Λοιπόν, είπα να αντικαταστήσω το στοκ μεγάφωνο του AC15CC1 με ένα Eminence TONKER. Κι επειδή ο βασικός λόγος ήταν κάποια ξυρίζοντα πρίμα στα γκαζοπέταλα, είπα να πάω στα 8Ω.
Η κιθάρα της "δοκιμής" ήταν μια strat με μαγνήτες EMG DG-20 .
Η συνδεσμολογία είχε ως εξής: Κιθάρα--->Fulltone69---->BOSS CS3 (modded)--->Κάρτα (Δηλαδή κατάγραψα το σήμα direct χωρίς κάποια προσομοίωση). Με αυτό τον τρόπο έγραψα 2 πολύ σύντομα clips ένα με το fuzz ανοικτό και ένα με το fuzz κλειστό (o compressor ήταν "on" και στις 2 περιπτώσεις).
Στη συνέχεια, έστειλα το σήμα από την κάρτα στα υπόλοιπα πετάλια (αυτά που ακολουθούν τον κομπρέσσορα) και -φυσικά- στον ενισχυτή (reamp).
Για το "βρώμικο" clip μπήκε "on" και ένα MI Audio Tube zone.
To καθαρό πήγε στην ουσία buffered στον ενισχυτή.
Ηχογράφησα (reamped) τα δύο clips πριν "ξηλώσω" το stock μεγάφωνο και (σημαδεύοντας το ίδιο καρώ του VOX) έγραψα ξανά μετά.
Και μια και ήμουν έτοιμος για το όλο κόλπο, έστειλα το ίδιο σήμα και σε άλλα δύο μηχανήματα. Στον RIVERA R100 212 και στον champion 600.
Ο champion παίζει σε μία closed-back αυτοσχέδια καμπίνα. Το μικρόφωνο ήταν ένα AKG D770 που πήρα μια μέρα βιαστικά στο μαγαζί της γειτονιάς μου (δεν μου αρέσει καθόλου αλλά έχω "ξεμείνει" μαζί του).
Να επισημάνω ότι μεγάλος αδικημένος ήταν ο καημένος ο riveras ο οποίος σε αντίθεση με τον VOX και τον champion δεν μπόρεσε να "ανοίξει" να χρωματίσει (και να "do his thang" εν ολίγοις) καθώς
1) είναι στριμωγμένος σε μία γωνία.
2) ούτε εγώ δεν αντέχω μέσα στο home studio να ανοίξω το master του πάνω από το 2.
3) (και βασικότερο) λόγω του (2) απουσίαζε η "φυσική συμπίεση" (παρά το γεγονός ότι το αρχικό σήμα ήταν λίγο κομπρεσσαρισμένο). Ως εκ τούτου, προκειμένου να φέρω την ηχογράφηση στην ίδια RMS στάθμη με τους άλλους, αναγκάστηκα να του "φορέσω" ένα limiter του logic.
Και στα 2 clips ακούγονται με την εξής σειρά: Το DIRECT σήμα, VOX Wharfedale 16Ω, VOX Tonker 8Ω, RIVERA 212, champion 600.
Τα συμπεράσματα δικά σας.