Τα λειτουργικά έξοδα σε μία μεγάλη εταιρεία είναι πολλαπλάσια από το κόστος λειτουργίας του "εργοστασίου". Χρειάζεται marketing, endorsements, περίπτερα στις εκθέσεις, κόστος διαχείρισης της διανοητικής ιδιοκτησίας, κόστος δικτύου πωλήσεων, service κλπ.
Έχοντας ζήσει (εκ των έσω) τη γέννηση/πώληση προιόντων (όχι μουσικών) έχω να πω το εξής: Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρώτα καθορίζεται η προτεινόμενη τιμή από το τμήμα marketing, μετά την ανεβάζει 20-30% ο global sales manager μεταξύ γεύματος και πούρου (αφού δει το λογαριασμό :) ), μετά το τελικό ποσό διαιρείται διά δέκα και μετά με βάση αυτό το νούμερο καλείται να "παλέψει" η ομάδα του R&D για να καταφέρει να βγάλει λειτουργικό προϊόν ;D .
Τα πράγματα ίσως δεν είναι ακριβώς έτσι στις κιθάρες, αλλά δεν θα με εξέπληττε καθόλου αν μάθαινα ότι υπάρχει "αρωμα" αυτής της διαδικασίας και στις εταιρείες "κολοσσούς".
Παρεπιπτόντως, για να μην παρεξηγηθώ: Μου αρέσουν τα καλά όργανα και δεν με ενδιαφέρει να βρώ το best value for money. Μπορεί να πληρώσω 2500 για μια κιθάρα, απλά δεν χρειάζομαι δικαιολογίες επί "ποιοτικής βάσης" για να το κάνω. Εξάλλου, όπως λέει και ο whitenoise, από ένα επίπεδο και πάνω, οι διαφορές μειώνονται τόσο πολύ, που μπορεί να τύχεις σε όργανο το οποίο είναι και φτηνότερο και αντικειμενικά καλύτερο από κάποιο ακριβότερο.
+137
Κάτι ακόμα: Αν κάποιος σήμερα βγάλει αδιάβροχες πλαστικές neck-trough κιθάρες με injection-molded μανίκι και μόνιμα καρφωμένα (μέσα στο πλαστικό) κυλινδρικά τάστα και πρωτοποριακό πλαστικό τρέμολο με λάστιχα αντί για ελατήρια που ακούγονται λίγο περίεργα και τις πουλάει 99 Ευρώ .... πώς θα σας φαινόταν? Αυτό που έκανε ο Leo κάπως έτσι μου μοιάζει.... :)