harilatron

Δεν θα μιλήσω για σύνθεση/ενορχήστρωση κλπ...καθώς αυτά είναι θέματα στη σφαίρα της κολοκυθόπιτας. Το γεγονός ότι δεν μου άρεσε, μπορείς να το αγνοήσεις 100% . Όμως, σχετικά με τη φωνή, melodyne ξε-melodyne, σε αρκετά σημεία φαλτσάρει πολύ.

Πλάκα έχει. :) Ακριβώς αυτό. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι θα έδινα για ένα τέτοιο αντίστοιχο βιντεάκι με δικές μας εικόνες από τις αρχές των 90s. :)

Το φοβάμαι κι εγώ αυτό. Όχι όσο φοβάμαι τις κατσαρίδες, αλλά το φοβάμαι. Έχω συναγερμό αλλά σκέφτομαι και μια ασφάλεια κλοπής. Αν θυμάμαι καλά... για 10.000 σε εξοπλισμό τα ασφάλιστρα βγαίνουν περί τα 50 ευρώ το χρόνο. (Τη συμπαράστασή μου σύντεκνε.)

Σιγά μην είναι κι ο Χαρδαβέλλας.

Παλιόπαιδα. :) Το ήξερα ότι θα διαβάσω κάτι καλό μόλις είδα τον τίτλο. ;D Pwlounte vintage synthetika eswrouxa me alhthini trixa sth dantela. Thl 090-NOIZ-PANTS

Λίγο off topic.... αλλά πάρτε ένα απλό παράδειγμα νευρωνικής προσαρμογής στην όραση. Παρατηρήστε πρώτα την πρώτη σελίδα, (ανάμεσα στις 2 tele) για 20-30 δευτερόλεπτα και μετά δείτε πατήστε page down για να δειτε τη δεύτερη σελίδα. Κατά την παρατήρηση της πρώτης σελίδας, το gain στην αριστερή πλευρά του πεδίου σας αυξάνεται για να αντισταθμίσει το μειωμένο contrast και τις θολωμένες ακμές. Μετά το page down, στιγμιαία, στη δεύτερη σελίδα η αριστερή tele φαίνεται με μεγαλύτερο contrast και πιο ευκρινείς ακμές. Παρατηρώντας, βλέπετε ότι στην πραγματικότητα οι 2 εικόνες στη δεύτερη σελίδα είναι πανομοιότυπες. Υπάρχουν διάφορες βαθμίδες νευρωνικής προσαρογής με διαφορετικούς χαρακτηριστικούς χρόνους. :)

Μια παράμετρος που συχνά ξεχνάμε είναι η νευρωνική προσαρμογή. Ένα ερέθισμα το οποίο το ακούμε για αρκετό χρόνο αρχίζει και μας ακούγεται λίγο (ως αρκετά) διαφορετικό καθώς η ευαισθησία μας στα διάφορα components του διαφοροποιείται. Είναι ψυχοακουστικό φαινόμενο: ( Από http://en.wikipedia.org/wiki/Neural_adaptation ) Δηλαδή... μια φασματική περιοχή που ακούγεται δυνατά (και ενδεχομένως δυσάρεστα) αναγνωρίζεται από τον εγκέφαλό μας με μειωμένη ευαισθησία ύστερα από παρατεταμένη έκθεση σε αυτήν. Περίπου σαν να έχουμε ένα EQ με ανεξάρτητο "auto gain" ανά φασματική περιοχή. Με άλλα λόγια... είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο ο ενισχυτής να ακούγεται ίδιος... αλλά εμείς να αρχίζουμε να τον ακούμε πιο "γλυκό" επειδή κάποιες ενοχλητικές φασματικές περιοχές συμπιέστηκαν από το σύστημα της ακοής μας (από το αυτί μέχρι τον εγκέφαλο) :)

Παιδιά προσεκτικά με τον r2d2. Ορισμένα σημεία έχουν nitro finish.

Έτσι πίστευα κι εγώ... αλλά στις κιθάρες... οι ατέλειες είναι αυτές που συνεισφέρουν στο ηχόχρωμα και δημιουργούν χαρακτήρα. :)

Ακριβώς αυτό. :)

Μα... οι αρμονικές είναι παραπροϊόν της υπεροδήγησης. :) Πολύ συχνά όταν παίζουμε κάτι καθαρό υποθέτουμε ότι δεν έχουμε clipping. Στην πραγματικότητα κατά τα μεταβατικά (π.χ. κατά την "πενιά") σχεδόν πάντα οδηγείται το κύκλωμά μας στη μη-γραμμική του περιοχή. Σίγουρα υπάρχουν πολλά άρθρα, αλλά νομίζω αυτός εδώ τα εξηγεί ωραία: http://www.milbert.com/articles/tubes_vs_transistors Και επιπλέον: (Αναφέρεται σε ήχους με μεταβατικά (π.χ. κρουστά) που επιθυμούμε να ακουστούν καθαρά. Συγκρίνει τις αρμονικές κατά τις στιγμές που "στιγμιαία" ο ενισχυτής βρίσκεται στη μη-γραμμική του περιοχή. )

Μπά. :)

Ασφαλώς... :) Επίσης, μπορείς να χρησιμοποιήσεις και το κουμπί "αναφορά στο συντονιστή". (Αυτό το κουμπί, στέλνει ένα email με το link του "αναφερόμενου" post όπου μπορείς να συμπληρώσεις και ένα κειμενάκι με την επεξήγηση. (Π.χ. "Αυτό είναι λάθος, αντί "τάδε" πρέπει να λέει "δείνα", αν μπορεί κάποιος ας το αλλάξει." ) :)

Στο συνολικό βάρος της κιθάρας, στο κέντρο βάρους της και (θα τολμήσω να πω) λίγο στον ήχο*. *Αν και δεν έχω κάνει Α Β test στην ίδια κιθάρα, τείνω να το πιστέψω.

Αυτά είναι όλα αποκυήματα της νοσηρής φαντασίας των δημοσιογράφων. Η απλή αλήθεια είναι ότι ο r2d2 είναι ένας απλός εργάτης της καθημερινότητας. Ένας τίμιος βιοπαλαιστής. Κάποιοι, τόλμησαν να πουν ότι υπάρχει DVD μ' εμένα και τον r2d2. Ντροπή. Όλα στο βωμό της τηλεθέασης. Εδώ τα ντοκουμέντα: Ο τίμιος βιοπαλαιστής r2d2 εκτελεί χρέη ΚΑΙ πεταλιέρας ΚΑΙ ενισχυτή. Κι ας μην είναι λαμπάτος.

Στο σπίτι τρέχει λίγο το καζανάκι. Να τον φωνάξω; Για υδραυλικές εργασίες.... ελπίζουμε όλα να είναι καλύτερα μετά το πρώτο σερβισπάκ. ;D

O r2d2 είναι staff. Βοηθάει γενικώς. Ποστάρει πληροφορίες. Ισιώνει τα καλώδια. Κρατάει στατιστικά. Έχει μπαταρίες για backup. Φτιάχνει και κανένα καφέ. :)

Και μαζί, ελπίζω να δουμε και σοβαρά εφφέ για κιθάρα που δεν θα προσομοιώνουν πετάλια, ενισχυτές και καμπίνες.

Πραγματικά ένας λόγος που με κάνει να την αντιπαθώ λίγο είναι ότι στην Ελλάδα αποκαλείτε ως ταυρί ή "η κιθάρα με τα κέρατα" Φαντάσου εμένα που τις έμαθα πριν 20 χρόνια στην Κρήτη και μου την ανέφεραν ως "Ταυράτσι" ;D

Εναν μεγαλύτερο...τον R100-212

Πάντως ευχαριστούμε εαρενδίλε για το αφιέρωμα στην αγαπημένη πολλών. (και του Ηλία) Ειλικρινά αυτό είναι το πρώτο που σκέφτηκα κι εγώ όταν πρωτοείδα SG...;D :P Και υπάρχει κάτι το οποίο να σας έκανε να ξεπεράσετε αυτή τη σκέψη? ;D

Εύκολο. Ο Ηλίας. :)

Εγώ (αυτή τη φορά) έπεσα (λίγο πιο) κοντά. :)

Γιατί μάλλον θα "γειωθούν" οι πωλήσεις τους σε hardware υπολογιστών. Μάλλον ψάχνουν το βέλτιστο συμιβασμό. :) Starscream.... δεν έχεις δουλέψει το word ε?

Δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα. Δοκίμασε, μονο για το κούρδισμα, να παίξεις τη χορδή με λίγη δύναμη και κοντά στο μέσο της (όχι κοντά τη γέφυρα). Για πες μας..... (Το κουρδιστήρι έχει καινούρια μπαταρία? Το συνδέεις με το βύσμα έτσι? Δεν παρεμβαίνουν τίποτα εφφέ?)