harilatron

WildchildGR, πιες έναν καφέ Ελληνικό, τούμπαρε το φλυτζάνι, και ανέβασε photo. Μετά ψάξε στο google να βρεις μια θειά να λέει τον καφέ. (Εγώ, (αν και χωρίς καφέ) λέω ότι φταίει το βύσμα ή/και το καλώδιό σου. )

Εμένα πάντως στο το εν λόγω iMAC (με 10.4.11) το firewire δουλεύει κανονικότατα. (Εξωτερικός δίσκος, mackie onyx, LOGIC 8)

+1. (Με ένα βαψιματάκι γίνεται τέλεια.) :)

Καλά ευχαριστώ, επίσης. Τους χαιρετισμούς μου στην κυρία σας. :) Alterego, η συχνότητα (και το βάθος) της δειγματοληψίας είναι πράγματι ένα από τα θέματα του ψηφιακού "πεδίου". Άλλο όμως η καταγραφή / αποθήκευση και άλλο η επεξεργασία, η μείξη, τα εφφέ κλπ. :)

Reviewzzzz οπωσδήποτε και κλιπάκια οφτόπικ1 : WTF? Δεν ξέρουν από 25η Μαρτίου οι Βέλγοι? Εγώ έχω ένα Βέλγο που ξέρει και παραξέρει. Δεν ήρθε στη δουλειά σήμερα. :) οφτόπικ:2 Υπάρχουν φήμες ότι θα κυκλοφορήσει έκδοση στοχευμένη στην Ελληνική αγορά με προσανατολισμό τους λαϊκούς ήχους και που θα ονομάζεται "Skylophone"

Τι? Το έχεις μποστά σου?

Εγώ πάντως ξανάβαλα σήμερα να παίξει. :)

Επειδή βλέπω και το συζητάτε ακόμα, ας πω κι εγώ μια γνώμη. :) Ο μέταλ ήχος απαιτεί έλεγχο του equalization και ιδιαίτερα των μεσαίων μετά την παραμόρφωση. Η τουλάχιστον μετά το βασικό στοιχείο της παραμόρφωσης (γιατί μπορεί να παραμορφώνουν πολλά διαδοχικά κυκλώματα). Αυτό επιτυγχάνεται εκ κατασκευής στους high-gain ενισχυτές. (Είναι η σχεδίασή τους τέτοια, που η παραμόρφωση από το στάδιο εξόδου, το μεγάφωνο κλπ παραπέμπουν σε metal. ) Ελεγχος του equalization πριν την παραμόρφωση δεν έχει τόσο έντονο αποτέλεσμα στον ήχο. Αντίθετα, όσο "σπρώχνεις" τον ενισχυτή σου, τόσο ενισχύεται ο χαρακτήρας του και συγκαλύπτεται ο "χαρακτήρας" του πεταλιού που παραμόρφωσε/"έσπρωξε". Ο ενισχυτής σου (laney lc 30) δεν είναι μεταλιάρικος από μόνος του και η γνώμη μου είναι ότι για καθαρό metal ήχο δεν σε συμφέρει να τονίσεις το χαρακτήρα της παραμόρφωσης που βγάζει. Για οριστική λύση, θα πρότεινα να τον αλλάξεις με κάποιον high gain ενισχυτή που να σου αρέσει το "φυσικό" του γκάζι. (Π.χ. ENGL? Δεν ξέρω...) Αν ήμουν στη θέση σου και είχα αποφασίσει να τον κρατήσω, θα εστίαζα σε κάποιο εφφέ που να προσεγγίζει μεταλ ήχο (κι εδώ δεν έχω προσωπική εμπειρία αλλά θα σκφτόμουν πράγματα όπως το σχετικό της TECH21, το Metal muff, κάποιο πειραγμένο metal zone κλπ). Μετά, αφού έφτιαχνα ήχο λίγο-πολύ με αυτό, θα το έστελνα σε νορμάλ εντάσεις (όχι να υπεροδηγεί υπερβολικά) στον ενισχυτή που θα ήταν σε low-gain ρύθμιση. Ισα-Ισα για να πάρω λίγο "λαμπίλα" και συμπίεση κι από τον ενισχυτή. Σίγουρα θα δοκίμαζα και πως ακούγεται στο καθαρό του κανάλι με προσεκτικό έλεγχο των μεσαίων.

Καταπληκτικό. ;D Με έβαλες σε σκέψεις να ηχογραφήσω "Το εισιτήριο (που μου' πεσε απ' τα χέριαααααα)"

Πολύ μου άρεσε. :) (Δεν το ήξερα το κομμάτι)

Πράγματι Marillion. Μπέρδεψα τον όρο που χρησιμοποίησες ("αποκεφαλισμό") με το πλάνο που πρότεινε ο jassemeister. :) Είναι πανεύκολο να φτιάξεις ένα κουτί. :)

Αυτό το ξέρουμε studio54GR. Το θέμα είναι ότι αν έχει βάλει μονοφωνικό βύσμα αντί για στερεοφωνικο (να το κάνει διακόπτη) εσύ είσαι σίγουρος ότι τα υπόλοιπα είναι σωστά? ::)

Ο βαρτάνης vartanis, αν θυμάμαι καλά έχεις αίσθηση του χιούμορ έτσι? :)

Αφενός Αφετέρου δεν μας βοηθάς με συγκεκριμένες πληροφορίες. :) Τι να σου πω.... μπορείς να ανεβάσεις μια φωτογραφία?

Ωραία δουλειά Marillion, αλλά αν ήμουν στη θέση του stavrilian δεν θα έβαζα "πριόνι" στον MESA. Θα ακολουθούσα την οδό της αφαίρεσης σωθικών / τοποθέτησης σε νέο κουτί. Στην πρώτη περίπτωση, το κόστος (αν συνυπολογίσει κανείς την "καταστροφή" του DC-5) είναι μεγαλύτερο. Η δε προσπάθεια που απαιτείται -πρακτικά- η ίδια. :)

Ηλία.... εμένα λέει? :D :D

Με βάση τα γραφόμενά σου, σου έχει βάλει μονοφωνικό jack. Ναι, αυτό που σου είπε ότι δεν κάνει.

Ενδιαφέρον. :) (Και τώρα θα πει ο whitenoise: "Ναι, αλλά η ποιότητα του φινιρίσματος στα καλά Ιαπωνικά αντίγραφα είναι κλάσεις ανώτερη".)

Λογικό είναι αφού όλοι ξέρουμε ότι είσαι οργισμένο νιάτο (και emo ;) ) Τι δεν είμαι? ;D ;D ;D ;D

Και πόσα καλώδια συνδέει ο mastor σε αυτά τα 2 "εξογκώματα"? (Δηλαδή... πόσα καλώδια πάνε στο jack σου?)

Εμένα πάντως αυτό το συγκεκριμένο (το πρώτο) μου άρεσε. :) Ξέρετε... όπως όλοι έχουν επισημάνει μέχρι τώρα.... είναι προφανές ότι ο καθένας ακούει ό,τι τραβάει η όρεξή του. Ενα πράγμα δεν πρόκειται ποτέ να δεχθώ όμως: Τη σπουδαιότητα της υποτιθέμενης "ειδικής γνώσης" (ή απλά την ανωτερότητα του μουσικού κριτηρίου) που απαιτείται για την αναγνώριση της αξίας αυτής ή οποιασδήποτε άλλης μουσικής.

Η σολ τρίζει μόνο ανοιχτή η γενικώς αν παίξεις στα πάνω πάνω πάνω τάστα? (Οντως nut μυρίζει η δουλειά) :)

Πάντως, παλιότερα έχω ακούσει κι εγώ τον όρο "διόδιο ημιαγωγού" γι αυτό που ονομάζουμε απλά "δίοδο" . Μια λίγο geeky παρατήρηση: "Δίοδος" είναι το ηλεκτρονικό στοιχείο που επιτρέπει τη διέλευση του ρεύματος σε μία φορά (ορθή πολωση) ενώ δεν επιτρέπει τη διέλευση στην ανάστροφη. Η δουλειά αυτή μπορεί να γίνει και με λάμπες και με ημιαγώγιμα στοιχεία. Σε σχέση με το ερώτημα του prog13. Τα κυκλώματα των ενισχυτών (και των προενισχυτών) χρειάζονται συνεχή τάση. Η τάση που παρέχεται από το δίκτυο (πρίζα) είναι εναλασσόμενη. Η μετατροπή της εναλασσόμενης σε συνεχή γίνεται με ένα κύκλωμα που περιλαμβάνει διόδους (είτε λάμπες είτε ημιαγωγούς) και πυκνωτές. Το κύκλωμα αυτό είναι το κύκλωμα "τροφοδοσίας" του ενισχυτή. Η βασική διαφορά βρίσκεται στο γεγονός ότι τα τα τροφοδοτικά με λάμπες δεν είναι τόσο αποδοτικά όσο τα τροφοδοτικά με ημιαγωγούς με αποτέλεσμα όταν καλούται να χορηγήσουν πολλή ισχύ να ρίχνουν λίγο την τάση τους (sag). Αυτή η "ατέλεια" πολλές φορές ακούγεται ευχάριστα καθώς προσφέρει ένα φυσικό κομπρεσσάρισμα. (Όπως π.χ. ο ψαλιδισμός από τις λαμπες: Αν και "ατέλεια", ακούγεται ευχάριστα). Και πάλι, δεν υπάρχει κανόνας στο τι ταιριάζει καλύτερα κατά περίπτωση. Υπάρχουν λαμπάτοι ενισχυτές με solid state τροφοδοτικό που προσομοιώνουν αυτό το γονάτισμα (sag) με χρήση παθητικών στοιχείων (αντιστάσεις-πυκνωτές), όπως για παράδειγμα οι μικροί (ΑC15) VOX.

Στην ακουστική βάζω elixir και νοιώθω καθαρός και στεγνός όλη μέρα. Και δεν το κάνω μόνο για την αντοχή τους. Μια χαρά χορδές μου φαίνονται γενικώς. Δεν τα φοβάται κατι τέτοια ο Blue. :) Παρεπιπτόντως.... πολύ χρήσιμο τεστ. Μόνο -σε παρακαλώ- φρόντισε να μην καταναλώνεις διαφορετικές ουσίες και -κυρίως- ΜΗΝ κόψεις το μουστάκι.

Έχει δίκιο ο fenderiarhs. Όχι μόνο στα ίδια τα όργανα αλλά και στο επιζητούμενο ηχόχρωμα, ο κιθαρόκοσμος διακατέχεται από έναν βαθύτατο συντηρητισμό (και δεν μπορώ να βγάλω τον εαυτό μου "στην απέξω"). Υπάρχουν βέβαια λαμπρότατες εξαιρέσεις. Αλλά όταν ακούω 20 χρονους να θέλουν να "nail that SRV tone" δεν μπορώ παρά να σκεφτώ ότι το κιθαριστικό τους μέλλον είναι .... στο παρελθόν.