Κανείς δεν είπε ότι επειδή ο Α ή ο Β ήταν αυτοδίδακτος ΔΕΝ χρειάζεται να πάει σε δάσκαλο κάποιος που θέλει να μάθει κιθάρα.
Και το αναφέρω αυτό γιατί και ο lambrosgg παραπάνω και ο geopapas και ο quitntiplet και ο spy επεσήμαναν (εμμέσως ή ευθέως) ότι αυτή είναι μια βλακώδης καραμέλα.
Πράγματι είναι.
Κανείς -νομίζω- δεν ισχυρίστηκε ότι στέκει σαν άποψη και δεν καταλαβαίνω γιατί το επισημαίνετε.
Ο pliktras λέει:
Προσωπικά, από αυτό καταλαβαίνω ότι ξέρει ήδη αρκετά πράγματα στη μουσική.
Η φυσιολογική σκέψη/συμβουλή (που θα έλεγα π.χ. στο παιδί μου) είναι: "Κοπάνα" την κιθάρα λίγο, ψάξτην και λίγο μόνος σου (αφού είπαμε... ξέρεις μουσική γενικώς) και αν δεις ότι σου αρέσει και θέλεις να προχωρήσεις γρήγορα και στα σοβαρά, πήγαινε να κάνεις και μαθήματα για να ξέρεις που πατάς. Γενικά, δες πως βλέπεις τη σχέση σου με το όργανο και πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σαν κιθαρίστα και αποφάσισε.
Νομίζω ότι η επισήμανση του Μπάμπη
είναι υπερβολική, σαν άμεση προτροπή προς κάποιον ο οποίος δεν έχει καμμία επαφή με το όργανο (και επομένως δεν είναι 100% σίγουρο ότι θα "τον κερδίσει"). Σιγά το χρόνο και τον κόπο που θα χάσει. Τι? Βιάζεται να δώσει ρεσιτάλ πουθενά και δεν μας το' πε? :)
Επίσης, -λίγο off topic αυτό- σε όλα τα πράγματα που μαθαίνουμε, η προσωπική προσπάθεια είναι κεφαλαιώδους σημασίας και κανένας δάσκαλος σε κανένα αντικείμενο δεν μπορεί να την αναπληρώσει/κινητοποιήσει αν δεν υπάρχει. Αυτό, (την προσωπική προσπάθεια σε βαθμό εμμονής) τη βλέπω σιγά σιγά να φθίνει. Και βλέπω όλο και περισσότερα παιδιά να περιμένουν να τα πάρει κάποιος από το χέρι και να τους υποδείξει το κάθε τους βήμα. Σε λίγο θα στέλνουμε τα παιδιά μας σε φροντιστήριο/δάσκαλο για να τους μάθει πως ...να κατουράνε. :) Για να μην πω τίποτα πιο χοντρό. ;D