στον μικρό τοίχο πάνω από τις υπάρχουσες. Το πρόβλημα στα μπάσα το ακούω μόνο στην κιθάρα και όχι από τα μονιτορ. Η χαμηλότερη συχνότητα που βγάζει η (κανονικά κουρδισμένη) κιθάρα μου είναι 82.5 Hz. Από εκεί μέχρι τα 200 είναι μάλλον η περιοχή που πρέπει να απορροφήσουν τα 2 καινούρια στοιχεία. Γι αυτές τις 2 παγίδες δεν έχω πετροβάμβακα.... πρέπει υποχρεωτικά να τις γεμίσω με πετροβάμβακα ή μπορώ να βάλω κάτι άλλο που να είναι κάπως βαρύ? Πώς θα αποσβαίνεται η ταλάντωση της πρόσθιας "μεμβράνης"? Σκέφτηκα να κάνω 2-3 "μπαλάκια" από βατελίνη και να τα σφηνώσω κοντά στις άκρες για να κάνουν αυτή την απόσβεση..... Τι λέτε? PJ? Επίσης, υπάρχουν τεστ αρχεία ήχου για να τσεκάρω την "αναλυτική" ικανότητα -ή τέλως πάντων την ευκρίνεια- της στερεοφωνικής εικόνας? Ευχαριστώ...... :wink:

Βρε σείς!!! "Έσκασε" ο Γκίλμουρας στο noiz. :lol: :lol: :lol: Πέραν της πλάκας, νομίζω ότι είναι πολύ κατάλληλο για το σκοπό που το έφτιαξες. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε και φωτογραφίες από τους πίνακες που συνόδευε. :wink:

Oλο αυτο το οποιο εγραψες (με το οποιο οφειλω να πω οτι σε γενικες γραμμες συμφωνω.....αν και με καποιες ενστασεις) μπορει να ειπωθει με μια και μονο λεξη.....ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ.... Και συγκεκριμένα με την έννοια της στατιστικής σημαντικότητας. (Π.χ. εδώ: http://www.animatedsoftware.com/statglos/sgsignif.htm ) Απλά το είπα λίγο περιγραφικά. :wink:

φυσικα... αφου "κουδουναει" απο μεσα... Δεν εννοώ τόοοοοοσο "λάσκα". :wink: Εννοώ ότι αποκομίζω διαφορετική αίσθηση μετά από ένα καλό σφίξιμο του trussrod καθώς αλλάζουν οι εσωτερικές τάσεις (και η συνολική ελαστικότητα) αττής της δοκού που ονομάζουμε "μανίκι". Σε σχέση με τα τάστα...παίζει κάτι ακόμα, το οποίο δεν έχω δει κάπου να αξιολογείται. Τώρα έχω λίγο δουλειά.....προς το απόγευμα μπορεί να κάνω ένα σχήμα και μια σχετική συζήτηση. :wink:

Το έχω επισημάνει 2-3 φορές. Όχι μόνο η μάζα του trussrod και το μέγεθος της φωλιάς του....αλλά και η ρύθμισή του. Ειδικά όταν μιλάμε για extreme ρυθμίσεις (π.χ. όταν πρωτο-στήνουμε μία κιθάρα) νομίζω ότι έχει μεγάλη σημασία. Εμένα το "λασκαρισμένο" από το "σφιγμένο" trussrod μου δίνει άλλη αίσθηση "resonance" του οργάνου. Δεν έχω ψάξει αν "καταγράφεται" και στο ηλεκτρικό παίξιμο αυτή η παρατήρηση/αίσθηση/εντύπωση.

Να τα διαβάσεις πιο προσεκτικά.

Τάκη, δεν βγάζω νόημα.

Καλά, έβαλε ο ανούβης ένα σφυροφρέπανο και κάτι τρέχει στα γύφτικα. Εδώ, ο Παπανδρέου έσκασε με gibson. :lol: :lol: :lol: (Νομίζω ότι όσο είναι αμειγώς χιουμοριστικό, πάμε καλά. Όποιος το γυρίσει στο πολιτικό, να του καούν οι τελικές. :lol: )

Α, και κάτι ακόμα... Στην ουσία, δεν διαφώνησα καν.....

Καλά......βρήκα το επόμενο CD που θα λιώσει στο αυτοκίνητο. :lol:

Θα πω μία παραβολή. (Όσοι θέλουν ας με ακολουθήσουν, αν είναι καλός ο καιρός μπορεί να κάνω και 1-2 θαύματα :lol: :lol: ) Οι Σουδοί είναι ψηλότεροι κατά μέσο όρο από τους Έλληνες. Λίγο ψηλότεροι. Και είναι τόσο λίγο ψηλότεροι, που ενδεχομένως αυτή η διαφορά δεν έχει σημασία στη σχεδίαση/κατασκευή καθισμάτων για συμβατικά αυτοκίνητα. (Είτε σε Έλληνες είτε σε Σουηδούς θέλεις να πουλήσεις το αυτοκίνητό σου ... ίδιο το φτιάχνεις το κάθισμα). Το γεγονός ότι οι Σουηδοί είναι λίγο ψηλότεροι (ας πούμε ότι μιλάμε για το ίδιο ηλικιακό group) είναι ένα στατιστικό εύρημα το οποίο μπορεί να είναι αδιαμφισβήτητο, αλλά δεν μας λέει απολύτως τίποτα για το ποιός θα είναι ψηλότερος αν διαλέξουμε τυχαία ένανΈλληνα και έναν Σουδό. Επιστρέφοντας από την παραβολή, να πω ότι πιστεύω ότι όλα έχουν σημασία....γέφυρα, nut, ξύλα, κλειδιά, μαγνήτες, ηλεκτρικά.... ΟΛΑ. Αλλά δεν πιστεύω ότι οι διαφορές (μεταξύ των ξύλων) είναι τόσο εδραιωμένες και σταθερές (π.χ από κομμάτι σε κομμάτι του ίδιου ξύλου) που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ασφάλεια για την πρόβλεψη του τονικού αποτελέσματος πριν φτιαχτεί μια (ηλεκτρική) κιθάρα. Δηλαδή, διαφωνώ με τη χρήση των ονομάτων των ξύλων σαν να μιλάμε για equalizer (π.χ rosewood= πρίμα + μεσαία κλπ κλπ).

Αλήθεια? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: (Please, ας μην αρχίσουμε.....) Εγώ πιστεύω ότι είναι πιο μαύρος και πιο γλυστερός από το rosewood. Αυτά βέβαια όταν περιεργάζομαι την ταστιέρα. Γιατί όταν παίζω....ούτε τον βλέπω ούτε τον (πολυ)ακουμπάω. Εκτός αν παίζεις με vintage (πολύ λεπτά και χαμηλά) τάστα οπότε το δάχτυλο ακουμπάει περισσότερο στην ταστιέρα. :wink: EDIT: Και βέβαια στο playability μετράνε αυτά που επισημαίνει ο silot. (Μπαι δε γουέι, hello silot :wink: )

@fenderiarhs, συμφωνώ με τα υπόλοιπα...πράγματι ένα εφφέ από μόνο του δεν μπορεί να είναι του σατανά...απλά θέλει προσεκτική και διακριτική χρήση. Σε σχέση με αυτό: Εχμμμμμμ..... καλύτερο? :lol:

Ωραίος ο alderbody. :wink:

Εκτός από αυτά που ανέφεραν τα παιδιά παραπάνω (δηλαδή η γείωση της πρίζας να είναι κουκουρούκου) υπάρχει και ένα άλλο ρίσκο. Δηλαδή να φας σοκ από κάποια άλλη σύνδεση και ενώ κανονικά -σε κάποιο βαθμό- θα σε προστάτευαν τα λαστιχένια σου παπούτσια, τώρα θα έχεις το χέρι γειωμένο "για τα καλά". Αν φας δηλαδή σοκ στο αριστερό χέρι και έχεις το δεξί στη γή, είναι πολύ χειρότερα από το να έχεις το δεξί "στον αέρα".

Αυτό το έχω... αλλά χρησιμοποιώ μόνο το echo. Δεν ξέρω αν σας ενδιαφέρει αλλά είναι ψηφιακό. :lol: